Εδώ και μέρες, ο πατέρας μου αντιμετωπίζει πρόβλημα με αιμοραγία από τη μύτη. Όλοι το έχουμε πάθει και μας φαίνεται κάτι απλό. Στον πατέρα μου, όμως, επαναλαμβανόταν διαρκώς. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες και δε θα σταθώ εκεί.
Αφού έχουν περάσει αρκετές ημέρες που η...
αιμοραγία υπήρχε ανά διαστήματα, αλλά σταματούσε σύντομα, την Πέμπτη το βράδυ άρχισε ξανά αιμορραγία, μεγάλης διάρκειας αυτή τη φορά. Ευτυχώς η αιμοραγία σταμάτησε και δεν κρίναμε προς το παρόν απαραίτητη τη μεταφορά του σε νοσοκομείο (Είχαμε και ως δεδομένο την απεργία στα Δημόσια Νοσοκομεία). Λίγες ώρες μετά, η αιμορραγία ξανάρχισε και τότε ο πατέρας μου μεταφέρθηκε στο "Λαϊκό", όπου και του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.
Πέρασε η Παρασκευή, με κάποια μικρά διαστήματα αιμορραγίας και έρχεται το Σάββατο το βράδυ. Ο πατέρας μου είχε ξανά συνεχή αιμορραγία και μεταφέρθηκε στον "Ευαγγελισμό". Εκεί του τη σταμάτησαν, ευτυχώς. Παρέλειψα να σας αναφέρω ότι ήδη στο "Λαικό" του είχαν "σοβατίσει" το ένα ρουθούνι για να μην υπάρχει ξανά πρόβλημα και όταν μεταφέρθηκε στον "Ευαγγελισμό" του έκλεισαν και το άλλο. Φυσικά, για να νοσηλευτεί προληπτικά, ούτε λόγος από τους γιατρούς.
Δεν περνάνε λίγες ώρες και το πρωί της Κυριακής πηγαίνει στον "Ερυθρό Σταυρό". Επειδή μπορεί να χάσατε το μέτρημα, να σας πω ότι αυτή είναι η 3η επίσκεψη σε νοσοκομείο για το ίδιο πάντα θέμα. Αφού σταματάει η αιμορραγία στον "Ερυθρό", επιστρέφει ο πατέρας μου σπίτι (!) και το μεσημέρι ξανά τα ίδια. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να ζητήσουμε τη βοήθεια του Ε.Κ.Α.Β. για τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Όταν καλέσαμε στο 166, ο υπάλληλος στο τηλεφωνικό κέντρο μας είπε ότι λόγω της νεροποντής υπήρχαν πολλά τροχαία και ασθενοφόρο θα υπήρχε διαθέσιμο σε 1 ώρα. Το σεβαστήκαμε και έτσι τον πήγαμε με ταξί πάλι στον "Ερυθρό". Μετά από λίγες ώρες ο πατέρας μου επιστρέφει σπίτι. Για να μην τα πολυλογώ, το βράδυ της ίδιας ημέρας, για 5η φορά, ο πατέρας μου χρειάζεται να μεταφερθεί σε Νοσοκομείο. Το ασθενοφόρο κάνει να έρθει τουλάχιστον 45'. Στο διάστημα αυτό υπήρχε άμεσως κίνδυνος, λόγω της μεγάλης απώλειας αίματος, ακόμη και να έπεφτε σε κώμα ή να έχανε τη ζωή του.
Ας κάνουμε μία "ανασκόπηση" λοιπόν.
* 5 Επισκέψεις σε Νοσοκομεία (την τελευταία αποφάσισαν, επιτέλους να τον κρατήσουν για νοσηλεία)
* Κυριακή μεσημέρι : "γιοκ" τα ασθενοφόρα λόγω της καταιγίδας - Κυριακή βράδυ : 45' αναμονή
Για το τέλος σας άφησα το "καλύτερο". Την Κυριακή το βράδυ, στον "Ερυθρό Σταυρό" υπήρχε μόνο 1 νοσοκόμα διαθέσιμη και βοηθούσε η μητέρα μου στο να μπουν ειδικές γάζες στη μύτη για να σταματήσει η αιμορραγία.
Μετά από όλα αυτά, λοιπόν, έχω να θέσω μερικά ερωτήματα.
1. Αυτό είναι το κράτος πρόνοιας;
2. Αυτή είναι η "κοινωνική αλληλεγγύη";
3. Ως πότε θα χάνουμε ανθρώπους, όπως έγινε πρόσφατα, εξαιτίας σοβαρών ελείψεων στα νοσοκομεία;
Φυσικά, γι' αυτό δε μπορούμε να κατηγορήσουμε το ΔΝΤ, γιατί τα προβλήματα στα νοσοκομεία δε δημιουργήθηκαν από τις 23 Απριλίου και μετά. Ούτε θα σταματήσουν όταν ησυχάσουμε από την "τρόικα", αφού θα συνεχήσουν (?) να υπάρχουν κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Αυτά που γράφω μπορεί να τα δουν πολλοί. Κάποιοι μπορεί να κάτσουν να τα διαβάσουν όλα, κάποιοι θα ρίξουν γρήγορες ματιές. Το θέμα είναι να τα δουν αυτοί που έχουν βολευθεί σε υψηλές θέσεις και φυσικά δε θα τους πειράξει ποτέ κανείς. Ας το δούμε όλοι, όμως, και να θυμόμαστε όταν θα πάμε να τους ψηφίσουμε τι έκαναν για εμάς όλα αυτά τα χρόνια.
Σε λίγες μέρες ο πατέρας μου θα είναι καλά, αλλά ο ασθενής που λέγεται "Δημόσια Υγεία & Πρόνοια" θα συνεχίσει να βρίσκεται στην εντατική."
Αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου