“Μα που είναι αυτό;” θα αναρωτηθείτε… και δικαίως!
Κι όμως γνωρίζετε πολύ καλά!
Είναι σχεδόν … το “σήμα κατατεθέν” του νησιού!
Η πιο νότια παραλία του με το εκπληκτικό άγριο τοπίο των κάθετων βράχων και των γαλαζοπράσινων νερών.
Μια από τις κορυφαίες παραλίες της Μεσογείου αλλά και του πλανήτη ολόκληρου!
Δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται διαρκώς στην πρώτη πεντάδα, στις λίστες των πιο δημοφιλών και ωραιότερων παραλιών του κόσμου, από έγκυρες διαδικτυακές ταξιδιωτικές σελίδες και ταξιδιωτικά περιοδικά!
Φυσικά μιλάμε για το Πόρτο Κατσίκι!
Βρίσκεται νοτιοδυτικά του Αθανίου, σε απόσταση περίπου 45 χμ από την πόλη της Λευκάδας και φτάνεις εκεί ακολουθώντας τον ασφαλτοστρωμένο αν και όχι σε πολύ καλή κατάσταση δρόμο, μέχρι τους χώρους στάθμευσης πάνω από την παραλία. Στη συνέχεια μετά από αρκετά σκαλοπάτια βρίσκεσαι στην αμμουδιά ή αλλιώς στον παράδεισο. Τον πρώτο χωμάτινο δρόμο άνοιξε ο κοινοτάρχης Αθανίου Σιμωνίδης την δεκαετία του ΄80.
Το αρχικό όνομα της, καθώς και της γύρω περιοχής που ως τοπωνύμιο ακούγεται και σήμερα είναι “Μ(ου)τλού”.
Η ονομασία Πόρτο Κατσίκι, σύμφωνα με ηλικιωμένο που συνάντησα στο Αθάνι, οφείλεται σε Ιταλούς στρατιώτες που στην προσπάθεια τους να αποφύγουν την θαλασσοταραχή, αγκυροβόλησαν το καΐκι που τους μετέφερε, στο εσωτερικό του βράχου που προστατεύει την αμμουδιά από το βοριά. Βγαίνοντας στην στεριά προσέγγισαν μαντρί που υπήρχε λίγο παραπάνω για να περάσουν το βράδυ και ο βοσκός τους περιποιήθηκε σφάζοντας ένα κατσίκι για να φάνε. Έτσι έβγαλαν την ονομασία χρησιμοποιώντας το “πόρτο” για το χώρο που προστάτεψε το καΐκι τους και το “κατσίκι” που ικανοποίησε την πείνα τους.
Ωστόσο πληροφορήθηκα και άλλη εκδοχή, χωρίς να μπορέσω να διασταυρώσω, ούτε την μια ούτε την άλλη.
Σύμφωνα με το κο Νώντα Γαζή, έως το 1980 υπήρχε πινακίδα στην διασταύρωση Πόρτο Κατσίκι-Φάρου που έγραφε: “Μουτλού”. Ψάχνοντας να βρει πώς βγήκε η νέα ονομασία, έμαθε ότι δόθηκε από τον καθηγητή γυμνασίου Αριστείδη Κατωπόδη και τον Κώστα Αραβανή (Τσουκνίδα), χωρίς όμως να μάθει το γιατί.
Αν δεν την έχετε επισκεφτεί ως τώρα …που δε νομίζω, καιρός να το κάνετε!
Χρυσούλα Σκλαβενίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου