Άλλαξα γειτονιά....έφυγα σε μικρή ηλικία από εκεί που γεννήθηκα....Ποτέ δεν το ξεπέρασα....Η αυλή με τα δωμάτια....οι συγκάτοικοι....οι φίλοι....οι αλάνες....όλα αυτά.
Περάσανε πάρα πολλά χρόνια για να γυρίσω πίσω και να προσπαθήσω
να βρώ ακριβώς πού ήταν η κάμαρα.
Η Εφορία Αρχαιοτήτων είχε ισοπεδώσει και αυτό το σπίτι....
Το πίσω μέρος του ήταν μεσοτοιχία με τον χώρο ενός παλαιότερου κάτοικου της Περιοχής και έπρεπε να αναδειχθεί .....φυσικά τον Πλάτωνα εννοώ και την Ακαδημία του.
Μετά από πολλές αναβολές βρέθηκα στην Περιοχή....
Βρισκόμουνα στην Ομόνοια και το έκοψα με το πόδι....
Δεν άργησα να φθάσω.....
Το νούμερο του σπιτιού ανεξίτηλο στην μνήμη μου (τελικά αυτή κρατάει ότι την συμφέρει).
Άντε βρές το 131.....η περιοχή Αρχαιολογικός Χώρος....
Ευτυχώς ....ήταν γωνία το σπίτι των θαυμάτων.....και Ευκλείδου ο άλλος δρόμος....
Επιτέλους εδώ ήταν....
Ένας κάδος του Δήμου μπροστά....έκλεινε τον χώρο που κάποτε ήταν η αυλόπορτα με το μπρούτζινο χεράκι .....
Οι Αρχαίες πέτρες στην θέση τους όπως πάντα.....έκανα σχέδια μονολογώντας....
εδώ παίζαμε μπάλα......το παράθυρο της κάμαρας έβλεπε στην Ευκλείδου....
αλλά μπερδεύτηκα....πού ακριβώς να ήταν.....
Στάσου μπροστά από την πόρτα της κάμαρας είχε μια ελιά....
Νάτη...όχι δεν την πειράξανε δεν ενοχλούσε τον γείτονα.....
Είναι θεόρατη.....αυτή μόνο έμεινε.....
Έκατσα αρκετή ώρα.....προσπαθούσα να θυμηθώ εκείνα τα χρόνια τα αθώα....
Ερχόμαστε από το σχολείο τα παιδιά της αυλής πετάγαμε την τσάντα
και πηγαίναμε πίσω για μπάλα......φωνάζοντας .....
"....μάνα θα είμαστε πίσω στα Αρχαία....."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου