Ένας απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού είχε εισηγηθεί πριν από λίγα χρόνια ότι «για να μεγαλώσει το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να μικρύνει». Μία καταστροφική ιδέα, εξίσου καταστροφική με εκείνες τις εισηγήσεις ότι δεν έκαναν τα 2 Καταδρομικά Ticonderoga που μας παραχωρούσαν οι ΗΠΑ, προβάλλοντας διάφορες «παιδιάστικες» δικαιολογίες του τύπου «δεν θα χωρούν στον ναύσταθμο» ή ότι «δεν έχουμε προσωπικό για να τα λειτουργήσουν» ενώ υπήρξε και το «είναι πολυδάπανα και θα μας πάρουν το 40% των πόρων για τη μισθοδοσία». Βεβαίως, όταν τελικά ο μύθος καταρρίφθηκε είχαν ήδη επιλεγεί οι Belharra και άλλαξαν οι προτεραιότητες.
Από την άλλη, η Τουρκία εκμεταλλεύεται πλήρως την αύξηση του πληθυσμού της, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της στην ενίσχυση των πεζοναυτών και την δημιουργία νέων αποβατικών μονάδων στα μικρασιατικά παράλια, ενώ ναυπηγεί με φρενήρεις ρυθμούς πλοία και υποβρύχια.
Πολεμικό Ναυτικό
Την μεγαλύτερη προσοχή στο εξοπλιστικό πρόγραμμα της επόμενης δεκαετίας προσελκύει το Πολεμικό Ναυτικό. Εάν εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που δίνονται, βάσει και της κυβερνητικής διάθεσης, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτή θα είναι η «χρυσή δεκαετία».
Ωστόσο, μένει να γίνουν αρκετά βήματα για την υλοποίηση προγραμμάτων, ορισμένα εκ των οποίων έπρεπε να είχαν ξεκινήσει από το 2020.
Βάσει της «Νέας Δομής» το 2030 το Πολεμικό Ναυτικό θα έχει ουσιαστικά 8 φρεγάτες, από 13 που διαθέτει σήμερα. Οι εννέα 50χρονες “S” θα έχουν αντικατασταθεί από 4 FDI Belharra και οι 4 ΜΕΚΟ κλάσης ΥΔΡΑ θα έχουν αναβαθμιστεί. Το πρόγραμμα των Constellation φαίνεται να αργεί δραματικά και όταν ωριμάσει, το πρώτο πλοίο δεν θα πρέπει να αναμένεται – καλώς εχόντων των πραγμάτων – το 2032. Η οροφή προβλέπει 12 φρεγάτες.
Η Τουρκία από την άλλη ρίχνει 8 νέες φρεγάτες κλάσης “Istanbul”, και ως το 2030 θα έχει 4 εκσυγχρονισμένες ΜΕΚΟ και 8 παλαιές κλάσης “O.H. Perry”. Όσο παλιά και να είναι τα πλοία, ωστόσο, η δυναμική των συνολικά 20 μεγάλων πλοίων επιφανείας δημιουργεί δυσανάλογη διαφορά.
Επιπλέον, έχει ήδη 6 και συνεχίζει να ναυπηγεί τις κορβέτες εγχώριας σχεδίασης ADA, που ως το 2030 θα έχουν φτάσει τις 14. Η Ελλάδα σχεδιάζει να αποκτήσει συνολικά 4 κορβέτες μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος (EPC), ωστόσο η πρώτη ίσως έρθει το 2032.
Σε ότι αφορά τα υποβρύχια, η Ελλάδα θα έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα αναβάθμισης των τεσσάρων Type -214 κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, θα διαθέτει το ένα ΩΚΕΑΝΟΣ και επιπλέον 4 έως 5 type-209 που θα έχουν ξεπεράσει τα 50 χρόνια ζωής. Το πρώτο νέο υποβρύχιο, από τα 4 που θα παραγγείλει η χώρα, όπως είπε ο Νίκος Δένδιας, θα μπορεί να είναι διαθέσιμο σε 12 χρόνια από σήμερα.
Η Τουρκία θα διαθέτει συνολικά 6 νέα Type 214, κλάσης που είναι κατά 2 μέτρα μεγαλύτερα εν σχέσει με τα ελληνικά. Επίσης θα έχει 8 type 209, ηλικίας 25 έως 35 ετών.
Ως προς τις πυραυλακάτους, η Ελλάδα θα έχει μειώσει σε 11 από 19 τη δύναμή της ενώ η Τουρκία θα διαθέτει 1 αεροπλανοφόρο, 2 ελικοπτεροφόρα και 4 Αντιτορπιλικά.
Πολεμική Αεροπορία
Η Νέα Δομή προβλέπει την μείωση από 240 σε 200 μαχητικά, που θα είναι 4+ και της γενιάς. Το 2030 θα έχει ολοκληρωθεί όπως φαίνεται το πρόγραμμα αναβάθμισης και των 38 F-16 Block 50 σε Viper, δημιουργώντας έναν συμπαγή στόλο 131 «οχιών». Θα υπάρχουν συνολικά 30 Rafale και ως το 2032 συνολικά 20 F-35, με την παραγγελία για τα επόμενα 20 να ολοκληρώνεται το 2036. Άρα το 2020 η ΠΑ θα διαθέτει 181 μαχητικά, δεδομένου ότι στις αποφάσεις είναι η απόσυρση των Phantom F-4, των Mirage 2000-5 και των F-15 Block 30.
H Τουρκία από την άλλη έχει χάσει το τρένο απόκτησης 40 νέων F-16 Viper και αναβάθμισης άλλων 80 και το 2030 θα έχει έναν στόλο από 80 F-16 ικανών να σταθούν τρόπον τινά στους αιθέρες. Πιέζει να αποκτήσει 40 Eurofighter, με όλες τις ενδείξεις να δείχνουν ότι τελικά θα τα πάρει ενώ υπολογίζει ότι θα έχει ξεκινήσει η παραγωγή των πρώτων εγχώριας ανάπτυξης ΚΑΑΝ, παραλαμβάνοντας τα πρώτα 5.
Όμως, κατά πολλούς, η μείωση των οροφών κατά 40 μαχητικά στην ΠΑ, που το 2030 θα είναι 165, είναι κίνηση υψηλού ρίσκου, αφού η εμπειρία δείχνει ότι το 70% θα είναι διαθέσιμα για επιχειρήσεις. Και το τελικό νούμερο δεν μπορεί να εμπνέει αίσθημα ασφάλειας στο απόλυτο.
Αεράμυνα
Ελλάδα και Τουρκία έχουν δύο τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις. Η Ελλάδα έχει υιοθετήσει ένα καθαρά αποτρεπτικό σύστημα και η Τουρκία ένα επιθετικογενές.
Έχοντας ως στέρεη βάση το anti-drone σύστημα που απέκτησε με ταχείς διαδικασίες από το Ισραήλ η Ελλάδα το 2022, με πρωτοβουλία του τότε Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου, οι Ένοπλες Δυνάμεις επενδύουν έτι περεταίρω στη συνεργασία με το Ισραήλ προχωρώντας στην επένδυση επιπλέον 2 δις για την ανάπτυξη ενός «Σιδερένιου Θόλου» που θα αναπτύσσεται σε 4 διαφορετικά επίπεδα, όπως πρώτη αποκάλυψε η Realnews στις 6 Οκτωβρίου, και θα έχει ολοκληρωθεί τα επόμενα 2 χρόνια. Επιπλέον σχεδιάζεται η εγκατάσταση πυραυλικών συστοιχιών σε όλα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, χωρίς όμως να έχει γίνει σαφές κάποιο πλάνο.
Ωστόσο, δεν έχει αποφασιστεί ακόμη η αναβάθμιση των αυτοφερόμενων συστημάτων εκτόξευσης πυραύλων – MLRS καθώς και η αντικατάσταση των ρωσικής προέλευσης συστημάτων S-300, TOR-M1 και OSA-AK.
Σε ότι αφορά τα drones θα υπάρχουν περίπου 500 kamikaze drones και 30 επιτήρησης.
Στον αντίποδα η Τουρκία επενδύει στην μαζική παραγωγή drones έχοντας ως το 2030 δημιουργήσει έναν στόλο 400 drones με δυνατότητα μεταφοράς πυραύλων και περίπου 800 kamikaze drones.
Επιπλέον προχωρά στην μαζική παραγωγή πυραύλων αντιπλοϊκών και βαλιστικών και υπολογίζεται ότι θα διεθέτει το 2030 περισσότερους από 1.000.
Στρατόπεδα
Στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης των Σχηματισμών κυρίως του Στρατού Ξηράς, κλείνουν 137 στρατόπεδα. Ωστόσο η επιθυμία είναι να κλείσουν επιπλέον 250 και από τα συνολικά 831 που είναι σήμερα να γίνουν περίπου 450. Επί της ουσίας καταργούνται 6 Τάγματα, τα οποία ήταν υποστελεχομένα σύμφωνα με το υπουργείο, ως συνέπεια της κατάργηση 30 Σχηματισμών και συγχώνευσης άλλων Σχηματισμών.
Από το υπουργείο εκτιμάται ότι θα αυξηθεί η επάνδρωση στο 70% των Σχηματισμών ανά την επικράτεια. Ωστόσο, το μεγάλο κύμα φυγής από τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν επιβεβαιώνει την αισιοδοξία.
Η Τουρκία από τη μεριά της αυξάνει τα στρατόπεδά της στα μικρασιατικά παράλια, εγκαθιστώντας νέα ταξιαρχία πεζοναυτών, με έδρα το Ακσάζ, έναντι της Ρόδου και με ευθύνη, όπως εκτιμάται, το νότιο Αιγαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου