Αυτή η σύντομη ιστορία, όπως πολλές άλλες άλλωστε, ίσως να είναι
αποκύημα της φαντασίας κάποιου άγνωστου συγγραφέα. Τα συναισθήματα όμως που αφήνει σε όλους όσους την διαβάζουν είναι πολύ πραγματικά. Απολαύστε τη..Η Τες ήταν οκτώ ετών, όταν άκουσε τη μαμά και τον μπαμπά της να μιλούν για τον μικρό αδελφό της, τον Άντριου. Το μόνο που γνώριζε ήταν ότι ο Άντριου ήταν πολύ άρρωστος και ότι οι γονείς της δεν είχαν πια καθόλου χρήματα. Πριν από περίπου ένα μήνα, άφησαν το σπίτι τους και μετακόμισαν σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων, επειδή ο μπαμπάς δεν είχε πια για να πληρώνει και το ακριβό ενοίκιο αλλά και τους γιατρούς του Άντριου.
Οι γονείς της έλεγαν χαμηλόφωνα ότι μόνο μια πολύ δαπανηρή χειρουργική επέμβαση θα μπορούσε να σώσει τον αδελφό της. Άκουσε τον μπαμπά της να λέει ότι ζήτησε δανεικά από όλους όσους ήξερε, συγγενείς και φίλους, αλλά κανείς δεν προθυμοποιήθηκε να του δώσει. “Μόνο ένα θαύμα μπορεί να σώσει τον Άντριου τώρα” είπε απογοητευμένος.
Η Τες πήγε στην κρεβατοκάμαρά της και τράβηξε ένα γυάλινο βάζο από την κρυψώνα της στην ντουλάπα. Άδειασε το περιεχόμενο του στο πάτωμα και άρχισε να υπολογίζει προσεκτικά. Τα μέτρησε τρεις φορές. Δεν ήθελε να κάνει λάθος. Δεν έπρεπε να κάνει λάθος.
Τοποθέτησε τα κέρματα προσεκτικά πίσω στο βάζο, έκλεισε σφιχτά το καπάκι, το πήρε και βγήκε κρυφά από την πόρτα στο δρόμο. Περπάτησε 6 τετράγωνα μέχρι να φτάσει επιτέλους στον προορισμό της. Ήταν ένα μικρό, άσπρο κατάστημα με έναν μεγάλο, φωτεινό σταυρό κρεμασμένο δίπλα από την πόρτα του.
Η Τες περίμενε υπομονετικά για αρκετή ώρα τον φαρμακοποιό να την προσέξει. Εκείνος όμως ήταν τόσο απασχολημένος μιλώντας με κάποιον άλλο κύριο, που δεν είχε μάλλον χρόνο για ένα 8χρονο κορίτσι. Χτύπησε διακριτικά τα πόδια της στο πάτωμα.. τίποτα. Έβηξε όσο πιο δυνατά μπορούσε.. κανένα αποτέλεσμα. Οι δυο άντρες ήταν τόσο αφοσιωμένοι στη συζήτηση τους που δεν έδωσαν ούτε μια ευκαιρία στην Τες για να τους πει τι ήθελε.
Πέρασε πολύ ώρα ώσπου να αποφασίσει η Τες να τραβήξει με διαφορετικό τρόπο την προσοχή του φαρμακοποιού. Άνοιξε το βάζο της, πήρε ένα νόμισμα και το χτύπησε με δύναμη πάνω στον πάγκο. Αυτό είχε αποτέλεσμα!
“Τι θέλεις;” γύρισε και τη ρώτησε ο φαρμακοποιός ενοχλημένος. “Αυτή τη στιγμή μιλάω με τον αδελφό μου που είχα να τον δω 10 χρόνια” της είπε χωρίς μάλλον να περιμένει απάντηση στην ερώτησή του.
“Θα ήθελα να σας μιλήσω για τον αδελφό μου” του απάντησε η Τες το ίδιο ενοχλημένη. «Είναι πολύ άρρωστος και ήρθα σε εσάς για να αγοράσω ένα θαύμα.”
“Τι είπες;” τη ρώτησε με απορία ο φαρμακοποιός.
“Το όνομά του είναι Άντριου και έχει κάτι κακό μέσα στο κεφάλι του που μεγαλώνει συνέχεια. Ο μπαμπάς μου είπε ότι μόνο ένα θαύμα μπορεί να τον σώσει τώρα. Λοιπόν, θα μου πείτε πόσο κοστίζει ένα θαύμα;”
«Δεν πουλάμε θαύματα εδώ κοριτσάκι μου. Εδώ είναι φαρμακείο και πουλάμε μόνο φάρμακα. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω” της είπε ο φαρμακοποιός απαλύνοντας λίγο τη φωνή του.
«Ακούστε με σας παρακαλώ. Έχω τα χρήματα για να το πληρώσω. Μετρήστε τα και εσείς και αν δεν φτάνουν θα σας φέρω και τα υπόλοιπα. Απλά πείτε μου πόσο κοστίζει.”
Ο αδελφός του φαρμακοποιού έσκυψε και ρώτησε το μικρό κορίτσι, “Τι είδους θαύμα χρειάζεται ο αδερφός σου;”
«Δεν ξέρω» του απάντησε η Τες με δακρυσμένα μάτια.”Ξέρω μόνο ότι είναι πολύ άρρωστος και η μαμά μου λέει ότι χρειάζεται εγχείρηση, αλλά ο μπαμπάς μου δεν έχει τα χρήματα για να την πληρώσει. Γι αυτό θέλω να πληρώσω εγώ με τα δικά μου χρήματα.”
“Πόσα έχεις;” τη ρώτησε ο αδελφός του φαρμακοποιού.
“Ένα δολάριο και έντεκα λεπτά” του απάντησε η Τες χαμηλόφωνα. “Είναι όλα τα λεφτά που έχω, αλλά μπορώ να βρω και άλλα αν χρειαστεί.”
“Λοιπόν, τι σύμπτωση!” της χαμογέλασε ο άντρας. «Ένα δολάριο και έντεκα λεπτά… Τόσο κοστίζουν ακριβώς τα θαύματα για τα μικρά αδελφάκια.”
Γύρισε και κάτι είπε στο αυτί του αδερφού του και στη συνέχεια ζήτησε από την Τες να τον πάει στο σπίτι της: «Πήγαινε με στο σπίτι σου. Θέλω να δω τον αδελφό σου και να γνωρίσω τους γονείς σου. Ίσως και να έχω το είδος του θαύματος που χρειάζεσαι.”
Ο αδελφός του φαρμακοποιού ήταν ο Δρ Κάρλτον Άρμστρονγκ, γνωστός χειρουργός από το Σικάγο με ειδίκευση στην νευροχειρουργική.
Η εγχείρηση ολοκληρώθηκε χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν τίποτα οι γονείς της Τες και πολύ σύντομα ο Άντριου επέστρεψε σπίτι του. Κάθε μέρα που περνούσε ένιωθε και πιο δυνατός. Λίγους μήνες μετά όλα έδειχναν ότι το πρόβλημα που είχε ήταν πια παρελθόν.
Κάποια μέρα η μαμά και ο μπαμπάς καθισμένοι στον καναπέ μιλούσαν για την αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στην εγχείρηση του Άντριου.
Η μικρή Τες άκουσε τη μαμά της να λέει «Η χειρουργική επέμβαση ήταν ένα πραγματικό θαύμα. Αναρωτιέμαι πόσο θα μας κόστιζε;”
Η Τες χαμογέλασε. Εκείνη ήξερε πόσο κοστίζει ένα θαύμα… Ένα δολάριο και έντεκα λεπτά. Ακριβώς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου