      
Επώνυμος του ΠΑΣΟΚ έκανε σουργούνι τον Τσίπρα, γιατί, λέει, δεν έχει τρόπους και δεν καθόταν όπως πρέπει στη συνάντησή του με τον Ομπάμα.
Δημοσιογράφοι με περγαμηνές ΔΟΛ έσπευσαν να αποφανθούν ότι περιορίστηκε σε ευχές και καλά λόγια ο Αμερικανός. Προφανώς περίμεναν αποστολή drones στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Ο Σταύρος ομού με τη σιελώδη μαντινάδα του για τον Ομπάμα έβγαλε νύχια στην κυβέρνηση που δεν εγγυήθηκε επαρκώς την ασφάλειά του ώστε να μιλήσει στην Πνύκα.
Τρολ πάσης αποχρώσεως τα έβαλαν με τον πρωθυπουργό, γιατί τον άκουσαν -αφτί οι μπαγάσηδες!- να μιλάει ελληνικά με αμερικάνικη προφορά.
Υπήρξε εν γένει μια επίδειξη από δαγκωμένα πουλιά πάνω στο σύρμα της επίσκεψης Ομπάμα. Και δεν μιλάω για αριστερούς, αναρχικούς, διαμαρτυρόμενους.
Αυτοί έχουν τις απόψεις τους, εν πολλοίς σωστές, και κάνουν τις διαδηλώσεις τους, εν πολλοίς φυσιολογικές.
Για τους goodfellas λέω, τα καλά παιδιά, που δεκαετίες τώρα υποκλίνονται, ανυμνούν, προσκυνούν, τα ιερά και όσια της Ουάσιγκτον.
Και τώρα έπαθαν το κάτι τις τους:
Να έρχεται με πρόσκληση του τύπου που δεν έχει τρόπους ο Πρόεδρος που έχει τον τρόπο του; Να λέει καλά λόγια για τον τυχοδιώκτη και ολίγον κομμουνιστή;
Να ζητάει μείωση του χρέους;
Να επαινεί την ελληνική στάση στο προσφυγικό;
Ζαλίστηκαν, αντραλίστηκαν, αποπροσανατολίστηκαν, πώς το λένε.
Ψάχνουν τον ένατο απ’ τους οχτώ.
Αν μπορούσαν θα έψεγαν δημοσίως τον Ομπάμα, γιατί κάθεται χαμογελαστός με τον πρωθυπουργό, που όχι μόνο είναι επικίνδυνος, ολετήρας, ψεύτης, και κλέφτης των ονείρων τους, αλλά κάθεται και με τα πόδια σε στάση καφενείου.
Αν είχαν ελεύθερο κι όχι κλεισμένο στο κλουβί της αμερικανοδουλείας το πουλί των ιδεών τους, θα του τραβούσαν ανακοινώσεις, μη σας πω και τα αφτιά, του Αμερικανού Προέδρου, που σαν να στηρίζει τους... τελειωμένους και σαν να τελειώνει με τους μονίμως στηριγμένους. Αλλά πού να τολμήσουν να μιλήσουν, να ψελλίσουν έστω.
Εξ ου και την πληρώνει το πουλί.
Το δαγκώνουν το έρμο μέχρι αίματος και δράματος.
Ομπάμα, Ομπάμα, γιατί μας δίνεις κλάμα;
Μιζέριες, σάλια πικρά, λυγμοί υπόκωφοι, για να μειωθεί όσο γίνεται η σημασία μιας επίσκεψης, που τα κίνητρα, τις επιπτώσεις και τους συμ- βολισμούς της εύκολα καταλαβαίνουν οι πάντες. Εκτός από τις απατημένες συζύγους του καλού Αμερικάνου...
 |
|
Posted: 15 Nov 2016 10:44 PM PST
|
«Προέρχομαι από μια πολιτική οικογένεια. Ωστόσο, η υποψηφιότητά μου για την προεδρία του κόμματος είχε αντισυστημικά χαρακτηριστικά». Τάδε έφη Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη χθεσινή συνέντευξή του σε εκπομπή της διαδικτυακής τηλεόρασης της iefimerida, παρέα με τον πνευματικό της νέας Κεντροδεξιάς Στέλιο Ράμφο.
Είναι πραγματικά απορίας άξιο το πώς αντιλαμβάνεται την αντισυστημικότητα ο κ. Μητσοτάκης. Είναι, λ.χ., αντισυστημικό σε κάθε ομιλία σου στη Βουλή να αναπαράγεις τη βασική επιχειρηματολογία κεντρικών δημοσιευμάτων πολύ - πολύ συγκεκριμένων εκδοτικών συγκροτημάτων; Ή μήπως νοείται ως αντισυστημικό να έχεις δώσει μάχη μέχρις εσχάτων υπέρ των -αντισυστημικοί είναι άραγε και αυτοί;- καναλαρχών του τόπου σου; Μήπως είναι αντισυστημικό να έχεις δρομολογήσει απολύσεις ως -αντισυστημικός, άραγε;- υπουργός και να επιμένεις στην περικοπή δημοσίων δαπανών που οδηγεί σε απολύσεις και συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας;
Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα μπορούσε να εκληφθεί ως ανέκδοτο αν δεν εντασσόταν στο πλαίσιο μιας προσεχτικά σχεδιασμένης επικοινωνιακής προσπάθειας των «γαλάζιων» επιτελείων να χτίσουν ένα «εναλλακτικό προφίλ» για τον πρόεδρο ενός από τα πλέον συστημικά κόμματα του τόπου εδώ και δεκαετίες, ένα προφίλ που να πουληθεί σε τμήματα της νέας γενιάς τα οποία έχουν γαλουχηθεί με τον ατομισμό και όλα τα σχετικά ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επικοινωνιακό επιτελείο του προσπαθούν να «παίξουν» με την αντισυστημικότητα ακριβώς μετά την εκλογή Τραμπ -δεν υπήρχε περίπτωση να επιχειρηθεί τέτοια ταύτιση του προέδρου της Ν.Δ. αν είχε εκλεγεί η Χίλαρι Κλίντον. Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη και του επικοινωνιακού επιτελείου του να ανέβουν στο κύμα του δεξιού λαϊκισμού δεν είναι συγκυριακή. Αναδεικνύει πραγματικές και ουσιαστικές ταυτίσεις με τη νέα σκληρή Δεξιά που εκπροσωπεί ο Ντόναλντ Τραμπ: «Θέλω λιγότερους φόρους. Θέλω λιγότερους μετανάστες» τόνισε στην ίδια χθεσινή του συνέντευξη ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνοντας την ουσία της προεκλογικής -και μετεκλογικής, όπως φάνηκε από την οικογενειακή συνέντευξη του νέου «πλανητάρχη»- εκστρατείας Τραμπ αλλά και τη γραμμή Σαμαρά - Γεωργιάδη και της μισής Ν.Δ., που στο προσφυγικό φλερτάρει όλο και πιο ανοιχτά με τα ξενοφοβικά ανακλαστικά, ενώ όσον αφορά τη φορολογία επαναλαμβάνει την κλασική νεοφιλελεύθερη συνταγή της μείωσης των φόρων για τους πλούσιους και υπερπλούσιους.
Την ώρα που ο πρόεδρος Ομπάμα, ενόψει της επίσκεψής του στην Αθήνα, ζητούσε με τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» «να παραμείνουμε πιστοί στις αξίες μας και στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας», επισημαίνοντας μάλιστα πως «αυτές οι αξίες δέχονται πίεση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού», ο κ. Μητσοτάκης επιλέγει να ταυτιστεί ακόμα και συμβολικά με την «αντισυστημικότητα» του Τραμπ. Μένοντας μακριά από κάθε διαπραγμάτευση για το χρέος, για το ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο, ακόμα και για όσα οι μετριοπαθείς συντηρητικοί πρεσβεύουν στην Ευρώπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου