3η Σεπτεμβρίου 1843: Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης είχε αρχίσει δυο χρόνια πριν να συγκεντρώνει υποστηρικτές που θα ζητήσουν από τον βαυαρό βασιλιά Όθωνα την ψήφιση Συντάγματος. Το μυστικό του είχε διαδοθεί σε πολλούς και έτσι το κίνημα ξέσπασε τα ξημερώματα της 3ης Σεπτεμβρίου, μετά από
πολιορκία της οικίας Μακρυγιάννη. Ο στρατιωτικός διοικητής Αθηνών Δ. Καλλέργης ξεσηκώνοντας τους αξιωματικούς κατευθύνει στρατιώτες στα ανάκτορα. Η άφιξη του στρατού με ζητωκραυγές και συνθήματα οδηγεί πολλούς αθηναίους να σπεύσουν και να ενωθούν με τα αγήματα και τους πρωην οπλαρχηγούς του `21 που ακολουθούσαν. Σε ένα κοινό μέτωπο οι συγκεντρωμένοι φωνάζουν μια και μόνη λέξη στον ταμπουρωμένο Όθωνα: Σύνταγμα. Στο τέλος της ημέρας αναγκάζεται να κάνει δεκτά όλα τα αιτήματα των επαναστατών. Η πεποίθηση λαού και στρατού στον χώρο έξω από τα Ανάκτορα για μετατροπή του πολιτεύματος σε Συνταγματική Μοναρχία έδωσε στην Πλατεία την ονομασία: Πλατεία Συντάγματος.
12η Οκτωβρίου 1944: Ο τελευταίος γερμανός στρατιώτης κατεβάζει την σημαία από την Ακρόπολη και αμέσως στον κομβόι που έχει σχηματιστεί αναχωρεί από την πόλη. Η ενέργεια αυτή σήμαινε όχι απλά την απελευθέρωση της Αθήνας, αλλά το τέλος της γερμανικής κατοχής για όλη τη χώρα. Οι αθηναίοι ξεχύνονται με σημαίες, δάφνες και φωτογραφίες στους δρόμους της πόλης. Όλοι κατευθύνονται στην Πλατεία Συντάγματος όπου την κατακλύζουν για να γιορτάσουν το τέλος του πολέμου. Λίγες μέρες αργότερα ο Γεώργιος Παπανδρέου θα εκφωνήσει από εξώστη στην Πλατεία τον περίφημο Λόγο της Απελευθέρωσης και θα σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
15η Οκτωβρίου 1981: Η τελευταία μέρα μιας ιστορικής προεκλογικής περιόδου βρίσκει το ΠΑΣΟΚ σε μια μνημειώδη για τα ελληνικά χρονικά συγκέντρωση. Ο Ανδρέας Παπανδρέου με εξέδρα στην Πλατεία Συντάγματος χαρακτηρίζει τότε τους συγκεντρωμένους ψηφοφόρους ως «λαοθάλασσα». Η συγκέντρωση εκείνη αποτύπωσε την ραγδαία άνοδο της εικόνας του Α. Παπανδρέου στην κοινή γνώμη και πρόβαλε την νίκη του κόμματος σε εκείνες τις εκλογές. Αναμφισβήτητα αποτελεί για την μεταπολιτευτική Αθήνα την μόνη προεκλογική ομιλία που συγκεντρώθηκε τόσος πολύς κόσμος.
22α Ιουνίου 2000: Μετά από τις εξαγγελίες για μη αναγραφή του θρησκεύματος στις νέες αστυνομικές ταυτότητας, η Ιερά Σύνοδος διοργανώνει συγκέντρωση πιστών στη Πλατεία Συντάγματος. Ενώ οι εκλογές είχαν ήδη μετατραπεί «του καναπέ» οι έλληνες πολίτες κατακλύζουν την Πλατεία ζητώντας την κατάργηση των νέων ταυτοτήτων και τον προωθούμενο από-χριστιανισμό της χώρας. Ο όγκος αλλά και ο παλμός της συγκέντρωσης που ζούσε μετά από πολλά χρόνια η Αθήνα έκανε τα Μέσα την επόμενη ημέρα να μιλάνε για εθναρχικές βλέψεις του τότε αρχιεπισκόπου.
Σήμερα χιλιάδες έλληνες βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην ίδια Πλατεία, να απαιτούν, να ζητούν το καλύτερο προσπαθώντας να αλλάξουν την χώρα. Τραγική ειρωνεία της ιστορίας ότι ο «εγγονός» δεν θα ζήσει τις στιγμές χαράς και παραληρήματος που βίωσε ο λαός από «παππού» και «εγγονό» στην ίδια Πλατεία….
Η Πλατεία όμως ήταν και είναι πάντα γεμάτη…
* O τίτλος δανεισμένος από στίχο στο τραγούδι του Δ. Σαββόπουλου "Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ"
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου