Στην γειτονιά μόλις είχε τελειώσει ο εμφύλιος...νικητές και ηττημένοι έβαλαν το κεφάλι κάτω και προσπαθούσαν για το μεροκάματο.
Είχε και κάποια αρχοντόσπιτα όπως τα βλέπαμε οι...αυλικοί.
Σε ένα από αυτά έμενε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι...δίπατο το σπίτι με εσωτερική ξύλινη σκάλα...
Σπανίως κυκλοφορούσαν και σπανίως είχαν επισκέπτες...
Όταν κατέπεσε η γυναίκα έτρεξε η γειτονιά να βοηθήσει και ο ηλικιωμένος τράβηξε το σχοινάκι να ανοίξει η σκαλιστή ξύλινη εξώπορτα στα επίμονα χτυπήματα.
Από την ασιτία και οι δύο σκελετοί.....το σπίτι μέσα στην βρώμα και...άδειο....
Τους πήρε στην πλάτη της η "πρόνοια" της γειτονιάς και καθημερινά τους πήγαιναν φαϊ και τους καθάριζαν και το σπίτι.
Φυσικά δεν άργησε να μαθευτεί η ιστορία τους και τα απογεύματα στα σκαλιά της αυλόπορτας ήταν το θέμα της ημέρας.
Εισοδηματίας ο ηλικιωμένος από ακίνητα που κληρονόμησε και δεν χρειάστηκε να εργαστεί...
Γραφεία στο Κέντρο της Αθήνας που τα νοίκιαζε και κάτι μαγαζιά στην αγορά...
Στα μαύρα χρόνια άρχισε να βάζει αγγελίες στις ελεγχόμενες εφημερίδες από τις Αρχές Κατοχής.
Εκτός από τις προπαγανδιστικές "ειδήσεις" οι εφημερίδες είχαν πληθώρα αγγελιών αλλά και διαφημίσεων...
"Πωλείται μουρουνέλαιον"...."Ασπιρίνες με τον σταυρό Bayer"..."..πωλείται πιάνο εις τιμήν ευκαιρίας..."
με ψίχουλα αγόραζαν ....σαλόνια....ασημικά...χρυσαφικά....
Έτσι λοιπόν οι γείτονες άδειασαν το σπίτι τους και "σκότωσαν" την περιουσία τους για να ζήσουν όπως είχαν μάθει.
Είχαν το υπηρετικό προσωπικό τους ...έκαναν τα ταξίδια τους και δεν μιλούσαν
σε κανένα.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία στην γειτονιά τα γνώριζαν αυτά και μάλιστα στα μαύρα χρόνια τους φοβόντουσαν.
Η γειτονιά όμως ξεχνούσε πολύ γρήγορα...τα έσβηνε με ένα σφουγγάρι από τον μαυροπίνακα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου