«Μια σπουδαία- Ιστορική ανακάλυψη…». Έτσι τιτλοφορεί την εικόνα και την επιγράφει η ιστοσελίδα (Zougla) που την δημοσιεύει. (Τάφος Φιλισταίων)..
Ας επιχειρήσω και μια άλλη προσέγγιση της σπουδαιότητας της ίδιας της «εικόνας», ως ΕΙΣΑΓΩΓΗ στο θέμα, όχι όμως με θεωρητικά…. αραδιάσματα, αλλά με την… σύντομη αποκωδικοποίηση αυτού του ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ δυνατού ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ (παιδαγωγική Πλουτάρχου).
.
Είναι φανερό (σε μεγέθυνση) ότι η αρχαιολόγος έχει υπερβεί, έχει «φύγει» από την ΤΥΠΙΚΑ «αυστηρή» επιστημονική παρατήρηση της ανακάλυψης, του «ΕΥΡΗΜΑΤΟΣ» και έχει «περάσει» στον χώρο της φιλοσοφικής ενατένισης….. ζωής και θανάτου.
.
ΑΛΛΑ….
Δεν είναι ότι αυτό το «μεγάλο, ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟ, μυστήριο» του θανάτου, ΕΔΩ φαίνεται ΣΑΝ… να «σκιτσάρεται» (!!!), σχεδόν κυνικά, με την ματαιότητα της….. «μονοκοντυλιάς» μερικών….. οστών…..
.
Δεν είναι η (αυθορμήτως προκύψασα) στάση «ευλάβειας» της αρχαιολόγου.
.
Δεν είναι το ύφος, η κίνηση του δεξιού χεριού της (σαν να…. παραμερίζει, να μην ενδιαφέρεται πλεον για την ΤΥΠΙΚΗ αποδελτίωση των στοιχείων της ανασκαφής).
.
Δεν είναι ΟΥΤΕ και η «πιθανή θεματική» του ίδιου του ευρήματος, συγκλονιστική πάντως : Ο νεκρός γονιός (ο πατέρας ή η μητέρα άραγε;) κρατάει ή μάλλον….. «ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ» (!!!) να κρατάει, με εμφανή «τρυφερότητα» και…. προστατευτικότητα, το νεκρό βρέφος του (=παραπέμπει σε μορφές θανάτου που ΚΑΤΑΞΙΩΝΟΥΝ την Ζωή)
.
Όλα στην φωτογραφία είναι…. Όμηρος. Γιατί πρώτος ο Όμηρος, κάνει το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, βασική «πύλη» εισόδου κάθε είδους ερωτημάτων και ανυπέρβλητης γλωσσικής αισθαντικότητας (όχι απλής περιγραφής ή ευθύγραμμης επικής αφήγησης).(1)
.
(Σε επόμενο σημείωμα, θα δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις)
.
(Δείτε «γλώσσα Ελληνική: Διαρκές το έγκλημα»)
.
Σημειώσεις:
(1) Η ΙΛΙΑΔΑ και η ΟΔΥΣΣΕΙΑ είναι τα παγκοσμίως ΠΡΩΤΑ αριστουργήματα (της)……ΤΡΑΓΙΚΗΣ- ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ (!) Τέχνης.
.
Όσοι τα θέλουν ακόμη με τον ιστορικό χαρακτηρισμό «ΕΠΗ», δικαίωμά τους φυσικά. Το ίδιο για όσους επίσης, ακόμη και σήμερα, θέλουν τον Όμηρο….. παραμυθά.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου