Αόρατες δυνάμεις στην Ελλάδα

Κάποιοι από εσάς, ίσως έχετε ακούσει, ότι τα μέρη που προσλάμβαναν ιδιαίτερη σημασία για τους αρχαίους Έλληνες, όπως οι ναοί, τα... μαντεία, οι πόλεις και τα μνημεία, συνδέονται μεταξύ τους με γεωμετρικές σχέσεις. Σχηματίζουν δηλαδή διά­φορα νοερά γεωμετρικά σχήματα, όπως τρίγωνα, πολύγωνα και ομόκεντρους ...
κύκλους, ενώ και οι αποστάσεις που έχουν μεταξύ τους είναι προϋπολογισμένες και συγκεκριμένες. Όμως δεν μπορεί να μη μείνει έκπληκτος κάποιος συνειδητοποιώντας πόσο μεγάλη έκταση είχε πάρει το φαινόμενο αυτό, το οποίο ονομάζεται γεωμετρικός γεωδαιτικός τριγωνισμός. Στην πραγματικότητα μιλάμε για την ύπαρξη ενός γεωμετρικού γεωδαιτικού δικτύου! · ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ ΓΕΩΔΑΙΤΙΚΟΣ ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ · ΜΑΝΤΕΙΑ · ΑΚΡΟΠΟΛΗ · ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ · ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ · ΑΠΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ; · Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ · ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ ΓΕΩΔΑΙΤΙΚΟΣ ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ Ίσως κάποιος υποθέσει ότι πρόκειται για απλές συμπτώσεις και ότι είναι φυσικό να υπάρχουν τέτοιοι συσχετισμοί, εφόσον στην αρχαιότητα υπήρχαν πάρα πολλοί ιεροί τόποι και άλλα μέρη ιδιαίτερης σημασίας στον ελληνικό Χώρο. 

Πιθανόν μάλιστα να θεωρηθεί υπερβολικό το ότι οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει την αναλογική συσχέτιση τόσο πολλών κωδικών σημείων μεταξύ τους! Όμως αυτόματα έρχεται η απάντηση από τον Ήρωνα τον Αλεξανδρέα: "Η γεωδαισία ποιείται τας διαιρέσεις ου μόνον εις ισότητας αλλά και κατά λόγουςκαι αναλογίας." Αλλωστε αποτελεί ένα φαινόμενο απίστευτα συχνό για να δεχτούμε ότι πρόκειται για απλές συμπτώσεις, ενώ η συγκεκριμένη εκδοχή αποκλείεται παντελώς, καθώς πολλοί αρχαίοι συγγραφείς είχαν αναφερθεί σε αυτό με σαφήνεια. Όπως γνωρίζουμε από τη μυθολογία, συχνά κάποιοι θεοί ή θεϊκοί οιωνοί υποδείκνυαν στους Έλληνες τους γεωγραφικούς τόπους όπου έπρεπε να χτιστούν οι πόλεις και τα διάφορα οικοδομήματα. Ωστόσο ο Αριστοτέλης στα "Πολιτικά" του έγραφε: "Οι καθιερωμένοι οίκοι για τη λατρεία των θεών πρέπει να βρίσκονται όχι μόνο στην κατάλληλη θέση αλλά και στην ίδια, εκτός από εκείνους τη θέση των οποίων ορίζει ξεχωριστά ο Νόμος ή κάποιο μαντείο υπό την αιγίδα του μαντείου των Δελφών". Ακόμα: "Τα ιερά των αγροτικών περιοχών πρέπει να βρίσκονται συμμετρικά κατανεμημένα, άλλα αφιερωμένα σε θεούς και άλλα σε ήρωες." ("Πολιτικά", VII 1331α). 

Ο Στράβων, πάλι, έγραψε ότι: "Όσοι ασχολούνται με τις θέσεις των διάφορων τόπων λαμβάνουν υπόψη τα δεδομένα των αστρονόμων και των γεωμετρών σχετικά με τα σχήματα, τα μεγέθη και τις αποστάσεις", ενώ ο Παυσανίας παρέδωσε ότι: "Ο δήμος του Μαραθώνα απέχει ίση απόσταση από την Αθήνα με την απόσταση της Καρύστου, που βρίσκεται στην Εύβοια, από την Αθήνα"("Αττικά" 32, 3), αναφορά που δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για το ότι όλοι αυτοί οι γεωμετρικοί συσχετισμοί ήταν επιμελώς προσχεδιασμένοι. Στις αποστάσεις ανάμεσα στα ιερά μέρη χρησιμοποιούνται το στάδιο ως μονάδα μέτρησης, ο κωδικός αριθμός π, ο αριθμός φ της χρυσής τομής και διάφοροι λόγοι (στάδιο = 184,454 μέτρα, π = 3,14, φ = 1,618). Το ίδιο φαινόμενο συναντάμε και σε άλλες χώρες του κόσμου. Στην Αγγλία υπάρχουν οι γραμμές ley, πάνω στις οποίες βρίσκονται κτισμένα πάρα πολλά μνημεία διάφορων εποχών. 

Κάποιοι τις θεωρούν γεωμαγνητικές γραμμές. Στη Γερμανία, από την άλλη μεριά, αρκετές πόλεις βρέθηκαν να ισαπέχουν ή να είναι παράδοξα ευθυγραμμισμένες μεταξύ τους, όπως συμβαίνει με τις πόλεις Νυρεμβέργη, Βισμπάντεν, Μάιντς, Βορμς, Σπάγιερ. Διευκρινίζω ότι στη συνέχεια πρόκειται να αναφερθούν μόνο ορισμένα παραδείγματα. Οι συσχετισμοί που έχουν διαπιστωθεί είναι σχεδόν αναρίθμητοι! 

Αρχίζουμε με μια αρκετά γνωστή περίπτωση. Πρόκειται για το ισοσκελές τρίγωνο που σχηματίζει η Ακρόπολη της Αθήνας με το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και το ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα, με απόσταση 242 στάδια. Η περιοχή της Αττικοβοιωτίας θεωρείται ιδιαίτερα συμμετρική. Μεταξύ άλλων, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί και ένα μεγάλο "διαμάντι" που σχηματίζεται ανάμεσα στη Χαλκίδα, τη Θήβα, τον Κρομμύωνα, την Αφαία Αθηνά, τη Στειρίδα και το Αμφιάρειον. Αθήνα Η Αθήνα ισαπέχει από τη Σπάρτη και τη Δήλο (800 στάδια) καθώς και από την Κνωσό και την Πέλλα (1.765 στάδια). Αναλύοντας μάλιστα τους αριθμούς σε γράμματα, έχουμε ΑΘΗΝΑΙ + ΚΝΩΣΟΣ + ΠΕΛΛΑ = 1.765! Η απόσταση Αθήνας-Σμύρνης είναι ίση με την απόσταση Θεσσαλονίκης-Σμύρνης (1.620 στάδια = 1.000 φ), ενώ η απόσταση Αθήνας-Σπάρτης είναι 800 στάδια, ίση με την απόσταση Αθήνας-Δήλου. Δήλος Από το ιερό νησί της Δήλου ισαπέχουν: Αθήνα-Καρδάμυλα Χίου (800 στάδια), Κόρινθος-Μυτιλήνη (1.188 στάδια), Σμύρνη-Θήβα (1.080 στάδια), Σπάρτη-Πέργαμος (1.360 στάδια), Αργος-Μυκήνες (1.210 στάδια), Ιδαίον Αντρον-Τροφώνιο Μαντείο (1.296 στάδια), Ρέθυμνο-Δύκτινα-Κνωσός (1.256 στάδια), Ασκληπιείο Κω-Ασκληπιείο Επιδαύρου (1.020 στάδια) και ακόμη αρκετές περιοχές! Ελευσίνα Η Ελευσίνα ισαπέχει από Αθήνα-Μέγαρα (100 στάδια), Αμφιάρειο-Μαραθώνα (220 στάδια), Κόρινθο Σούνιο (330 στάδια), Πέλλα-Σμύρνη (1.700 στάδια), Ιδαίον Αντρον- Έφεσο (1.782 στάδια), Πέργαμο Μίλητο-Κνωσό (1.815 στάδια). Η απόσταση Ιωλκού-Ελευσίνας είναι 850 στάδια, όσο δηλαδή είναι και το άθροισμα των γραμμάτων της λέξης "Ε λ ε υ σ ί ς": Ε+Λ+Ε+Υ+Σ+Ι+Σ = 850! Σπάρτη Η Σπάρτη απέχει εξίσου από την Κνωσό και τη Δωδώνη (1.700 στάδια), από την Ιωλκό και τη Δήλο (1.375 στάδια) και από το Σούνιο και τους Δελφούς (850 στάδια). Χαλκίδα Η Χαλκίδα υπήρξε σημαντικότατο σημείο αναφοράς κατά την αρχαιότητα. Όπως διαπιστώνουμε, ισαπέχει από τη Θήβα και το Αμφιάρειο 162 στάδια (100 φ), ενώ από την Αθήνα και τα Μέγαρα 314 στάδια (100 π). 

Πολλές χαρακτηριστικές νοητές ευθείες προεκτεινόμενες συναντούν σπουδαία ιερά ή λατρευτικά κέντρα της Ελλάδας. Έτσι, μια ευθεία ενώνει τη Χαλκίδα με τη Θήβα και την Ολυμπία, μια άλλη με το Αμφιάρειο και τη Δήλο, ενώ η ευθεία Χαλκίδας-Σουνίου προεκτεινόμενη συναντά την Κνωσό. Από την Τροία, ισαπέχουν η Δήλος και η Ιωλκός, η Ολυμπία και η Δωδώνη, η Ιθάκη και τα ανάκτορα του Νέστορα. ΜΑΝΤΕΙΑ α) Μαντείο Δελφών Ίση απόσταση από το μαντείο των Δελφών έχουν: Αθήνα-Ολυμπία (660 στάδια), Πέλλα-Κέρκυρα (1.350 στάδια), Κνωσός-Έφεσος (2.288 στάδια), Ελευσίνα-Ιωλκός (550 στάδια), Ιδαίον Αντρον Κρήτης-Σμύρνη (2.198 στάδια) κ.ά. Αξιοσημείωτο είναι ότι το τρίγωνο Δελφοί-Ελευσίνα-Ιωλκός είναι ισοσκελές και το τρίγωνο Δελφοί-Ιδαίον Αντρον Σμύρνη είναι ισόπλευρο. Ακόμη, η απόσταση Δελφών-Δήλου είναι 1.460 στάδια, δηλαδή όσα ήταν σε αριθμό τα έτη που διήρκεσε το Μέγα Έτος ή Σωθική Περίοδος των Αιγυπτίων. Τέλος, η ευθεία που ορίζουν οι περιοχές Δελφοί-Χαλκίδα-Σμύρνη είναι παράλληλη προς τον ισημερινό! β) Μαντείο Δωδώνης Το αρχαιότερο μαντείο της Ελλάδας είναι το μαντείο της Δωδώνης. Όπως φαίνεται, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και από γεωδαιτικής άποψης. 

Βρίσκεται ευθυγραμμισμένο με το μαντείο των Δελφών, την Ακρόπολη των Αθηνών και τη Δήλο, ενώ παράλληλα ισαπέχει από Αθήνα-Σπάρτη (1.700 στάδια), Δελφούς-Ιωλκό (1.050 στάδια), Ολυμπία-Τροφώνιο Μαντείο (1.240 στάδια), Ανάκτορα Νέστορα-Ελευσίνα (1600 στάδια), Κνωσό- Μίλητο (3.300 στάδια). Το ισοσκελές τρίγωνο που ορίζουν οι περιοχές Δωδώνη-Ανάκτορα Νέστορα-Ελευσίνα, με γωνία κορυφής 40°, ανήκει σε κανονικό εννιάγωνο. Το ισοσκελές τρίγωνο Δωδώνης-Ολυμπίας-Τροφωνίου Μαντείου ανήκει σε κανονικό δεκάγωνο, τα γεωμετρικά στοιχεία του οποίου προεκτεινόμενα συναντούν πόλεις όπως το Ίλιον (Τροία), η Σμύρνη, η Κνωσός, η Φαιστός, η Σπάρτη κ.ά. Το τρίγωνο Δωδώνης-Κνωσού-Μιλήτου ανήκει σε κανονικό δωδεκάγωνο με γωνία κορυφής 30°. Το τρίγωνο Δωδώνης-Δελφών-Ιωλκού είναι ισοσκελές και ανήκει σε κανονικό δωδεκάγωνο. Το τρίγωνο Δωδώνης-Αθήνας-Σπάρτης ανήκει σε κανονικό πολύγωνο με δεκατρείς πλευρές. ΑΚΡΟΠΟΛΗ Όμως και η Ακρόπολη της Αθήνας έχει κατασκευαστεί με τρόπο ώστε όλα τα μνημεία μεταξύ τους να σχετίζονται με ομόκεντρους ή ίσους κύκλους, ισοσκελή τρίγωνα και ίσες αποστάσεις. 

Ο Παρθενώνας, σύμβόλο της αρχαιοελληνικής ομορφιάς και της δημοκρατίας, περιέχει από κατασκευής έναν μαθηματικό κώδικα, η αποκρυπτογράφηση του οποίου φανερώνει τις αξίες του αρχαιοελληνικού πνεύματος. ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ Οι πυραμίδες της Αιγύπτου έχουν σχέση με ορισμένα κωδικά σημεία της αρχαίας Ελλάδας. Εκτός αυτού, οι αναλογίες των πυραμίδων της Αιγύπτου είναι ίδιες με τις αναλογίες που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες για το γεωμετρικό γεωδαιτικό τριγωνισμό του ελλαδικού χώρου, όπως επισημαίνει ο Δρ Θεοφάνης Μανιάς. Το γεγονός αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένας από τους δύο λαούς επηρεάστηκε από τον άλλο: Είτε οι Αιγύπτιοι κατασκεύασαν τις πυραμίδες σύμφωνα με στοιχεία που δανείστηκαν από τον ελληνικό πολιτισμό είτε οι Έλληνες δημιούργησαν τη γλώσσα και την επιστήμη τους με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν από τις πυραμίδες! Ασφαλώς η πρώτη εκδοχή είναι πολύ πιο λογική και επιβεβαιώνει την άποψη ότι σε πολύ παλαιές εποχές υπήρξε ένας λαμπρός ελληνικός πολιτισμός με αναπτυγμένη επιστήμη... 

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Όμως και ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος φαίνεται ότι υπήρξε συνεχιστής της εφαρμογής του αρχαίου γεωδαιτικού νόμου. Οι πόλεις που ίδρυσε και στις οποίες έδωσε το όνομά του κτίστηκαν σε συγκεκριμένες γεωγραφικές θέσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και η Αλεξανδρέττα της Ισσού, πόλεις που ισαπέχουν από την Πέλλα 6.600 στάδια! Ακόμη πιο εντυπωσιακό φαίνεται το ενδεχόμενο ο Αλέξανδρος να επέλεγε τα σημεία των μαχών βάσει γεωδαιτικών μεθόδων. Είναι πιθανό, για παράδειγμα, να προκλήθηκε σκόπιμα η μάχη στην Ισσό, καθώς ο μεγάλος στρατηλάτης εγκαταστάθηκε με το στρατό του στο συγκεκριμένο σημείο αναμένοντας την επίθεση του Δαρείου! 

ΑΠΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ; Επομένως οι ιεροί τόποι στην αρχαία Ελλάδα κατασκευάζονταν σε επιλεγμένες θέσεις βάσει σχεδίου! Ασφαλώς είναι άξιο απορίας το με ποιο τρόπο μπόρεσαν να κάνουν τόσο ακριβείς μετρήσεις και ποιος θέσπισε το "Νόμο" που όριζε την εφαρμογή συγκεκριμένων μεθόδων για την κατασκευή κωδικών σημείων. Παρ' όλα αυτά, το μεγάλο ερώτημα που μας βασανίζει είναι το "γιατί". Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες εφάρμοζαν αυτό το σύστημα; Έχει επιπρόσθετη σημασία η σχέση που επιλεγόταν να υλοποιηθεί κάθε φορά ανάμεσα σε δύο κωδικά σημεία; Ασφαλώς και εδώ υπάρχει πρόσφορο έδαφος για υποθέσεις... Μήπως κάποιο είδος γήινης ενέργειας φόρτιζε τα σημεία αυτά; Επρόκειτο ίσως για μια καθαρά συμβολική πράξη, που ενοποιούσε τα διάφορα ιερά μέρη και εξασφάλιζε την αρμονία του σύμπαντος, ή συνέβαινε κάτι άλλο; Το πιθανότερο είναι τελικά η απάντηση να χάθηκε μαζί με το "Νόμο" που ρύθμιζε τις λεπτομέρειες της γεωμετρικής γεωδαισίας στον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα... 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Η ελληνική γλώσσα είναι η τελειότερη που έχει δημιουργηθεί στα χρονικά της ανθρώπινης ιστορίας. Πρόκειται για μια γλώσσα που έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει άμεση σχέση με τη μαθηματική γλώσσα και να περικλείει μια "αφανή αρμονία". Όπως έγραψε ο Ιάμβλιχος στα "Θεολογούμενα της αριθμητικής" ("Περί δεκάδος" 64-15,20): "Ακόμα η δεκάδα γεννά τον (αριθμό) 55, ο οποίος περιέχει θαυμαστά κάλλη. Εάν δε υπολογίσεις τα ψηφία της λέξης 'εν' (σ.σ.: ένα) σε αριθμούς, βρίσκεις άθροισμα 55". Οι πρόγονοί μας δεν χρησιμοποιούσαν ψηφία αλλά τα γράμματα της αλφαβήτου τονισμένα ως σύμβολα αριθμών (π.χ. α΄=1, β΄=2 κ.ο.κ.). Όπως είδαμε προηγουμένως, με αυτό τον τρόπο οι λέξεις μπορούν να αναλυθούν σε αριθμούς σχηματίζοντας τους "λεξαρίθμους". Έτσι καθετί προσλάμβανε ξεχωριστή σημασία μέσα από έναν συνδυασμό μαθηματικών και ονομάτων. Για παράδειγμα, ο αριθμός της χρυσής τομής προκύπτει από τους λόγους ΑΠΟΛΛΩΝ : ΑΡΤΕΜΙΣ, ΕΣΤΙΑ: ΗΛΙΟΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ : ΖΕΥΣ. Η άποψη ότι η ελληνική γλώσσα είναι ινδοευρωπαϊκής προέλευσης θεωρείται λανθασμένη, καθώς υπήρχε ανέκαθεν στον ελλαδικό χώρο, εξελισσόμενη με την πάροδο των αιώνων. Η αρχική, πρωτοελληνική γλώσσα διαφοροποιήθηκε με την εξάπλωση των Αιγαίων σε άλλες περιοχές πέρα από τη μητροπολιτική Ελλάδα, και μάλιστα σε περιοχές που βρίσκονται πολύ πιο μακριά από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι. Ο Γ. Γεωργαλάς αναφέρει την ύπαρξη μεγάλης ομοιότητας λέξεων της αρχαίας ελληνικής με αντίστοιχες στη γλώσσα των ιθαγενών στα νησιά Χαβάη αλλά και στη γλώσσα των ιθαγενών Κετσούα στις Περουβιανές Ανδεις! Πιο συγκεκριμένα, το 1987 εκδόθηκε ένα Βιβλίο του Γερμανού ερευνητή Ν. Josephson, όπου υπάρχουν συγκριτικοί πίνακες 808 ελληνικών λέξεων με την αντιστοιχία τους στην πολυνησιακή γλώσσα. Όπως πιστεύει ο Josephson, n ελληνική γλώσσα επηρέασε την πολυνησιακή γύρω στο 950 π.Χ., όταν ορισμένες ομάδες Ελλήνων εποίκισαν τα νησιά του Ειρηνικού. Οι λέξεις "αετός", "μελωδία" και "λαός", για παράδειγμα, προφέρονται αντίστοιχα "αέτ", "μέλε" και "λαούη" στην πολυνησιακή γλώσσα! Από την άλλη μεριά, ο Enrico Mattievich συνέγραψε ένα βιβλίο στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει την ύπαρξη αρκετών κοινών λέξεων ανάμεσα στις γλώσσες των αρχαίων Ελλήνων και των ιθαγενών Κετσούα. Ενδεικτικά, η λέξη "ρήμα" αντιστοιχεί στο "ρίμα" των Κετσούα, που σημαίνει λόγος, ενώ όταν οι Κετσούα θέλουν να πουν "πύργος", προφέρουν "πίρκα". 

ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ Επιστρέφοντας στον ελλαδικό χώρο, αναφέρουμε την ύπαρξη ορισμένων επιγραφών που αποδεικνύουν την αρχαιότητα της ελληνικής γλώσσας. Στο Δισπηλιό της Καστοριάς βρέθηκε μια ξύλινη ενεπίγραφη πινακίδα με ελληνικά στοιχεία που, σύμφωνα με τη ραδιοχρονολόγηση, θεωρείται 7.250 ετών! Από την άλλη μεριά, στις Βόρειες Σποράδες και συγκεκριμένα στη Σπηλιά του Κύκλωπα (έρημη νησίδα Γιούρα της Αλοννήσου) βρέθηκε μια επιγραφή από τον έφορο αρχαιοτήτων Α. Σάμψων. Πρόκειται για ακόμα ένα καταπληκτικό εύρημα, που κλονίζει την άποψη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας για την αρχαιότητα της γραφής! Επάνω σε ένα θραύσμα (όστρακο) ενός αγγείου είναι χαραγμένα ορισμένα σύμβολα γραφής που μοιάζουν με τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, το οποίο θεωρούνταν ότι δημιουργήθηκε γύρω στο 800 π.Χ. Ωστόσο, σύμφωνα με τη μέθοδο της στρωματογραφίας, το εύρημα χρoνολογείται γύρω στα 5000-4500 π.Χ.! Τα νεότερα αυτά στοιχεία, σε συνδυασμό με: α) την ανακάλυψη των γραμμικών γραφών Α' και B' στην Κρήτη από τον Α. Evans το 1947 και την αποκρυπτογράφηση της γραμμικής B' το 1952 και β) την ανακάλυψη του δίσκου της Φαιστού με έντυπο εικονογραφικό σύστημα γραφής οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό αλφάβητο είναι το αρχαιότερο του κόσμου και όχι το φοινικικό, όπως πιστευόταν στο παρελθόν! Ωστόσο αυτό που αποδεικνύεται πράγματι ασύλληπτο είναι το γεγονός ότι το ελληνικό αλφάβητο κρύβει μια μυστική επίκληση! Εάν πάρουμε τα γράμματά του και τα θέσουμε στη σειρά, ως δια μαγείας εμφανίζεται μια αρχαία προσευχή που εξυμνεί το Φως και την Ψυχή! 

Έχουμε, λοιπόν: "Αλ φα, βη τα Γα! Αμα δε Ελ, τα εψ ιλών. Στη ίγμα, (ίνα) ζη τα, η τα, θη τα Ιώτα κατά παλλάν Δα. (Ινα) μη νυξ η, ο μικρόν (εστί) πυρός δε ίγμα ταφή εψ ιλών, φυ (οι) Ψυχή, ο μέγα (εστί)!" Η μετάφραση έχει ως εξής: "Νοητέ ήλιε, εσύ που είσαι το φως, έλα στη Γη! Κι εσύ, ήλιε ορατέ, ρίξε τις ακτίνες σου στον πηλό που ψήνεται. Ας γίνει ένα καταστάλαγμα για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη. Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν, και κινδυνεύσει να χαθεί το καταστάλαγμα της φωτιάς μέσα στην αναβράζουσα λάσπη, κι ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο, το σημαντικότερο όλων!" Τη μυστική αυτή επίκληση μαθαίνουμε να κάνουμε όλοι ασυνείδητα από την ώρα που μαθαίνουμε το ελληνικό αλφάβητο! 

Επίσης έρευνες δείξανε πως οι μελέτη της αρχαιοελληνικής γλώσσας, διευρύνει τον νου! Δεν είναι τυχαίο, που σε έρευνα Αμερικανών για την τεχνητή νοημοσύνη, διαπιστώσανε πως για να επικοινωνήσουν δύο υπολογιστές μεταξύ τους και να έχουν μία λογική συζήτηση, χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και μόνο! Τελευταία καταμέτρηση μάλιστα έδειξε πως η Ελληνική γλώσσα συν της αρχαιοελληνικής, περιέχει πάνω από 6.000.000(!) λέξεις και πολλές που ακόμα δεν γνωρίζουμε ενώ π.χ. η Αγγλική φτάνει μόλις τις 40000. Τελικά πόσα ακόμη μυστικά μπορεί να κρύβει η ελληνική γλώσσα; Πολύ περισσότερα από όσα πιστεύουμε και σίγουρα ακόμα περισσότερα από όσα μπορεί να χωρέσουν στις σελίδες ενός αφιερώματος. Όπως θα διαπιστώσατε, η Ελληνική ιστορία συνδέεται με πράγματα -ανεξήγητα και μη- που πολύ από εσάς δεν φανταζόσασταν καν. 

Ίσως θα έπρεπε να ασχολούμαστε περισσότερο με την ιστορία μας και να εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας, διότι η χώρα μας και η ιστορία μας, είναι από μόνη της μια πηγή μυστηρίου και ανεξήγητων γεγονότων και ανυπέρβλητης γνώσης. Ίσως θα πρέπει επίσης να σκεφτούμε πως κάποιοι εσκεμμένα δε θα άφηναν τον Ελληνικό λαό να αποκτήσει ξανά αυτές τις γνώσεις, ώστε να γίνει και πάλι υπόδειγμα πολιτισμού και να κυριαρχήσει ανά τον κόσμο. Τέλος, μπορεί πολλοί απλά να φοβούνται να ψάξουν βαθύτερα το νόημα της Ελληνικής Ιστορίας και γλώσσας, φοβούμενοι του τι θα ανακαλύψουν συνδυάζοντας όσα γνωρίζουν για την ιστορία και τη θρησκεία μας. Ίσως με αυτόν τον τρόπο ανακαλύψουμε κάτι διαφορετικό για την προέλευση μας ή ποιος ξέρει τι άλλο... Αυτό ίσως φοβίζει μερικούς, ενώ θα έπρεπε να τους ενθουσιάζει η ιδέα ότι μόνο μέσα από τα μυστικά και τη γνώση του ένδοξου παρελθόντος μας, θα μάθουμε τις απαντήσεις για τα πραγματικά μεγάλα ερωτήματα που μας βασανίζουν, όπως αν ήμαστε μόνοι σε αυτό το σύμπαν, ή ποιο τελικά είναι το νόημα της ζωής; Και ποιος ξέρει τι άλλο έπεται στη συνέχεια...