Εδώ και 4.000 χρόνια οι άνθρωποι χρησιμοποιούν καλλυντικά προϊόντα για αισθητικούς ή θεραπευτικούς λόγους. Και επειδή από τα αρχαία χρόνια δεν ήταν όλα μιας χρήσης,
θα έπρεπε να περιέχουν κάποιο υλικό που να τα συντηρεί ώστε να μένουν αναλλοίωτα. Έτσι οι Σουµέριοι, οι Βαβυλώνιοι και οι Αιγύπτιοι ανακάλυψαν τον μαλαχίτη, ένα ορυκτό του χαλκού που εμφανίζει αντιµικροβιακή δράση, για να τα διατηρούν φρέσκα. Αυτό θεωρείται ως το πρώτο χρησιµοποιούµενο συντηρητικό στην ιστορία της κοσµετολογίας.
Το πράσινο ψευδοσμαράγδι
Ο μαλαχίτης έχει ζωηρό πράσινο χρώμα, στο οποίο οφείλει το όνομά του: Ονομάστηκε από το φυτό μαλάχη (κοινώς μολόχα), καθώς έχει παρόμοιο χρώμα με τα φύλλα του. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται ως συντηρητικό καλλυντικών προϊόντων αλλά, κυρίως, για την κατασκευή διακοσμητικών αντικειμένων, όπως σταχτοδοχεία, βάσεις ανθοδοχείων, κοσμηματοθήκες κ.ά.
Χρησιμοποιείται ακόμα στην κοσμηματοποιία – συνήθως «δένεται» με ασήμι – όπου και αποκαλείται «ψευδής σμάραγδος» (ψευδοσμαράγδι).
Πληθώρα χημικών συντηρητικών στα σύγχρονα καλλυντικά
Φυσικά σήμερα τα καλλυντικά περιλαμβάνουν μια πληθώρα χημικών συντηρητικών στη σύστασή τους, τα περισσότερα από τα οποία δεν είναι καθόλου αθώα. Γι΄ αυτό πρέπει να προσέχεις ποια διαλέγεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου