Ο διωγμός του αγωνιστή της Ορθοδοξίας πατρός Σάββα Λαυριώτη από τους γνήσιους μολυντές της Εκκλησίας του Χριστού (Γ.ΜΟ. Χ.).

Αξιότιμε Διευθυντά της εφημερίδας του Χριστού, του "Ορθόδοξου Τύπου"

Αγαπητοί αναγνώστες,

Τη Δευτέρα (21η Νοεμβρίου 2016), ανήμερα της γιορτής των εισοδίων της Θεοτόκου, είχα τη τύχη να
παρευρεθώ στην αίθουσα της Πανελλήνιας Ορθόδοξης Ένωσης (Π.Ο.Ε.), στην ομιλία του πατρός Σάββα Λαυριώτη με θέμα «Τα αποτελέσματα της Συνόδου της Κρήτης». Όπως πληροφορήθηκα δια στόματος του συγγενούς του αείμνηστου Ἀρχιμανδρίτη π. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου, ο μακαριστός π. Χαράλαμπος είχε ιδρύσει πριν από ακριβώς 58 χρόνια την 21η Νοεμβρίου του 1958 την Π.Ο.Ε.
Είχα ομολογουμένως μεγάλη επιθυμία να δω από κοντά τον πατέρα Σάββα, για τον οποίο είχα δει, ακούσει και διαβάσει πολλά από τα μέσα ενημέρωσης.
Έβλεπα λοιπόν μπροστά μου, έναν άνθρωπο ο οποίος με ηρεμία, πραότητα και συγκρατημένη αυστηρότητα άρχισε να μας ομιλεί για την "Αγία και Μεγάλη Σύνοδο" του Κολυμπαρίου Κρήτης, την οποία, όσοι διαθέτουν το ελάχιστο ορθόδοξο φρόνημα, καταδικάζουν ασυζητητί ως ψευδοσύνοδο ή ακριβέστερα ως ληστρική σύνοδο.
Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες για τα λεχθέντα και τις θέσεις του πατρός, διότι τα περισσότερα εξ αυτών μπορεί ο καθένας να τα βρει στο διαδίκτυο και να τα ακούσει σε βίντεο προγενέστερων ομιλιών του.
Απλώς, προς ενημέρωσή σας, θα σας εκθέσω αποσπάσματα κάποιων επιστολών από και προς τον πατέρα Σάββα και κάποιων αναρτήσεων στο διαδίκτυο από σχετικά κείμενα και ομιλίες, σχολιάζοντας αναλυτικότερα και εστιάζοντας την προσοχή μου σε ένα διαδικτυακό δημοσίευμα (http://stwmenkalws.blogspot.gr/2016/09/blog-post_6.html ) κόλαφο κατά του πατρός Σάββα (στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν τα λεγόμενα του μακαριστού π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου για να του προσάψουν το "κουσούρι" του επικίνδυνου ζηλωτή-κακόδοξου αποτειχιστή και αιρετικού της αίρεσης του μολυσμού).
Από το μπουζούκι στη γιόγκα και μετά στο Άγιο Όρος.
Στα 43 του χρόνια βρίσκεται στο σημαντικότερο μοναστήρι του Αγίου Όρους που δεν είναι άλλο από την Ιερά Μονή Μεγίστης Λάυρας. Ο πατήρ Σάββας o Λαυριώτης, κατά κόσμο Κουκουράκης, με καταγωγή από τα Χανιά, σπούδασε μουσικός στην Αθήνα μιας και η αγάπη του για την κλασική κιθάρα τον οδήγησαν στον μαγικό κόσμο της μουσικής.
Από 13 ετών έπαιζε μπουζούκι σε νυχτερινά μαγαζιά ενώ μετά το τέλος των σπουδών του στην Αθήνα και αφού είχε λάβει υποτροφία για τις μουσικές του ικανότητες, υπηρέτησε στην 1η μοίρα Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε.
Μάλιστα οι ειδικές δυνάμεις για τον ίδιο αποτελούσαν ένα μοναδικό προσωπικό στοίχημα που δοκίμασε τις αντοχές του.
Ο Αγιορείτης μοναχός σήμερα, από πολύ μικρός ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα, γνώρισε πολλές και διαφορετικές θρησκείες όπως είναι ο Ινδουισμός ενώ ασχολήθηκε για πάνω από δέκα χρόνια με την γιόγκα.
Η ίδια όμως η ζωή τον οδήγησε το Άγιο Όρος και κατά την επίσκεψη του στο πιο σημαντικό μοναστήρι της Αθωνικής πολιτείας γνώρισε τον πατέρα Ευστράτιο τον Λαυριώτη, Ιερομόναχο στην ιστορική μονή της Μεγίστης Λαύρας.
Η γνωριμία αυτή φαίνεται ότι άλλαξε την ρότα της ίδιας του της ζωής και όπως εκμυστηρεύτηκε η αφοσίωση του στο Θεό ήταν μονόδρομος. Ταπεινός και με καθαρό λόγο ο αγιορείτης μοναχός Πατήρ Σάββας o Λαυριώτης μαγνήτισε τα βλέμματα των τηλεθεατών φιλοξενούμενος στην εκπομπή "Κρήτη Σήμερα" της "ΚΡΗΤΗ TV".
π. Σάββας Λαυριώτης : ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ.
Απόσπασμα ομιλίας του π. Σάββα Λαυριώτη στην Καρδίτσα 5/6/2016.
Απάντηση σε ερώτηση για το αν θα πρέπει να μεταλαβαίνουμε από επίσκοπο που συμφωνεί με τις οικουμενιστικές θέσεις [της Συνόδου εννοείται].
"π. Σάββας Λαυριώτης: Εμείς αυτό είπαμε προηγουμένως, σαν Αγιορείτες βγάλαμε κι αυτήν την ανακοίνωση και την έχουμε δώσει εδώ και περίπου ένα μήνα τώρα, ότι δεν θα ακολουθήσουμε τους επισκόπους ή κληρικούς οι οποίοι θα συμπράξουν με αυτήν την αιρετική Σύνοδο. Διότι, όταν αναγνωρίζουν τον παπισμό ως Εκκλησία καταλύουν όλη την Ορθόδοξη Παράδοσή μας. Οπότε, δεν θα ακολουθήσουμε και θα πηγαίνουμε να εκκλησιαζόμαστε στους ιερείς που έχουν ορθό φρόνημα και δεν ακολουθούν αυτούς τους ποιμένες.
Ερώτηση: Δεν γίνεται σχίσμα έτσι; Δηλαδή με την έννοια ότι θα μοιραστεί ο λαός .. σχίσμα εσωτερικό εννοώ ..
π. Σάββας Λαυριώτης: Δεν γίνεται σχίσμα. Το σχίσμα, προσέξτε, δεν το δημιουργούν οι άνθρωποι οι οποίοι κοιμούνται Ορθόδοξοι και ξυπνούν Ορθόδοξοι. Γιατί εμείς μπορεί να κοιμηθούμε Ορθόδοξοι και την επόμενη ημέρα που θα ξυπνήσουμε δεν θέλουμε να έρθει κάποιος να πει ότι έχεις αλλάξει τώρα, τώρα πιστεύεις σε άλλα πράγματα. Από που κι ως που; .. Προσέξτε, η Εκκλησία δεν σχίζεται. Από την Εκκλησία αποσχίζονται αυτοί που φεύγουν εκτός. Δηλαδή, όταν το 1054 έγινε το λεγόμενο Σχίσμα, το λέμε Σχίσμα γιατί; Αποσχίστηκαν οι παπικοί από την Εκκλησία την Ορθόδοξη, την Καθολική Εκκλησία του Χριστού, την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Αυτό δεν πάει να πει ότι η Εκκλησία σχίστηκε απλώς αυτοί φύγανε. Η Εκκλησία δεν σχίζεται γιατί είναι ο ίδιος ο Χριστός. .. Εμείς απλώς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε κανέναν επίσκοπο ο οποίος κηρύσσει αιρετικά. Τώρα φυσικά, δεν είναι απλώς ότι κηρύσσουμε αιρετικά, τώρα το υπογράφουμε με στάμπα.
Ερώτηση: Ανεξάρτητα αν θα επιτρέψει ο Θεός για να γίνει αυτή η Πανορθόδοξη η λεγομένη ‘Πανορθόδοξη Σύνοδος’, δεν υφίσταται ήδη η αίρεση του οικουμενισμού; Δηλαδή, με τις αποφάσεις που έχουνε ήδη παρθεί στο Σαμπεζύ, στο Πόρτο Αλέγκρε .. στο Μπουσάν της Κορέας .. ήδη η αίρεση είναι υφιστάμενη, άρα θα πρέπει να νομιμοποιηθεί για να προσχωρήσετε όσοι αποφασίσετε, Αγιορείτες, Κληρικοί στην διακοπή του μνημοσύνου; ..
π. Σάββας Λαυριώτης: Πολύ καλή ερώτηση αυτή. Κανονικά θα έπρεπε να είχε γίνει ήδη η διακοπή του μνημοσύνου, διότι όταν η Εκκλησία μας, οι επίσκοποί της, παραδέχονται τέτοια προδοτικά κείμενα όπως είναι του Μπουσάν, όπως είναι του Πόρτο Αλέγκρε, του Σαμπεζύ και κηρύσσεται .. όχι αίρεση αλλά παναίρεση και γίνεται ένας αχταρμάς στα πάντα, οπωσδήποτε έπρεπε να υπάρχει διακοπή του μνημοσύνου εδώ και πάρα πολύ καιρό. Όμως βλέπουμε ότι -όπως είπαμε και στον χαιρετισμό μας ως Αγιορείτες στο Συνέδριο του Πειραιώς που έγινε στον Πειραιά στις 23 Μαρτίου- αυτή η ψευδεπίγραφη οικονομία έχει αμβλύνει το Ορθόδοξο κριτήριο του λαού και δεν καταλαβαίνει και δεν ξέρει και για την διακοπή του μνημοσύνου. Λοιπόν, έπρεπε να είχε γίνει όντως, διότι αυτά είναι προδοτικά κείμενα και τα δέχεται η εκκλησία, δεν τα δέχεται ο λαός. Τώρα, επειδή έχουμε φτάσει εδώ και έχουμε φάει το γάιδαρο και μένει μόνο η ουρά λέμε ότι, ας αφήσουμε μια τελευταία ευκαιρία, μια τελευταία κόκκινη διαχωριστική γραμμή που ήδη την έχουμε περάσει κατά πολύ .. για να δούμε αν θα γίνει τελικά αυτό αλλά εκεί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε παρά πέρα, διότι .. κατοχυρώνεται ο οικουμενισμός επίσημα.
Γι’ αυτό είπαμε ότι μια Σύνοδος, και το ξαναλέμε και θα το πούμε πολλές φορές, γίνεται σύγκληση μιας Συνόδου για να καταδικαστούν οι αιρέσεις, όχι για να νομιμοποιηθούν. Τώρα γίνεται νομιμοποίηση επίσημα, καταλάβατε; .. οπότε δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Όχι πως δεν έπρεπε να γίνει διακοπή του μνημοσύνου, διότι αν θα γινότανε διακοπή του μνημοσύνου πιο πριν δεν θα είχαμε φτάσει εδώ πέρα. Θα υπήρχε φρένο. Θα τους βάζαμε φρένο και θα τους λέγαμε, τι κάνετε; Τους δώσαμε όμως το δικαίωμα να προχωρούνε, να προχωρούνε, άντε δεν πειράζει, ε κάνουμε μια οικονομία. .. Στα δόγματα δεν γίνεται οικονομία. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης για έναν γάμο παράνομο που τέλεσε ο Αυτοκράτωρ διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία, όχι μόνο το μνημόσυνο. .. Εμείς τι να πούμε που καταλύεται όλο το Ορθόδοξο Δόγμα τώρα; .. Κάνουμε μια παραχώρηση για την ενότητα των χριστιανών και για να ενημερωθούν οι χριστιανοί τι γίνεται, αλλά εδώ πέρα δεν μπορούμε πια να προχωρήσουμε.
Ερώτηση: Το λέτε για δεύτερη φορά, για να ενημερωθούν, αλλά δεν γίνεται ενημέρωση γίνεται άμβλυνση του φρονήματος των χριστιανών. Αυτό παρακολουθήσαμε τώρα τόσα χρόνια, από τότε που κάνουμε αυτές τις οικονομίες, από τότε που γίνονται αυτές οι οικονομίες. .. Είπατε προς ενημέρωση αυτού του λαού θα έπρεπε να γίνει αυτή η οικονομία και νομίζω ότι αυτή η οικονομία δεν έφερε κάποια καλυτέρευση, περισσότερο άμβλυνε το φρόνημα των χριστιανών, τόσο ούτως ώστε να είμαστε τελείως αναίσθητοι ή μάλλον να βρισκόμαστε σε μία ύπνωση.
π. Σάββας Λαυριώτης: Αυτό ήταν το σχέδιο. Κρατήθηκε δυστυχώς για να φανούμε ότι είμαστε διαλεκτικοί. Φυσικά αυτό είχε γίνει πολύ πιο πριν και εμένα όταν με ρωτήσανε γιατί δεν το είχατε κόψει εσείς πάτερ; Τους είπα ότι ήμουν απολίτικος δεν ασχολιόμουν με αυτά αλλά έπρεπε να είχε γίνει ήδη από τους επισκόπους και από τους ιερείς. Δεν είχε γίνει, κακώς δεν είχε γίνει, τώρα έχουμε φτάσει εδώ που έχουμε φτάσει, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση όπως έχει τώρα. Συμφωνώ απόλυτα.
Ερώτηση: Και δυστυχώς πάτερ, δεν μιλάνε οι αντι-οικουμενιστές, αυτό είναι το παράπονο και η πικρία μας και ο προβληματισμός μας. Δεν μιλάνε αυτοί οι λεγόμενοι αντι-οικουμενιστές πατέρες όπως μιλήσατε εσείς ξεκάθαρα για τη διακοπή του μνημόσυνου, ούτε και τώρα. Οι αρχιερείς και οι ιερείς που είναι ας πούμε, οι λεγόμενοι αντι-οικουμενιστές;
π. Σάββας Λαυριώτης: Οι πρώτοι που έπρεπε να μιλάνε είναι οι επίσκοποι. Να μιλήσουνε και για την κάρτα του πολίτη, να μιλήσουνε και για την εποχή του αντιχρίστου. Φοβούνται να πουν τη λέξη αντίχριστος. Φοβούνται να επικαλεστούν την Αποκάλυψη. Φοβούνται να έρθουν σε σύγκρουση με τους ισχυρούς.
Εδώ θα σας καταθέσω και μια μαρτυρία. Όταν είχαμε βγάλει το περιοδικό με τους άλλους πατέρες, Διαχρονική Μαρτυρία, αυτό εδώ το οποίο κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο, πήγαμε σε διάφορους ηγουμένους για να ζητήσουμε τη γνώμη τους, τις τυχόν παραλείψεις, λάθη που έχουνε γίνει και πως να συνεχίσουμε. Ένας από αυτούς, δεν θα πω όνομα, ένας απ’ αυτούς -γιατί μας το είπαν δύο σ’ αυτούς που πήγαμε- ήτανε πολύ ειλικρινής, μας είπε:
– Πατέρες συγχαρητήρια είναι πάρα πολύ καλό, συνεχίστε τον αγώνα, εμείς σας ακολουθούμε.
– Και του είπαμε εμείς: Γέροντα εμείς δε θέλουμε να τραβάμε μπροστά, ας τραβήξτε εσείς που είστε ηγούμενοι και εμείς θα ακολουθήσουμε.
– Όχι πάτερ, εμείς φοβόμαστε.
– Λέω, τι φοβάστε;
– Κοίταξε, θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Φοβόμαστε τις θέσεις μας και φοβόμαστε και το μοναστήρι και να μην έρθουμε σε κόντρα.
Τουλάχιστον είναι ειλικρινείς κάποιοι άνθρωποι αλλά εμείς δεν μπορούμε να φοβόμαστε παρ’ όλες τις κατηγορίες που μας επισυνάπτουν και τις απαγορεύσεις, γιατί εμένα μου απαγόρευσαν να κατέβω κάτω στην Κρήτη, είμαι ανεπιθύμητος.
Δεν μπορούμε να σιωπήσουμε σε αυτήν την προδοσία που γίνεται. Πρέπει ο πιστός λαός να ενημερωθεί διότι Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ, ο οποίος θέλει το θρήσκευμά του αναλλοίωτο ανά τους αιώνες. Δεν μπορούμε να αλλάζουμε ούτε ένα ιώτα ούτε μια κεραία από αυτό που έχουμε παραλάβει από τους Αγίους Πατέρες μας. Και να ξέρετε ότι ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΣΑΣΤΕ [ΑΥΤΟΙ] ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ, διότι αν ο λαός -φυσικά κι εμείς γι’ αυτό και βγαίνουμε μπροστά με την ευλογία του Θεού- αλλά, αν ο λαός δεν πάει στις εκκλησίες που θα συμπράξουν με αυτή τη "Σύνοδο" και αδειάσουν οι εκκλησίες, τι νομίζετε πως θα κάνουν οι άλλοι; Θα γυρίσουνε πίσω με εσάς. ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΑΣΤΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Ποιος είναι η Εκκλησία;
Ακροάτρια: Δεν θα πάμε πάτερ, δεν θα πάμε.
π. Σάββας Λαυριώτης: Δεν πρέπει να πάμε, κανένας δεν πρέπει να πάει. Δεν κάνουμε τίποτε με εμπάθεια, δεν κάνουμε τίποτε με μίσος, έχουμε αγάπη για όλους και αυτή είναι η πραγματική αγάπη. Έχουμε ακούσει τους οικουμενιστές και μας έχουνε φλομώσει με την αγάπη. Αγάπη, αγάπη, αγάπη, εντάξει. Αγάπη τι είναι; Να είναι ο παπικός και να του λες ότι σώζεσαι, μην φοβάσαι, κάτσε εκεί που είσαι; Αυτό είναι αγάπη; Χωρίς Αλήθεια υπάρχει αγάπη; Δεν πρέπει να του πεις την Αλήθεια αν τον αγαπάς; Να του πεις ότι, ξέρεις εκεί που βρίσκεσαι δεν σώζεσαι, θα πας στην κόλαση. Δεν σώζονται οι Παπικοί, δεν σώζονται οι Οικουμενιστές, δεν σώζονται οι Βουδιστές, σώζονται μόνο οι Ορθόδοξοι.
Έρχονται και μας λένε ότι είμαστε φανατικοί που τα λέμε αυτά, ότι έχουμε μίσος, είμαστε φονταμενταλιστές, ακραίοι. Ε, ας κατηγορήσουνε τους Αγίους Πατέρες ότι είναι ακραίοι, ότι είναι φανατικοί που μας τα παρέδωσαν, τους Αγίους Αποστόλους και στο τέλος ας κατηγορήσουνε και τον Χριστό".
Ὁ Διωγμός γιά τήν Ὀρθόδοξο Πίστη ἀρχίζει γιά τά καλά
Σέ ἔκτακτη συνεδρία τῆς Γεροντίας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας στίς 12/25-7-2016, μετά ἀπό τήν ἀνάγνωση τοῦ Πατριαρχικοῦ γράμματος πού διαβιβάστηκε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα καί πού τόνιζε γιά μία ἀκόμη φορά τήν ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά τοῦ Μοναχοῦ Σάββα Λαυριώτη, ζητήθηκε νά ἐπιληφθοῦν τοῦ θέματος, δηλαδή νά τιμωρήσουν τόν μοναχό Σάββα.
Ἡ Μονή μέ αἰτιολογία τήν ἀνυπακοή μου στόν Καθηγούμενο καί στό Μοναστήρι, καταπατώντας τόν ἐσωτερικό κανονισμό καί τόν καταστατικό χάρτη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέ καθαιρεῖ ἀπό τό ἀξίωμα τοῦ Προϊσταμένου, μέ τήν δικαιολογία πώς μοῦ εἶχαν γίνει συστάσεις στό παρελθόν καί ἐγώ δέν τίς λάμβανα ὑπόψιν.
Τί νά πρωτοπεῖ κάποιος γιά τούς κατά τά ἀλλά ἀγαπητούς πατέρες τῆς Λαύρας …ἐξ οἰκείων τὰ βέλη; Πρός ἐνημέρωση λοιπόν τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος, (διότι ὅ,τι κάνουν θέλουν νά τό κάνουν ἐν κρυπτῷ καί παραβύστῳ) ἐξηγοῦμαι καί ἀπολογοῦμαι. Καί ἄν κάποιος πεῖ, γιατί ἀπολογοῦμαι στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης, εἶναι γιατί δέν μέ ἀφήνουν νά ἀπολογηθῶ, οὔτε διαβάζουν τά γράμματά μου, καί αὐτό θά τό ἀποδείξω μέ ντοκουμέντα, τὰ ὁποῖα θὰ δώσω στὴ δημοσιότητα.
Ἔχω δηλώσει ἄπειρες φορές καί στήν Γεροντία καί σέ προσωπικές συζητήσεις, πώς σέ θέματα Πίστεως καί ἀνηθικότητας, δέν κάνουμε ὑπακοή, ἀλλά ἀκολουθοῦμε τίς ἐπιταγές τῶν Πατέρων, καί κατ’ ἐπέκτασιν τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐμένα Πατέρες, μέ καταδικάζετε ἄλλη μία φορά γιά ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά, διότι εὐθαρσῶς δηλώνω τήν ἀντίθεσή μου μέ τά αἱρετικά φρονήματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Σᾶς ἐπισυνάπτω κάποια ἀπό τά λεγόμενα καί πραττόμενα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, καί αὐτά ἐνδεικτικῶς διότι εἶναι πάρα πολλά, τά ὁποῖα ὅμως ἀποδεικνύουν τά αἱρετικά φρονήματά του.
Ἐνδεικτικῶς ἀπό τίς πολλές ἐκκλησιολογικές παρεκκλίσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀπό τίς ὁποῖες ὁλοφάνερα προκύπτει ὅτι θεωρεῖ τούς Παπικούς ἀλλά καί τούς Προτεστάντες ὡς ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ, μέ βάση τήν αἱρετική «βαπτισματική θεολογία» τῆς Β´ Βατικανῆς Συνόδου πού υἱοθέτησε καί προβάλλει ὁ μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης, θά ἀναφέρω μερικές. Μέ αὐτές καταφρονεῖ τούς Ἱερούς Κανόνες τῶν Ἁγίων Πατέρων, τούς ὁποίους ὑβρίζει ὡς θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως, (καί κατ’ ἐπέκτασιν βλασφημεῖται τό Ἅγιον Πνεῦμα τό ὁποῖον ὁμιλεῖ διά μέσου τῶν Πατέρων) ἐπειδή δῆθεν μᾶς κληροδότησαν τό σχίσμα.
Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι προστατεύει καί καλύπτει πλήρως τήν αἱρετική Ἀκαδημία «Θεολογικῶν» Σπουδῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἡ ὁποία ἐπενόησε καί προβάλλει τήν «Μεταπατερική καί συναφειακή Θεολογία», τήν ὁποία προσφυῶς ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος καί ἄλλοι χαρακτήρισαν ὡς ἐπικίνδυνη αἵρεση.
Κατά τήν πρόσφατη συνάντησή του στά Ἱεροσόλυμα τόν Μάϊο τοῦ 2014 μέ τόν αἱρεσιάρχη πάπα Φραγκίσκο εἶπε: «Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία... λόγῳ τῆς ὑπερισχύσεως τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας καί τοῦ πεπερασμένου θελήματος τοῦ ἀνθρωπίνου νοός διεσπάσθη ἐν χρόνῳ. Οὕτω διεμορφώθησαν καταστάσεις καί ὁμάδες ποικίλαι... αἱ κατά τόπους ἐκκλησίαι ὡδηγήθησαν εἰς διάσπασιν τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως, εἰς ἀπομόνωσιν... [σημ. τοῦ γράφοντος: οἱ προτεσταντικές ὁμολογίες καί κοινότητες ποικίλες καί παρασυναγωγές μεταρρυθμιστῶν ἀπό τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία ἤτοι τήν Ὀρθόδοξη ἀπεσπάθησαν ἤ ἀπό τήν πρώτη καί μεγάλη καί αἱρετική ψευδοεκκλησία-κράτος τοῦ Βατικανοῦ;] Ἐρχόμεθα ὁ πάπας καί ἡμεῖς διά νά τάμωμεν ὁδούς... διά νά συνεχισθῇ ἡ πορεία τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἤτοι τῆς καταντήσεως εἰς τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας». Ἀλήθεια, Πατέρες, ποιός ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί τούς Ἁγίους Πατέρες ἐδίδαξε ὅτι ἡ ἀποκοπή τῶν αἱρετικῶν διαιρεῖ καί διασπᾶ τήν Ἐκκλησία, ὅτι, ἐπειδή ὑπάρχουν αἱρετικοί, ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει ἑνότητα καί εἶναι διασπασμένη; Ἡ Ἐκκλησία καί μετά τήν ἀποκοπή τῶν αἱρετικῶν παραμένει πάντοτε Μία, ἀκεραία καί ἀλώβητη, δέν διασπᾶται σέ πολλές ἐκκλησίες, ὅπως θέλει ὁ πατριάρχης, ἐξισώνοντας τήν Ὀρθοδοξία μέ τήν αἵρεση, τήν Μία Ἐκκλησία μέ τίς ὁμάδες τῶν κακοδόξων. Ἐπί τόσους αἰῶνες λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ἦταν διηρημένη καί διεσπασμένη, μή ἐπιτελοῦσα τό σωτηριῶδες καί ἁγιαστικό της ἔργο, καί περίμενε νά ἔλθουν ὁ πάπας Φραγκίσκος καί ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, γιά νά τήν ἑνώσουν καί νά τήν σώσουν; Καί οἱ Ἅγιοι τόσων αἰώνων τί ἔκαναν; Προσδοκοῦσαν τούς παρουσιαζομένους σήμερον «θεόσταλτους» σωτῆρες τῆς ἑνότητος; Ἤ μᾶλλον κατά τήν πατριαρχική θέση ἔπεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί οἱ μετά τό Σχίσμα Ὀρθόδοξοι Πατριάρχες καί Ἀρχιερεῖς «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως» καί διήρεσαν τήν Ἐκκλησία; Ἠρωτήθη σύμπασα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, Πατριαρχεῖα καί Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, ἐάν δέχονται τούς λόγους αὐτούς καί τίς πράξεις τοῦ Πατριάρχου ἤ ὁ Παναγιώτατος αὐτογνωμόνως καί αὐθαιρέτως προχωρεῖ πρός «ἕνωσιν»; Φαίνεται, σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφοί, ὅτι δέν ἀναγνώσατε τό ἄριστα κατοχυρωμένο, δογματικά καί πατερικά, κείμενο πού ἐκυκλοφόρησε ἡ «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν» μέ τίτλο «Ἡ Νέα Ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου». Τό κείμενο αὐτό, τό ὑπέγραψαν ἐκτός ἀπό τά μέλη τῆς Συνάξεως καί οἱ σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Δρυϊνουπόλεως Ἀνδρέας, Πειραιῶς Σεραφείμ, Γλυφάδας Παῦλος, Ζιχνῶν Ἱερόθεος, Κυθήρων Σεραφείμ, Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς, Γόρτυνος Ἰερεμίας, Ἀντινόης Παντελεήμων (τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας), ἑκατοντάδες μοναχῶν καί κληρικῶν, καί χιλιάδες Ὀρθοδόξων πιστῶν.
Ἡ ἀναγνώριση τοῦ παναιρετικοῦ Παπισμοῦ ὡς ἐκκλησίας προκύπτει στήν πράξη καί ἀπό τήν σκανδαλώδη ὑποδοχή καί συμμετοχή τοῦ αἱρεσιάρχη καί ἀντίχριστου Πάπα στήν θρονική ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως στίς 30 Νοεμβρίου τοῦ 2014, κατά τήν ὁποία γιά πρώτη φορὰ μετά τό σχίσμα μνημονεύθηκε ἀπό τόν πατριαρχικό διάκονο στά εἰρηνικά τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ πάπας ὡς κανονικός ἐπίσκοπος φέρων τό «ἐπισκοπικόν» του ὠμοφόριον. Τά ἴδια πρωτάκουστα καί πρωτοφανῆ δέν ἔγιναν καί κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ προηγουμένου πάπα Βενεδίκτου στήν Κωνσταντινούπολη (Νοέμβριος 2006), ὅταν τοῦ ἔψαλαν πολυχρόνιο, εἰδικά ἀπολυτίκια, τό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», τόν ἐθυμίαζαν οἱ διάκονοι προσερχόμενο, τοῦ ἔδωσε λειτουργικό ἀσπασμό ὁ πατριάρχης μέσα στή Θεία Λειτουργία καί τοῦ ἐπέτρεψαν νά πεῖ τό «Πάτερ ἡμῶν» καί πλεῖστα ἄλλα, μέ τά ὁποῖα κουρελιάσθηκαν οἱ Ἱεροί Κανόνες, πού ἀπαγορεύουν τίς συμπροσευχές μέ τούς αἱρετικούς. Καί δέν φτάνει αὐτό, ἀλλά προχωρᾶ ἔτι περαιτέρω καί στόν διαθρησκειακό Οἰκουμενισμό.
Στήν 6ην Παγκόσμια Συνάντηση «Θρησκείας καί Εἰρήνης» στίς 4-1-1994 ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος δήλωσε: Ἐμεῖς οἱ θρησκευτικοί ἡγέτες πρέπει νά φέρουνε στό προσκήνιο τίς πνευματικές ἀρχές τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς ἀδελφοσύνης και τῆς εἰρήνης. Ἀλλά γιά νά τό πετύχουμε αὐτό πρέπει νά εἴμαστε ἑνωμένοι στό πνεῦμα τοῦ ἑνός Θεοῦ, ΡΚαθολικοί, καί Ὀρθόδοξοι, Προτεστάνται καί Ἑβραῖοι, Μουσουλμάνοι, Ἰνδοί, Βουδισταί....» Ποῖον Θεό ἐννοεῖ; Τό διευκρινίζει: « Αὐτόν πού ταιριάζει στόν καθένα»!!! («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» ἀρ. 494, σελ. 23 Γενεύη 1994, καί Ὀρθόδοξος Τύπος 11-9-2009)
Πλήρης κατάργησις τοῦ Εὐαγγελίου, ὡς τήν μόνη ὁδόν σωτηρίας. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος εἴχε δηλώση (ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ, ἀρ. 523. σελ. 12, Γενεύη 1995) «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοί σωτηρίας».
Στήν κοινή δήλωση πού ὑπογράφτηκε στήν διαθρησκειακή διάσκεψη στίς 10 καί 11 Αὐγούστου 2004 δικαιώνει γιά μία ἀκόμη φορά τίς ἄλλες θρησκεῖες ἀναγνωρίζοντας αὐτές ὡς συνδικαιοῦχες τῆς Θείας μακαριότητας λέγοντας: Τό θεῖο θέλημα συναντᾶται σέ κάθε θρησκεία. « Ἀδέσμευτος τύπος Μήτση, 21-9-2004».
Ἔτσι, ἅγιοι Πατέρες, παραγκωνίζει τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ὁ Ἴδιος μᾶς λέει: «Οὐδείς ἔρχεται πρός τόν Πατέρα εἰ μή δι’ ἐμοῦ»(Ἰω. ιδ’, 6 ), καί ἀναιρεῖ πλήρως τό Κυριακό: ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται. (Μαρ. 16, 16). Οἱ δηλώσεις καί τά πιστεύω τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀποτελοῦν ἄρνηση τῆς σωτηριολογικῆς μοναδικότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πρίν προλάβουν νά χαρακτηρισθοῦν αἱρετικές, πρέπει νά χαρακτηρισθοῦν ὡς δηλώσεις ἀπίστων. Διότι κατά τό ἀπόστολο Παῦλο, μετέτρεψαν τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ σέ ψέμα (Ρωμ. 1, 23)
Περίτρανη ἀπόδειξις τῶν λεγομένων μου εἶναι τό ὅτι θεωρεῖ τό ἀνίερο κοράνιο ἴσο μέ τήν Ἁγία Γραφή καί ἱερό ὅπως αὐτή ! (Ο.Τ. 15-3-2002). Σέ ἄλλη περίστασι σέ δήλωσή του ἐπανέλαβε τό ἑξῆς βλάσφημο « Ἡ Shura (ἱερό βιβλίο τῶν μωαμεθανῶν) περιέχεται σαφῶς στά ἱερά βιβλία ποῦ ἀπεκαλύφθησαν ἀπό τόν παντοδύναμο Θεό»! Ἐδῶ Πατέρες τί νά πρωτοσχολιάσουμε;
Συνεπής στά πιστεύω του ὁ Πατριάρχης συνεχίζει νά μοιράζει τό κοράνιο σέ διάφορες περιστάσεις ὅπως στίς 29-10-2009 στήν ἕδρα τῆς Coca-cola στήν Ἀμερική. Τόλμησε καί ἔκανε μνημόσυνο σέ μωαμεθανούς ἀβάπτιστους εὐχόμενος νά τούς κατατάξει ὁ Θεός «ἐν σκηναῖς ἐκλεκτῶν καί Ἁγίων(ἐπισκόπου Αὐγουστίνου, ἀντιπαπικά, σ. 95).
Στίς 17-9-2009 ἀπευθύνει ἐπιστολή μέ τήν εὐκαιρία τῆς λήξης τῆς νηστείας τοῦ Ραμαζανιοῦ λέγοντας ἀνάμεσα στά ἄλλα… « Μετά τήν μακράν ταύτην περίοδον τῆς νηστείας, οὔσης καί περιόδου περισυλλογῆς, προσευχῆς καί φιλανθρωπίας, ἦλθεν ἡ στιγμή δι’ ἕκαστον μουσουλμάνον, νά ἑορτάσῃ καί νά λάβῃ τήν ἄνωθεν δικαίαν ἀντιμισθίαν… εὐχόμεθα ὑμῖν ἅπαξ ἔτι εὐλογημένον τόν ἑορτασμόν, προσευχόμενοι ὅπως ὁ Παντοδύναμος Θεός χαρίζηται εἰς ὑμᾶς πᾶσαν πνευματικήν εὐλογίαν ἄνωθεν, ἐν τῇ ἐλπίδι ὅτι ὁ κόσμος θά ζῇ ἡνωμένος…» Τί νά πρωτογράψουμε πατέρες, ἀπό αὐτά πού ἔχουν εἰπωθεῖ ἀπό τόν Παναγιώτατο. Ἄν ἐμεῖς τολμούσαμε νά εἴπωμεν τό παραμικρό ἀπό αὐτά, θά μᾶς θεωρούσατε πλανεμένους, αἱρετικούς, ἀντίχριστους, ἀποκομένους ἀπό τό σῶμα τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας. Γιά τόν Πατριάρχη δέν ἰσχύουν αὐτά; Ἡ συνείδησή μας, ἅγιοι Πατέρες, δέν μᾶς ἐπιτρέπει πλέον νά δεχόμαστε τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο ὡς ὀρθοτομοῦντα τόν λόγον τῆς ἀληθείας, διότι ἁπλούστατα ὄχι μόνον δέν τόν ὀρθοτομεῖ ἀλλά καί ἡγεῖται δυστυχῶς τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐσεῖς συμφωνεῖτε μέ τίς θέσεις τοῦ Πατριάρχου μας;
Συμφωνεῖτε μέ τίς ἀλλεπάλληλες ἐκκλησιολογικές παρεκτροπές του; Συμφωνεῖτε μέ τίς συνεχεῖς ἀποκλίσεις του στά θέματα τῆς πίστεως; Συμφωνεῖτε μέ τίς συμπροσευχές μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους, γιά τίς ὁποῖες οἱ Ἱεροί Κανόνες ἐπιβάλλουν τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως;
Τέλος, συμφωνεῖτε ὅπως εἴπατε καί μέσα στήν Σύναξη πώς ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου εἶναι Ὀρθόδοξη; Ὅλα τά παραπάνω τά πιστεύετε καί τά πρεσβεύετε, Πατέρες; ἄν ναί τότε δηλῶστε το φανερά πλέον, γιά νά γνωρίζουμε τά φρονήματά σας καί μή κρύβεστε ἀπό φόβο μή καί σᾶς ἀποδοκιμάσουν ἤ σᾶς προπηλακίσουν.Ἄν πάλι ἀπό δειλία καί γιά νά κρατήσετε τίς θέσεις σας καί τίς προϊσταμενίες σας δέν μιλᾶτε, νά ξέρετε πώς ὁ Κύριος τούς δειλούς τούς κατατάσσει πρώτους στήν Κόλαση.
Γνωστές τακτικές καταστολῆς καί ἐκφοβισμοῦ, τακτικές φιμώσεως καί φαλκιδεύσεως, τακτικές στιγματισμοῦ καί ἐνοχοποιήσεως τῶν ἀντιδρώντων, πέραν τοῦ ὅτι εἶναι ἀνοίκειες καί ἀντίθετες πρός τά μοναχικά ἤθη, δέν πρόκειται σέ καμμία περίπτωση νά μᾶς πτοήσουν καί νά μᾶς κάνουν νά σιωπήσουμε.
Πολύ περισσότερο δέν πρόκειται νά μᾶς πτοήσουν, ὅταν στήν προσπάθειά μας αὐτή ἔχουμε σύμμαχό μας τήν ὑπέρμαχο Θεοτόκο μας, τήν Μία καί Πρώτη καί Μεγάλη Κυρία καί Ἀφέντρα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τό ὁποῖο εἶναι καί τό Περιβόλι Της, τό χορηγηθέν εἰς Αὐτήν ὑπ’ Αὐτοῦ τοῦ Υἱοῦ Της καί Θεοῦ μας καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τήν χορεία τῶν Ἁγιορειτῶν Ὁσίων, τῶν μαρτυρησάντων ὑπέρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας, καί τίς εὐχές τῶν ἁγίων γερόντων μας πού ἀνέδειξαν καί διετήρησαν ἐπί αἰῶνες τό Ἅγιον Ὄρος ὡς προμαχώνα καί προμετωπίδα τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Τό Ἅγιον Ὄρος καί γενικά ὁ μοναχισμός ἦταν, εἶναι, καί πρέπει νά συνεχίσει νά εἶναι ὁ θεματοφύλακας τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Σάν Ἅγιον Ὄρος, τά 20 μοναστήρια καί ἡ Ἱερά Κοινότης, μποροῦν καί ἐπιβάλλεται νά ἐνεργήσουν συμφώνως τῇ γνώμῃ τῶν Ἁγίων τῆς διαχρονικῆς Ἐκκλησίας, ὥστε, ὅπως ἁρμόζει, νά εὐφρανθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι καί νά καταισχυνθοῦν οἱ κακόδοξοι, καί νά παύσει ὁ σκανδαλισμός γιά τήν ἀφωνία καί ἀπραξία τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μέ τήν πράξη τους αὐτή οἱ Πατέρες τῆς Λαύρας συντάσσονται μέ τίς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου καί πέρνουν τό μέρος τῶν διωκτῶν. Καί νομίζουν πώς θά μᾶς φοβήσουν καί θά σταματήσουμε τήν Ὁμολογία μας.
Σᾶς καταθέτω ταπεινῶς καί μέ πόνο πολύ ὅτι χάριτι Θείᾳ, σέ καμμία περίπτωση δέν πρόκειται νά σταματήσω νά ὁμολογῶ τήν ἀλήθεια τῆς Πίστεώς μας καί εἰδικά ἀπό τήν στιγμή πού ὅλοι μας τήν γνωρίζουμε καί ἀναποφεύκτως θά λογοδοτήσουμε γι’ αὐτήν ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως. Ὅποιο καί ἄν εἶναι τό κόστος. Στό Ἅγιον Ὄρος δέν ἤλθαμε οὔτε γιά θέσεις οὔτε γιά ἀξιώματα. Αὐτά φαίνεται καί ἀποδεικνύεται πώς ἀπασχολοῦν ἐσᾶς Πατέρες.
Διά αὐτόν τόν λόγο σᾶς ξαναγράφω αὐτά πού ἡ Ἱερά Κοινότητα δέν ἔκανε ἀποδεκτά καί τά ἐπέστρεψε, καί παρακαλῶ νά τά προσέξετε, καί αὐτό τό λέγω ὄχι μέ ἀναίδεια καί μή σεβόμενος θεσμούς καί πρόσωπα, ὅπως ἄλλωστε σᾶς ἔγραψα παραπάνω, ἀλλά μέ πραγματική ἀγάπη πρός ὅλους καί εἰδικά στό Ἅγιον Σχῆμα πού ὅλοι μας σάν Ἁγιορεῖτες Μοναχοί φέρουμε.
«Ἄν ὅσα λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιά τούς αἱρετικούς καί τούς αἱρετίζοντες, γιά τούς παπικούς καί τούς φιλοπαπικούς, ἄν ὅσα εἶπε ἡ Παναγία μας γιά τούς ἐχθρούς τοῦ Υἱοῦ της καί δικούς της ἐχθρούς στούς Ζωγραφίτες Ὁσιομάρτυρες, εἶναι “ἀνοίκειοι καί ἀπαράδεκτοι χαρακτηρισμοί”, ὅπως θέλει καί ὁ νεοεποχίτικος ἀντιρατσιστικός νόμος, γιά τόν ὁποῖον τό Ἅγιον Ὄρος καί πάλιν ἐσιώπησε, τότε μέ χαρά νά τιμωρηθῶ γιά τήν συμφωνία μου μέ τούς Ἁγίους καί τήν Ἁγιορειτική Παράδοση, μέ λύπη ὅμως γιά ὅσους ἀγαπητούς Ἁγιορεῖτες ἀδελφούς μου ἐπέλεξαν νά εἶναι ἀρεστοί μέ τούς ἐχθρούς τῆς πίστεως καί δυστυχῶς συντάσσονται μαζί τους. Σύγχυση καί σκανδαλισμό στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν δέν προκαλοῦν οὔτε οἱ μαρτυρήσαντες ἐπί Βέκκου Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες, οὔτε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί οἱ σύν αὐτῷ, πού ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τοῦ πάπα καί τῶν ἰδικῶν μας λατινοφρόνων, οὔτε οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες πού διέκοψαν τό μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα καί τοῦ Δημητρίου».
Τέλος, δηλώνω ὅτι, χάριτι Θείᾳ, παραμένω ἀπόλυτα σταθερός καί σύστοιχος σέ ὅλα ὅσα οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ Ἁγιορεῖτες Μάρτυρες καί Ὁμολογητές τῆς Πίστεώς μας καί οἱ σύγχρονοι ἁγιορεῖτες γεροντά­δες καί ἡγούμενοι, καθώς καί ἡ Ἱερά Κοινότης, διετύπωσαν καί ὡμολόγησαν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, κατά τῶν αἱρέσεων καί δή τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τῶν συγχρόνων οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων, γιά αὐτό καί διακόπτουμε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου.
Μετά τιμῆς
Γέρων Σάββας Λαυριώτης





Στάλθηκε από το iPad μου

ΚΡΙΤΩΝ ΙΑΚΩΒΟΥ
9:21 PM (11 hours ago)

to me
Ο διωγμός του αγωνιστή της Ορθοδοξίας πατρός Σάββα Λαυριώτη από τους γνήσιους μολυντές της Εκκλησίας του Χριστού (Γ.ΜΟ. Χ.). Μέρος δεύτερο.

Επιστολή διαμαρτυρίας προς την Ἱ. Μονή Μεγίστης Λαύρας για τον π. Σάββα Λαυριώτη.
"Σας παρακαλούμε να συνέλθετε, παύοντας τις διώξεις, όσων υψώσουν φωνή ενάντια στην παναίρεση του Οικουμενισμού.
Σεβαστοί πατέρες και αδελφοί εν Χριστώ,
Ως Ορθόδοξοι πιστοί, πληροφορηθήκαμε τις εξελίξεις σχετικά με την αβάσιμη και άδικη δίωξη του πατρός Σάββα Λαυριώτη.
Με μεγάλη λύπη διαπιστώνουμε ότι η ιστορικὴ και αρχαιότερη Μονὴ της Μεγίστης Λαύρας, όχι μόνο δεν πρωτοστατεί στον αγώνα κατὰ της παναίρεσης του Οικουμενισμού, δίνοντας το παράδειγμα στους υπόλοιπους Αγιορείτες, αλλά αντιθέτως εκδιώκει και τους ελάχιστους αγωνιστές στα θέματα Πίστεως, όπως τον πατέρα Σάββα Λαυριώτη. Αντὶ να τον επαινέσετε και να μιμηθείτε το παράδειγμά του, εσείς συντάσσεστε με τα φρονήματα του παναιρετικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου Αρχοντώνη που αποδεικνύεται έργω και λόγω άξιος διάδοχος του λατινόφρονος προκατόχου του Βέκκου και δέχεσθε ως Ορθόδοξη τη ληστρικὴ καὶ αιρετική ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης.
Γι’ αυτό ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί νιώθουμε απογοήτευση και αγανάκτηση απὸ τη στάση σας αυτή. Διότι ενώ οφείλετε να υπερασπίζεστε με κάθε κόστος τον ατίμητο θησαυρό της Ορθόδοξης Πίστεως του γένους μας, επιλέξατε να υποταχθείτε δουλοπρεπώς στις επιταγές και εντολές του ηγέτη της παναιρέσεως του Οικουμενισμού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Είναι γνωστό σε όλους ότι το Άγιον Όρος έχει αναδείξει πλήθος ομολογητών και μαρτύρων της Πίστεως τόσο κατὰ των κακοδοξιών του παπισμού όσο και των υπολοίπων αιρέσεων, και αν μὴ τὶ άλλο, αναμέναμε απὸ σας να τους μιμηθείτε και με το φωτεινὸ παράδειγμά σας να καθοδηγήσετε τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα στην ασφαλὴ οδό της σωτηρίας.
Εσείς όμως πράττετε δυστυχώς το αντίθετο. Δεν ακολουθείτε το παράδειγμα των 26 οσιομαρτύρων μοναχών της Ι.Μ. Ζωγράφου που προτίμησαν να καούν ζωντανοί, από τους –προσκυνημένους στον Πάπα– Πατριάρχη Ιω. Βέκκο και αυτοκράτορα Μιχ. Παλαιολόγο στις 22 Σεπτεμβρίου 1280, παρά να προδώσουν την ορθόδοξη πίστη που παρέλαβαν από τους Αγίους Πατέρες.
Φαίνεται ότι προτιμάτε τη μίμηση των αναθεματισμένων μοναχών της μονής σας που επέλεξαν να συλλειτουργήσουν τότε με τους προδότες της Πίστεως λατινόφρονες «ηγέτες» με συνέπεια να μείνουν άλιωτοι και τυμπανιαίοι μέχρι σήμερα προς αιώνιο παραδειγματισμό όλων!
Άραγε δε φοβάστε μήπως πέσετε και σείς στο ανάθεμα των Α΄ και Β΄ Οικουμενικών συνόδων όπως εκείνοι; Μήπως νομίζετε ότι τα αναθέματα έχουν αρθεί από τον πατριάρχη Αθηναγόρα που ως άλλος Πάπας Ρώμης έθεσε εαυτόν πάνω από τις Οικουμενικές Συνόδους αποφασίζοντας αφ’ εαυτού και διατάσσοντας την άρση των αναθεμάτων κατά του παπισμού; Άραγε είστε σίγουροι ότι δεν έμεινε και αυτός άλιωτος και τυμπανιαίος όπως εκείνοι οι ταλαίπωροι λαυριώτες εν έτει 1280;
Τουλάχιστον δε σας προβληματίζουν τα λεγόμενα των οσίων Παΐσίου και Πορφυρίου των αγιορειτών και του παπα-Εφραίμ Κατουνακιώτη κατά του οικουμενισμού;
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί λοιπόν σας παρακαλούμε να συνέλθετε παύοντας τις διώξεις εναντίον όσων τολμούν να υψώσουν τη φωνή τους ενάντια στην παναίρεση του Οικουμενισμού.
Σας παρακαλούμε να ανανήψετε το συντομότερο και να μιμηθείτε τὸ ομολογιακὸ παράδειγμα του παπα-Σάββα. Μ’ αυτό τον τρόπο να αποδείξετε και στον ορθόδοξο λαό αλλά πρωτίστως στον ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ και στην Κυρία του Αγιώνυμου Όρους Υπεραγία Θεοτόκο, ότι πραγματικά δε σας ενδιαφέρουν οι θέσεις σας και τα ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά η σωτηρία σας, καθώς και η σωτηρία των υπολοίπων ορθόδοξων. Επίσης ότι σας ενδιαφέρει η διαφύλαξη της Ορθόδοξου Πίστεως την οποία οι Άγιοι μας με το αίμα τους διαφύλαξαν μέχρι σήμερα παραδίδοντάς την σε μας ακέραια και ανόθευτη.
