Πολλές δεκαετίες πίσω με την δραχμή να μην είναι σε υπόληψη των περισσοτέρων
που είχε καεί η γούνα τους με τις Κατοχικές τότε που με 50 εκατομμύρια έπαιρνες
ένα κουτί σπίρτα.
Δεν είχαν τραπεζικούς λογαριασμούς αλλά κρυψώνες στο σπίτι τους...
Εκεί έβαζαν για ώρα ανάγκης όχι φυσικά δραχμές αλλά δολάρια και χρυσές λίρες.
Η μετανάστευση εκείνα τα χρόνια ήταν στο φόρτε της...
Έφευγαν για Αμερική με τα υπερωκεάνια νέοι και μεγαλύτεροι για καλύτερη τύχη
αφήνοντας πίσω γονείς αλλά και γυναίκες και παιδιά.
Ο ταχυδρόμος στην γειτονιά ήταν το αγαπημένο πρόσωπο και όταν φώναζε
έξω από την αυλόπορτα έτρεχαν με λαχτάρα....
"Άντε καλώς τα δέχτηκες..."
Πόσες φορές το άκουγες αυτό....κλάματα και
"...περίμενε παιδί μου να σε φιλέψω κάτι..."
Το έδινε η μάνα αυτή το γράμμα στην γειτόνισα που ήξερε γραφή και ανάγνωση
και κρεμότανε από τα χείλια της.
Λίγες λέξεις...."...είμαι καλά σου στέλνω δέκα τάληρα..."
Δέκα δολάρια ...
Το 1980 ένα δολάριο είχε περίπου 50 δραχμές...
Αργότερα 200 δραχμές...
Υπήρχαν και οι πράσινοι μαυραγορίτες όπως έλεγαν αυτούς που "πουλούσαν"
χοντρά δολάρια...πενηντάρικα...κατοστάρικα ευκολομεταφερόμενα στο εξωτερικό.
Αυτοί τα "αγοράζανε" από ναυτικούς που τα έφερναν σε χοντρά για να βγάλουν
κάτι παραπάνω.
Κυκλοφορούσε το χρήμα δηλαδή στην κυριολεξία αλλά διαφορετικά και φυσικά
όχι το Ελληνικό.
Το δολάριο είχε την αίγλη του την δύναμή του και περνούσε παντού...
Ιανουάριος 2002 ....σωτήριον έτος...
Τέθηκαν στην κυκλοφορία τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα του ευρώ...
Ήταν η αλλαγή αυτή περίεργη όταν είχες μάθει να βάζεις το χέρι
στην τσέπη και να βγάζεις ένα μάτσο χαρτονομίσματα-δραχμές.
Με τους ήρωές μας επάνω με τα μηδενικά τους τα μπόλικα.
Οι νεότεροι τα συνήθισαν γρήγορα οι μεγαλύτεροι όχι και άκουγες...
"Πόσο κάνει;"
"Δέκα ευρώ..."
"Δηλαδή 3.400 δραχμές ..." απαντούσε λυπημένος.
Τον πρώτο καιρό η αισχροκέρδεια στο φόρτε της.
που είχε καεί η γούνα τους με τις Κατοχικές τότε που με 50 εκατομμύρια έπαιρνες
ένα κουτί σπίρτα.
Δεν είχαν τραπεζικούς λογαριασμούς αλλά κρυψώνες στο σπίτι τους...
Εκεί έβαζαν για ώρα ανάγκης όχι φυσικά δραχμές αλλά δολάρια και χρυσές λίρες.
Η μετανάστευση εκείνα τα χρόνια ήταν στο φόρτε της...
Έφευγαν για Αμερική με τα υπερωκεάνια νέοι και μεγαλύτεροι για καλύτερη τύχη
αφήνοντας πίσω γονείς αλλά και γυναίκες και παιδιά.
Ο ταχυδρόμος στην γειτονιά ήταν το αγαπημένο πρόσωπο και όταν φώναζε
έξω από την αυλόπορτα έτρεχαν με λαχτάρα....
"Άντε καλώς τα δέχτηκες..."
Πόσες φορές το άκουγες αυτό....κλάματα και
"...περίμενε παιδί μου να σε φιλέψω κάτι..."
Το έδινε η μάνα αυτή το γράμμα στην γειτόνισα που ήξερε γραφή και ανάγνωση
και κρεμότανε από τα χείλια της.
Λίγες λέξεις...."...είμαι καλά σου στέλνω δέκα τάληρα..."
Δέκα δολάρια ...
Το 1980 ένα δολάριο είχε περίπου 50 δραχμές...
Αργότερα 200 δραχμές...
Υπήρχαν και οι πράσινοι μαυραγορίτες όπως έλεγαν αυτούς που "πουλούσαν"
χοντρά δολάρια...πενηντάρικα...κατοστάρικα ευκολομεταφερόμενα στο εξωτερικό.
Αυτοί τα "αγοράζανε" από ναυτικούς που τα έφερναν σε χοντρά για να βγάλουν
κάτι παραπάνω.
Κυκλοφορούσε το χρήμα δηλαδή στην κυριολεξία αλλά διαφορετικά και φυσικά
όχι το Ελληνικό.
Το δολάριο είχε την αίγλη του την δύναμή του και περνούσε παντού...
Ιανουάριος 2002 ....σωτήριον έτος...
Τέθηκαν στην κυκλοφορία τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα του ευρώ...
Ήταν η αλλαγή αυτή περίεργη όταν είχες μάθει να βάζεις το χέρι
στην τσέπη και να βγάζεις ένα μάτσο χαρτονομίσματα-δραχμές.
Με τους ήρωές μας επάνω με τα μηδενικά τους τα μπόλικα.
Οι νεότεροι τα συνήθισαν γρήγορα οι μεγαλύτεροι όχι και άκουγες...
"Πόσο κάνει;"
"Δέκα ευρώ..."
"Δηλαδή 3.400 δραχμές ..." απαντούσε λυπημένος.
Τον πρώτο καιρό η αισχροκέρδεια στο φόρτε της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου