Της Shakila Ιωάννας Μπράτη
Η Σκιά είναι το αποτέλεσμα πολλών στοιχείων του ανθρώπου, με τα οποία αυτός βρίσκεται σε ρίξη – άρνηση. Είναι το κομμάτι μας που δε θα
θέλαμε να υπάρχει. Η Σκιά σαμποτάρει συνεχώς, με πολλούς και διάφορους τρόπους, τις ενσυνείδητες αποφάσεις του ατόμου. Ταυτόχρονα, προβάλλεται προς τα έξω, δικαιολογώντας έτσι την απογοήτευση προς τον ίδιο τον Εαυτό, αλλά και για να κρύψει την ουσία, που είναι η βαθιά ρίξη με τον Εαυτό.
Η Σκιά είναι δημιούργημα ανθρώπινο, από δικά σας βιώματα, από κομμάτια Σκιάς των γονέων σας, από κομμάτια Σκιάς του γενεαλογικού σας δένδρου, ακόμα και κομμάτια Σκιάς της φυλής σας. Όλα αυτά δημιουργούν ένα αδιαπεραστο σκοτεινό κράμα, το οποίο κινείται υπόγεια, με άγνωστους τρόπους στους περισσότερους.
Και γιατί λέω άγνωστους: η Σκιά βρίσκει, ανάλογα με την υπόλοιπη δομή της προσωπικότητας, διάφορους τρόπους να κινηθεί. Πολύ συχνά, αυτοί οι τρόποι δε γίνονται αντιληπτοί από το άτομο. Η Σκιά μπορεί να κουλουριαστεί ντροπιασμένη στις στοιχειωμένες γωνίες του υποσυνειδήτου σας, αλλά, όταν βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες, θα παρουσιαστεί θριαμβευτικά στη σκηνή, κάτι που συμβαίνει συχνά, επειδή, όσο και αν δεν το παραδέχεστε, επιζητάτε το βασικό συναίσθημα με το οποίο σας θρέφει (φόβος, οργή κλπ).
Ναι, έτσι είναι: εσείς θρέφετε τη Σκιά και αυτή εσάς. Δημιουργεί ένα πέπλο ψευδαισθήσεων και πλέον αναλύετε, αποφασίζετε, αντιλαμβάνεστε τα πάντα μέσα από αυτή την ψευδαίσθηση. Η αλήθεια γίνεται όλο και πιο απόμακρη και προταγωνιστούν στη ζωή σας φαντάσματα του παρελθόντος και τέρατα του σήμερα. Η αυτοκαταστροφή, μέσα σε αυτό το δαίδαλο του ψεύδους που δημιουργείτε για τον εαυτό σας, γίνεται επικίνδυνη και εδραιώνεται όλο και πιο πολύ μία βίαια παρόρμηση, που εκφράζεται, είτε προς το εξωτερικό περιβάλλον, είτε προς εσάς τους ίδιους.
Ο εθισμός που παράγεται είναι ακαταμάχητος, εώς και ευχάριστος…
Με αυτόν τον τρόπο, το «κατηγορώ», η κριτική, η απόρριψη, όσο και αν πονάνε, γίνονται γνώριμα μονοπάτια συμπεριφοράς. Η Σκιά, για να μείνει δυνατή, θα πάρει διάφορες μορφές. Θα κάνει το μάρτυρα, τον ήρωα, θα πολεμήσει για να εκδικηθεί το «κακό», θα κακολογήσει, θα πει ψέμματα, ότι μπορεί, επαναλαμβάνοντας συνεχώς πόσο καλός και δικαιολογημένος είναι ο σκοπός της.
Ναι λοιπόν. Η Σκιά είναι αήττητη. Θα χρησιμοποιήσει όλες τις φορεσιές για να ασκήσει τη δύναμή της πάνω σας, κάνοντας το σκοτάδι να μοιάζει με φως. Θα μου πείτε: το σκοτάδι είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της δημιουργίας. Η φθορά σταδιακά θα υπερνικήσει το σώμα, τη ζωή. Η φθορά, ο θάνατος, η μοναξιά, ο εσωτερικός πόλεμος, καταλήγουν τόσο αδυσώπητα, τόσο δυσβάσταχτα σε έναν άνθρωπο να τα διαχειριστεί, τόσο που εντέλει η ψευσδαίσθηση φαντάζει ένα γλυκό γιατρικό απέναντι στον πόνο. Πόσο ειρωνικό! Εκχέεις ένα ακόμα πιο θανατηφόρο δηλητήριο, την ψευδαίσθηση, μέσα στο σώμα σου, που σίγουρα θα σε θανατώσει με διάφορους τρόπους. Παραδίδεις αμαχητή ψυχή και συνείδηση στο μακάριο μούδιασμα του σκότους. Αρκεί να μη δεις την αλήθεια, να μη χρειαστεί να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Και μένεις να χλευάζεις ασυνείδητα τον εαυτό σου και την αδυναμία σου, κάτι που θα σε κάνει ακόμα χειρότερο κριτή στην παρόμοια αδυναμία του άλλου. Ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται, και η «περσόνα» (κοινωνική μάσκα) ενσωματώνεται πια στο πετσί σας και η προβολή συνεχίζεται, στο διπλανό, στο γείτονα, στο αντίπαλο έθνος, ομάδα, θρησκευτική κουλτούρα, πνευματική ιδεολογία. Οτιδήποτε το «αντίπαλο».
Τρέφεσαι πια από τη διαμάχη, την τριβή, και ο πρωτόγονος εαυτός, ντυμένος με τα καλά, γυαλιστερά του υφάσματα, λιντσάρει ότι μπορει στην κρεατομηχανή του ασυνειδήτου.
Ωραία. Και τώρα;
Πώς γυρίζουμε πίσω; Πώς βρίσκουμε το μονοπάτι προς τη σωτηρία; Σίγουρα όχι με τον πόλεμο. Δεν υπάρχει περίπτωση να νικηθεί η Σκιά. Και αν συμβεί για λίγο, στα επόμενα λεπτά θα γελά ειρωνικά μαζί σου, γιατί ήδη θα έχει οργανώσει το επόμενο στρατηγικό της σχέδιο.
Η Σκιά χρειάζεται να αγκαλιαστεί, με παραδοχή και ταυτόχρονα η συνειδητότητα να μπει σε εγρήγορση. Συνείδηση: μία λέξη, που λέγεται τόσο εύκολα, έχει βαπτίσει τόσα συστήματα, έχει χρησιμοποιηθεί τόσο στο βωμό της Νέας Εποχής, που ξεχάσαμε τη σημαίνει. Στη βικιπαίδεια, στην ετυμολογία, θα βρείτε αυτό: «Η λέξη συνείδηση προέρχεται από το απαρέμφατο συν-ειδέναι < οίδα = γνωρίζω, (σύν+οιδα) = γνωρίζω καλώς, εξ ιδίας αντιλήψεως που αποδόθηκε και στα λατινικά με την ακριβή εννοιολογική της σημασία, ως conscientia, που σημαίνει γνωρίζω πλήρως.»
Άρα, εδώ η συνείδηση χρειάζεται να διαχωρίσει την ψευδαίσθηση, την πρωτόγονη παρόρμηση, τα συντρίμμια των θρυματισμένων ονείρων, τον οδυνηρό πόνο της αναξιότητας και να αρχίσει να οδεύει σταθερά προς την αλήθεια. Χρειάζεται όμως να δοθεί χρόνος και ενέργεια, ώστε να έρθει σταδιακά η αποταύτιση και το πραγματικά γνωρίζω πλήρως να αναδυθεί αυτούσιο, άσπηλο, αληθινό.
Θέλει προσήλωση στο στοχασμό του ποιος βρίσκεται κάτω από όλα αυτά τα ενδύματα. Η Σκιά ζει, υπάρχει σε κάποιο πεδίο. Χρειάζεται σταδιακά να κατανοηθεί το πώς δομήθηκε, το γιατί λειτουργεί με το συγκεκριμένο αμυντικό σύστημα για εσάς, κι έτσι, σταδιακά, κομματάκια της να μπολιάζονται με αποδοχή. Μόνο τότε η Σκιά μπορεί να αναδομηθεί σε κάτι νέο.
Δεν μπορείς να την πολεμήσεις.
Σε ξέρει καλύτερα και κατέχει όλες τις κατάλληλες στρατηγικές.
Δεν μπορείς να γίνεις καλύτερος πολεμιστής από αυτήν.
Έχει μεγαλύτερη αντοχή και περισσότερα όπλα.
Δεν μπορείς να την κατατροπώσεις.
Έχει τα δυνατότερα και πιο κρυφά οχυρά.
Εσύ έχεις όμως τη συνειδητή αντίληψη. Μέσα από αυτή, κατανόησέ την. Πήγαινε συνειδητά να τη συναντάς σε ταξίδια ψυχικά. Κάθε φορά, μίλα της, όσο θυμό και αν σου βγάζει, μείνε εκεί. Αλλά μην ξεχαστείς. Αν αρχίσεις να πηγαίνεις, αν τη φέρεις κοντά σου, μην την αφήσεις ξανά. Αφουγκράσου κάθε μέρα πώς δρα, τι λέει το πρωί που βουρτσίζεις τα δόντια σου στον καθρέφτη. Άκου τι σου λέει όταν κάποιος πατήσει τα κουμπιά σου, τι σου λέει κάθε φορά που θα φας παραπάνω. Παρατήρησέ τη συνειδητά κάθε μέρα, σε κάθε της επίσκεψη στον κόσμο σου και δες πώς έχει εντέλει «διακοσμήσει» τον κόσμο σου. Δες την, όχι παθητικά, όχι μοιρολατρικά. Το «ακούω» δε σημαίνει «ταυτίζομαι», αλλά ούτε και «απορρίπτω», οπότε δεν υπάρχει τριβή.
Η Σκιά χρειάζεται να γίνει ένα αποδεκτό κομμάτι Εαυτού. Το Σκοτάδι, είτε το θες, είτε όχι, είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για το Φως. Αλλά ετοιμάσου: είναι μακρύ και οδυνηρό το ταξίδι, όπως κάθε ταξίδι αναζήτησης.
Shakila Ιωάννας Μπράτη
©TherapyWave.eu | Cover: The Self vs. The Ego by Laanscapes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου