ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΛΗ Η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ
ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΝΙΚΕΣ ΤΩΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ.
Εκεινη την εποχη οι σκλαβοι της ρωμαικης "δημοκρατιας" δεινοπαθουν παρα πολύ από τον Ρωμαικο ζυγο.
Τους σκλαβους οι ρωμαιοι τους χρησιμοποιουν για κάθε είδους σεξουαλικη ανωμαλια προς τιμην του Δια και των αλλων εβραιων δαιμονων.
Επισης τους κακοποιουν-εκμεταλευονται με κάθε μεοο και τροπο.
Μεταξυ πολλων αλλων τους θυσιαζαν και στους εβραιους δαιμονες του δωδεκαθεου.
Ο Ρωμαικος εωσφορικος ζυγος είναι αφορητος-αβασταχτος.
Οι ρωμαιοι χρησιμοποιουσαν τους σ
ηταν για να τους εχουν ως μοναμαχους στις αρενες της ρωμαικης αυτοκρατοριας, για την διασκεδαση των "ευγενών " και του λαου.
Ένα από τα ενδεικτικα χαρακτηριστικα ολων των εωσφοριστων είναι παντοτε η αλαζονεια και η υπεροψια.
Για αυτό και οι αρχαιοι ρωμαιοι υποτιμουν τους επαναστατημένους διοτι όχι μονον δεν τους θεωρουν ανθρώπους αλλα δεν τους υπολογιζουν ουτε ως κτηνη.
Τους θεωρουν κατωτερους των ζωων.
Αυτην την αλαζονικη συμπεριφορα θα την πληρωσουν πολύ ασχημα χανωντας πραίτορες, υπατους, στρατηγους, αξιωματικούς και αρκετες χιλιαδες ρωμαιων στρατιωτών κατά τις μαχες που ακολουθησαν.
Τοτε μετα από ολες αυτές τις μαχες αρχισαν να αντιλαμβάνονται οτι δεν ειναι τα πραγματα όπως ακριβως τα νομιζαν.
Για την αποτελεσματικη αντιμετωπιση των επαναστατών σταλθηκε ο Μαρκος Λικινιος Κρασσος.
Η Ρωμαικη συγκλητος ψηφισε την παραχωρηση της εξουσιας στον Μαρκο Λικινιο Κρασσο.
Ο Κράσσος ήταν ίσως ο πλουσιοτερος ρωμαίος της εποχής.
Σε αυτόν δόθηκαν εξι επιπλέον λεγεώνες, εκτός των τεσσάρων που ηδη ειχε.
Ηγήθηκε ο Κρασσος μιας δύναμεως που την αποτελούσαν 10 λεγεώνες με
σκοπό να
αντιμετωπίσει την εξέγερση.
Ο Κράσσος καταλαβε ότι οι εξεγερμένοι θα πηγαιναν βορεια προς τις Αλπεις.
Για αυτο τοποθετησε τις περισσοτερες δυναμεις του ώστε να μπλοκάρουν την διαφυγη.
Στο μεταξύ έστειλε τον υπαρχηγό του Μουμμιο και δυο νεες λεγεωνες νοτια για να πιεσουν τον Σπαρτακο και τους συντροφους του να κινηθούν βόρεια.
Ο Μουμμιος είχε ρητές εντολες απο τον Κρασσο
να μην ελθει σε καμια μάχη εκ παραταξεως.
Όμως ο Μουμμιος δεν ακουσε τις εντολές του και ενεπλάκη σε μια μάχη στην οποία ηττήθηκε.
Όταν ο Μουμμιος και οι επιζήσαντες στρατιώτες του επεστρεψαν, τοτε τους περιμενε, με διαταγή του Κρασσου, η έσχατη τιμωρία του ρωμαικου στρατου, ο αποδεκατισμος.
Όσοι ειχαν σχέση με την ηττα αυτή, χωρισθηκαν σε ομάδες των δέκα και από κάθε ομάδα επιλέγονταν ένας με κλήρωση που πήγαινε στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Το 71 π.Χ. ο Σπάρτακος βρίσκεται τελικά στα βόρεια.
Τοτε αμεσως ο Κρασσος έκανε ανασύνταξη δυνάμεων για να επιτεθεί.
Παραλληλα η ρωμαικη Σύγκλητος καλεσε πίσω εσπευμσμενα τον Γ.Πομπήιο από την Ισπανία.
ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΚΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΩΝ ΣΚΛΑΒΩΝ.
Στο μεταξύ οι επαναστατημενοι σκλαβοι αναπαντεχα άλλαξαν πορεία από βορρα προς νοτο και κατευθυνθηκαν προς την ΣικελΙα και το Ρηγιο,με σκοπο να περασουν στο νησι.
Εκει θα απελευθερωσουν τους εκει ηδη αρκετες φορες εξεγερμενους σκλαβους.
Όμως τα πειρατικά πλοία που είχαν μισθώσει,
τους εξαπατησαν διοτι είχαν ήδη σαλπάρει.
Στον ισθμό Μπρουτιουμ ο Κρασσος εχτισε ενα τειχος για να σταματησει την διαφυγή των επαναστατων.
Ο Κρασσος συνάντησε ενα τμημα του στρατου των επαναστατων που ειχε ηδη αποκοπεί ενω ειχε επιδοθει σε αγριες λεηλασιες και επτειτα απο σφοδρη μαχη μαζι τους, σκοτωσε 12.000 σκλαβους με ελαχιστες ρωμαικες απωλειες.
Ο Σπάρτακος έμαθε ότι τα στρατευματα του Κρασσου θα ενισχυθούν και από αλλα που γυριζουν απο την Ισπανια.
Διοτι δεν ηθελε να εγκλωβιστει αναμεσα στον Πομπηιο και τον Κρασσο ξεκινησε εκ νεου με κατεύθυνση προς βορρά με τον Κράσσο να τους ακολουθεί κατα ποδας.
Οταν ο Σπαρτακος καταφερε τελικα να φυγει απο το Ρηγιο, δεν μπορουσε να παει στο Βρινδισιο και να πλευσει ανατολικα.
Η αποπειρα τους να διαφυγουν αποκόπηκε στο Βρινδίσιο από μια ακόμα ρωμαικη στρατιωτικη δύναμη που ανακληθηκε απο την Μακεδονια.
Ήταν οι λεγεώνες του Μαρκου Λικινιου Λουκουλλου.
Δεν είχε μείνει καμια αλλη επιλογη στους εξεγερμενους παρα να δωσουν μαχη με τα στρατευματα του Κρασσου.
Οι σκλάβοι πετυχαν μια τελευταία μικρή νικη εναντιον καποιων δυναμεων του Κρασσου.
Ο Σπαρτακος γνωριζει πλεον πως έχει να αντιμετωπισει ολοκληρη την ρωμαικη αυτοκρατορια.
Κατά την τελικη μαχη οι επαναστατες κατατρεουργηθηκανν από τις λεγεωνες του Κρασσου.
Οι επαναστατημενοι περικυκλωθηκαν απο τους κατα πολυ περισσοτερους αρηθμητικα ρωμαιους και σφαγιάσθηκαν.
Εντούτοις ένα μερος καταφερε να διαφυγει στα γυρω βουνα.
Ο Σπάρτακος επεσε σε αυτην την μαχη μαζι με αρκετους συμπολεμιστες του.
Ο Πομπήιος διεκδικήσε την δόξα, χωρις να εχει συμμετασχει σε καμια απο τις μαχες.
Η ΡΩΜΑΙΚΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ
ΧΡΕΩΘΕΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ
Ο ΠΟΜΠΗΙΟΣ.
Η συγκλητος αποφάσισε να τελεσθει θρίαμβος απο τον Πομπήιο για τις νίκες του στην Ισπανία και μονο επευφημια στον Κρασσο, επειδη ειχε νικησει απλα σκλαβους.
Έξι χιλιάδες εξεγερμενοι που συνεληφθησαν σταυρωθηκαν κατα μήκος της Αππιας οδου απο την Καπουα, απο οπου ξεκίνησε η εξεγερση, ως την Ρωμη.
Τα πτωματά τους αφεθηκαν κρεμασμενα στους σταυρούς για πολλούς μήνες.
Αυτό ηταν ενα εωσφορικο πολιτικο μηνυμα ωστε να τρομοκρατηθούν ολοι οι υπολοιποι δούλοι.
ΜΑΡΚΟΣ ΛΙΚΙΝΙΟΣ ΚΡΑΣΣΟΣ ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ
ΕΩΣΦΟΡΙΣΤΗΣ.
Ο Μαρκος Λικινιος Κρασσος ηταν ενας παρα πολύ φιλόδοξος και εξυπνος ανθρωπος, ο
οποιος ηθελε να φτασει παρα πολύ ψηλα.
Ο Κρασσος επεδειξε ένα τεραστιο πλεονεκτημα, αυτο ηταν ότι δεν υποτιμουσε ποτε κανεναν από τους αντιπαλους του στα πεδια των μαχων.
Την αλλαζονια τους αλλοι ρωμαιοι στρατηγοι την πληρωσαν με τις ζωες τους, διοτι θεωρουσαν τους επαναστατημένους σκλαβους αναξιους και μηδενικα.
Ο Κρασσος ηξερε παρα ότι για να επιτυχεις πολύ μεγαλους στοχους επρεπε να εχεις υπομονη-ψυχραιμια παρατηρητικοτητα και πολυ ισχυ
Γνωριζε ο Κρασσος ότι στην πολιτικη και στον πολεμο χωρις ισχυρούς και ικανους συμμαχους δεν είναι δυνατον να επιβιώσεις και να διακριθείς.
Στα πλασια ολων αυτων των στοχων εκανε
συμμαχια με τον ανερχομενο τοτε Γιαο Ιουλιο Καισαρα, και τον Πομπηιο.
Ενδεικτικο για το ποσο εξυπνος ηταν οτι δεν υποτιμησε τον Σπαρτακο και τους σκλαβους που επαναστατησαν.
Και οτι εδωσε στον Γναιο Πομπηιο το δικαιωμα τελειως αδικα να καρπωθει την νικη επι των
επαναστατημενων σκλαβων και να τελεσει
θριαμβο στην Ρωμη.
Αυτή η νικη εγινε καθαρα από τις λεγεώνες του Μαρκου Λικινιου Κρασσου.
Εδωσε όμως το δικαιωμα να χρεωθεί ενας άλλος την δικη του επιτυχια ώστε να τον κανει συμμαχο του.
ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ.
ΑΥΤΟ OXI MONON ΓΙΑ ΝΑ EΠΙΒΙΩΣΕΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΑΛΛΑ
ΚΑΙ ΓΙΑΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤ
ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ
ΜΕΛΛΟΝ.
Ο ΚΡΑΣΣΟΣ ΔΙΔΑΞΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΠΩΣ ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΑ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΔΑΞΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ
ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ,
ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ.
ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙΣ
ΠΟΥΘΕΝΑ.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΜΠΗΙΟ.
Ολοι οι ανθρωποι εχουν δικαιωμα να κανουν λαθη. Κανενας δεν ειναι τελειος.
Ομως η μεγαλυτερη αξια σε εναν ανθρωπο ειναι να αναγνωριζει τα σφαλματα του και να τα δκορθωνει.
Παντοτε σας αναφερω ότι ολοι οι λαοι, ολοι οι ανθρωποι, εχουν δικαιωμα να πιστευουν οπου θελουν .
Όλα αυτά με την απαραιτητη προυποθεση να μην επιβαλλουν τα πιστευω τους σε τριτους ,ειτε δια της βιας, ειτε με πλαγιους τροπους.
Τι γινεται όμως στην περιπτωση που η άλλη πλευρα δεν συναινει;
Τι γινεται όταν η άλλη πλευρα ζητα παση θυσια τον αδικο αφανισμο αθωων Ελλήνων;
Θα πρεπει να καθησουμε να αφανιστουμε ολοι οι Ελληνες χωρις να εχουμε πειραξει κανεναν απολυτως;
;
Από τα αρχαια χρονια ο πολιτισμος μας, και η ιδεολογια μας , είναι εμποδιο στην δημιουργια παγκοσμιου εωσφορικου κρατους.
Από ολους τους προαναφερομενους
εξαιρείται,
ένα μικρο μερος, βαση των παγκοσμιων μαθηματικων σταθερων, μετρον αριστον και μηδεν αγαν.
Αναφερομαι παντοτε στους εβραιους που απο μονοθειστες της παλαιας διαθηκης και πιστοι των προφητων, αλλαξαν και εγιναν εωσφοριστες.
Δεν αναφερομαι σε ολους τους εβραιους.
Με βαση της αμετρητες συνεντευξεις σχετικα με τους εβραιους απο τον Μητροπολιτη Σεραφειμ Πειραιως για την αλλαγη των εβραιων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου