Οι φορείς της εξουσίας και η εργοδοσία βάζουν το οικονομικό κόστος πάνω από τις ζωές των ανθρώπων.

Του Χρήστου Παναγιωτόπουλου

Διανύουμε ως κοινωνία μια δύσκολη εποχή. Η πανδημία του κορονοϊού βάζει σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές των ανθρώπων και σίγουρα επιδρά και στον τρόπο οργάνωσης της παραγωγής, των υπηρεσιών, της εργασίας  και της οικονομίας.

Η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν  μπορεί ακόμα να προσδιορίσει το εύρος και το βάθος χρόνου αυτής της υγειονομικής απειλής. Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία, ο αριθμός των νεκρών καθημερινά αυξάνει. Ο απλός κόσμος προσπαθεί και αυτός να προστατευτεί παρά τις αντιφατικές δηλώσεις κατά διάστημα των ειδικών Χαρδαλιάδων».

Οι φορείς  της εξουσίας  εξαγγέλλουν μέτρα, υγειονομικά πρωτόκολλα  που δεν εφαρμόζονται,  γιατί πρέπει να δαπανήσουν χρήματα και τότε τα μέτρα χαλαρώνουν και τεχνηέντως μιλούν για την προσωπική ευθύνη. 

Υπάρχει μερίδιο ευθύνης στους  πολίτες που δεν εφαρμόζουν τα μέτρα, «αλλά να μην βάλουμε τα ΚΑΤΩ – ΠΑΝΩ». 

Ποτέ οι φορείς της εξουσίας δεν εκπαίδευσαν και ευαισθητοποίησαν τον λαό μας στο να αποκτήσει υγειονομική συνείδηση και αλληλεγγύη(τα χρήματα που θα χρειάζονταν τα έκαναν δωράκια  στους «έχοντες» ως φοροαπαλλαγές ). Και έρχονται τώρα να ζητήσουν μερίδιο ατομικής  ευθύνης ,την ίδια στιγμή που στα μέσα μαζικής μεταφοράς , στους μεγάλους χώρους δουλειάς, στις συναθροίσεις της εκκλησίας, στα σχολεία κ.λπ. οι άνθρωποι συνωστίζονται  και γίνεται «πανηγύρι» διευκολύνοντας τη μετάδοση του ιού.

Τα υπουργεία, οι Δήμοι και Περιφέρειες, δημόσιοι οργανισμοί,  εφαρμόζουν τα μέτρα ή βγάζουν ανακοινώσεις, κάνουν δηλώσεις, επικοινωνιακού χαρακτήρα  και τελικά όταν πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη, να δαπανήσουν χρήματα αρχίζουν τα δύσκολα.              Όσοι χρησιμοποιούν τα Μ.Μ.Μεταφοράς γνωρίζουν ότι τα μέτρα δεν τηρούνται. Το σύστημα τρέμει μην και αυξηθούν τα κρούσματα γιατί δεν υπάρχουν ΜΕΘ να όσους νοσήσουν, μετακινούν νοσοκομειακό προσωπικό προς τις ΜΕΘ, αποδυναμώνοντας νοσοκομεία αντί να προσλάβουν στο αναγκαίο μόνιμο προσωπικό. Στα σχολεία, οι μαθητές στην τάξη πολλές φορές ξεπερνούν ακόμα και τους 25, δεν υπάρχει επαρκής αριθμός καθαριστριών. Μέρος των εργαζομένων στους δήμους  γίνεται λάστιχο για να καλυφτούν οι ελλείψεις προσωπικού. 

Εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση για να επιβάλει την σιωπή  και την καταστολή σε όλα, βρίσκει τα χρήματα να κάνει προσλήψεις κατά προτεραιότητα στα σώματα ασφαλείας. Ο υπουργός εσωτερικών ανήγγειλε ότι στο δημόσιο θα γίνουν 12.500 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού,  όταν τη δεκαετία της κρίσης, από το δημόσιο έφυγαν πάνω από 150.000 μόνιμοι εργαζόμενοι και υπηρεσίες του δημοσίου είναι δραματικά υποστελεχωμένες. Μέχρι πότε  νομίζουν ότι μπορούν να μας κοροϊδεύουν; 

Η ιστορία έχει δείξει ότι κάθε κρίση- οικονομική, υγειονομική- αποτελεί και μια ευκαιρία για να επιβληθούν αντιδραστικές αλλαγές, ανατροπές που θα μείνουν και μετά. Τα σύνηθες υποζύγια και θύματα  είναι οι μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικρά και μεσαία στρώματα, οι νέοι και νέες που βλέπουν τα όνειρα τους να συνθλίβονται και να τους ετοιμάζουν μια ζωή χειρότερη από των γονέων τους. 

Και η δημοτική αρχή της πόλης τι κάνει;

   Ο Δήμαρχος Βύρωνα κ. Κατωπόδης που έχει την ευθύνη για τη διοίκηση της πόλης, με συνεντεύξεις σε διάφορα Μ.Μ.Ε. και site, σωστά επισημαίνει ότι «Δεν μπορεί να πέφτουν όλα στην πλάτη της Αυτοδιοίκησης» και επισημαίνει ότι έστειλε δύο επιστολές προς τους υπουργούς Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκο, Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως ζητώντας τους να αναλάβουν την ευθύνη διεξαγωγής τεστ ανίχνευσης του κορονοϊού covid- 19 σε μαθητές και καθηγητές, κάτι που αποτελεί αίτημα, τόσο της εκπαιδευτικής κοινότητας, όσο και των γονέων και κηδεμόνων. Τα τεστ αυτά μπορούν να διεξαχθούν και με την ευθύνη του Δήμου Βύρωνα, εφόσον υπάρξει η απαιτούμενη χρηματοδότηση από την πλευρά της πολιτείας

Όμως ο κ Δήμαρχος οφείλει αυτά που διεκδικεί με …..επιστολές από την κυβέρνηση, να ισχύουν και για τα του οίκου του, δηλαδή και στον Δήμο που έχει την ευθύνη της διοίκησης. 

Η δημοτική αρχή όμως αρκείται στο να αποστέλλει τα υγειονομικά πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ στους εργαζόμενους αλλά δεν είναι σε θέση  να τα τηρήσει και να τα εφαρμόσει . Τα τηρεί κατά το δοκούν χωρίς να είναι σε θέση να προστατέψει τους εργαζόμενους που έχουν απόλυτη σχέση η υγεία τους με την υγεία των πολιτών με τους οποίους έρχεται σε επαφή .(βλ. Παιδικούς Σταθμούς, ΚΕΠ, Κοινωνική πολιτική κ.λ.π. ).

ΔΕΝ μερίμνησε  να πραγματοποιήσει τεστ κατά την επάνοδο των εργαζομένων από τις άδειες του καλοκαιριού.

ΔΕΝ  επαρκούν τα καθαριστικά  και δεν διατίθενται τα κατάλληλα προϊόντα απολύμανσης των χώρων και των υλικών (παιχνίδια παιδιών)σύμφωνα με έλεγχο της Περιφέρειας.

Τρέχει να μπαλώσει όταν προκύψει η ανάγκη.

Το σχέδιο δράσης αντιμετώπισης της πανδημίας που έχει ο Δήμος δεν είναι τίποτα άλλο από αντιγραφή εγκυκλίων, περιορίζεται στην επανάληψη αυτών και ακόμα η  εφαρμογή τους στην πράξη απέχει πολύ. Δεν παίρνονται πρωτοβουλίες διεκδικήσεις για θέματα που αφορούν διάφορες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού στην περίοδο του κορονοϊού. Δεν πάρθηκε κάποια πρωτοβουλία  για να προστατευτούν οι πολίτες που στοιβάζονται στα μέσα μεταφοράς, για μαθητές που βρίσκονται  20 και 25 στην τάξη. Να απαιτηθεί να συνταγογραφείται το ΤΕΣΤ και να χορηγείται δωρεάν. 

Εκτός από τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας που ζητούν να γίνουν  τεστ, το ίδιο αίτημα έχει καταθέσει στον Δήμο από τον Αύγουστο  και το Σωματείο Εργαζομένων στον Δήμο, για να γίνουν τεστ στους εργαζόμενους του Δήμου ξεκινώντας από ορισμένους εργασιακούς χώρους όπως οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, το Κ.Ε.Π, η διεύθυνση κοινωνικής πολιτικής και σταδιακά σε όλους τους εργαζομένους. 

Η απάντηση ήταν ότι απευθυνθήκαμε στον ΕΟΔΥ και δεν μας κάνει τα Τεστ. Στη συνέχεια κάτω και από την πίεση του σωματείου, αλλά και από την ίδια την πιεστική κατάσταση που διαμορφώνεται, η δημοτική αρχή προχώρησε σε σύναψη σύμβασης με ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο για δωρεάν τεστ σε εργαζόμενους που εμφανίζουν συμπτώματα. Υπαναχωρεί από την αρχική δέσμευση της ότι θα γίνουν Τεστ με προτεραιότητα στους εργαζόμενους των δημοτικών παιδικών σταθμών και στη συνέχεια και σε άλλους χώρους.  Μέχρι σήμερα δεν έχουν  γίνει Τεστ, εκτός από ορισμένους εργαζόμενους που είχαν κρούσμα κορονοϊού στο περιβάλλον τους.

Την ίδια στιγμή τα υγειονομικά πρωτόκολλα δεν τηρούνται στην ολότητά τους. Στους παιδικούς σταθμούς για παράδειγμα οι εργαζόμενοι ζητούν θερμόμετρα μετώπου και δεν υπάρχουν σε όλους τους σταθμούς. Δεν υπάρχει  χώρος υποδοχής σε κάθε παιδικό σταθμό για τη διαχείριση τυχόν κρούσματος και ειδική στολή στον εργαζόμενο που έχει την ευθύνη διαχείρισης του κρούσματος. Πρέπει  να γίνονται συχνά απολυμάνσεις, προληπτικά  σε χώρους όπως το αμαξοστάσιο της καθαριότητας, στα απορριμματοφόρα, σε χώρους όπως η υπηρεσία πρασίνου, το Δημαρχείο, το ΚΕΠ κ.λπ. δεν γίνονται.

Στους εργαζόμενους χορηγήθηκαν με καθυστέρηση δυο χρόνων  μέσα ατομικής προστασίας(Μ.Α.Π) κακής ποιότητας,  ενώ δεν υπάρχουν ούτε φωριαμοί για το ρουχισμό εργασίας. Με τα ρούχα εργασίας πηγαινοέρχονται στα σπίτια τους οι εργαζόμενοι που περισυλλέγουν απορρίμματα, καθαρίζουν τους δρόμους, πράγμα απαράδεκτο.

Μάσκες μιας χρήσης στο εργατοτεχνικό προσωπικό σταμάτησαν να χορηγούνται  με το επιχείρημα, ότι χορηγούνται μάσκες με τα ΜΑΠ, παρόλο ότι οι εργαζόμενοι  διαμαρτύρονται  ότι  δεν τους εξυπηρετούν για καθημερινή χρήση.  Αρκετές φορές οι εργαζόμενοι καλούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να έχουν τα απαραίτητα μέσα ατομικής υγιεινής. Τα πάρκα, οι παιδικές χάρες οι πλατείες, δεν απολυμαίνονται, δεν πλένονται εάν δεν υπάρξει κρούσμα. Η Δημοτική συγκοινωνία ξεκίνησε τη λειτουργία της  μετά από έξι μήνες. Τα ΚΑΠΗ με απόφαση της κυβέρνησης δεν λειτουργούν από τον Μάρτιο στερώντας από τους ανθρώπους  της τρίτης ηλικίας υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα. 

  Όλα τα παραπάνω, έχουν επανηλλειμένα αναφερθεί από το σωματείο εργαζομένων στο Δήμο.  Έχουν γίνει αγωνιστικές παραστάσεις. 

Τι έχει να πει ο κ. Δήμαρχος για όλα αυτά; Τι προτίθεται να κάνει η δημοτική αρχή;

 ή τελικά όλοι οι φορείς της εξουσίας και η εργοδοσία  βάζουν το οικονομικό κόστος ΠΑΝΩ από τις ζωές των ανθρώπων; 

Αν όχι, τότε γιατί στη συγκεκριμένη περίοδο του κορονοϊού δεν επιλέγει μια διαφορετική στάση αγωνιστικής διεκδίκησης  από τη δημοτική αρχή, ενεργοποιώντας τους φορείς ,τους πολίτες ,το Δημοτ. συμβούλιο ,τους δημότες …..μακριά και έξω από την πολιτική της διαχείρισης και μόνον. Γιατί δεν θέλει να σταθεί μπροστά με νέους τρόπους, που μαζί με τους φορείς να γίνουν παραστάσεις στα υπουργεία διεκδικώντας έκτακτη  οικονομική επιχορήγηση  για το καλό όλων μας, με συγκεκριμένες προτάσεις για την προστασία της υγείας των δημοτών μας;

Γιατί ακολουθεί πιστά  το «αλάθητο του Πάππα» την ίδια στιγμή που οι δημότες του στενάζουν κάτω από φόβο της επιδημίας, τον περιορισμό δικαιωμάτων, ζουν τον εφιάλτη της ανεργίας  και την επιβολή της καταστολής στο δικαίωμα των νέων ανθρώπων να ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή;

Γιατί λειτουργεί ως ιμάντας μεταβίβασης της κυβερνητικής πολιτικής και δεν παίρνει πρωτοβουλίες συσπείρωσης και ευαισθητοποίησης των κατοίκων του Δήμου μας προς μια κατεύθυνση που θα ανοίγει δρόμους προστασίας των ευάλωτων ομάδων και δρόμους αλληλεγγύης και ελπίδας;

Η Δημοτική αρχή,  ο Δήμαρχος της πόλης ως φορέας άσκησης  και διαχείρισης της τοπικής εξουσίας κρίνεται καθημερινά από τους πολίτες. θα πρέπει και να διεκδικεί από τους φορείς της πιο πάνω εξουσίας- κυβέρνηση, περιφέρεια-, να ενεργοποιεί τους πολίτες, αλλά και να διοικεί με τρόπο τέτοιο που να λύνει προβλήματα, να βελτιώνει καθημερινά  τη ζωή των πολιτών.  

Χωρίς καμία διάθεση μηδενισμού,  υπάρχει μεγάλο έλλειμμα στην πολιτική της.

Η δημοτική αρχή είτε δεν θέλει,- δέσμια της νεοφιλελεύθερης διαχειριστικής πολιτικής της-   είτε δεν μπορεί να κινηθεί σε διεκδικητική κατεύθυνση.                                                        

Χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα για την προστασία της υγείας των πολιτών και των εργαζομένων. Για να ζούμε σε μια ασφαλή, καθαρή και ανθρώπινη πόλη.

Χρειάζεται  ενεργοποίηση των  ΚΑΤΩ. Να σπάσουμε το φόβο, την καταστολή, να παίρνουμε   μέτρα αλλά να  μην σωπαίνουμε και συναινούμε στην αντιλαϊκή, αντεργατική  πολιτική  και στο περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.  

Γιατί στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε , οι φορείς της εξουσίας του, η εργοδοσία,  βάζουν τα κέρδη και την οικονομία τους,  πάνω από τις ζωές των ανθρώπων. 

Χρήστος Παναγιωτόπουλος.  Εργαζόμενος στο Δήμο Βύρωνα

Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα