Στις διακοπές μου εκπλήσσομαι από το απίστευτο βουητό των τζιτζικιών. Πώς μπορεί ένα τόσο μικρό έντομο να κάνει τόση φασαρία;
Οι ήχοι προέρχονται από τα αρσενικά τζιτζίκια, και ο σκοπός τους είναι να πληροφορηθούν τα θηλυκά ότι υπάρχει ένα ελκυστικό αρσενικό εκεί κοντά. Σχετικές μετρήσεις δείχνουν πως ο ήχος που παράγουν τα τζιτζίκια σε πλήρη δραστηριότητα μπορεί να ξεπεράσει τα 90 ντεσιμπέλ, γεγονός που τα κατατάσσει στην κορυφή της λίστας με τα πιο θορυβώδη έντομα που γνωρίζουμε. Το τραγούδι ενός τζίτζικα της νότιας Ευρώπης μπορεί να ακουστεί από απόσταση 800 μέτρων.
Τα αρσενικά ορισμένων ειδών της Αυστραλίας μπορούν να παράγουν ήχο έντασης έως και 120 ντεσιμπέλ. Η αλήθεια είναι πως ακόμη και το ίδιο το τζιτζίκι δυσκολεύεται να ανεχθεί το εκκωφαντικό του βουητό, αλλά ευτυχώς μπορεί να απομονώνει το ακουστικό του νεύρο, ώστε να μην ξεκουφαίνεται το ίδιο από τον ήχο.
Το τζιτζίκι παράγει τον οξύ και δονητικό ήχο του με τη βοήθεια κάποιων ειδικών μυών στο πίσω μέρος του σώματός του. Εκεί υπάρχουν δύο όργανα που μοιάζουν με τύμπανα, και όταν οι τεντωμένοι μύες χτυπούν πάνω τους παράγουν έναν ισχυρό ηχητικό παλμό. Μια μεμβράνη που βρίσκεται στα πτερύγια ενισχύει τον ήχο και μετατρέπει σχεδόν ολόκληρο το σώμα του εντόμου σε ενισχυτή.
Κάθε είδος έχει το δικό του ήχο, αλλά τόσο η συχνότητα όσο και η έντασή του εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την ώρα της ημέρας.
http://www.scienceillustrated.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου