Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Ιουνίου 10, 2017

-Αι μωρέ κουτσουκέφαλο,,, και γυρίσεις του βράδ, στου σπίτ.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...



Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο καλύβι, για να απολαύσουμε τις κυρίες, καθιστές ή όρθιες μέσα στη σκάφη, να παίρνουνε το μπάνιο τους.

Πάνω στην πυροστιά, για να μην σκύβουν πολύ, βάζανε το καζάνι με το ζεστό νερό και με το κύπελλο στο ένα χέρι και το αυτοσχέδιο Λευκαδίτικο σαπούνι -από μούργα και ποτάσα – στο άλλο, ήταν χάρμα οφθαλμών…..
Σωστές Αφροδίτης…..
Για μαλακτικό των μαλλιών, χρησιμοποιούσαν την αλισίβα, που έδινε, στιλπνότητα στα μαλλιά…



Το χειμώνα, στα σύνεργα πρόσθεταν και φωτιά κάτω από την πυροστιά, για να κόβει λίγο το κρύο, που έμπαζε από παντού.

Δεύτερη χρήση της σκαφίδας, ήταν για το πλύσιμο των ρούχων.
Η τελετή της μπουγάδας άρχιζε απ τα χαράματα, με την παρασκευή της αλισίβας.
Πάνω στη σκαφή, βάζανε ένα μεγάλο κοφίνι που πάταγε στις δυο πλευρές της και μέσα του, είχαν στοιβαγμένα και με τάξη, όλα τα ασπρόρουχα.
Στρώνανε από πάνω το σταχτόπανο, που ήταν υφάδι του αργαλειού από λινάρι και ρίχνανε πάνω του κοσκινισμένη στάχτη και φύλλα δάφνης, για να μοσκοβολάνε.
Με την κανάτα, ρίχνανε από πάνω ζεματιστό νερό, που διαπερνούσε τα ασπρόρουχα και κατέληγε στη σκάφιδα.
Το καυστικό αυτό απόσταγμα, ήταν η αλισίβα, που θα τη χρησιμοποιούσαν αργότερα οι μανάδες μας, για το πλύσιμο των σκούρων ρούχων.

(Η στάχτη, είναι το καλλίτερο καθαριστικό… Απομακρύνει λαδιές και μυρωδιές,,, διώχνει το σκόρο, εξαφανίζει τα μυρμήγκια, τις κατσαρίδες, τα σαλιγκάρια και τα ποντίκια…
Τα τζάμια με λίγη στάχτη, λαμποκοπούν.
Το χώμα γίνετε πιο εύφορο και προστατεύει λουλούδια και φυτά, απ το κρύο και την παγωνιά.)

Τρίτη χρήση της σκάφης, ήταν το παιχνίδι μας……
Εδώ να ξεκαθαρίσω, πως υπήρχαν δύο είδη σκάφης.
Το σκαφίδι του ζυμώματος, που ήταν από σκαλιστό κορμό δέντρου και το πουλούσαν οι Βλάχοι,,, και η σκαφίδα του πλυσίματος, που την έφτιαχνε ο μαραγκός της γειτονιάς.

Το πρώτο ήταν μικρό, βαρύ και ακατάλληλο για μας, ενώ η σκάφη του πλυσίματος, ήταν ευρύχωρη κι ανάλαφρη.
Αν δεν σηκωνόταν μπονώρα η νοικοκυρά να βάλει μπροστά το πλύσιμο, τη σκάγαμε στον ώμο,,, και η σκάφη, διάβαινε στη θάλασσα…..

Γονατιστοί στη σκάφη και με κουπιά τα χέρια, ξανοιγόμασταν στα ανοιχτά, για αγώνες και ναυμαχίες.
Είμαστε συνήθως, είκοσι και βάλε σκαφίδες κάθε μέρα στο νερό…
Αν έπιανε καμιά φρεσκαδούρα, καταλήγαμε στα Χοντρά Χαλίκια, ή την Κουκουμίτσα.
Υπήρχαν βέβαια ναυάγια και ναυαγοσώστες, γιατί έφευγε καμιά φορά, κάνας πάτος ή πλευρό της σκαφίδας και αυτός ακολουθούσε τελευταίος….

Συνήθως, μανάδες ξεχασμένες με το κουτσομπολιό, όταν αποζητούσαν τη σκάφη, ήταν αργά. Έρχονταν τότε στην παραλία, εκεί στον Άι-Δημήτρη και σκούζανε….
-Αι μωρέ κουτσουκέφαλο,,, και γυρίσεις του βράδ, στου σπίτ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΕΛΕΣΙΩΤΗΣ





Το είδαμε εδω 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου