Τις 7 Μαρτίου 1867 συνέβη ένας από τους καταστρεπτικότερους και μεγαλύτερους σεισμούς στη Λέσβο. Το επίκεντρό του ήταν στο χωριό Νάπη, με 6,8 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ. Εικοσιπέντε σεισμικές δονήσεις έγιναν το μοιραίο βράδυ και κατέστρεψαν την Μυτιλήνη και πολλά χωριά της Λέσβου. Στην πρωτεύουσα καταστράφηκαν 2500 και βλάφτησαν 3122 σπίτια, ενώ στην ύπαιθρο καταστράφηκαν 2248 και βλάφτησαν 2407. Σκοτώθηκαν συνολικά 550 άτομα και τραυματίστηκαν 816. Τις μεγαλύτερες καταστροφές έπαθε ο Κολομηδάδος, που καταστράφηκε οριστικά, και ο Αφαλώνας, επειδή μετά το σεισμό πυρκαγιά αποτελείωσε ό,τι έμεινε όρθιο.
Από τα 70 χωριά του νησιού μόνο 5 ή 6 δεν έπαθαν βλάβες. Εκτός από την πρωτεύουσα καταστράφηκαν και τα χωριά Μήθυμνα, Πέτρα, Μονή Λειμώνος, Καλλονή και Παράκοιλα. Διαρρήξεις του εδάφους παρατηρήθηκαν σε διάφορα μέρη, αλλά η σημαντικότερη ήταν αυτή που άρχιζε από τον κόλπο Καλλονής και έφτανε μέχρι την Αγία Παρασκευή, κατά μήκος ενός μικρού ποταμού.
Επίσης, παρατηρήθηκαν φαινόμενα ρευστοποίησης και κατολισθήσεις του εδάφους. Οι μετασεισμικές δονήσεις κράτησαν μέχρι το Μάρτιο του 1868 και ορισμένες από αυτές έγινα αισθητές στη Χίο και στη Σμύρνη.
wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου