Η Αριστερά δεν αντέχει μια νέα Βάρκιζα! Θα εφαρμόσει το σκληρότερο, ως τα τώρα, μνημόνιο και μετά θα κλαψουρίζει ότι θέλει ξανά τη λαϊκή εντολή, για να το «διορθώσει»;...

Χαρά Νίκα*

Από χτες διαρρέεται έντονα στον Tύπο, αλλά είναι κάτι που υπαγορεύεται και από την κοινή λογική, ότι ο πρωθυπουργός θα πάει για εκλογές μόλις ολοκληρώσει τη συμφωνία με τους «εταίρους». Το δήλωσε εξάλλου μετ’ επιτάσεως, ότι λιποτάκτης αυτός δε θα γίνει!
Θα εφαρμόσει το σκληρότερο, ως τα τώρα, μνημόνιο και μετά θα κλαψουρίζει ότι θέλει ξανά τη λαϊκή εντολή, για να το «διορθώσει», όπως αφελώς και αναιδώς ψελλίζουν από το πρωί στα κανάλια τα πρωτοκλασάτα στελέχη του.
Στο μεταξύ θα περιμένει και την ετυμηγορία του ισπανικού λαού, ο οποίος μετά την κωλοτούμπα της κυβέρνησής μας μπρος στη στεντόρεια ετυμηγορία του ελληνικού λαού, θα σκεφτεί πολύ αν θα πρέπει να δώσει την ψήφο του στον άλλο «αφελή» κοτσίδα που μιλά για «συμφωνία που εξασφαλίζει τη σταθερότητα».
Επει­δή οι επό­με­νες εκλο­γές θα διε­ξα­χθούν με λίστα, οι «αντάρ­τες» της...Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας, στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση θα δουν τα ονό­μα­τά τους να φι­γου­ρά­ρουν στις τε­λευ­ταί­ες θέ­σεις των ψη­φο­δελ­τί­ων, αν μεί­νουν να βο­λο­δέρ­νουν μέχρι τότε μέσα σε ένα ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που αλ­λά­ζει ρα­γδαία πρό­σω­πο, ελ­πί­ζο­ντας αφε­λώς, όπως (αφε­λώς;) ελ­πί­ζει και ο Τσί­πρας για την Ευ­ρώ­πη, ότι το κόμμα θα αλ­λά­ξει αν αλ­λά­ξουν οι συ­σχε­τι­σμοί εντός του.

Μοι­ραίο λάθος

Αυτό θα είναι ένα μέ­γι­στο αλλά και μοι­ραίο πο­λι­τι­κό λάθος που θα το χρε­ω­θεί δυ­στυ­χώς όλη η Αρι­στε­ρά και εξη­γού­μαι:

Όλος αυτός ο ει­σο­δι­σμός στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πρώην πα­σό­κων, απο­λί­τι­κων φι­λό­δο­ξων, κε­κα­λυμ­μέ­νων λα­μό­γιων, που συ­νέ­βη το προη­γού­με­νο διά­στη­μα με τις ευ­λο­γί­ες της ηγε­τι­κής ομά­δας, κα­θό­λου τυ­χαί­ος δεν ήταν. Απο­σκο­πού­σε ακρι­βώς στην αλ­λα­γή του πο­λι­τι­κού DNA του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που ξε­κί­νη­σε ως αυτό που λέει και το όνομά του, ένα εγ­χεί­ρη­μα δη­λα­δή Συ­να­σπι­σμού του χώρου της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, με όλα τα προ­βλή­μα­τα ή τις δια­φω­νί­ες που μπο­ρεί να έχει κα­νείς ως προς αυτό, με όλες τις πα­θο­γέ­νειες και τις ανε­πάρ­κειες που μπο­ρεί να προ­κύ­ψουν στη δια­δι­κα­σία υλο­ποί­η­σης ενός τέ­τοιου σχε­δί­ου, για να με­τα­τρα­πεί σε ένα πο­λυ­τα­σι­κό μεν, αρι­στε­ρής κα­τεύ­θυν­σης δε κόμμα, λίγο αρ­γό­τε­ρα, όταν άρ­χι­σε να δια­φαί­νε­ται στο βάθος η προ­ο­πτι­κή της κυ­βερ­νη­τι­κής εξου­σί­ας.

Θα αντι­τεί­νει ευ­λό­γως κα­νείς πως δεν με­γα­λώ­νει ένα κόμμα από το 4 στο 36% αν δεν ανοί­ξει τις πόρ­τες του, αν δεν εγ­γρά­ψει νέα μέλη, αν δεν δε­χτεί στην αγκά­λη του αυ­τούς που θέ­λουν να βρουν κα­τα­φύ­γιο μέσα σ’ αυτήν. Ναι, αλλά έχει με­γά­λη ση­μα­σία με ποιες δια­δι­κα­σί­ες αυτό θα επι­συμ­βεί, με ποια ιδε­ο­λο­γι­κή θω­ρά­κι­ση, με ποιο αρι­στε­ρό πρό­ταγ­μα.

Δυ­στυ­χώς όλη αυτή η εσκεμ­μέ­νη λε­η­λα­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, διότι περί αυτού πρό­κει­ται, από αν­θρώ­πους που είχαν στο μάτι μόνο τη γυα­λά­δα για την επερ­χό­με­νη νομή της εξου­σί­ας, θα κα­τέ­λη­γε εκεί που κα­τέ­λη­ξε με όλο τον πα­τα­γώ­δη κρότο που θα συ­ντα­ρά­ζει τ’ αυτιά και τις ψυχές μας για πολύ καιρό από τούδε.

Η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα

Η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα, λοι­πόν, αφού μεί­νει μέσα στο κόμμα για λό­γους που αδυ­να­τώ να κα­τα­λά­βω και νο­μι­μο­ποι­ή­σει με την πα­ρου­σία της αυτό που προ­χτές κα­τα­ψή­φι­σε, δη­λα­δή τα πιο βάρ­βα­ρα και αντι­λαϊ­κά μέτρα, θα χάσει και την ιστο­ρι­κή ευ­και­ρία να ση­κώ­σει το βάρος της δη­μιουρ­γί­ας ενός νέου πο­λι­τι­κού υπο­κει­μέ­νου.

Ενός πο­λι­τι­κού υπο­κει­μέ­νου που θα συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νει όλους τους χώ­ρους και τα κόμ­μα­τα της Εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Αρι­στε­ράς, στην κα­τεύ­θυν­ση εξό­δου από την κρίση με όποια άλλη έξοδο αυτό συ­νε­πά­γε­ται -Ευ­ρω­ζώ­νη, ΝΑΤΟ, ΕΕ- και το οποίο θα μι­λά­ει πια με ξε­κά­θα­ρο αρι­στε­ρό λόγο στο λαό, ο οποί­ος απε­δεί­χθη πιο ώρι­μος και πιο μπρο­στά από τις εξε­λί­ξεις, παρ’ όλες τις τρι­κλο­πο­διές που του έβαλε η πα­ρού­σα κυ­βέρ­νη­ση.

Εάν χαθεί αυτό το πο­λύ­τι­μο πο­λι­τι­κό momentum, τότε η απο­γο­ή­τευ­ση που θα εσω­τε­ρι­κευ­τεί από τον κόσμο που ήρθε κοντά στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με προσ­δο­κί­ες αρι­στε­ρής δια­κυ­βέρ­νη­σης, θα είναι κα­τα­λυ­τι­κή για το μέλ­λον όλης της Αρι­στε­ράς, που θα αρ­γή­σει να ξα­να­βρεί το βη­μα­τι­σμό της, αφή­νο­ντας ένα τε­ρά­στιο πεδίο κοι­νω­νι­κού ρι­ζο­σπα­στι­σμού ακά­λυ­πτο και έρ­μαιο στις επι­βου­λές και τις ορέ­ξεις της πιο μαύ­ρης αντί­δρα­σης.

Στο με­τα­ξύ, στο βάθος θα κα­ρα­δο­κεί πάντα το τέρας του φα­σι­σμού, που στο με­τα­ξύ έχο­ντας αλ­λά­ξει πρό­σω­πο ή μάλ­λον προ­σω­πείο, θα απορ­ρο­φή­σει όλη τη δυ­σα­ρέ­σκεια των νέων κυ­ρί­ως αν­θρώ­πων, που προ­χτές βρο­ντο­φώ­να­ξαν όσο πιο ηχηρά και τα­ξι­κά μπο­ρού­σαν το ΟΧΙ. Κι αυτό θα είναι η με­γα­λύ­τε­ρη και πιο ασυγ­χώ­ρη­τη ήττα για την Αρι­στε­ρά!

Χει­ρό­τε­ρη ίσως και από τη Βάρ­κι­ζα!

*Η Χαρά Νίκα είναι πρό­ε­δρος της ΕΛΜΕ Εύ­βοιας

ΠΗΓΗ

"ΡΕΣΑΛΤΟ"