Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Μαρτίου 19, 2018

"Έμισθη ιμπεριαλιστική αριστερά"! Έλα, γιατί πολύ κάναμε τους... μαλάκες όλοι...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Katerina Tragalou


Ποιοι μπήκαν χθες στις 8:30 μαζί με τους Τούρκους στο Αφρίν; Ο FSA με την τριάστερη πρασινόμαυρη σημαία.
Ποιοι πολέμησαν μαζί με τον φασίστα Ερντογάν τους...Κούρδους; Ο FSA με την τριάστερη πρασινόμαυρη σημαία.

Ποιοι όμως, υποστήριζαν τους δήθεν "αντάρτες" του ΝΑΤΟυποκινούμενου FSA;
Στοιχεία για ΚΕΕΡΦΑ, ΣΕΚ, Κωνσταντίνου, ΑΝΤΑΡΣΥΑ (που τους περιθάλπει στα ψηφοδέλτιά της) σε σχέση με Συρία και FSA, για όποιον ενδιαφέρεται. Διαβάστε τα άρθρα με την ησυχία σας...
Έλα, γιατί πολύ κάναμε τους... μαλάκες όλοι...
Αν θέλει η αριστερά να καθαρίσει απ' τα σκατά μπορεί να το κάνει, μια και αυτά επιπλέουν και μπορεί να τα μαζέψει εύκολα...
Αν πάλι δεν θέλει, ας τα κρύψει κάτω απ' το χαλί... Όσο χωράνε.
Όσοι όμως δεν ανακατευόμαστε μ' αυτά είναι ώρα να σηκώσουμε χαλιά!
Eυχαριστώ τον Xristoforos Triantafillos II
1) http://tillthehalt.blogspot.gr/2016/05/blog-post_31.html
2) http://tillthehalt.blogspot.gr/2016/09/blog-post_30.html
3) http://tillthehalt.blogspot.gr/2017/03/18.html
4) https://avantgarde2009.wordpress.com/…/sek_aristerh_brigad…/
5) http://ergatiki.gr/article.php?issue=1120&id=9815
6) http://tillthehalt.blogspot.gr/2016/11/blog-post_19.html
Κι επειδή όλα είναι... σχετικά δείτε κι αυτό: https://www.facebook.com/katerina.tragalou/posts/10215572933579522?pnref=story



ΣΕΚ, αριστερή ταξιαρχία της δυτικής συμμαχίας
Βαγγέλης Δ. Μαρινάκης για το avantgarde
H διεθνής πραγματικότητα, η ανάγνωση και ερμηνεία των γεωπολιτικών σχεδιασμών και τα πολιτικά καθήκοντα που εκπορεύονται από αυτή ποτέ δεν ήταν ένα εύκολο έργο για την Αριστερά (με την ευρεία ή στενή έννοια). Ένα συνηθισμένο τρικ για όσους δυσκολεύονται να διαλέξουν ανάμεσα σε μη αρεστά στους ίδιους καθεστώτα και στον δυτικό ιμπεριαλισμό είναι η καταγγελία και των δύο πλευρών («ούτε Ουάσινγκτον, ούτε Μόσχα») και η καταφυγή στην αναγκαιότητα του ξεσηκωμού της εργατικής τάξης εκατέρωθεν. Φαινομενικά σωστή ηθικά, η συγκεκριμένη στάση δεν διαφέρει από τον λόγο που προσπαθεί να πάρει ο ιερέας από άμβωνος, ενίοτε όμως πέρα από αδιάλλακτη εντιμότητα τα κίνητρα της εν λόγω τοποθέτησης είναι πολύ πιο ταπεινά.
Πιο συγκεκριμένα, το αγαπημένο μας ΣΕΚ προχωρώντας σε ένα ρεσιτάλ φιλοϊμπεριαλιστικής ανάλυσης1, μας διαφωτίζει επί του θέματος. Στο όμορφο άκουσμα ‘Έξω όλοι οι σφαγείς από τη Συρία’, το ελληνικό παράρτημα του SWP μάς χαρίζει απλόχερα μια εξαιρετική ανάλυση για την Συρία και την κατάσταση ως έχει στο Χαλέπι.
Διαβάζουμε αρχικά: «Ο ΟΗΕ και οι άλλοι διεθνείς οργανισμοί έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να σταματήσουν το μακελειό. Την περασμένη εβδομάδα η Ρωσία μπλόκαρε με «βέτο» ένα γαλλικό σχέδιο στον ΟΗΕ για τον τερματισμό των βομβαρδισμών». Το σχέδιο2 που μπλόκαρε η Ρωσία στον ΟΗΕ δεν ήταν ο «τερματισμός των βομβαρδισμών», αλλά η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Αυτό που οι νεοσυντηρητικοί, οι αμερικάνοι στρατηγοί και η Χίλαρι έχουν αρκετή τσίπα να παραδεχτούν πως σημαίνει πόλεμο.
Στη συνέχεια μαθαίνουμε πως: «Το δυτικό τμήμα της πόλης βρίσκεται στα χέρια του καθεστώτος. Το ανατολικό ελέγχεται από τις δυνάμεις της «αντιπολίτευσης». Ο Άσαντ (και οι σύμμαχοί του) υποστηρίζει ότι η μάχη για τον έλεγχο της ανατολικής πόλης είναι μια μάχη ενάντια στους «τρομοκράτες τζιχαντιστές». Πρόκειται για ένα εξόφθαλμο και χοντροκομμένο ψέμα: από τις 250 περίπου χιλιάδες που ζούνε σήμερα στο Ανατολικό Χαλέπι οι μισοί περίπου είναι παιδιά. Μόνο ένας διεστραμμένος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τον μικρό Ομράν -το παιδάκι που ανασύρθηκε ζωντανό από τα ερείπια ενός βομβαρδισμού στο Χαλέπι και φωτογραφήθηκε, κυριολεκτικά μέσα στα αίματα, καθισμένο στο κάθισμα του ασθενοφόρου- τρομοκράτη. Ή ακόμα χειρότερα να δικαιολογήσει αυτή τη σφαγή στο όνομα της διατήρησης των «ισορροπιών» στη Μέση Ανατολή.»
Πρώτα από όλα που κολλάει το πόσοι άμαχοι ζουν στο Χαλέπι με το ποιός κάνει κουμάντο στον ανατολικό τομέα της πόλης; Δηλαδή με αυτόν τον συλλογισμό θα έπρεπε σε κάθε πολιορκούμενη πόλη να υπερτερούν οι στρατιώτες των αμάχων; Αυτά είναι αδιανόητα, εκτός αν κάποιοι ονειρεύονται τον πόλεμο σαν θεατρική μονομαχία σε ανοικτούς αγρούς (θα έχουν δει πολύ Barry Lyndon μάλλον). Μετά μας πετάει και το ότι είμαστε διεστραμμένοι επειδή έχουμε πάρει θέση υπέρ της συριακής κυβέρνησης και κατά της αμερικανοκίνητης επέμβασης. Φθηνός συναισθηματισμός (είσαι ενάντια στο δυτικό ιμπεριαλισμό και τους αντιπροσώπους του =είσαι κατά του μικρού Ομράν) που έρχεται να δικαιολογήσει την έλλειψη επιχειρημάτων. Κουβέντα ωστόσο για την χρησιμοποίηση των αμάχων ως ανθρώπινες ασπίδες από τους μετριοπαθείς αντάρτες3. Έτσι είναι όμως οι σατανικοί ανατολίτες δικτάτορες, τα κάνουν λαμπόγυαλο γιατί έχουν πειραγμένα μυαλά και σκοτώνουν λαούς σαν σε video game. Κάπου εκεί παρεμβαίνει η δυτική αυτοκρατορία και σώζει αμάχους και παιδιά. Ή έτσι θέλει τουλάχιστον το γνωστό παραμύθι. Παρεμπιπτόντως, μήπως ο συντάκτης μπορεί να μας θυμίσει που έχουμε ξαναδεί τον φωτορεπόρτερ Mahmoud Raslan που όλως τυχαίως κινηματογράφησε (ή μήπως σκηνοθέτησε) τον μικρού Ορμάν στο ασθενοφόρο; Α,βέβαια στο εν λόγω video4 πρωταγωνιστεί με τους καθόλου μετριοπαθείς φίλους του-μέλη της ισλαμικής τρομοκρατικής ομάδας Harakat Nour al-Din al-Zenki-σε αποκεφαλισμό δωδεκάχρονου Παλαιστίνιου.


Ο Mahmoud Raslan πάνω αριστερά τραβάει selfie με τους «επαναστάτες» που λίγο αργότερα αποκεφάλιζαν τον 12χρονο παλαιστίνιο (αριστερά). Κάτω με το ίδιο πουά T-sirt αποθανατίζει τη «διάσωση» του μικρού Ορμάν.
Αλλά το πάρτυ συνεχίζεται: «Οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία και οι άλλες χώρες της Δύσης έχουν, πρώτα απ’ όλα, ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση στη Συρία», μας ενημερώνει ο αρθρογράφος. Καλά μιλάμε για μεγαλειώδη παρατήρηση! Τι μας λένε τα σαΐνια του παγκόσμιου σοσιαλιστικού κινήματος; Ότι η βασική τριπλέτα της Ιεράς Συμμαχίας του ΝΑΤΟ έχει μερίδιο ευθύνης, γενικά και αόριστα. Ότι πριμοδότησε και ενίσχυσε παντοιοτρόπως τους «μετριοπαθείς» αντάρτες της της Αχράρ αλ-Σαμ, της αλ-Νούσρα και του FSA όχι ε; Όχι ότι οι Αμερικανοί είχαν εξ αρχής στο στόχαστρό τους την αλλαγή καθεστώτος. Όχι, ε;
Αλλά οι απορίες μας λύνονται παρακάτω: «Το τελευταίο πράγμα που ήθελε να δει ο Ομπάμα ήταν να σαρώνεται η Μέση Ανατολή από επαναστάσεις ενάντια στα τυραννικά καθεστώτα (από τα οποία τα περισσότερα είναι σύμμαχοι της Δύσης). Τυπικά οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στήριξαν (και στηρίζουν) την αντιπολίτευση στη Συρία. Στην πράξη, μέσα από την αποστολή χρημάτων, όπλων και πυρομαχικών κατάφεραν να μετατρέψουν την επανάσταση (όπου το κέντρο ήταν οι διαδηλωτές στους δρόμους) σε έναν εμφύλιο πόλεμο (όπου η πρωτοβουλία βρισκόταν πια στα χέρια του Άσαντ από τη μια και των κάθε λογής πολέμαρχων από την άλλη).»
Δηλαδή στηρίζουν την αντιπολίτευση με πολεμικό υλικό,αλλά πονηροειδώς της χαλάνε τα σχέδια γιατί προΐστανται πολιτικά, αντί να την αφήνουν αδιαμεσολάβητη. Είδες τι παράξενα παιδιά αυτοί οι Αμερικανοί. Και δίνουν λεφτά και το γυρίζουν σε εμφύλιο πόλεμο (αντί να το αφήσουν στις επαναστατικές αδιαμεσολάβητες μάζες). Μα τι δαιμόνιος αυτός ο Ομπάμα! Δίνει λεφτά και όπλα στους «μετριοπαθείς» αντάρτες, αλλά θέλει και την παραμονή Άσαντ. Μα καλά, αν στήριζε αυτά τα καθεστώτα ως συμμαχικά τότε γιατί χρηματοδοτούσε και εξόπλιζε την αντιπολίτευση ενώ παράλληλα ζητά σε διπλωματικό επίπεδο την εκδίωξη του Άσαντ, όπως του Καντάφι παλιότερα; Αν ακολουθήσουμε αυτό το σχήμα στην Σαουδική Αραβία που είναι σύμμαχός των ΗΠΑ, γιατί δεν χρηματοδοτεί και την εκεί αντιπολίτευση (που κατασφάζεται); Γιατί εκεί το θαυμάσιο σχέδιο της διπλής περικύκλωσης δεν εφαρμόζεται; Αυτό θα ρωτούσε ένας λογικός άνθρωπος-και δίχως εγνωσμένες επαναστατικές περγαμηνές-, αλλά εδώ κάθε λογική προσέγγιση αποτυγχάνει.
Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Είτε έχουμε να κάνουμε με καλοπροαίρετους ξεροκέφαλους που προσπαθούν, παρά τα όσα έχουν γραφτεί την τελευταία πενταετία, να προσαρμόσουν την πραγματικότητα στις προκαταλήψεις τους, είτε με βολεμένους εκπροσώπους μιας ξεθυμασμένης Αριστεράς που ηθικολογεί για να μην εκτεθεί και κάνει εξυπηρετήσεις σε όσους της αφήνουν χώρο για να υπάρχει και να συνθηματολογεί. Εκείνους και εκείνες τους «αγωνιστές» και «αγωνίστριες» που κάνουν λόγο για αδιέξοδο αντιιμπεριαλισμό και αυθεντική λαϊκή εξέγερση γαρνίροντάς τα με μια εσάνς κρατικού καπιταλισμού και ρώσικου ιμπεριαλισμού, ομνύοντας στην πούρα αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Εκείνους και εκείνες που αναζητούν την ιδέα της σοσιαλιστικής επανάστασης στην σιγουριά της αντικαπιταλιστικής καθαρότητας και της ουτοπικής εξαγγελίας, εξαντλώντας μια πολύ σοβαρή υπόθεση σε τριήμερο φεστιβάλ «επαναστατικής» αυτοπεποίθησης.
Κόντρα σε αυτούς εμείς αντιτείνουμε την αναπόδραστη πραγματικότητα και τα καθήκοντα που αυτή γεννά για τους επαναστάτες στη χώρα μας και διεθνώς. Κόντρα σε αυτούς εμείς λέμε πως σε ένα χάρτη γεμάτο από ήττες είναι σημαντικό τα σχέδια της αυτοκρατορίας να ηττηθούν και πως ο λαός της Συρίας έχει να κερδίσει πόντους την αυριανή μέρα όταν οι έμμεσοι και άμεσοι μισθοφόροι της ξεκουμπιστούν. Αν οι ιμπεριαλιστές δεν έχαναν έδαφος στη Συρία και την Υεμένη δεν θα είχαμε ως γεγονός την κρίση στις σχέσεις των Σαούδ με τις ΗΠΑ και Βρετανία, αν οι Χούτι δεν άντεχαν απέναντι στην δυναστεία των Σαούδ δεν θα βλέπαμε τους καταπιεσμένους της τελευταίας να διαμαρτύρονται και να διεκδικούν5 με τέτοια ορμή. H ήττα των ιμπεριαλιστών στο εξωτερικό φέρνει, εκτός από την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού από το σβέρκο των καταπιεσμένων λαών, τη διχόνοια στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και το σπάσιμο των δεσμών μεταξύ της ιμπεριαλιστικής άρχουσας τάξης και των υποτελών τάξεων στο εσωτερικό. Nα υπενθυμίσουμε πως o γαλλικός Μάης ήρθε μετά την ήττα στην Αλγερία και η Επανάσταση των Γαρυφάλλων μετά την ήττα στην Ανγκόλα.
Νίκη στα όπλα του συριακού στρατού και των συμμάχων του και σύντομη απελευθέρωση του Χαλεπίου και όλης της Συρίας. Είναι ο μόνος τρόπος για να ανοίξει ο δρόμος για την υπόθεση του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, ακόμη κι από όσους αντιλαμβάνονται την αντίσταση με διαφορετικό πολιτικό τρόπο. Είναι ο μόνος δρόμος και η απαραίτητη προϋπόθεση για να σταματήσει η φρίκη που βιώνουν οι άμαχοι της Συρίας και οι καταπιεσμένοι ανά την υφήλιο. Όσοι και όσες συντάσσονται σε αυτή την μάχη βάζουν το λιθαράκι τους στην πάλη για το γκρέμισμα της αδικίας.
[1] Σωτήρης Κοντογιάννης, «Έξω όλοι οι σφαγείς από τη Συρία», Εργατική Αλληλεγγύη 12/10/16
[2] http://www.un.org/press/en/2016/sc12545.doc.htm
[3] https://www.almasdarnews.com/article/aleppo-rebels-behead-a-child/
[4] https://www.rt.com/news/362895-aleppo-rebels-hostage-civilians/
[5] http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/saudi-arabia-workers-set-fire-to-buses-after-50000-sacked-and-salaries-not-paid-a7008931.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου