Το Εθνικό Πάρκο της Κροατίας είναι από τα πιο όμορφα τοπία που θα αντικρίσεις στη ζωή σου

Η θέα του κόβει την ανάσα µε το απαράµιλλο φυσικό κάλλος του! Ο λόγος για το µεγαλύτερο
εθνικό πάρκο της Κροατίας και ένα από τα παλαιότερα της νοτιοανατολικής Ευρώπης.



Το Εθνικό Πάρκο Λιµνών του Πλίτβιτσε ιδρύθηκε το 1949,


ενώ από το 1979 συγκαταλέγεται στα Μνηµεία Παγκόσµιας Κληρονοµιάς της UNESCO.

Δεσπόζει στην κεντρική Κροατία, κοντά στα σύνορα µε τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (περίπου στο µέσον της απόστασης Ζάγκρεµπ-Ζαντάρ) και πιο συγκεκριµένα στο οροπέδιο Πλίτβιτσε, που περιβάλλεται από τα βουνά των Δειναρικών Άλπεων – το Πλιεσέβιτσα, το Μάλα Καπέλα και το Μέντβεντακ.



Η ιδιοµορφία του πάρκου έγκειται στις 16 λίµνες που συγκοινωνούν και συνδέονται µε µια σειρά καταρρακτών, αλλά και στις πολλές σπηλιές, που δηµιουργήθηκαν λόγω αποσάθρωσης του ασβεστόλιθου.



Το ψηλότερο σημείο του Πάρκου βρίσκεται στα 1.280 μ. ενώ το χαμηλότερο στα 380 μ. Το υψόμετρο μεταξύ των λιμνών είναι μόνο 135 μέτρα, ενώ ο μεγαλύτερος καταρράκτης, ο Veliki Slap, έχει ύψος 70 μ.



Η περιοχή των λιμνών κατοικούνταν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Εδώ είχαν καταλύσει Ιλλυριοί, Θράκες, Ρωμαίοι, Αβαροι, Σλάβοι και Τούρκοι. Στα 1528 η περιοχή κατελήφθη από τους Οθωμανούς, την οποία και ανακατέλαβαν οι Αυστριακοί 150 χρόνια αργότερα. Οι αυτόχθονες Κροάτες ήδη κατοικούσαν στην περιοχή, όπως και οι Σέρβοι.



Προς τα τέλη του 19ου αιώνα άρχισε η περιοχή να γίνεται «τουριστική». Το πρώτο ξενοδοχείο κτίστηκε το 1896, ενώ ήδη από το 1893 είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την προστασία της περιοχής.



Το 1949 η κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας ανακήρυξε την περιοχή Εθνικό Δρυμό και το 1979 ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, για την εξαιρετική φυσική ομορφιά και την παραγωγή πορώδους λίθου (τούφας) χωρίς επιπτώσεις στο περιβάλλον της.




Γρήγορα το Πάρκο έγινε το πιο δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο της χώρας, όμως τον Μάρτιο του 1991 εκεί διαδραματίστηκαν οι πρώτες σκηνές του πολέμου μεταξύ Κροατών και Σέρβων. Η περιοχή ανακαταλήφθηκε από τους Κροάτες τον Αύγουστο του 1995 όπου και τελείωσε ο πόλεμος.



Κατά τη διάρκεια του πολέμου η UNESCΟ τοποθέτησε το Πάρκο στον κατάλογο των μνημείων σε κίνδυνο. Λόγω της οικονομικής σπουδαιότητας του Πάρκου, η κροατική κυβέρνηση έδωσε προτεραιότητα στον καθαρισμό του Πάρκου από τις νάρκες και τον Δεκέμβριο του 1998 η UNESCO ανακήρυξε την περιοχή ελεύθερη ναρκών και την έβγαλε από τη λίστα των περιοχών σε κίνδυνο.




Κάθε εποχή έχει την ομορφιά της στο Πάρκο: τον χειμώνα είναι όμορφο το θέαμα με τους καταρράκτες παγωμένους ενώ την άνοιξη και το φθινόπωρο πέρα από τα χρώματα της φύσης, λίμνες και καταρράκτες είναι γεμάτοι νερό.



Το καλοκαίρι είναι δροσερά με ωραία χρώματα και μπορείτε να κολυμπήσετε στα ποτάμια γύρω από το Πάρκο.