Η στάση σας εφεξής ας εμπνέεται από την απάντηση των Ορθοδόξων Πατριαρχών της Ανατολής προς τον Πάπα Πίο τον Θ΄ το 1848: «παρ’ ημίν ούτε Πατριάρχαι ούτε Σύνοδοι ηδυνήθησαν ποτέ εισαγαγείν νέα, διότι υπερασπιστής της Θρησκείας εστί αυτό το σώμα της Εκκλησίας ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές των Πατέρων αυτού» και από τους λόγους του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ἰωσὴφ Βρυέννιου (1350-1431):
«Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα».
Φίλοι Αγίου Όρους Ν. Καρδίτσας
Ἐπιστολὴ Γέροντος Σάββα Λαυριώτη πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον :
"Παναγιώτατε,
Ὡς πιστὸ τέκνο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, σεβόμενος τοὺς θεσμοὺς καὶ τὴν τάξη τῆς Ἐκκλησίας καὶ θέλοντας νὰ παραμείνω Ὀρθόδοξος μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς μου, σᾶς καταθέτω τὰ ἑξῆς:
Μέχρι τώρα ἀπευθυνόμασταν καθηκόντως εἰς τὴν Ἱερά Κοινότητα καὶ στὰ Μοναστήρια ὅπου ἀνήκουμε, διὰ νὰ δηλώσουμε τὴν ἀντίθεσή μας μὲ τὰ δικὰ σας οἰκουμενιστικὰ φρονήματα, τὶς δηλώσεις σας καὶ τὶς πράξεις σας.
Ἐξαντλήσαμε κάθε ἀνθρώπινη δυνατότητα μέσω γραμμάτων, ὁμιλιῶν καὶ παρεμβάσεων νὰ ἐπισημάνουμε τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο ποὺ ἀκολουθεῖτε ἐσεῖς καὶ ἡ ἀδιαφόρως χειραγωγούμενη, ἀπὸ ἐσᾶς, μοναστηριακὴ διοίκηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, παρὰ καὶ τὴν προσφάτως δημοσίευση τῶν πρακτικῶν τῆς Διπλῆς Συνάξεως τοῦ Ἁγίου Ὄρους τοῦ 1979, ὅπου σύσσωμοι τότε οἱ Ἁγιορεῖτες ἀπορρίπτουν συλλήβδην τὴν ὕπαρξη χάριτος στοὺς Παπικοὺς ἀπευθυνόμενοι πρὸς τὸ Πατριαρχεῖο.
Καταδείξαμε ἐξαντλητικὰ τὸν ρόλο σας, ὡς πρωτεργάτη τῆς οἰκουμενιστικῆς ἀντίχριστης αἵρεσης. Ἀπειληθήκαμε, ἐκβιαστήκαμε καὶ ἐξοριστήκαμε, γιατὶ ἀντιστεκόμαστε στὴν πνευματικὴ χολέρα καὶ τὸν ψυχικὸ θάνατο ποὺ ἐμβάλλετε στὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, μέσω τῆς ἀντίθεης κακοδοξίας ποὺ ἐπιμόνως ὑπηρετεῖτε .
Τὸ ἄηθες, ἀντιπατερικὸ καὶ ἀνίερο πνεῦμα ποὺ διαπνέει ἐσᾶς καὶ τοὺς ἀνθρώπους τῆς αὐλῆς σας καὶ ποὺ κορυφώθηκε μὲ τὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, δὲν σᾶς ἐπιτρέπει οὔτε κἂν νὰ μᾶς περάσετε ἀπὸ Συνοδικὸ δικαστήριο, ὅπου θὰ διαφαινόταν τὸ πόσο ἀντιστρατεύεστε τὸν Χριστό, τοὺς ἁγίους καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη. Φοβᾶστε, Παναγιώτατε, ὅτι ἂν τὸ κάνατε, ὁ ὑπνωτισμένος λαὸς ἴσως ξυπνοῦσε καὶ σᾶς πετοῦσε στὸν Βόσπορο, ὅπως ἔγινε καὶ μετὰ τὴν Φερράρα-Φλωρεντία. Ὡς εὐστόχως τὸ διετύπωσε κάποτε ὁ μακαριστὸς πατήρ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἀπευθυνόμενος προσωπικῶς πρὸς τὸν ἐγκωμιαζόμενον ἀπὸ ἐσᾶς σήμερον ἀλλά τεκμηριωμένως γνωστὸ μασόνο Πατριάρχη Ἀθηναγόρα καὶ συνετάχθησαν σὲ αὐτὸ σήμερον ἀγωνιστὲς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας: «Παναγιώτατε, μυριάκις προτιμότερον νὰ ἐκριζωθῆ ὁ ἱστορικὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως Θρόνος καὶ νὰ μεταφυτευθῆ εἰς ἔρημόν τινα νησίδα τοῦ πελάγους, ἀκόμη δὲ καὶ νὰ καταποντισθῆ εἰς τὰ βάθη τοῦ Βοσπόρου, ἤ νὰ ἐπιχειρηθῆ ἔστω καὶ ἡ ἐλαχίστη παρέκκλισις ἀπὸ τῆς χρυσῆς τῶν Πατέρων γραμμῆς, ὁμοφώνως βοώντων: «Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τὰ τῆς Πίστεως».
Σύρετε τὴν Ὀρθοδοξία στὰ ὑπόγεια τῶν ἀσεβῶν διαβουλιῶν ποὺ πάντα τὴν μισοῦσαν. Σχίζετε τὴν Ἐκκλησία κατασκανδαλίζοντας τὸ Ὀρθόδοξο ποίμνιο. Μετατρέπετε τὸ Ἅγιο Ὄρος – διὰ τῆς τυφλῆς καὶ βίαιης ὑπακοῆς ποὺ ἐπιβάλλετε – σὲ νεκρὸ ὄστρακο ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἔχει φύγει ὁ Μαργαρίτης.
Δέν γνωρίζετε, Παναγιώτατε, ὅτι ὅποιος σχίζει τὴν Ἐκκλησία, δὲν τὸν ξεπλένει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἁμαρτία οὔτε τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου, ὡς λέγει ο Χρυσορρήμων Πατήρ, τοῦ ὁποίου τὸν θρόνον κατέχετε; Περιμέναμε ἀπὸ ἐσᾶς, Παναγιώτατε, νὰ ὀρθοτομήσετε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Νὰ σταθεῖτε ἀντάξιος τοῦ ὑπουργήματός σας. Ἐσεῖς, ἀντὶ νὰ στηρίξετε τοὺς Ὀρθοδόξους στὴν Πίστη μας, προτρέπετε τοὺς αἱρετικοὺς νὰ παραμείνουν στὴν πλάνη τους, ὁδηγώντας ἔτσι τοὺς μὲν στὸν βόρβορο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοὺς δὲ στὴν αἰώνια καταδίκη νὰ παραμένουν ἀφώτιστοι καὶ ἔτσι νὰ ὁδηγηθοῦν ἀπὸ τὸν διάβολο στὴν αἰώνια κόλαση. Ἀμφοτέρων τὸ αἷμα τῶν ψυχῶν αὐτῶν θὰ ζητηθεῖ ἀπὸ τὰ χέρια σας. Μετανοῆστε ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, πρὶν αὐτὸ γίνει ἀναπόφευκτα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Ὕστατη ἱκεσία σᾶς ἀπευθύνουμε, νὰ γίνετε Πατὴρ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὄχι πατὴρ τῶν ἐχθρῶν της. Ἀπολογηθεῖτε στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἢ ἀπαρνηθεῖτε τὶς «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» βλάσφημες κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θέσεις σας:
Ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας».
Ὅτι τὸ Κοράνιο (καὶ οἱ Γραφὲς τῶν ἄλλων θρησκειῶν) εἶναι «ἴσο μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἱερὸ ὅπως αὐτή» καὶ ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι μποροῦν νὰ πᾶνε στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό.
Ὅτι πολλὲς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι προσωρινές.
Ὅτι εἶναι «εὐλογημένη» ἡ Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων, ποὺ ἀπεκήρυξε ὁ ὑπ᾽ αὐτῶν σταυρωθεὶς Κύριος.
Ὅτι ἡ βασικὴ ἀρχὴ τῆς Μασονίας, δηλαδὴ ἡ ἄποψη ὅτι: «ἕκαστος νὰ λατρεύῃ τὸν Ἕνα Θεὸν ὡς [=ὅπως] προτιμᾷ…». «Ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὴν εἰρηνικὴν συμβίωσιν τῶν ἀνθρώπων καὶ μάλιστα, αὐτῶν οἱ ὁποῖοι Τὸν λατρεύουν ἀνεξαρτήτως τῶν διαφορῶν, αἱ ὁποῖαι ὑπάρχουν εἰς τὴν πίστιν μεταξὺ τῶν τριῶν μεγάλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν»,εἶναι ἀποδεκτή.
Ὅτι οἱ Ἱ. Κανόνες εἶναι: «Τείχη τοῦ αἴσχους».
Ὅτι ἡ Ρωμαϊκὴ «ἐκκλησία» εἶναι κανονική, τὰ μυστήριά της ἔγκυρα καὶ ὁ Πάπας κανονικὸς Ἐπίσκοπος. Ὅτι ὁ Πάπας γιὰ ἐσᾶς εἶναι: «προφητικὸς ἀρχηγὸς ὄχι μόνο τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ κόσμου» καὶ «πρότυπον» καὶ «ἀδαπάνητος θησαυρὸς καὶ ὁδοδείκτης».
Ὅτι οἱ συλλειτουργίες καὶ συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι «ἀγάπη». Κάτι ποὺ, ὄχι μόνο δὲν δίδαξε ἡ Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ ἔπραξε τὸ ἀντίθετο μὲ στρατιὲς μαρτύρων.
Ὅτι οἱ καταδικασμένοι, ἀπὸ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, Μονοφυσίτες εἶναι «Ὀρθόδοξοι».
Ὅτι οἱ χειροτονίες τῶν Ἀγγλικανῶν εἶναι ἔγκυρες.
Ὅτι ἡ Οὐνία εἶναι ἀποδεκτή.
Ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι μία, ἀνάμεσα στὶς 348 «ἐκκλησίες» – μέλη τοῦ Π.Σ.Ε – οἱ ὁποῖες διευθύνονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ὅτι: «Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν (τὸ Σχίσμα) προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ.
Ἀπὸ ἐσᾶς περιμένουμε:
1) Νὰ καταδικάσετε τὸν Οἰκουμενισμό, ὡς τὴν χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν αἰώνων.
2) Νὰ καταδικάσετε τὸ Π.Σ.Ε.
3) Νὰ καταδικάστε διὰ μίαν ἀκόμη φορὰ τὸν παπισμό.
4) Νὰ διορθώσετε τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔγκλημα τοῦ ἡμερολογίου ποὺ διέπραξε ὁ καθηρημένος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος Μ. Μεταξάκης καταφέροντας ἀδυσώπητο πλῆγμα στὴν Ἐκκλησία.
5) Νὰ παύσουν τὰ σχίσματα ποὺ δημιουργήθηκαν τὸ 1924.
6) Νὰ καταδικάσετε τὶς ἠλεκτρονικὲς κάρτες μὲ τὸν δυσώνυμο ἀριθμὸ 666.
7) Νὰ διακηρύξετε τὴν ἐπίσημη διαχρονικὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας μας: Μόνο στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη ὑπάρχει τὸ πλήρωμα τῆς Χάριτος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐμεῖς εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ σᾶς φιλήσουμε καὶ τὰ πόδια καὶ νὰ σᾶς ἀγκαλιάσουμε ἂν ὀρθοτομήσετε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας καὶ νὰ εἴμαστε στὸ πλευρὸ σας σὲ ὁτιδήποτε μᾶς χρειαστεῖτε. Ἂν ὅμως παραμείνετε στὰ Οἰκουμενιστικὰ σας σχέδια, τότε καθηκόντως, ἑπόμενοι τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ ἐφαρμόζοντας τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, θὰ συνεχίσουμε τὴν διακοπὴ μνημοσύνου.
Μετὰ σεβασμοῦ καὶ ἀληθείας
Γέρων Σάββας"
Ο Σχισματικός Μοναχός Σάββας Λαυριώτης κηρύττει τήν αιρετική αποτείχιση τού Ευθυμίου Τρικαμηνά !
Ο Μ. Σάββας, είναι εδώ καί πολλά χρόνια ( ή τουλάχιστον ήταν ) θαυμαστής τού Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ο οποίος, όπως είναι γνωστό, κηρύττει τήν αιρετική αποτείχιση τού Ευθυμίου Τρικαμηνά ( τήν οποία αυτός πήρε από τούς « ΓΟΧ »).
Ο Μοναχός Σάββας, στό 14 : 30΄΄ τής ανωτέρω συνέντευξης πού έδωσε στόν αιρετικό, ακέφαλο παλαιοημερολογίτη (!!!) και Χρυσαυγίτη Σπυρίδωνα Βούκαλη - ιδιοκτήτη τού μπλόγκ ''Νέα Εποχή'', κατακρίνει όλους εμάς τούς αντιοικουμενιστές πώς φρονούμε τα ίδια μέ τούς οικουμενιστές, επειδή δέν διακόπτουμε τό μνημόσυνό τούς ! Λέει μάλιστα πώς ''όταν μνημονεύουν τούς Επισκόπους... τότε νά ξέρουν πώς έχουνε πρόβλημα''(σημ. πνευματικό, άξιο αιωνίου Κολάσεως) ! Αυτή η κακόδοξη άποψη δέν είναι καινούρια, αλλά μία παμπάλαια παλαιοημερολογίτικη αίρεση, ''η αίρεση τού μολυσμού'' = ''είσαι αυτός τόν οποίο μνημονεύεις'', τήν οποία θα δούμε παρακάτω !
Απαντώντας σέ ερώτημα, στό 42΄: 00΄΄ της ομιλίας τού στήν Καρδίτσα( 5/6/2016 ), ο Μ. Σάββας λέει στούς Χριστιανούς νά μείνουν στά σπίτια τούς καί ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΒΑΠΤΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ κ.ο.κ. ! Μόλις δέ, τό άκουσε αυτό η γυναίκα πού έκανε τό ερώτημα ρώτησε ''δέν είναι ένα ΣΧΙΣΜΑ έτσι ;'' ! Ο Μ. Σάββας, ακριβώς επειδή έχει χάσει τήν έννοια τής Εκκλησίας, απάντησε διαστρέφοντας ολοφάνερα τήν έννοια τού σχίσματος, συγχέοντάς τό μέ τήν αίρεση ! Υποστήριξε με λίγα λόγια πώς ''Σχισματικός είναι αυτός πού γίνεται αιρετικός'' !
Αναίρεση τής κακοδόξου Αποτειχίσεως τού Μοναχού Σάββα καί τών σύν αυτώ αποσχισμένων.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία μάς, αγαπητοί έν Χριστώ αδερφοί, είναι τό Σώμα τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κατά τό ρηθέν υπό τού Αγίου Αποστόλου Παύλου : “πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ, ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ”(Εφ. α΄ 22-23). Η Εκκλησία , δέν είναι κάποιο φιλοσοφικό ίδρυμα, τού οποίου τίς θεωρίες, όποιος τηρεί σώζεται, αλλά είναι τό Σώμα τού Ιδίου τού Σωτήρος, μέ τό οποίο πρέπει, απαραιτήτως νά είναι ενωμένοι όσοι άνθρωποι επιθυμούν νά σωθούν.
Η ενότης τής Εκκλησίας, είναι ένα από τά βασικά δόγματα πού εμπεριέχονται στό Σύμβολο τής Ορθοδόξου πίστεως :“Πιστεύω… εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν”.
Ο Μοναχός Σάββας, έχει δυστυχώς παρανοήσει ακριβώς τό δόγμα αυτό. Κηρύττει μία τραγική κατάσταση ανθρώπου - αποκομμένου από τό Σώμα τού Χριστού, ώς δήθεν κατάσταση ομολογητού ενωμένου μέ αυτό !
Τό κήρυγμά τού, είναι ένα αναμάσημα τής αιρετικής '' Αποτειχίσεως ''( = διακοπή τού μνημοσύνου από τούς Οικουμενιστές καί από όσους έχουν κοινωνία μέ αυτούς ) τού , δικαίως καθηρημένου Ευθυμίου Τρικαμηνά , τήν οποία κί αυτός δανείστηκε από τούς επινοητές τής - αιρετικούς « ΓΟΧ »!
Η αίρεση τής '' Αποτειχίσεως '' ( κάτ΄ ουσίαν '' αποσχίσεως '' ), γεννάται από τήν αίρεση τού '' μολυσμού '' από τίς συμπροσευχές καί κακόδοξες δηλώσεις ορισμένων Επισκόπων τής Εκκλησίας μάς. ''Αφού μολύνεστε , είστε υποχρεωμένοι να Αποτειχιστείτε'' μάς λένε εδώ καί δεκαετίες οί « ΓΟΧ » . Τήν αίρεση αυτή, τήν επινόησαν, επειδή ξεσκεπάσαμε τήν απάτη τού πλαστογραφημένου τούς Σιγγιλίου , στό οποίο στήριξαν τήν απόσχισή τούς έκ τής Ορθοδόξου Εκκλησίας τό 1924 ! Δυστυχώς μερικοί τούς πίστεψαν, έν οίς, ό Ευθύμιος Τρικαμηνάς καί οι διάφοροι ψευτο '' Αποτειχισμένοι ''! Είναι πραγματικώς κρίμα, άνθρωποι πού διαφωνούν μέ τούς Παλαιοημερολογίτες, νά υιοθετούν μία από τίς κακοδοξίες πού αυτοί επινόησαν από τό 1960 περίπου καί έπειτα .
Όπως είπαμε, οι « ΓΟΧ » καί οι '' Αποσχιστές '', πασχίζουν νά μάς πείσουν πώς μολύνονται όλοι όσοι έχουν εκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς Πατριάρχες καί Επισκόπους, πού συμπροσεύχονται μέ αιρετικούς καί αλλοθρήσκους ή υιοθετούν κάποιο αιρετικό φρόνημα. Ισχυρίζονται δηλαδή πώς μεταδίδεται μολυσμός στό υπόλοιπο σώμα, από τίς παραβάσεις τούς έναντι τών ιερών κανόνων κ.λ.π. ! Έτσι όμως, μετατρέπουν τήν Εκκλησία από Σώμα Χριστού σέ σώμα τού εκάστοτε Επισκόπου ή Πατριάρχη ! Άν ήταν όμως όντως έτσι, τότε αλίμονο ! Θά μετεδίδετο μολυσμός στό σώμα Τού Χριστού καί από τίς υπόλοιπες αμαρτίες τούς !
Οπότε, ουδείς ο σωζόμενος ! Ποιά είναι όμως η Ορθόδοξη πραγματικότητα ; Η αλήθεια είναι πώς οι παραβάτες τών Ιερών Κανόνων, μολύνουν καί ενοχοποιούν ενώπιον Τού Χριστού, μόνο τόν εαυτό τούς. Τό υπόλοιπο Σώμα, δύναται μέν νά σκανδαλιστεί ή ακόμα καί νά πλανηθεί, δέν φέρει όμως απολύτως καμία ευθύνη ενώπιον Τού Θεού γιά τίς κανονικές παραβάσεις τών ποιμένων τού, ούτε μολύνεται απ´ αυτές, όπως μέ πανουργία προπαγανδίζουν οι πάσης φύσεως '' Ζηλωτές '', προσπαθώντας νά τρομοκρατήσουν τούς Χριστιανούς καί νά τούς στείλουν στήν απώλεια.
Λέγει ο κανὼν ΙΕ΄ τῆς ΑΒ΄ Συνόδου ( Ἱερὸν Πηδἀλιον) :
«…Οἱ γὰρ δι’ αἵρεσίν τινα παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτούς διαστέλλοντες, ἐκείνου δηλονότι τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ’ ἐκκλησίαις διδάσκοντος, οἱ τοιούτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον Ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, άλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδὲπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι».
Ἑρμηνεία ὑπὸ ἁγίου Νικοδήμου :
«… Ἐάν δὲ οἱ ῥηθέντες πρόεδροι εἶναι αἱρετικοί, καὶ τὴν αἵρεσιν αὐτῶν κηρύττουσι παῤῥησίᾳ, καὶ διὰ τοῦτο χωρίζονται οἱ εἰς αὐτοὺς ὑποκείμενοι, καὶ πρὸ τοῦ νὰ γένῃ ἀκόμη συνοδικὴ κρίσις περὶ τῆς αἱρέσεως ταύτης, οἱ χωριζόμενοι αὐτοί, όχι μόνον διὰ τὸν χωρισμὸν δὲν καταδικάζονται, ἀλλὰ καὶ τιμῆς τῆς πρεπούσης, ὡς ὀρθόδοξοι, εἶναι ἄξιοι, ἐπειδή, ὄχι σχίσμα ἐπροξένησαν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μὲ τὸν χωρισμὸν αὐτόν, ἀλλὰ μᾶλλον ἠλευθέρωσαν τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ψευδεπισκόπων αὐτῶν».
Όπως είδαμε μέσα από τό ίδιο τό Ιερόν Πηδάλιον, ο ιε΄ κανών τής Α΄ καί Β΄ συνόδου, ουδαμώς επιτρέπει αποτείχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία, παρά μόνο από τόν ίδιο τόν αιρετικό Επίσκοπο ! Όλα τά υπό τών αποσχιστών, εναντίως λεγόμενα είναι , κατά τόν μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο : '' ανόητοι ζηλωτισμοί''!
Εκτός από τήν γενικοποίηση τής Ορθόδοξης '' αποτείχισης '', οί κακόδοξοι '' αποσχιστές '' , διαστρέφουν καί τόν δυνητικό τής χαρακτήρα, μετατρέποντάς τόν όλως αυθαιρέτως σέ υποχρεωτικό. Πουθενά όμως δέν αναφέρεται '' υποχρέωση '', παρά μόνον τό προαιρετικό δικαίωμα τής διακοπής τού μνημοσύνου.
Όπως είναι δέ γνωστό, οποιοσδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο, τολμήσει νά διακόψει τήν κοινωνία μέ ολόκληρη τήν Εκκλησία (εκτός άν γίνει πλήρης ένωση μέ αιρετικούς, αλλά καί πάλι δέν θά είναι αυτός ό μόνος Ορθόδοξος), λογίζεται παρευθύς ώς έν ενεργεία καθηρημένος καί αφορισμένος, χωρίς τήν χρεία καταδίκης τού υπό τής Ιεράς Συνόδου, όπως ισχύει γιά τούς εντός Εκκλησίας Αιρετικούς. Η Ιερά Σύνοδος, δικάζει μόνο θέματα εντός τής Εκκλησίας ή περιπτώσεις επιστροφής τών εκτός τής Εκκλησίας πλανεμένων σ´ αυτήν . Όταν ή Σύνοδος συνέρχεται επί τό αυτό καί αναθεματίζει τούς Σχισματικούς, αυτό δέν τό κάνει γιά νά τούς χωρίσει από τήν Εκκλησία επειδή παρέμειναν αμετανόητοι, όπως κάνει μέ τούς εντός Εκκλησίας αιρετικούς, αλλά τό κάνει, κυρίως γιά νά επισημοποιήσει τόν, από καιρό χωρισμό τούς από τήν Εκκλησία.
Η διδασκαλία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς περί τών Σχισματικών, είναι ξεκάθαρη. Σχισματικοί, ονομάζονται εκείνοι πού εχωρίσθηκαν από τήν Εκκλησία, όχι γιά δόγματα πίστεως, αλλά γιά ζητήματα ευκολοϊάτρευτα. Λέγει ό Μέγας Βασίλειος : '' Σχίσματα δέ , τούς δί αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς καί ζητήματα ιάσιμα πρός αλλήλους διενεχθέντας... οί δέ , τής Εκκλησίας αποστάντες ούκ έτι έσχον Τήν Χάριν Τού Αγίου Πνεύματος εφ΄ εαυτούς... οί δέ απορραγέντες, λαϊκοί γενόμενοι , ούτε τού Βαπτίζειν, ούτε τού χειροτονείν είχον εξουσίαν, ούτε ηδύναντο Χάριν Αγίου Πνεύματος Αγίου εταίροις παρέχειν, ής αυτοί εκπεπτώκασι ! "( βλ. Ι. Πηδάλιον σελ. 587 ).
Συνεπώς, η χρησιμοποίηση τού όρου '' Αποτείχιση '' από τούς, πάσης φύσεως « ζηλωτές » είναι εντελώς παραπλανητική, καθ΄ ότι αυτοί εννοούν '' Απόσχιση '' από ολόκληρη τήν Εκκλησία , πράγμα πού δέν επιτρέπει ο ιε΄ κανών τής Α΄ καί Β΄ συνόδου , τόν οποίο αυτοί κακώς επικαλούνται ! Ο έν λόγω κανών, επιτρέπει τήν αποτείχιση από τόν Επίσκοπο πού κηρύττει αίρεση, υπό τών πατέρων κατεγνωσμένη καί όχι αποτείχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία, όπως μάς λένε οί ψευτοαποτειχιστές ! ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. Τό κίνημα τών ψευτοαποτειχισμένων, διαρκώς διογκώνεται ! Ιερείς, Μοναχοί καί Λαϊκοί, φεύγουν ΕΝΩΠΙΟΝ ΟΛΩΝ ΜΑΣ από τήν Εκκλησία καί εντάσσονται στούς ''Αποσχισμένους''! Η κατάσταση είναι ήδη τραγική καί οι αντιοικουμενιστές θεολόγοι μάς, θά πρέπει νά διαχωρίσουν δημόσια τήν θέση τούς, από αυτήν τήν πλάνη τού Μοναχού Σάββα, πρίν νά είναι πολύ αργά. Πρίν δηλαδή πλανηθεί καί κάποιος Έλληνας Αρχιερέας σάν τόν Ράσκας Αρτέμιο πού κοινωνεί μέ τόν Ευθύμιο Τρικαμηνά. Είς τά τής πίστεως ού χωρεί συγκατάβασις.
Κάθ´ όλο τό χρονικό διάστημα πού ένας υπόδικος Πατριάρχης , Επίσκοπος ή Ιερεύς είναι ενωμένος μέ τό Σώμα Τού Χριστού , όσο αμαρτωλός καί πλανεμένος κί άν είναι , λογίζεται ώς άρρωστο μέλος τού Σώματος καί τελεί εγκυρότατα Μυστήρια εώς ότου καθαιρεθεί από τήν Ιερά Σύνοδο τής τοπικής Εκκλησίας πού ανήκει . Όταν αυτό συμβεί , τότε και μόνο , παύει νά ενεργεί καί η Θεία Χάρις στά Μυστήρια πού τελεί. Γιά δέ τούς Μοναχούς καί λαϊκούς ισχύει ο αποσχηματισμός καί ο αφορισμός .
Στήν συνέχεια , αντί απαντήσεως στήν αιρετική '' Αποτείχιση '' πού κηρύττει ο Μοναχός Σάββας Λαυριώτης , άς δούμε σχετικό απόσπασμα μίας θαυμάσιας επιστολής τού μακαριστού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου , στήν οποία , ο λύχνος αυτός τής διακρίσεως , εξηγεί τήν διαφορά τής αιρετικής Αποτείχισης από τήν πατερική καί ορθόδοξη.
Ἐν Ἀθήναις τὴ 22α Ἰουλίου 1971
«..........12-13. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἀναμφιβόλως δὲν πρέπει νὰ συμπροσεύχωνται ἡ ἄλλως πὼς νὰ ἔχουν θρησκευτικὴν κοινωνίαν μετὰ τῶν αἱρετικῶν (Παπικῶν, Διαμαρτυρομένων κ.λπ. ). (Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ προκειμένου περὶ σχισματικῶν). Ἂν τὶς ὅμως συμπροσεύχηται (ἡ ἄλλως πὼς κοινωνῆ) μεθ' αἱρετικῶν, εἶνε μὲν παραβάτης τῶν ἱερῶν Κανόνων καὶ ἄξιος ἐκκλησιαστικῶν ποινῶν, δὲν εἶνε ὅμως αὐτομάτως καὶ αἱρετικός. Ἐνδέχεται νὰ πιστεύη Ὀρθοδόξως, νὰ ἀποδοκιμάζη πάσαν ἐτεροδιδασκαλίαν, ἄλλα νὰ μὴ θεωρῆ κακὸν τὰς μεθ' ἑτεροδόξων θρησκευτικᾶς ἐπαφᾶς. Ὃ τοιοὖτος εἶνε, ἐπαναλαμβάνω, δεινὸς παραβάτης τῶν ἱερῶν Κανόνων, ἄλλα δὲν εἶνε αἱρετικός.
Ἂν ὅμως δὲν ἄρκηται εἰς τοὖτο, ἄλλα καὶ κηρύσση αἱρετικὰ φρονήματα, τότε ἔχει ἄλλως τὸ πράγμα. Τότε εἶνε αἱρετικός. Αἱρετικὸς δὲ εἶνε, ἒφ' ὅσον κηρύσσει αἱρετικὰ φρονήματα, ἔστω καὶ ἅν δὲν ἔχη οὐδεμίαν κοινωνίαν μετ' ἄλλων αἱρετικῶν.
Ἀλλ’ οἱ αἱρετικοὶ εἶνε δύο εἰδῶν: Ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ἡ ἐκκλησία ἐδίκασε καὶ κατεδίκασε καὶ ἀπέκοψε ἐκ τοὖ Σώματος αὐτῆς, καὶ ἐκεῖνοι, οἱ ὅποιοι οὔτε κατεδικάσθησαν ἀκόμη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας οὔτε ἐξῆλθον αὐτοβούλως ἐξ αὐτῆς, ἄλλα διατελοὖν ἀκόμη ἐντός της ἐκκλησίας. Μία τοιαύτη περίπτωσις εἶνε ἡ περίπτωσις τοὖ Πατριάρχου. Ὃ Πατριάρχης Ἄθηναγόρας ἔχει κηρύξει αἱρετικὰ φρονήματα. Οὔτε κατεδικάσθη ὅμως εἰσέτι ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας οὔτε ἀπεκήρυξεν αὐτὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῆς. Παραμένει καὶ ἐνεργεῖ ἐντός της ἐκκλησίας. Συνεπῶς εἶνε ἀκόμη ἀγωγὸς Χάριτος. Τελεῖ Μυστήρια. Ἠμεῖς τί δυνάμεθα νὰ πράξωμεν;
α') Νὰ προσευχώμεθα ὑπὲρ ἀνανήψεως καὶ μετανοίας αὐτοὖ.
β') Νὰ διαμαρτυρώμεθα κατ' αὐτοὖ καὶ νὰ ἀγωνιζώμεθα. Ἂν δὲ ἡ συνείδησις τινος δὲν ἀνέχηται νὰ μνημονεύη τοὖ ὀνόματος αὐτοὖ, ἔχει τὸ δικαίωμα, προβαίνων ἔτι περαιτέρω, νὰ παύση τὸ μνημόσυνον αὐτοὖ, συμφώνως τῷ ΙΕ’ Κανόνι τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Τοὖτο ὅμως εἶνε το ἔσχατον βῆμα, εἰς τὸ ὁποῖον δύναται νὰ προχώρηση, ἅν θέλη νὰ μὴ εὑρεθῆ εἰς σχίσματα καὶ εἰς ἀνταρσίας. Παύων δηλαδὴ τὸ μνημόσυνον, δὲν θὰ μνημονεύη ἑτέρου Ἐπισκόπου (ἐκτὸς ἅν πιστεύη ὅτι ὅλη ἡ ἐκκλησία ἠμῶν ἐπεσεν εἰς αἵρεση!), ἄλλα θὰ ἀναμένη, ὡς προέγραψα, ἐν τὴ «Ἐπιστολιμαία Διατριβή» μου, μετ' ἠρέμου συνειδήσεως τὴν κρίσιν Συνόδου.
Ἕτερον πρόβλημα: Οἱ παύοντες τὸ μνημόσυνον πῶς θὰ φέρωνται πρὸς τοὺς κοινωνοὖντας μετὰ τοὖ Πατριάρχου; Οἱ κοινωνοὖντες μετὰ τοὖ Πατριάρχου εἶνε δύο κατηγοριῶν: α') Οἱ ὁμόφρονες αὐτῶ (ὡς ὃ Ἀμερικῆς Ἰάκωβος, ὃ Χαλκηδόνος Μελίτων κ.λ.π. ) καὶ β') οἱ μὴ συμφωνοὖντες αὐτῶ (ὡς πάντες σχεδὸν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος). Ἔναντι τῶν πρώτων θὰ φέρωνται ὅπως καὶ ἔναντί του Πατριάρχου. Ἔναντι ὅμως τῶν δευτέρων, ἔστω καὶ ἅν οὗτοι κοινωνοὖν μετὰ τοὖ Πατριάρχου ἡ τῶν ἄλλων, δὲν δύνανται νὰ φέρωνται ὁμοίως. Δὲν δύνανται δηλαδὴ νὰ φθάσουν μέχρι παύσεως τοὖ μνημόσυνου αὐτῶν. Δὲν ἐπιτρέπεται, κατὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, ἀποφυγή τῆς μετ' αὐτῶν κοινωνίας. Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες παρέχουν δικαίωμα παύσεως μνημοσύνου τοὖ αἱρετικᾶς διδασκαλίας κηρύσσοντος Ἐπισκόπου ἡ Πατριάρχου. Δὲν παρέχουν ὅμως δικαίωμα παύσεως μνημοσύνου καὶ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι, Ὀρθόδοξοι ὄντες, ἀνέχονται αὐτόν.
Μεγάλη προσοχὴ εἰς τὸ σημεῖον τοὖτο! Ὀφείλομεν νὰ διακρίνωμεν μεταξὺ τῶν δύο καταστάσεων: Ἄλλο ὁ κηρύσσων αἱρετικὰ φρονήματα καὶ ἄλλο ὃ Ὀρθοδόξως φρονῶν καὶ διδάσκων, ἀλλὰ, κατ' οἰκονομίαν, ἀνεχόμενος τὸν πρῶτον καὶ κοινωνῶν μετ' αὐτοὖ.
Ἐπίσης: Ἄλλο ὃ κηρύσσων μὲν αἱρετικὰ φρονήματα, ἀλλὰ μὴ ἐξελθῶν ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, μηδὲ ἀποκοπεῖς ὓπ' αὐτῆς, καὶ ἄλλο ὁ ἐξελθῶν αὐτοβούλως ἐκ τῆς Ἐκκλησίας (καὶ ἱδρύσας ἰδίαν «Ἐκκλησίαν» ἡ προσχωρήσας εἰς ἑτέραν τοιαύτην, αἱρετικὴν ἡ σχισματικήν), ἡ ἀποκοπεῖς ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας, κατόπιν δίκης καὶ καταδίκης. Μετὰ τοὖ δευτέρου πᾶς Ὀρθόδοξος ὀφείλει νὰ μὴ ἔχη οὐδεμίαν κοινωνίαν. Ἡ μετὰ τοὖ πρώτου ὅμως κοινωνία (μέχρι τῆς καταδίκης αὐτοὖ) ἀφίεται ὑπὸ τῶν ἱερῶν Κανόνων εἰς τὴν ἐλευθέραν κρίσιν ἑκάστου Ὀρθοδόξου πιστοὖ.
Ἔχομεν δηλαδὴ δικαίωμα, παρεχόμενον ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων, νὰ παύσωμεν τὸ μνημόσυνον αὐτοὖ, δὲν εἴμεθα ὅμως ὑποχρεωμένοι νὰ πράξωμεν οὕτω. Κατ' ἀκολουθίαν, ἅν τίς, χρησιμοποιῶν τὸ δικαίωμα αὐτοὖ, παύση τὸ μνημόσυνον, καλῶς ποιεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἐλέγχηται ὑπὸ τῶν ἄλλων. Ἂν ἕτερος, σταθμίζων διαφόρους παράγοντας, κρίνη ὅτι δὲν πρέπει νὰ χρησιμοποιήση τὸ κανονικὸν δικαίωμα αὐτοὖ, ἄλλα νὰ ἀναμένη τὴν «Συνοδικὴν διάγνωσιν», δὲν εἶνε ἀξιόμεμπτος, οὔτε, πολλῶ μᾶλλον, ἄξιος ἀκοινωνησίας! Ἐν τῷ σημείω τούτω δύναται τὶς νὰ ἐφαρμόση, προσηρμοσμένους πῶς, τοὺς λόγους τοὖ Παύλου: «Ὁ μνημονεύων τὸν μὴ μνημονεύοντα μὴ ἐξουθενείτω καὶ «ὁ μὴ μνημονεύων τὸν μνημονεύοντα μὴ κρινέτω» (βλέπε Ρωμαίους Ἰδ' 3).Τότε, θὰ εἴπης, ποῖον τὸ κέρδος ἠμῶν ἐκ τῆς ἀποφυγῆς του μνημοσύνου τοὖ Πατριάρχου, ἀφοὖ θὰ ἔχωμεν κοινωνίαν μετὰ τοὖ Ἐπισκόπου Δρυϊνουπόλεως π. χ. , ὁ ὁποῖος μνημονεύει τοὖ Πατριάρχου; Δὲν μολυνόμεθα οὕτω, κοινωνοὖντες ἐμμέσως τῷ κηρύσσοντι αἱρετικὰ φρονήματα; Ἀλλ’ ἡ διακοπὴ τοὖ μνημοσύνου, «πρὸ Συνοδικῆς διαγνώσεως» καὶ καταδίκης, δὲν ἔχει τὴν ἔννοιαν ἀποφυγῆς μολυσμοὺ ἐκ τῆς κηρυττομένης αἱρέσεως! Ὄχι, ἀδελφέ μου! Ἂν εἶχεν αὐτὴν τὴν ἔννοιαν, τότε οἱ Κανόνες δὲν θὰ παρεῖχον ἁπλῶς δικαίωμα παύσεως μνημόσυνου δι’ αἵρεσιν «πρὸ Συνοδικῆς διαγνώσεως», ἀλλά θὰ ἐθέσπιζον ρητὴν καὶ σαφῆ ὑποχρέωσιν μετ' ἀπειλῆς βαρυτάτων ποινῶν ἐν ἐναντία περιπτώσει.
Ἡ διακοπὴ μνημόσυνου δι’ αἵρεσιν «πρὸ Συνοδικῆς διαγνώσεως» ἔχει ἄλλην ἔννοιαν. Ἀποτελεῖ ἔντονον, ἄλλα καὶ ἐσχάτην διαμαρτυρίαν τῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως, παρέχει μίαν διέξοδον διὰ τοὺς σκανδαλιζομένους, ἅμα δὲ καὶ σκοπεῖ εἰς τὴν δημιουργίαν ἀναταραχῆς, ὥστε ἡ ἐκκλησία νὰ ἐπισπεύση τὴν ἐκκαθάρισιν τῆς καταστάσεως. Δὲν ὑπάρχει κίνδυνος νά... μολυνθῶμεν, οὔτε μνημονεύοντες τοὖ Πατριάρχου (ἐφ' ὅσον ἀκόμη δὲν κατεδικάσθη), οὔτε, πολλῶ μᾶλλον, δεχόμενοι εἰς κοινωνίαν τοὺς μνημονεύοντας αὐτοὖ. Τὰ ἀντιθέτως λεγόμενα εἶνε ἀνόητοι «ζηλωτισμοί».
Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων δὲν ἐμολύνθη καίτοι ἔλαβε χειροτονίαν ἐπισκοπικὴν παρὰ τοὖ Μητροπολίτου Καισαρείας Ἀκακίου, ὁ ὁποῖος ἦτο μὲν δεδηλωμένος ἀρειανὸς (καὶ μάλιστα ἀρχηγὸς μίας μερίδος τῶν ἀρειανῶν), ἀλλ’ ἀκόμη διετέλει καὶ ἐνήργει ἐντός της Ἐκκλησίας. Ὁ ἅγιος ἀνατόλιος ἐχειροτονήθη καὶ αὐτὸς ἐπίσκοπος (καὶ μάλιστα Πατριάρχης Κῶν/πόλεως) παρὰ τοὖ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Διοσκόρου, ὁ ὁποῖος ἦτο μὲν μονοφυσίτης καὶ μέγας προστάτης τοὖ αἱρεσιάρχου Εὐτυχοὖς, ἀλλὰ δὲν εἶχεν ἀκόμη καταδικασθῆ ὑπὸ τῆς Δ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἂν λοιπὸν δὲν μολύνη οὕδ' αὔτη ἡ χειροτονία παρ' Ἐπισκόπων, κηρυσσόντων μὲν αἱρετικὰ φρονήματα, ἀλλὰ μήπω Συνοδικῶς καταδικασθέντων,παραμενόντων δ' ἀκόμη ἐντός της Ἐκκλησίας, πολλῶ μᾶλλον δὲν μολύνει τὸ μνημόσυνον αὐτῶν καὶ ἀκόμη περισσότερον δὲν μολύνει ἡ κοινωνία μετὰ προσώπων ἀνεχομένων οἰκονομικῶς αὐτοὺς καὶ διατηρούντων τὸ μνημόσυνον αὐτῶν. ......»
Στήν ανωτέρω επιστολή τού, ο μακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, αναιρεί τήν αιρετική '' Αποτείχιση '' πού κηρύττει ο Μ. Σάββας αλλά καί ο νεο« ζηλωτής » Ευθύμιος Τρικαμηνάς, καθώς καί τίς πλάνες τών Παλαιοημερολογιτών περί τής, δήθεν, υποχρεωτικής διακοπής τής εκκλησιαστικής κοινωνίας, όχι μόνο μετά τού οικείου Επισκόπου, αλλά καί μέ ολόκληρη τήν Εκκλησία, επειδή, δήθεν, μολύνονται από τούς Οικουμενιστές (καθαρός Προτεσταντισμός) !
Άς ευχηθούμε πώς ο Μ. Σάββας , θά κατανοήσει τό οτι η πλάνη τού αυτή, ωθεί τούς πιστούς σέ κατάσταση απόσχισης έκ τής Ορθοδόξου Εκκλησίας τού Χριστού καί πώς θά τήν αποκηρύξει.
Αλίμονό μας, λέει και ο γράφων, φρίττοντας με τα όσα διάβασε παραπάνω που αναρτήθηκαν στο stwmenkalws.blogspot.gr. Στῶμεν καλῶς · στῶμεν μετὰ φόβου !
Έτσι ονομάζεται το συγκεκριμένο ψευτοορθόδοξο μπλογκ, το οποίο υποτίθεται ότι στέκεται καλώς και μετά φόβου απέναντι στον Κύριο της ζωής και του θανάτου.
Μεταχειρίστηκαν οι αθεόφοβοι που το παίζουν μιμητές του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, το έξοχο κείμενο του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου, διαστρεβλώνοντάς το, για να στηλιτεύσουν τους αξιοθαύμαστους μαχητές της Ορθοδοξίας, τον π. Θεόδωρο Ζήση, τον Ευθύμιο Τρικαμηνά, τον μάρτυρα πρώην επίσκοπο Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο, τον αγωνιστή π. Σάββα Λαυριώτη. Ίχνος ντροπής δεν έχετε ψευτοαντιοικουμενιστές ή καλύτερα αντιοικουμενιστές των νώτων ή των οπισθίων !
Μίλησε ποτέ ο πατήρ Σάββας για αποτείχιση και απόσχιση από ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, μουλωχτοί κρυφοδαγκανιάρηδες ;
Αίσχος, καλοβολεμένα τσιράκια των ρασοφόρων φερέφωνων του αιρεσιάρχη Βαρθολομαίου και του παρατρεχάμενού του, Ιερώνυμου.
Τι είπε ο πατήρ Σάββας ; "Δεν θα ακολουθούμε τους επισκόπους ή κληρικούς οι οποίοι συνέπραξαν με αυτήν την αιρετική Σύνοδο. Διότι, όταν αναγνωρίζουν τον παπισμό ως Εκκλησία καταλύουν όλη την Ορθόδοξη Παράδοσή μας. Οπότε, δεν θα ακολουθήσουμε και θα πηγαίνουμε να εκκλησιαζόμαστε στους ιερείς που έχουν ορθό φρόνημα και δεν ακολουθούν αυτούς τους ποιμένες".
Ποιο είναι το μεμπτό στα λεγόμενά του ; Μήπως δεν σας άρεσαν αυτά που είπε για τον Πάπα της Ανατολής Βα(ο)(ρ)θ(ρ)ολομαίο ;
"Ἐμεῖς εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ σᾶς φιλήσουμε καὶ τὰ πόδια καὶ νὰ σᾶς ἀγκαλιάσουμε ἂν ὀρθοτομήσετε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας καὶ νὰ εἴμαστε στὸ πλευρὸ σας σὲ ὁτιδήποτε μᾶς χρειαστεῖτε. Ἂν ὅμως παραμείνετε στὰ Οἰκουμενιστικὰ σας σχέδια, τότε καθηκόντως, ἑπόμενοι τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ ἐφαρμόζοντας τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, θὰ συνεχίσουμε τὴν διακοπὴ μνημοσύνου".
Εσείς τι ρόλο παίζετε στην Εκκλησία που την κάνατε τσιφλίκι σας ; Ποιοι είσαστε πραγματικά ; Ποιοι είναι οι Γνήσιοι Μολυντές Χριστιανοί (Γ.ΜΟ. Χ.) που στρέφονται εναντίον των Γνησίων Ορθόδοξων Χριστιανών (Γ.Ο.Χ.) ;
Θα σας πει ο γράφων (που δεν υποστηρίζει τους παλαιοημερολογίτες Γ.Ο.Χ. ) τι είσαστε όλοι εσείς που σας μάρανε που ο πατήρ Σάββας είναι τάχα αιρετικός της παμπάλαιας παλαιοημερολογίτικης αίρεσης τού μολυσμού !
Θρησκόληπτα, μοχθηρά, ζηλόφθονα και φαρισαϊκά μικρόβια είστε, που μολύνετε το Σώμα του Χριστού, την Αγία του Εκκλησία και εμποδίζετε τους μετανοούντες να εισέλθουν και να πέσουν στην ανοιχτή αγκαλιά του Αγίου Θεού Πατρός. Είσαστε τα "ορθόδοξα" πίτμπουλ του Οικουμενικού Αιρεσιάρχη της Ανατολής και τα "πεφωτισμένα" τεκνία της Μεταπατερικής Σχολής Ιγνατίου.
Είσαστε πολύ πιο επικίνδυνοι από τους άθεους, τους αντίθεους, τους σιωνιστές, τους μασόνους, τους βουδιστές, τους ινδουιστές, τους μουσουλμάνους, τους παπικούς, τους προτεστάντες, τους κάθε λογής αιρετικούς. Αυτοί τουλάχιστον έχουν τις ταμπέλες τους, τις οποίες τιμούν, ενώ εσείς την κάθε στιγμή πουλάτε τον Χριστό και συγχρόνως κηρύττετε το λόγο Του, κοινωνείτε το Σώμα Του και το Αίμα Του, συκοφαντείτε τους αδελφούς σας, προσκυνάτε και γλείφετε τους μεγαλόσχημους κακόδοξους Αρχιερείς σας και παραπλανάτε τους καλοπροαίρετους, αλλά αδύναμους στη γνώση και στη πίστη με τις δαιμονικές συγκρητιστικές δοξασίες σας.
Κλείνοντας, θα σας εκμυστηρευτώ ένα μεγάλο χάρισμα που μου έδωσε ο Κύριος και Τον ευγνωμονώ γι' αυτό : Μέσα στο κρανίο μου, έχω μια σκουπιδιάρα, ένα λιλιπούτειο απορριματοφόρο, το οποίο εργάζεται νυχθημερόν και μαζεύει συνεχώς την κάθε σκουπιδοσκέψη που διατρέχει τον εγκέφαλό μου. Όλα τα άχρηστα και στενάχωρα τα μαζεύει και τα πετάει στη χωματερή της λήθης.
Ξέρετε τι έμεινε στο μυαλό και τη καρδιά μου, από αυτή την εποικοδομητικότατη και ελπιδοφόρα συνάντηση ; Το χαμόγελο του πατρός Μάρκου Μανώλη, του οποίου η φωτογραφία ήταν μπροστά από τους ομιλούντες και το χαμόγελο του πατρός Σάββα, όταν τελείωσε την ομιλία του, προς τους ακροατές του. Και ξέρετε γιατί ; Γιατί αυτό το χαμόγελο γεμάτο άρρητη χαρά, μόνο ο Χριστός μπορεί να το δώσει σε όσους τον αγαπούν πραγματικά !
Με αγάπη και εκτίμηση,
Κρίτων Δ. Ιακώβου, δρ φαρμακοποιός

πηγη