Κάποτε στην Ευριπίδου

Άγιοι Θεόδωροι ...Κλαυθμώνος το εκκλησάκι
των Εμπόρων της περιοχής.
Πρίν ανοίξουν το μαγαζί περνούσαν και ανάβανε ένα κερί....
Πολύ οικεία εικόνα για μένα...
Στην γωνία δεξιά τώρα είναι ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ....
Το περίπτερο στην θέση του ακόμα και σήμερα...
Έγραφε η πινακίδα ...πωλούνται παντός είδους ένσημα...φυσικά και χαρτόσημα....
Τότε για οποιαδήποτε αλισβερίσι με το Δημόσιο τα χρειαζόσουνα...το κολλούσες μπροστά στον υπάλληλο στον γκισέ...
Απίθανες εικόνες με το χαρακτηριστικό φτύσιμο και στούμπιγμα για να κολλήσει.
Για την Πρόνοια...για το Ταμείο Πεθερόπληκτων....για Ζώντες και Τεθνεώτες ακόμα
και οι καλντεριμιτζούδες χρειαζόντουσαν για να πάνε για εξέταση.
Όσο για τα ένσημα δεν έδιναν και σημασία εργοδότες και εργαζόμενοι ...δυστυχώς
όπως και το Κράτος επίσης.
"...δεν βαριέσε μικρός είσαι έχεις καιρό για ένσημα..."
Ευτυχώς ...δεν βαρέθηκα !
Όπως έχω ξαναγράψει ραφεία υπήρχαν παντού στο Κέντρο...διαβάζουμε στην πινακίδα ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ ...ράπτης.
Παραπάνω ήταν σε άλλο μέγαρο ένας άλλος που τον περισσότερο καιρό ήταν εξορία
και στο πόδι του ήταν η γυναίκα του.
Δεν υπέγραφε δήλωση μετανοίας για να βγεί...."...δεν μας ακούει..."έλεγε η φουκαριάρα.
Στην Ευριπίδου δεξιά στις αρχές ήταν και είναι το μαγαζί με τα καλλυντικά του ΠΑΤΙΣΤΑ.
Σήμερα με την πινακίδα όμως...
Ο Θανάσης πέθανε και ο Γιάννης σε μεγάλη ηλικία και να είναι καλά...
Τους χρωστάω πολλά...
Όχι συγκινήσεις είπαμε....
Προς την Αθηνάς ...δεξιά αριστερά μαγαζιά ...μαγαζάκια...ακόμα και σε υπόγεια και σε ορόφους.
Όχι λουκέτα δεν υπήρχαν....
Πινακίδες στις τζαμαρίες ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΙΚΡΟΣ....ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ....
Ούτε ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ υπήρχε ...ούτε ανεργία....
Και πινακίδα να μην έβλεπες έμπαινες και έλεγες...."....ψάχνω για δουλειά ..."
Πήγαινε απέναντι στον τάδε...ψάχνει.
Έφτανες στα τυριά...ΡΗΓΟΣ και ΖΑΦΟΛΙΑΣ σχεδόν δίπλα και ήταν όπως ο ΜΠΡΑΒΟ και ο ΛΟΥΜΙΔΗΣ στους καφέδες στα Χαυτεία.
"...με έστειλε η κυρία τάδε (πελάτισά του αλλά και αυτός πελάτης στο μαγαζί που δούλευα ) να μου δώσεις μια οκά φέτα πιπεράτη..."
Έβαζε και ένα μικρό κομμάτι στο χαρτί και μου έλεγε ..."...πάρε και ένα κουλούρι να την φάς για κολιατσιό..."
Όχι δεν τα ξεχνάς αυτά.....

πηγη