Κάθε λογής υποομάδα της οπισθοδρομικής αριστεράς, είτε πρόκειται για «αντιρατσιστές», είτε για φεμινίστριες, είτε για υπέρμαχους του «Black Lives Matter», είτε για τεμπέληδες SWJ’s, έχουν επιλέξει επανειλημμένα την ίδια σειρά από χώρες όποτε έρχεται η ώρα να επικρίνουν ό, τι θεωρούν ως «αδικία».
Ο όχλος της Αριστεράς / Διαφορετικότητας / Ανεκτικότητας κλπ αγαπά τη σημαία της Ιαπωνίας! (Η πλάκα είναι ότι με την ίδια σημαία που ισχύει από το 1870, η Ιαπωνία διέπραξε σχεδόν ακριβώς τις ίδιες φρικαλεότητες με τη ναζιστική Γερμανία στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και περισσότερα από 10 εκατομμύρια Κινέζοι αναγκάστηκαν να υποστούν αναγκαστική εργασία από την Ιαπωνία για 8 χρόνια μεταξύ 1937-1945. Γιατί δεν κρατάνε και τη ναζιστική σημαία;
«Πλήρωσε τώρα! τώρα» Η επίσκεψη ξένων στο Βασίλειο του Μπουτάν (πληθυσμός 775.000 κάτοικοι) ρυθμίζεται εξαιρετικά με το φαινομενικά οργουελιανό διάταγμα «High Value, Low Impact» για τον τουρισμό, το οποίο αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου των ξένων στη κοινωνία και το περιβάλλον της χώρας. Ένας από τους κανονισμούς αυτούς είναι μια υπερβολική χρηματική επιβάρυνση μόνο επειδή κάποιος είναι στη χώρα, κάπου μεταξύ 200-250 δολάρια ανά ημέρα ανάλογα με την εποχή. Αν και είναι αξιοθαύμαστο που η χώρα θέλει να κρατήσει μακριά φωνακλάδες, μεθυσμένους και εκφυλισμένους Αυστραλούς με τέτοιους κανόνες, το μέτρο είναι αρκετά ακραίο και απλά υποκριτικό.
Απλώς φανταστείτε την ανησυχία αν οι μικρές δυτικές χώρες όπως η Ισλανδία (πληθυσμός 330.000) εφάρμοζαν ξαφνικά τέτοιους κανόνες προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις των ξένων στην κοινωνία τους και το περιβάλλον της χώρας.
6. Λάος (σεξισμός και ξενοφοβία)
«Δώστε μας βίζα παλιορατσιστές, αλλιώς….» Ο τίτλος της «πιο ρατσιστικής χώρας στον κόσμο» μπορεί να είναι μάλλον υποκειμενικός, αλλά παρόλα αυτά η Ινδία δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη φήμη για ευρεία ανοχή και αίσθηση αδελφοσύνης. Έρευνες έδειξαν ότι πάνω από το 40% των Ινδών θα ήταν απρόθυμοι να έχουν γείτονες διαφορετικής φυλής, όταν το ίδιο ποσοστό στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι λιγότερο από το 4%. Εντός της ίδιας της χώρας, το σύστημα καστών της Ινδίας είναι επίσης πολύ ρατσιστικό. Οι σκουρόχρωμοι «άθικτοι» είναι γενικά υποβιβασμένοι να είναι τα κατακάθια της κοινωνίας, ενώ οι πιο ανοιχτόχρωμοι βόρειοι Ινδοί και οι Βραχμάνοι είναι στην κορυφή του κοινωνικού τοτέμ.9. Μαυριτανία (δουλεία!)
kokkinosouranos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου