Το Σάββατο, 3 Ιουλίου 2010, έπειτα από ένα ατύχημα που είχα, έπεσα και έβγαλα τον ώμο μου. Πήγα στο κοντινότερο εφημερεύον νοσοκομείο, το οποίο έτυχε να είναι το Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών "Λαϊκό". Αφού έκανα ακτινογραφία, οι ειδικευόμενοι (το τονίζω) ιατροί είδαν ότι είχα σπάσει και το μείζων βραχιόνιο οστό (αν θυμάμαι καλά) και αφού μου επανέφεραν τον ώμο μου είπαν να ξαναβγάλω ακτινογραφία για να δούμε αν επανήλθε και το οστό και αν απεφέχθει η ανάγκη για χειρουργείο. Η δεύτερη ακτινογραφία έδειξε ότι το οστό δεν είχε αναταχθε και ότι μάλλον θα χρειαζόμουν χειρουργείο (αυτά τα είπαν οι ειδικευόμενοι και κυρίως η γιατρός Ρούση Χρυσούλα), η οποία συμβουλεύθηκε το...
Διευθυντή της Ορθοπεδικής Κλινικής (πιθανώς τον κ. Προβελλέγγιο), μου είπε ότι μέχρι την Τετάρτη δεν διέτρεχα κίνδυνο, θα ξαναερχόμουν τότε για νέα ακτινογραφία (μετά τις 2:30, που εφημέρευαν πάλι) για να εκτιμήσουν την κατάσταση εκ νέου - αλλά παρέμεναν καθησυχαστικοί.
Τη Δευτέρα επισκέφθηκα δύο στρατιωτικούς ιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορείας 251 οι οποίοι βλέποντας τις ακτινογραφίες ήταν κατηγορηματικοί ότι χρειαζόταν μαγνητική για να φανεί και η ζημιά στους τένοντες (κατί που στο Λαϊκό δεν μου το είπε κανείς). Αφού έκανα και τη μαγνητική, ήτν πλέον ξεκάθαρο ότι υπήρχε ανάγκη για χειρουργείο εντός 10 ημερών.
Την Τετάρτη το πρωί ξαναπήγα στο Λαϊκό, στο Διευθυντή της Ορθοπεδικής Κλινικής κ. Προβελλέγγιο. Αφού είδε όλες τις εξετάσεις (και μας είπε ότι δεν υπήρχε λόγος να βγάλουμε μαγνητική), μας είπε ότι το χέρι είναι μια χαρά, ότι σε 10 μέρες θα το έβγαζα από την ακινησία και θα έκανα απλώς ένα πρόγραμμα φυσιοθεραπείας.
Την Παρασκευή πήγα στε ιατρική ομάδα ορθοπεδικού χειρουργού του Νοσοκομείου ΙΑΣΩ General, ο οποίιος ήταν ο καλύτερος όλων και μου είπε ότι "αν ήσουν 80 χρονών, θα σου έλεγα να μην κάνεις τίποτα. Επειδή όμως είσαι 20 και έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, είναι κρίμα να μην μπορείς να σηκώνεις τον ώμο σου πάνω από το ύψος του κεφαλιού σου για όλη σου τη ζωή". Μπήκα χειρουργείο τη Δευτέρα και ήδη αρχίζω να επανακτώ πλήρη έλεγχο μέσω των κατάλληλων ασκήσεων.
Θέλω να καταγγείλω την ανεύθυνη συμπεριφορά του Δ. Προβελλέγγιου και να αποτρέψω τους πολίτες από μελλοντικά λάθη".
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
To λιγοτερο αστειο ειναι αυτο που ισχυριζεσαι..Εισαι απο τους πολλους δυστυχως,που αρεσκονται στο να κατηγορουν χωρις να γνωριζουν προσωπα και καταστασεις.Απο την ιστορια που μας λες δεν πιστευω οτι οι ιατροι στο λαικο θελανε να σου κανουν κακο ουτε και πως οι ιδιοι υπολειπονται γνωσεων και εμπειριας των αντιστοιχων του ΙΑΣΩ(ιδιωτικο....)και του 251(στρατιωτικο..)καθοτι και τα 2 νοσοκομεια βλεπουν πολυ λιγοτερα περιστατικα απο αυτα που βλεπει το λαικο..Μου θυμιζεις αυτο που λενε ακομα σε καποια χωρια της πατριδας μας(Καλος ειναι ο γιατρος που δινει παντα φαρμακο ενω κακος αυτος που το αποφευγει)
ΑπάντησηΔιαγραφή