Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Μαΐου 17, 2019

Χιλίων δρομώνων όντων τρείς μόνους εξειλήσαι φασιν

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Χιλίων δρομώνων όντων τρείς μόνους εξειλήσαι φασιν

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ε, ΜΙΧΑΗΛ ΛΑΧΑΝΟΔΡΑΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΚΡΟΙΝΟΝ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ.
Ο Έλληνας βασιλιάς Κωνσταντίνος ο πέμπτος, ήταν τόσο χαρισματικός στρατιωτικός ώστε ο Ελληνικός
αυτοκρατορικός στρατός του είχε υπερβολική αγάπη, λατρεύοντας τον σαν ημίθεο. Ήταν συνειδητός εικονομάχος, γιατί η προσωπικότητα του είχε διαμορφωθεί σε αυστηρά εικονομαχικό περιβάλλον και η εικονομαχία (που άρχισε περί το 726 και τελείωσε το 843), αποτελούσε γι' αυτόν προσωπική θρησκευτική πεποίθηση.


Επί της βασιλείας του, η ένταση της διαμάχης εικονομάχων και εικονολατρών κορυφώθηκε.

Παρά το ότι ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ο πέμπτος έπεσε στην παγίδα του θρησκευτικού εμφυλίου, κατάφερε να υπερασπιστεί την Ελλάδα με τον καλύτερο τρόπο από τους εξωτερικούς εχθρούς, απαλλάσσοντας την Ελλάδα προσωρινά από τους αιώνιους διώκτες.


Το ίδιο έκαναν όλοι οι Έλληνες αυτοκράτορες, καθώς οι εχθροί ήταν αμέτρητοι και μας πολεμούσαν αδιάκοπα.

Ηταν τοσο μεγάλα τα μαρτύρια των Ελλήνων από τους Βουλγάρους που έσφαζαν , βίαζαν, έκαιγαν, έπαιρναν Έλληνιδες για σκλάβες κ.λπ., που την εποχή του Μιχαήλ του Α ραγκαβέ όπου είχε πλέον αποκατασταθεί προσωρινά η λατρεία των εικόνων της ορθοδοξίας, οτι οι απελπισμένοι Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινουπόλεως που στην πλειοψηφία τους ήταν εικονολάτρες, πήγαιναν στον τάφο του εικονομάχου Κωνσταντίνου του πέμπτου, παρακαλώντας με προσευχές, λιτανείες, λειτουργίες να αναστηθεί, για να κυνηγήσει εκ νέου τους Βούλγαρους και να τους γλυτώσει από τα αβάσταχτα μαρτύρια που τους είχαν βρει από τον βάρβαρο τουρκικό αυτό λαό.

Όταν ακόμη ήταν συναυτοκράτορας ο Κωνσταντίνος είχε ήδη συμμετοχή στην μεγάλη νίκη εναντίων των Αράβων το 740 μ.Χ. στο Ακροινον.

Ο θρησκευτικός Ελληνικός Εμφύλιος έδωσε το δικαίωμα στους Άραβες να αλωνίζουν ανενόχλητοι στην Μικρά Ασία.

Γι' αυτό έσφαζαν, έκαιγαν, έκλεβαν, βίαζαν αθώους Έλληνες υπηκόους της Αυτοκρατορίας και έπαιρναν Ελληνίδες για σκλάβες για να ασκήσουν τα ''ιερά" Εωσφορικά τους καθήκοντα σοδομισμοί, και πάσης φύσεως σεξουαλικές ανωμαλίες.


Όλα αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε εωσφορικής λατρείας τελετής από την πρώτη ημέρα που λατρεύτηκε ο διάβολος στον πλανήτη γη.

Ο αυτοκράτορας Λέοντας ο τρίτος εγκατέλειψε για λίγο τον αιματηρό Ελληνικό Εμφύλιο σπαραγμό για το καλό της Ελλάδος, για να επιβιώσει το έθνος.

Πηρέ τον γιο του-συναυτοκρατορα Κωνσταντίνο τον πέμπτο μαζί με τον Ελληνικό στρατό για να πάνε να αντιμετωπίσουν τους Άραβες που είχαν εισβάλει για πολλοστή φορά, παραβιάζοντας τα σύνορα του Ελληνικού (ρωμαϊκού) κράτους, σπέρνοντας την καταστροφή.

Οι Άραβες που είχαν χωριστεί σε τρία μέρη κατά την επιδρομή τους για να σφάξουν, να κάψουν, να κλέψουν, να βιάσουν όσο το δυνατόν περισσοτέρους Έλληνες, αλλά και για να πάρουν σκλάβες Ελληνιδες,
μόλις ακούσαν την άφιξη του αυτοκρατορικού στρατού ενωθήκαν για να αντιμετωπίσουν τους Έλληνες (Ρωμαιους).

Κατά την άγρια μάχη που ακολούθησε, οι Άραβες συνετριβησαν και οι αρχηγοί του αραβικού ιππικού Μελιχ και Βαταλ έπεσαν μαζί με το άνθος της αραβικής δυναμεως. Μονον 6000 Άραβες από τους είκοσι χιλιάδες του αραβικού ιππικού γλύτωσαν, ενώ το αραβικό πεζικό είχε φύγει έντρομο από το πεδίο της μάχης για να γλυτώσει.


Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΥΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ

Η μεταφορά του κέντρου των Αράβων από την Δαμάσκο στην Βαγδάτη αποτελεί ένα στρατηγικό λάθος των Αράβων οι οποίοι είχαν στρέψει την προσοχή τους στην ανατολή.

Ο Έλληνας Βασιλιάς Κωνσταντίνος ο πέμπτος επιτέθηκε μέσα στην Αραβική επικράτεια για να αποτρέψει μελλοντικές επιθέσεις των Αράβων.

Κατέλαβε λοιπόν την Δολιχη και την Γερμανικεια δυο πόλεις της αραβοκρατουμενης Συρίας και το 746 μ.Χ. ,κατάστρεψε τον αραβικό στόλο στα ανοιχτά της Κύπρου εκμηδενίζοντας την ναυτική δύναμη των Αράβων τουλάχιστον για μισό αιώνα.


Χιλίων δρομώνων όντων τρείς μόνους εξειλήσαι φασιν (Θεοφανης).

Ο βασιλιας συνέχισε καταλαμβάνοντας την Μελιτίνη και άλλες Αραβικές πόλεις της οποίες ισοπέδωσε. Αρκετές πόλεις από αυτές άλλαζαν συνεχώς χέρια, από Άραβες σε Έλληνες και το αντιστροφο.


Μπορεί οι κατακτήσεις να ήταν προσωρινές αλλά αύξησαν πάρα πολύ το κύρος του βασιλιά και του Ελληνικού στρατου και μόνον στο άκουσμα της είδησης το 756 μ.Χ. ότι ο Κωνσταντίνος βαδίζει εναντίων των Αράβων που είχαν φτάσει μέχρι την Ελληνική Καππαδοκια, οι Άραβες εγκατέλειψαν την Καππαδοκία έντρομοι.

Ο Κωνσταντίνος είχε απαλλάξει πλέον τους Έλληνες πολίτες της Μ. Ασιας από τους Άραβες που έσφαζαν, έκαιγαν, βίαζαν και σκλάβωναν Έλληνιδες. Για να προστατέψει τους Έλληνες του βορρά από τους Βούλγαρους έχτισε μια σειρά από φρουρια.

Αυτο αποτέλεσε παραβίαση μιας συνθήκης μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδος αλλά ο Κωνσταντίνος προκειμένου να προστατέψει όσο το δυνατόν καλύτερα τους πολίτες παραβίασε την συνθήκη χτίζοντας τα προαναφερόμενα Κάστρα.

Οι Βούλγαροι εισέβαλαν στην Ελλάδα για να απαιτήσουν φόρους και αποζημίωση για την παραβίαση της συνθήκης, ο Κωνσταντίνος τους έτρεψε σε φυγή προξενώντας τους μεγάλες απώλειες.

Στην διάρκεια των πολέμων που ακολούθησαν 208.000 Σλάβοι κατέφευγαν στον Έλληνα Βασιλέα για να μην υποχρεωθούν να υπηρετήσουν στον βουλγαρικό στρατο, ο Βασιλιάς τους έβαλε να κατοικήσουν στην Βιθυνία της Μικρας Ασιας.

Ο νέος Βούλγαρος αρχηγός ο τελετζης θα εισβάλει με μια πελώρια βουλγαρική στρατιά στην Θράκη, αυτό δεν πτόησε καθόλου τον Κωνσταντίνο από το να επιτεθεί από θάλασσα και στεριά κερδίζοντας την αποφασιστική νίκη στην Αγχίαλο στις 30 Ιουνίου 763.

Την νίκη του γιόρτασε ο Έλληνας Βασιλιάς με εκτελέσεις αιχμαλώτων κατά την διάρκεια αγώνων στον ιππόδρομο της Κωνσταντινουπολεως.

Οι Βούλγαροι δολοφονούν τον νέο τους αρχηγό τον τελετζη και αναλαμβάνει ο τελεριγος ο οποίος επιτέθηκε εκ νέου στην αυτοκρατορία.

Ο Έλληνας βασιλιάς τους κέρδισε εκ νέου στα Λιθοσωρια οπού μόνον που τον είδαν μπροστά τους οι Βούλγαροι τραπήκαν σε άτακτη φυγή.


ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ

Με τον θάνατο του Λέοντα του τρίτου στις 18 Ιουνίου του 741 μ.Χ., ο Κωνσταντίνος γίνεται μονοκράτορας, επί βασιλείας αυτών των δυο ξεκίνησε η θανάσιμη κατάρα της εικονομαχίας η οποία ελάχιστα έλειψε να διαλύσει το κράτος.

Εκείνη την εποχή επί Ελληνικής Αυτοκρατορίας υπήρχαν πάλι αμέτρητες αιρέσεις με στόχο την διάλυση του κράτους.

Μερικές από της πιο γνωστές ο μονοφυσιτισμός (ότι ο Χριστός είχε μόνον μια φύση ,δεν δεχόταν ότι ήταν θεός και άνθρωπος μαζί), οι Παυλικιανοι που πίστευαν στο ευαγγέλιο του αποστόλου Παύλου, ο Αρειανισμός κλπ. Ολες αυτές η Αιρέσεις είχαν πάντοτε έδρα την Μικρά Ασία .


Αρχηγό της εικονομαχικης αίρεσης, θεωρούσαν οι πατριάρχες Γερμανός και Ταρασιος τον επίσκοπο Νακολειας Κωνσταντίνο.


Οι αιρέσεις προέρχονταν από τα ανατολικά σύνορα, οι λαοί που συνόρευαν με την Ελλάδα φρόντιζαν να μας πολεμούν όχι μόνον με τα όπλα αλλά δημιουργώντας και θρησκευτικές εμφύλιες διαμαχες.


Ο Κωνσταντίνος ο Ε έκανε φοβερές διώξεις στους Έλληνες χριστιανούς εικονολάτρες.

Το 762 μχ έχουμε την πρώτη εκτέλεση Έλληνα υπηκόους γιατί λάτρευε τις εικόνες του Χριστού και των αγίων.

Το 765 μ.Χ. η μεμονωμένη βία γενικεύτηκε ,μια χωρίς προηγούμενο βία εναντίον των Ελλήνων εικονολατρών .
Μεταξύ άλλων θανατώνεται ο ηγούμενος της Μονής Αυξεντίου Στέφανος.

Τον Αύγουστο του επομένου έτους καλόγεροι υποχρεώθηκαν να παρελάσουν μέσα στον ιππόδρομο.

Τέσσερις μέρες αργότερα 19 στρατιωτικοί και πολιτικοί αξιωματούχοι ταπεινώθηκαν δημόσια.

Από αυτούς άλλοι εκτελέστηκαν, άλλους τους τύφλωσαν και τους εξόρισαν αφαιρώντας τους όλα τα αξιώματα.

Πρωτοπαλίκαρο στις διώξεις των εικονολατρών ήταν ο στρατηγός του θέματος των Θρακησίων Μιχαήλ Λαχανοδράκων.

Ο Λαχανοδράκων ήταν φανατικός εικονομάχος, με εντολή του αυτοκράτορα διελυσε τα Μοναστήρια της δυτικής Μικράς Ασίας και έσφαξε πολλούς μοναχούς.

Σύμφωνα με τον Θεοφάνη ο Λαχανοδράκων “..εκποιησε όλα τα μοναστήρια, ανδρικά και γυναικεία, και όλα τα ιερά σκεύη, βιβλία και ζώα και όση περιουσία είχαν και το αντίτιμο τους το έδωσε στο βασιλιά.

Όσα βιβλία βρήκε γραμμένα από μοναχούς και πατέρες τα έκαψε. Εαν κάποιος ειχε κρυμμένο λείψανο αγίου, το έκαιγε κι αυτό και τιμωρούσε τον κάτοχο του ως ασεβή. Πολλούς μοναχούς σκότωσε με το μαστίγωμα, άλλους με ξίφος και αναρίθμητους τύφλωσε. Αλλους, τους αλείφε με λάδι κεριού τα γένια, τους έβαζε φωτιά κι έτσι τους έκαιγε τα πρόσωπα και τα κεφάλια κι άλλους τους εξόριζε αφού τους βασάνιζε πολύ.

Τελικά δεν άφησε σε όλη την επαρχία του ούτε έναν εικονολατρη ιερεα. Όταν το έμαθε αυτό ο βασιλιάς που μισεί το αγαθό, του έγραψε τις ευχαριστίες του.

Ανάγκασε χιλιάδες μοναχούς να φύγουν από την Ελλάδα και να πάνε στην Ιταλία απειλώντας τους ότι ή θα αποσχηματισθούν και θα παντρευτούν ή θα τυφλωθούν και θα εξοριστούν.

Κατά τους διωγμούς των εικονομάχων, οι εικονόφιλοι κατέφυγαν προς τα νησιά του Αιγαίου πελάγους, το Άγιον Όρος, την Κάτω Ιταλία-Σικελία ιδρύοντας καινούρια μοναστικά κέντρα, παίρνοντας μαζί τους λείψανα αγίων,
ιερά κειμήλια και εικόνες όπως τη μεταφορά της πανίερης εικόνας της Παναγίας της Προυσιώτισσας από την Προύσα της Βιθυνίας στην περιοχή της σημερινής Μονής Προυσσού στην Ευρυτανία.

Πολλοί υπήρξαν οι Ομολογητές Πατέρες των Μικρασιατικών μονών που ειπέστησαν διώξεις όπως ο Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής από την Μονή Μηδικίου της Τρίγλιας που ήταν καταφύγιο εικονοφίλων, ο Όσιος Μακάριος ο Ομολογητής από την Μονή Πελεκετών,ο Όσιος Ιλαρίων ο Νέος από την Μονή Δαλμάτων, ο Άγιος Μιχαήλ ο Ομολογητής επίσκοπος Συνάδων κ.α .

Έως το 772 μ.Χ. οι μοναστικές κοινότητες του θέματος Θρακησίων είχαν κλείσει οι περισσοτερες.

Ο Μιχαήλ Λαχανοδράκων οργίασε κυριολεκτικά,
βάζοντας καλόγερους να παντρεύονται καλογριές με
το ζόρι, οπως και καλόγερους να φιλούν δημόσια μοναχές.


Έκαιγε τα γένια των μοναχών και ιερέων. Εκποιούσε τις περιουσίες των μοναστηριών και έκαιγε χειρόγραφα από τις μονές. Ο Μιχαήλ Λαχανοδράκων δεν σταμάτησε εκεί.

Οι ίδιοι όμως άνθρωποι, ο Κωνσταντίνος ο Ε και ο στρατηγός Μ. Λαχανοδράκων όταν χρειάστηκε υπερασπίστηκαν στο ακέραιο την αυτοκρατορία από τους εξωτερικούς εχθρούς (Βούλγαρους, Άραβες).

Ως αρχιστράτηγος κατάφερε να αντιμετωπίσει τους Άραβες με επιτυχία και να εκστρατεύσει εναντίον τους ως επικεφαλής των Μικρασιατικών Θεμάτων

Ξεκίνησε για την Γερμανικεία της Συρίας ωστόσο δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν,έκαναν επιδρομές στην γύρω περιοχή αιχμαλωτίζοντας πολλούς Σύριους (Μονοφυσίτες) και τους εγκατέστησε στην Θράκη επίσης νίκησαν το Αραβικό στράτευμά που ήρθε να τους αντιμετωπίσει,τον επόμενο χρόνο τα αραβικά στρατεύματα στάλθηκαν εναντίον των βυζαντινών εδαφών με διαταγή του χαλίφη και έφθασαν μέχρι το Δορύλαιο, το οποίο πολιόρκησαν.

Ο Λαχανοδράκων με επιτυχημένες ενέργειες κατόρθωσε να αναγκάσει τους Άραβες να εγκαταλείψουν την πολιορκία μέσα σε 17 ημέρες.

Η επόμενη στρατιωτική επιτυχία του Μιχαήλ αναφέρεται το 780, όταν κατά τη διάρκεια μιας επιδρομής των Αράβων κατάφερε να αιφνιδιάσει τους επιδρομείς και να σκοτώσει τον αδελφό του επικεφαλής τους, του Thumama ibn al-Valid, ενώ το επόμενο έτος υποχρέωσε σε υποχώρηση τον Abd al-Kabir, ο οποίος είχε εισβάλει στην περιοχή της Καππαδοκίας, χωρίς να χρειαστεί να δώσει μάχη.

Το 781 ο Λαχανοδράκων κινήθηκε πάλι επικεφαλής μεγάλης δύναμης αποτελούμενης από περισσότερα του ενός θέματα εναντίον των Αράβων εισβολέων στο πέρασμα των Αδάτων.

Ο Άραβας επικεφαλής όμως απέφυγε τη σύγκρουση με τους Ελληνες-Ρωμαίους.


Οι προγονοι μας περιορίστηκαν στην σύλληψη Σύριων αιχμαλώτων, τους οποίους μετέφεραν ξανά στη Θράκη, και εξανάγκασαν την Αραβική πλευρά να συνάψει ειρήνη

Ο Μιχαήλ ηταν ανάμεσα στους σωτήρες στρατηγούς που έδωσαν μεγάλο αγώνα για την απώθηση των Αράβων και των Βουλγαρων, παραλληλα ομως ηταν αναμεσα στους μεγάλους θεόμαχους που έκαψε και σκότωσε μοναχούς και μοναχές που κατέστρεψε μοναστήρια και έκαψε τα ιερά βιβλία, ενω κατάστρεψε εικόνες και ψηφιδωτά.

Παντοτε θα μας συναρπάζει με τα κατορθώματα αλλα και θα μας προκαλεί θλίψη για ότι έπραξε ενάντια στην Εκκλησία και στα μοναστήρια, είναι από τα πολλα πρόσωπα της Ελληνικης ιστορίας που έχει δύο πλευρές (Θετικη και αρνητικη).



Εάν δεν έπεφταν οι Έλληνες στην θανάσιμη παγίδα του θρησκευτικού εμφυλίου, που κόντεψε να διαλύσει ολόκληρη την Ένδοξη Ελληνική αυτοκρατορία, η δεύτερη εποχή ακμής του Ελληνικού κράτους θα ξεκινούσε από την εποχή του Κωνσταντίνου του πέμπτου και όχι επί Μακεδονικής δυναστείας.


Εκεινη την εποχη εξαιτιας του υψηλου ηθικου και πολιτιστικου επιπεδου, λογω της Ορδοδοξιας και του Αρχαιου Ελληνικου πολιτισμου ακομη και οι συνομωσιες- προδοσιες ειχαν ορια τις περισσοτερες φορες.


Για αυτο και οι Λεων Γ, Κωνσταντινος ο ε, και ο Μιχαηλ Λαχανδρακων, υπερασπιστηκαν στο ακεραιο την Ελληνικη-Ρωμαικη ααυτοκρατορια απο τους εξωτερικους εχθρους (Αραβες και Βουλγαροι).

Μαλιστα ο στρατηγος Μιχαηλ Λαχανοδρακων, σκοτωθηκε σε μεγαλη ηλικια στο πεδιο της μαχης, εναντια στους Βουγλαρους.

Βλεπουμε εδω για πολλοστη φορα οτι ολοι οι μεγαλοι Ελληνες ηγετες ειχαν θετικα και αρνητικα στην διακυβερνηση τους.

Οι μονοι οι οποιοι εχουν μονον αρνητικα ειναι οι προδοτες αλλοδαποι πολιτικοι, απο την στημενη μεταπολιτευση μεχρι και σημερα (1973-2019 μ.Χ.).


ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ



             Επικρατέειν ή Απόλλυσθαι
Γράφει ο Άγγελος Ευάγγελος Γιαννόπουλος
ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου