οι κουτάλες αυτές οι σπάλες, που είναι οστά τριγωνικού σχήματος, είναι τα τελευταία κόκαλα του κατσικιού η του αρνιού, που ενώνει τα μπροστινά πόδια με το σώμα του ζώου.
Η μαντεία της κουτάλας η σπάλας, πάντα ήταν γνωστή περισσότερο στους βοσκούς.
Συνήθως συνδυάζονταν πάντα με το σχετικό χιούμορ, χωρίς να λείπουν και τα άσχημα αποτελέσματα που καμιά φορά δυστυχώς »έβγαιναν» στο τέλος.
Η μαντεία της κουτάλας, αφορούσε τον ιδιοκτήτη του σφάγιου, την γυναίκα του και γενικά όλη την οικογένειά του!
Πολλές φορές στη κουτάλα »διάβαζαν» και την »τιμιότητα» της συζύγου του ιδιοκτήτη, την πρόοδο των παιδιών του κλπ.
Άλλοι λένε πως μέλλεται θάνατος του ιδιοκτήτη, αν έχει λακκούβα η κουτάλα, η αν έχει στίγματα σε σχήμα πουλιών!
Καμιά φορά το χιούμορ κυριαρχούσε.
-Για πχιάσε σύντεκνε τη κουτάλα, να μας ε- πεις επαέ τα μελλούμενα!
-Μα ήντα μελλούμενα να σας πω σύντεκνε, που έγλειψες τη κουτάλα καλά καλά, και σβήσανε τα »σημάδια»!
Στα ορεινά τη «διαβάζανε» τη κουτάλα με το κρέας πάνω της.
Και αυτό για να μη και φύγουν λέει τα »σημάδια» στο φάγωμα του κρέατος!
Η κρητική παράδοση, θέλει το κρέας να πιάνεται με τα χέρια και να τρώγεται με απ ευθείας με το στόμα!
Ο κρητικός για να φάει κρέας, ποτέ δεν τρώει χρησιμοποιώντας μαχαίρι!
ΠΗΓΗ cretanmagazine.gr/
Κείμενο – φωτογραφίες: Γεώργιος Χουστουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου