Σαβουάρ βιβρ:Συμβουλές για έναν σωστό τζέντλεμαν στην Ελλάδα του 1963.

Τον Οκτώβριο του 1962, η εφημερίδα “Ελευθερία” έδινε μαθήματα “σαβουάρ βιβρ” στους αναγνώστες της. Οι συμβουλές προέρχονταν από το βιβλίο του 80χρονου βρετανού Ρέτζιναλντ Γουίλιαμ Γκάλαχερ, που είχε διατελέσει μπάτλερ στα σπίτια των σημαντικότερων ευγενών του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Γκάλαχερ, όταν πια συνταξιοδοτήθηκε, έγραψε ένα βιβλίο με συμβουλές για έναν “τζέντλεμαν”, στο οποίο έδωσε τον τίτλο “Ας Ενθυμηθούμε τους Κανόνες”. Από το βιβλίο εμπνεύστηκε ο συντάκτης του άρθρου στην εφημερίδα “Ελευθερία” και αποφάσισε να δώσει στους Έλληνες “ευγενείς” ορισμένες πολύ σημαντικές συμβουλές. Υπήρχαν ευγενείς στην Ελλάδα τότε; Τι σημασία έχει.

Οι δημοσιογράφοι από παλιά έλεγαν αυτοσαρκαζόμενοι: «μην αφήνεις ποτέ την αλήθεια να χαλάσει μια ωραία ιστορία» Ο συντάκτης τόνιζε ότι ένας τζέντλεμαν δεν φορά ποτέ ρούχα που προκαλούν την προσοχή των άλλων. Μονόχρωμα, λιτά, αλλά καλής ποιότητας. Αυτό ήταν το ενδυματολογικό μυστικό των “ευγενών”. Ένας τζέντλεμαν δεν οδηγεί ποτέ το αυτοκίνητό του, έγραφε το άρθρο. Ένας σωστός κύριος έχει τα χρήματα να προσλάβει σοφέρ για να τον μεταφέρει στις διάφορες συναντήσεις του. Μία άλλη βασική διαφορά ενός τζέντλεμαν από έναν “κοινό θνητό”, ήταν ότι ο τζέντλεμαν δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ το δικό του σάλιο για να κολλήσει ένα γραμματόσημο. Αντιθέτως, θα έδινε το γράμμα στον υπηρέτη του, ο οποίος θα γνώριζε πώς και εάν πρέπει να σαλιώσει το γραμματόσημο

Μία δεύτερη στυλιστική συμβουλή, αφορούσε στον αριθμό κοσμημάτων που φορά ένας τζέντλεμαν. Όπως και στην περίπτωση των ρούχων, τα φανταχτερά κοσμήματα είναι ανεπιθύμητα. Λιτότις, πάνω απ’ όλα. Στη συνέχεια, το άρθρο ανέφερε ότι ένας τζέντλεμαν δεν πρέπει να διαβάζει εφημερίδα σε δημόσια μέσα συγκοινωνίας και κυρίως, απαγορεύεται να εκνευρίζεται ή να δείχνει οποιοδήποτε σημάδι εκνευρισμού. “Αποδεικνύει έλλειψη αυτοελέγχου και αυτοσεβασμού”, τόνιζε στο βιβλίο του ο Γκάλαχερ. Εξίσου σημαντικό για έναν τζέλντλεμαν ήταν να φέρεται με ευγένεια στους υπηρέτες και τους κατώτερούς του. Αλλά το “Α και το Ω της συμπεριφοράς ενός τζέντλεμαν” ήταν το καλό γούστο στα κρασιά. Ένας τζέντλεμαν πίνει μόνο εκλεκτούς οίνους και δεν καταφεύγει ποτέ σε φθηνότερο και χειρότερης ποιότητας αλκοόλ.


ΠΗΓΗ