Δεκαετία του ΄50 και οι επαρχιώτες κατέβαιναν στην Αθήνα για να βρούν
την τύχη τους.
Πουλούσαν κανένα χωραφάκι βρίσκανε ένα δωμάτιο σε μια αυλή
σε γειτονιές κοντά στο Κέντρο του Κόσμου την Ομόνοια οπότε ποδαράτο
πήγαιναν καθημερινά να βρούν κανένα πατριώτη που είχε πολιτογραφηθεί
Αθηναίος για να τους βοηθήσει.
Ένα από τα επαγγέλματα ήταν και του καστανά...
Κάστανα τον χειμώνα στην φουφού και καλαμπόκι το καλοκαίρι
σε κάποια γωνιά κεντρικού ή εμπορικού δρόμου του Κέντρου.
Με τα λεφτά που είχε στην άκρη έπαιρνε την άδεια μικροπωλητή
που δεν την έλεγες και φθηνή.
Αρκετά χιλιάρικα...
Οι μικροπωλητές όμως αυγατίζανε και αρχίζανε οι μουρμούρες και οι κόντρες
για τα στέκια.
Πανεπιστημίου ...Σταδίου ...Χαυτεία τα στέκια όπου έδιναν καλή είσπραξη.
Ζάππειο....Ερμού επίσης...
Τα κάστανα έδιναν καλή είσπραξη...τα πουλούσαν με το κομμάτι...
Η φουφού ήταν στρογγυλή...μετά με εντολή έγινε τετράγωνη...
Τα κάρβουνα τα έβαζαν σε τσουβάλι δίπλα αργότερα με εντολή σε μπαούλο.
Τις άδειες τις έπαιρναν με δύο τρόπους ...με διαγωνισμό-πλειστηριασμό
από τον Δήμο....και από Βουλευτικά γραφεία.
Πώς πήγαμε κατα διαόλου;
Και με τις άδειες αυτών των ταλαίπωρων που ψηνόντουσαν στους
δρόμους.
Με τα χρόνια ξέφτιζε το μεροκάματο και κάποια στιγμή η Πολιτεία
αποφάσισε να τους καταργήσει γιατί εμπόδιζαν την κυκλοφορία....πεζών
αλλά και οχημάτων που δυσκολευόντουσαν στο παρκάρισμα...πάνω
στο πεζοδρόμιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου