Η Κοπτική Εκκλησία της Αιγύπτου είναι η πρώτη χριστιανική εκκλησία στον κόσμο, που χρονολογείται γύρω στο 42 μ.Χ.
Σύμφωνα με τον Επίσκοπο Ευσέβιο της Καισαρείας, καθώς και την Κοπτική παράδοση, ο Άγιος Μάρκος ο Ευαγγελιστής, ο οποίος έγραψε το συντομότερο από τα τέσσερα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης, ήταν ο ιδρυτής και πρώτος επίσκοπος της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, ακόμη και πριν από την ίδρυση της Εκκλησία της Ρώμης.
Στο ορόσημο του, την Ιστορία της Εκκλησίας, γραμμένο στα Ελληνικά περίπου το έτος 310, ο Ευσέβιος γράφει: «Τώρα, λένε ότι αυτός ο Μάρκος ήταν η πρώτη που πήγε στην Αίγυπτο για να κηρύξει το ευαγγέλιο, το οποίο είχε ήδη γράψει, και ο πρώτος που οργάνωσε εκκλησίες στην ίδια την Αλεξάνδρεια» (Ευσέβιος, HE 2.16.1). Τα στοιχεία αυτά συμπληρώνονται από το Χρονικό του Ευσέβιου, όπου τοποθετεί την άφιξη Μάρκου στην Αλεξάνδρεια κατά το τρίτο έτος της βασιλείας του Κλαύδιου, η οποία ήταν το 41-42 ή 43-44 μ.Χ. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από δέκα έτη μετά την ημερομηνία που έχει οριστεί για το θάνατο του Ιησού, που παραδοσιακά θεωρείται ότι είναι το 33 μ.Χ.
Εν τω μεταξύ, η παραδοσιακή αιγυπτιακή αναφορά για την ιστορία της πρώιμης Κοπτικής Εκκλησίας συμφωνεί με τον Ευσέβιο σχετικά με το ρόλο του Μάρκου ως ιδρυτή της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. Ωστόσο, ο Sawirus ibn al-Muqaffa δίνει μια λίγο πιο μεταγενέστερη ημερομηνία από την άφιξη του Μάρκου στην Αλεξάνδρεια: (c. 48 μ.Χ) «Κατά το δέκατο πέμπτο έτος μετά την Ανάληψη του Χριστού, ο άγιος Πέτρος έστειλε τον Άγο Μάρκο, πατέρα και ευαγγελιστή, στην πόλη της Αλεξάνδρειας, για να ανακοινώσει την καλή είδηση (Ευαγγέλιο) εκεί». [1] Η ιστορία των Πατριαρχών που αποδόθηκε στον Sawirus ibn al-Muqaffa είναι πραγματικά μια πολυ-γενεαλογική επιτομή της ιστορίας της αιγυπτιακής εκκλησίας, που βασίζεται σε διάφορες πρώιμες Κοπτικές πηγές, και αναθεωρήθηκε και μεταφράστηκε στα αραβικά στον ενδέκατο αιώνα.
Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή του Μάρκου στην Αίγυπτο βρίσκονται στην Κοπτική αναφορά καταγραμμένη από τον Sawirus, η οποία πιστεύεται ότι προέρχεται από μια προηγούμενη πηγή. Αυτή η πηγή, γνωστή ως Οι Πράξεις του Μάρκου, δίνει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις δραστηριότητες του Μάρκου στην Αίγυπτο, συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς του μαρτυρίου του ευαγγελιστή στην Αλεξάνδρεια. Οι Πράξεις του Μάρκου έχουν συλλέξει κάποιες πρώτες προφορικές παραδόσεις και τις θέτουν μέσα σε μια μεγαλύτερη αφήγηση, περιγράφοντας λεπτομέρειες της αποστολής και του μαρτυρίου του Μάρκου στην Αλεξάνδρεια. Ενώ η ακριβής ημερομηνία της σύνθεσης για τις Πράξεις του Μάρκου είναι αβέβαιη, οι παραδόσεις αυτές είναι ανιχνεύσιμες τουλάχιστον από τα τέλη του τέταρτου ή τις αρχές του πέμπτου αιώνα. Οι Πράξεις ενσωματώνουν δύο ρεύματα της παράδοσης μέσα σε ένα ενιαίο αφήγημα. Το πρώτο ρεύμα αφορά ίδρυση από τον Μάρκο της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Το δεύτερο ρεύμα αφορά το μαρτύριο του Μάρκου, και παρέχει μια εξήγηση για τη δημιουργία της εκκλησίας του μαρτυρίου του στα περίχωρα της Αλεξάνδρειας.
Λεπτομέρεια, από πίνακα με τον Μάρκο τον Ευαγγελιστή
Το έγγραφο γράφτηκε αρχικά στην ελληνική και την Κοπτική γλώσσα, και εκδόθηκε σε πολλές άλλες γλώσσες. Η κύρια πορεία της ιστορίας στις πράξεις του Μάρκου πηγαίνει κάπως έτσι: όταν οι απόστολοι στάλθηκαν στις αποστολές τους, ο Μάρκος έλαβε ως περιοχή τη χώρα της Αιγύπτου και τις γύρω περιοχές της. Αρχικά πήγε στην Κυρήνη, (στη Λιβύη) (σε μια δεύτερη έκδοση τον κάνει ντόπιο της Κυρήνης), όπου έκανε πολλή δουλειά για να μεταστρέψει πολλούς στη χριστιανική πίστη. Ενώ στην Κυρήνη, ο Μάρκος είχε ένα όραμα που του έλεγε ότι θα πρέπει να πάει στην Αλεξάνδρεια.
Έφτασε στην Αλεξάνδρεια την επόμενη μέρα και πήγε σε ένα μέρος που λέγεται Mendion. Καθώς έμπαινε στην πύλη της πόλης, ο ιμάντας του σανδάλι του έσπασε, και ο Μάρκος έψαχνε για τσαγκάρη για να το φτιάξει. Καθώς ο τσαγκάρης δούλευε στο σανδάλι, τραυμάτισε το αριστερό του χέρι και φώναξε από τον πόνο, «ο Θεός είναι ένας», ο Μάρκος θεράπευσε το χέρι του τσαγκάρη στο όνομα του Ιησού. Για να δείξει την ευγνωμοσύνη του, ο τσαγκάρης κάλεσε τον Μάρκο στο σπίτι του για γεύμα. Εκεί ο Μάρκος άρχισε να κηρύττει το ευαγγέλιο του Ιησού, λέγοντας στον άνθρωπο τις προφητείες που σχετίζονται με τον Χριστό. Ο τσαγκάρης είπε ότι δεν γνώριζε αυτά τα γραπτά, αν και ο ίδιος ήταν εξοικειωμένος με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια και άλλα πράγματα που οι Αιγύπτιοι μάθαιναν από την παιδική ηλικία. Ο άνθρωπος που τελικά μεταστράφηκε, και αυτός και ολόκληρη η οικογένειά του βαφτίστηκαν, και πολλοί άλλοι επίσης. Το όνομα του τσαγκάρη ήταν Ανανίας (η άλλη εκδοχή έχει Anianus). Τελικά, ορισμένοι ειδωλολάτρες «άνδρες της πόλης», εξοργισμένοι από αυτές τις μεταστροφές, προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Μάρκο. Ο ευαγγελιστής αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αλεξάνδρεια και να πάει πίσω στην Πεντάπολη, στη Βόρεια Αφρική. Ωστόσο, πριν από την αναχώρηση χειροτόνησε Ανανία (Annianus) ως επίσκοπο για την εκκλησία του, μαζί με τρεις πρεσβύτερους (Milaius, Sabinus, και Cerdo).
Η Θεραπεία του Ανανία (Anianus), από τον Cima da Conegliano
Μετά από δύο χρόνια απουσίας, ο Μάρκος επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια και διαπίστωσε ότι η χριστιανική κοινότητα εκεί είχε ακμάσει και μια εκκλησία είχε χτιστεί σε ένα μέρος που ονομάζεται Boukolou, κοντά στη θάλασσα. Ωστόσο, οι ειδωλολάτρες της πόλης ήταν πολύ θυμωμένοι με τον Μάρκο για όλα τα έργα του. Εκείνη τη χρονιά, η γιορτή του Πάσχα συνέβη την ίδια ημέρα με μια γιορτή για τον Αιγύπτιο θεό Σέραπη (24 Απριλίου). Υποκινούμενες, ομάδες ειδωλολατρών εισήλθαν στο ναό, συνέλαβαν τον Μάρκο, έβαλαν σχοινί γύρω από το λαιμό του, και τον έσυραν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, μέχρι να πέσει σάρκα.
Ο θάνατος του Αγίου Μάρκου
Εκείνο το βράδυ τον έριξαν στην φυλακή. Κατά τη διάρκεια της νύχτας λέγεται ότι τον Μάρκο επισκέφτηκε για πρώτη φορά ένας άγγελο και, στη συνέχεια, ο ίδιος ο Ιησούς, που τον ενθάρρυναν. Το επόμενο πρωί (25 Απριλίου), οι ειδωλολάτρες πήραν τον Μάρκο από τη φυλακή και τον έσυραν και πάλι μέσα από την πόλη έως ότου πέθανε. Στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο μέρος που λέγεται Άγγελοι και προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του Μάρκου, αλλά σύμφωνα με το μύθο μια μεγάλη θύελλα ξέσπασε, και οι ειδωλολάτρες τρομοκρατήθηκαν. Τέλος, οι πιστοί πήραν το σώμα του Μάρκου και το έφεραν πίσω να ταφεί στην εκκλησία, στα ανατολικά προάστια της Αλεξάνδρειας.
Το μαρτύριο του Αγίου Μάρκου από τον Fra Angelico
Η παράδοση του μαρτυρίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια εξαπλώθηκε σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κυρίως στην Ιταλία, και πολλοί Χριστιανοί ταξίδευαν στην Αίγυπτο για να επισκεφθούν τον τάφο του ευαγγελιστή στην Ανατολική Αλεξάνδρεια.
"Ο πιο σημαντικός από τους πρώτους χριστιανικούς ιερούς τόπους στην Αλεξάνδρεια ήταν αναμφίβολα το Boukolou, όπου, σύμφωνα με τις Πράξεις του Μάρκου, οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν το μέρος λατρείας τους και όπου ο άγιος συνάντησε το θάνατό του και ετάφη. Εδώ ανεγέρθηκε το μαρτύριο του Αγίου Μάρκου, όπως μαρτυρείται από τα τέλη του τέταρτου αιώνα. ... Ο Επιφάνιος αναφέρεται σε αυτό ως «η εκκλησία του Baukalis», η οποία θα αναλάβει να είναι μια φθορά, ή παραλλαγή, του Boukolos... δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μνημείο του Αγίου Μάρκου βρισκόταν στο βόρειο-ανατολικό τμήμα της πόλης («στην ανατολική περιοχή», «δίπλα στη θάλασσα, κάτω από τους βράχους»), πιθανώς κοντά στη θέση του σημερινού Κολεγίου του Αγίου Μάρκου των Χριστιανικοί Αδελφών. Μέχρι τον τέταρτο αιώνα , που αρχίζει το έγγραφο μας, η εν λόγω περιοχή ήταν έξω από την πόλη, μια θέση για την «βοσκή αγελάδων». Όμως, κατά τον πρώτο αιώνα η περιοχή αυτή ήταν η κύρια εβραϊκή συνοικία, που περιγράφεται από τον Ιώσηπο". [2]
Μία από τις πρώτες μαρτυρίες σχετικά με το μαρτύριο του Αγίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια, εκτός από τις πράξεις, βρίσκεται στην ποίηση του Αγίου Παουλίνου. Ο Άγιος Παουλίνος της Nola (352-431), νότια της Ρώμης στη δυτική ακτή της Ιταλίας, χειροτονήθηκε ιερέας τα Χριστούγεννα του 395 και χειροτονήθηκε επίσκοπος της Nola το 409. Επίσης είναι σημαντικός χριστιανός ποιητής, παρέχει την ταχύτερη εξωτερική μαρτυρία της παράδοσης για το μαρτύριο του Μάρκου στην Αλεξάνδρεια. Σε ένα από τα ποιήματά του αναφέρει τη σύγκρουση Μάρκου με τη λατρεία του Σέραπη στην Αλεξάνδρεια, μια σύγκρουση που οδήγησε στην φυλάκιση και το θάνατο του:
"Σε σένα, Αλεξάνδρεια, ο Μάρκος είχε αναθέσει, ...έτσι ώστε η Αίγυπτος δεν θα λατρέψει το βλακώδες βοοειδές κάτω από το όνομα του Apis, (το ιερό ζώο του Σέραπη λατρευόταν στην Αλεξάνδρεια)... Ο Σατανάς επίσης έφυγε από την Αίγυπτο, όπου είχε λάβει αναρίθμητες μορφές και αμέτρητα ονόματα κατάλληλα για διαφορετικά τέρατα. Έτσι διαμόρφωσε τον άγιο Ιωσήφ σε Σέραπη, κρύβοντας το σεβαστό όνομα κάτω από το όνομα του θανάτου." [3]
Μαρμάρινη προτομή του Σέραπη που φοράει στο κεφάλι ένα μόδιο
Τελικά, τον ένατο αιώνα, σύμφωνα με ένα μύθο, δύο ή τρεις φιλόδοξοι έμποροι από την ιταλική πόλη της Βενετίας μπόρεσαν να κλέψουν τα λείψανα του Μάρκου από τον τάφο του στην Αλεξάνδρεια. Το 828, ο Μάρκος αντικατέστησε την Αγία Θεοδώρα, ως πρώτος προστάτης της Βενετίας, όπου μια νέα βασιλική χτίστηκε γι 'αυτόν.
Σύνταξη-Επιμέλεια Αντίγονος για τα Αόρατα Γεγονότα
Στο ορόσημο του, την Ιστορία της Εκκλησίας, γραμμένο στα Ελληνικά περίπου το έτος 310, ο Ευσέβιος γράφει: «Τώρα, λένε ότι αυτός ο Μάρκος ήταν η πρώτη που πήγε στην Αίγυπτο για να κηρύξει το ευαγγέλιο, το οποίο είχε ήδη γράψει, και ο πρώτος που οργάνωσε εκκλησίες στην ίδια την Αλεξάνδρεια» (Ευσέβιος, HE 2.16.1). Τα στοιχεία αυτά συμπληρώνονται από το Χρονικό του Ευσέβιου, όπου τοποθετεί την άφιξη Μάρκου στην Αλεξάνδρεια κατά το τρίτο έτος της βασιλείας του Κλαύδιου, η οποία ήταν το 41-42 ή 43-44 μ.Χ. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από δέκα έτη μετά την ημερομηνία που έχει οριστεί για το θάνατο του Ιησού, που παραδοσιακά θεωρείται ότι είναι το 33 μ.Χ.
Εν τω μεταξύ, η παραδοσιακή αιγυπτιακή αναφορά για την ιστορία της πρώιμης Κοπτικής Εκκλησίας συμφωνεί με τον Ευσέβιο σχετικά με το ρόλο του Μάρκου ως ιδρυτή της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. Ωστόσο, ο Sawirus ibn al-Muqaffa δίνει μια λίγο πιο μεταγενέστερη ημερομηνία από την άφιξη του Μάρκου στην Αλεξάνδρεια: (c. 48 μ.Χ) «Κατά το δέκατο πέμπτο έτος μετά την Ανάληψη του Χριστού, ο άγιος Πέτρος έστειλε τον Άγο Μάρκο, πατέρα και ευαγγελιστή, στην πόλη της Αλεξάνδρειας, για να ανακοινώσει την καλή είδηση (Ευαγγέλιο) εκεί». [1] Η ιστορία των Πατριαρχών που αποδόθηκε στον Sawirus ibn al-Muqaffa είναι πραγματικά μια πολυ-γενεαλογική επιτομή της ιστορίας της αιγυπτιακής εκκλησίας, που βασίζεται σε διάφορες πρώιμες Κοπτικές πηγές, και αναθεωρήθηκε και μεταφράστηκε στα αραβικά στον ενδέκατο αιώνα.
Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή του Μάρκου στην Αίγυπτο βρίσκονται στην Κοπτική αναφορά καταγραμμένη από τον Sawirus, η οποία πιστεύεται ότι προέρχεται από μια προηγούμενη πηγή. Αυτή η πηγή, γνωστή ως Οι Πράξεις του Μάρκου, δίνει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις δραστηριότητες του Μάρκου στην Αίγυπτο, συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς του μαρτυρίου του ευαγγελιστή στην Αλεξάνδρεια. Οι Πράξεις του Μάρκου έχουν συλλέξει κάποιες πρώτες προφορικές παραδόσεις και τις θέτουν μέσα σε μια μεγαλύτερη αφήγηση, περιγράφοντας λεπτομέρειες της αποστολής και του μαρτυρίου του Μάρκου στην Αλεξάνδρεια. Ενώ η ακριβής ημερομηνία της σύνθεσης για τις Πράξεις του Μάρκου είναι αβέβαιη, οι παραδόσεις αυτές είναι ανιχνεύσιμες τουλάχιστον από τα τέλη του τέταρτου ή τις αρχές του πέμπτου αιώνα. Οι Πράξεις ενσωματώνουν δύο ρεύματα της παράδοσης μέσα σε ένα ενιαίο αφήγημα. Το πρώτο ρεύμα αφορά ίδρυση από τον Μάρκο της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Το δεύτερο ρεύμα αφορά το μαρτύριο του Μάρκου, και παρέχει μια εξήγηση για τη δημιουργία της εκκλησίας του μαρτυρίου του στα περίχωρα της Αλεξάνδρειας.
Το έγγραφο γράφτηκε αρχικά στην ελληνική και την Κοπτική γλώσσα, και εκδόθηκε σε πολλές άλλες γλώσσες. Η κύρια πορεία της ιστορίας στις πράξεις του Μάρκου πηγαίνει κάπως έτσι: όταν οι απόστολοι στάλθηκαν στις αποστολές τους, ο Μάρκος έλαβε ως περιοχή τη χώρα της Αιγύπτου και τις γύρω περιοχές της. Αρχικά πήγε στην Κυρήνη, (στη Λιβύη) (σε μια δεύτερη έκδοση τον κάνει ντόπιο της Κυρήνης), όπου έκανε πολλή δουλειά για να μεταστρέψει πολλούς στη χριστιανική πίστη. Ενώ στην Κυρήνη, ο Μάρκος είχε ένα όραμα που του έλεγε ότι θα πρέπει να πάει στην Αλεξάνδρεια.
Έφτασε στην Αλεξάνδρεια την επόμενη μέρα και πήγε σε ένα μέρος που λέγεται Mendion. Καθώς έμπαινε στην πύλη της πόλης, ο ιμάντας του σανδάλι του έσπασε, και ο Μάρκος έψαχνε για τσαγκάρη για να το φτιάξει. Καθώς ο τσαγκάρης δούλευε στο σανδάλι, τραυμάτισε το αριστερό του χέρι και φώναξε από τον πόνο, «ο Θεός είναι ένας», ο Μάρκος θεράπευσε το χέρι του τσαγκάρη στο όνομα του Ιησού. Για να δείξει την ευγνωμοσύνη του, ο τσαγκάρης κάλεσε τον Μάρκο στο σπίτι του για γεύμα. Εκεί ο Μάρκος άρχισε να κηρύττει το ευαγγέλιο του Ιησού, λέγοντας στον άνθρωπο τις προφητείες που σχετίζονται με τον Χριστό. Ο τσαγκάρης είπε ότι δεν γνώριζε αυτά τα γραπτά, αν και ο ίδιος ήταν εξοικειωμένος με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια και άλλα πράγματα που οι Αιγύπτιοι μάθαιναν από την παιδική ηλικία. Ο άνθρωπος που τελικά μεταστράφηκε, και αυτός και ολόκληρη η οικογένειά του βαφτίστηκαν, και πολλοί άλλοι επίσης. Το όνομα του τσαγκάρη ήταν Ανανίας (η άλλη εκδοχή έχει Anianus). Τελικά, ορισμένοι ειδωλολάτρες «άνδρες της πόλης», εξοργισμένοι από αυτές τις μεταστροφές, προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Μάρκο. Ο ευαγγελιστής αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αλεξάνδρεια και να πάει πίσω στην Πεντάπολη, στη Βόρεια Αφρική. Ωστόσο, πριν από την αναχώρηση χειροτόνησε Ανανία (Annianus) ως επίσκοπο για την εκκλησία του, μαζί με τρεις πρεσβύτερους (Milaius, Sabinus, και Cerdo).
Μετά από δύο χρόνια απουσίας, ο Μάρκος επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια και διαπίστωσε ότι η χριστιανική κοινότητα εκεί είχε ακμάσει και μια εκκλησία είχε χτιστεί σε ένα μέρος που ονομάζεται Boukolou, κοντά στη θάλασσα. Ωστόσο, οι ειδωλολάτρες της πόλης ήταν πολύ θυμωμένοι με τον Μάρκο για όλα τα έργα του. Εκείνη τη χρονιά, η γιορτή του Πάσχα συνέβη την ίδια ημέρα με μια γιορτή για τον Αιγύπτιο θεό Σέραπη (24 Απριλίου). Υποκινούμενες, ομάδες ειδωλολατρών εισήλθαν στο ναό, συνέλαβαν τον Μάρκο, έβαλαν σχοινί γύρω από το λαιμό του, και τον έσυραν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, μέχρι να πέσει σάρκα.
Εκείνο το βράδυ τον έριξαν στην φυλακή. Κατά τη διάρκεια της νύχτας λέγεται ότι τον Μάρκο επισκέφτηκε για πρώτη φορά ένας άγγελο και, στη συνέχεια, ο ίδιος ο Ιησούς, που τον ενθάρρυναν. Το επόμενο πρωί (25 Απριλίου), οι ειδωλολάτρες πήραν τον Μάρκο από τη φυλακή και τον έσυραν και πάλι μέσα από την πόλη έως ότου πέθανε. Στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο μέρος που λέγεται Άγγελοι και προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του Μάρκου, αλλά σύμφωνα με το μύθο μια μεγάλη θύελλα ξέσπασε, και οι ειδωλολάτρες τρομοκρατήθηκαν. Τέλος, οι πιστοί πήραν το σώμα του Μάρκου και το έφεραν πίσω να ταφεί στην εκκλησία, στα ανατολικά προάστια της Αλεξάνδρειας.
Η παράδοση του μαρτυρίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια εξαπλώθηκε σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κυρίως στην Ιταλία, και πολλοί Χριστιανοί ταξίδευαν στην Αίγυπτο για να επισκεφθούν τον τάφο του ευαγγελιστή στην Ανατολική Αλεξάνδρεια.
"Ο πιο σημαντικός από τους πρώτους χριστιανικούς ιερούς τόπους στην Αλεξάνδρεια ήταν αναμφίβολα το Boukolou, όπου, σύμφωνα με τις Πράξεις του Μάρκου, οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν το μέρος λατρείας τους και όπου ο άγιος συνάντησε το θάνατό του και ετάφη. Εδώ ανεγέρθηκε το μαρτύριο του Αγίου Μάρκου, όπως μαρτυρείται από τα τέλη του τέταρτου αιώνα. ... Ο Επιφάνιος αναφέρεται σε αυτό ως «η εκκλησία του Baukalis», η οποία θα αναλάβει να είναι μια φθορά, ή παραλλαγή, του Boukolos... δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μνημείο του Αγίου Μάρκου βρισκόταν στο βόρειο-ανατολικό τμήμα της πόλης («στην ανατολική περιοχή», «δίπλα στη θάλασσα, κάτω από τους βράχους»), πιθανώς κοντά στη θέση του σημερινού Κολεγίου του Αγίου Μάρκου των Χριστιανικοί Αδελφών. Μέχρι τον τέταρτο αιώνα , που αρχίζει το έγγραφο μας, η εν λόγω περιοχή ήταν έξω από την πόλη, μια θέση για την «βοσκή αγελάδων». Όμως, κατά τον πρώτο αιώνα η περιοχή αυτή ήταν η κύρια εβραϊκή συνοικία, που περιγράφεται από τον Ιώσηπο". [2]
Μία από τις πρώτες μαρτυρίες σχετικά με το μαρτύριο του Αγίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια, εκτός από τις πράξεις, βρίσκεται στην ποίηση του Αγίου Παουλίνου. Ο Άγιος Παουλίνος της Nola (352-431), νότια της Ρώμης στη δυτική ακτή της Ιταλίας, χειροτονήθηκε ιερέας τα Χριστούγεννα του 395 και χειροτονήθηκε επίσκοπος της Nola το 409. Επίσης είναι σημαντικός χριστιανός ποιητής, παρέχει την ταχύτερη εξωτερική μαρτυρία της παράδοσης για το μαρτύριο του Μάρκου στην Αλεξάνδρεια. Σε ένα από τα ποιήματά του αναφέρει τη σύγκρουση Μάρκου με τη λατρεία του Σέραπη στην Αλεξάνδρεια, μια σύγκρουση που οδήγησε στην φυλάκιση και το θάνατο του:
"Σε σένα, Αλεξάνδρεια, ο Μάρκος είχε αναθέσει, ...έτσι ώστε η Αίγυπτος δεν θα λατρέψει το βλακώδες βοοειδές κάτω από το όνομα του Apis, (το ιερό ζώο του Σέραπη λατρευόταν στην Αλεξάνδρεια)... Ο Σατανάς επίσης έφυγε από την Αίγυπτο, όπου είχε λάβει αναρίθμητες μορφές και αμέτρητα ονόματα κατάλληλα για διαφορετικά τέρατα. Έτσι διαμόρφωσε τον άγιο Ιωσήφ σε Σέραπη, κρύβοντας το σεβαστό όνομα κάτω από το όνομα του θανάτου." [3]
Τελικά, τον ένατο αιώνα, σύμφωνα με ένα μύθο, δύο ή τρεις φιλόδοξοι έμποροι από την ιταλική πόλη της Βενετίας μπόρεσαν να κλέψουν τα λείψανα του Μάρκου από τον τάφο του στην Αλεξάνδρεια. Το 828, ο Μάρκος αντικατέστησε την Αγία Θεοδώρα, ως πρώτος προστάτης της Βενετίας, όπου μια νέα βασιλική χτίστηκε γι 'αυτόν.
Σύνταξη-Επιμέλεια Αντίγονος για τα Αόρατα Γεγονότα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου