Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Δεκεμβρίου 14, 2024

Ο δημοσιογράφος που δολοφονήθηκε από τη συμμορία του Σούρλα. Τον άφησαν άταφο, να τον φάνε τα όρνεα

Κώστας Βιδάλης, η άγνωστη ιστορία ενός ηρωικού ρεπόρτερ. Βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στον Βόλο, το 1946. Η φρικιαστική εκτέλεση υπήρξε πιο εύγλωττη από κάθε γραφτή περιγραφή της


Το πρωί της Κυριακής 7 Δεκεμβρίου του 2008, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση προς τιμήν του δημοσιογράφου Κώστα Βιδάλη, που δολοφονήθηκε στη Θεσσαλία το 1946. Εργαζόταν στον Ριζοσπάστη και ήταν αποφασισμένος να αποκαλύψει τα εγκλήματα των ληστοσυμμοριτών στη Θεσσαλία. Οι συνεργάτες του και ο ίδιος ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας, του απαγόρευσαν να πάει. “Είναι επικίνδυνο”, τον προειδοποιούσαν, “Μην πας, θα σε χάσουμε”.

Για τους υπόλοιπους δημοσιογράφους ήταν αρκετό να περιμένουν στην Αθήνα για να ακούσουν νέα απ’ τη Θεσσαλία, αλλά όχι και για αυτόν. Αγνόησε τις προειδοποιήσεις, γιατί αρνούνταν να μείνει πίσω, μακριά απ’ τα γεγονότα. Ο Πρόεδρος των Αντιστασιακών Δημοσιογράφων Κώστας Νίτσος μίλησε για τον αγώνα του δημοσιογράφου.


Απόσπασμα απ’ την ομιλία:

Το καλοκαίρι του 1946, ενώ πλησίαζε το δημοψήφισμα για την επαναφορά της Βασιλείας, εξαπολύεται ανελέητος διωγμός εναντίον του δημοκρατικού και αντιμοναρχικού λαού της Θεσσαλίας. Οι ληστοσυμμορίτες του Καλαμπαλίκη στο Βόλο, του Μαντσούκα στα Τρίκαλα, του Παπά στην Καρδίτσα, του περιβόητου αρχιληστή Σούρλα στη Λάρισα, ορδές παρακρατικών και Άγγλοι καθοδηγητές στο φόντο, οργιάζουν για λογαριασμό του τότε κράτους. Σκοτώνουν ανενόχλητοι, βιάζουν, ξεκληρίζουν οικογένειες, λεηλατούν περιουσίες, καίνε ολόκληρα χωριά. Ένας χαλασμός, που προοιωνίζει τον Εμφύλιο, που δεν θ’ αργούσε. Καθαρόαιμος δημοσιογράφος ο Βιδάλης, ανένδοτος στο καθήκον του! Θα πάει να δει και να γράψει! Ένα ταξίδι με αμφίβολη επιστροφή. Δεν τον κρατάει κανένας και τίποτα! Η ιστορία είναι καταγεγραμμένη.






Στη Λάρισα εντοπίζεται από πράκτορες. Επιχειρεί να διαφύγει με το τραίνο στο Βόλο. Ένοπλοι συμμορίτες σταματάνε την αμαξοστοιχία στον Πλατύκαμπο. Τον κατεβάζουν. Τον οδηγούν στον Σούρλα. Ανακρίνεται. Βασανίζεται. Στέλνεται για εκτέλεση. Τελευταίος σταθμός της ζωής του, η Μελία.

Οι εκτελεστές τον πάνε πιο έξω, στα χωράφια του Νταούτη. Τον γδύνουν, τον βασανίζουν και σαδιστικά, λίγο λίγο, τον λιανίζουν. Με μια σφαίρα τον αποτελειώνουν και τον αφήνουν άταφο. Οι χωρικοί απαγορεύεται να βγουν στα χωράφια. Όμως τα όρνια που βουτάνε στο ίδιο σημείο και τα σκυλιά που γυρίζουν με σάρκες και κόκκαλα στο στόμα, επιβεβαιώνουν το απαίσιο έγκλημα.

13 Αυγούστου 1946. Η εντολή επεραιώθη. Ο Βιδάλης δεν γύρισε να περιγράψει την επίγεια κόλαση στη Θεσσαλία. Η φρικιαστική όμως εκτέλεση υπήρξε πιο εύγλωττη από κάθε γραφτή περιγραφή της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου