Οικονομικά Αγράμματοι

Οικονομικά Ελεύθερος είναι ο Πλούσιος; Αυτός που έχει πολλά χρήματα είναι οικονομικά ελεύθερος; Είναι Πλούσιος; Ο Πλούτος έχει σχέση μόνο με τα χρήματα και αν όχι τότε ποιός είναι Πλούσιος; Αυτό που χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις, άμεσα, πριν κατέβεις στην πλατεία και το παίξεις αγανακτισμένος-σχιζοφρενής, είναι το ότι, το Χρήμα και ο Πλούτος δεν είναι επικίνδυνο, απαγορευμένο ή καταστροφικό.

Είναι Οικονομικά Ελεύθερος ο Πλούσιος;

Αυτός που έχει πολλά χρήματα είναι οικονομικά ελεύθερος; Είναι Πλούσιος; Ο Πλούτος έχει σχέση μόνο με τα χρήματα και αν όχι τότε ποιός είναι Πλούσιος; Αυτό που χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις, άμεσα, πριν κατέβεις στην πλατεία και το παίξεις αγανακτισμένος-σχιζοφρενής, είναι το ότι, το Χρήμα και ο Πλούτος δεν είναι επικίνδυνο, απαγορευμένο ή καταστροφικό. Η αμάθεια, η απροετοίμαστη δράση, ο ανεκπαίδευτος ψυχισμός, η μη χρήση του Νου, είναι επικίνδυνη και καταστροφική. Αντί λοιπόν να κάτσεις να μάθεις, να εκπαιδευτείς, να αποκτήσεις οικονομική παιδεία, προτιμάς την πλατεία και τον χαβαλέ. Αλλά, το παιχνίδι δεν παίζεται έτσι, αν θέλεις να έχεις κάποια πιθανότητα να κερδίσεις, ειδικά όταν παίζεις με βιρτουόζους, που δεν χρειάζεται καν να κλέψουν για να κερδίσουν.

* Πλοῦτος: Παρὰ τὸ πολὺς, καὶ τὸ τῶ, τὸ λαμβάνω καὶ δέχομαι, πολύουτος· καὶ συγκοπῇ, πλοῦτος· καὶ Πλούτων λέγεται ὁ ᾅδης, ἀπὸ τοῦ τοὺς ἀποθανόντας μηδενὸς δεῖσθαι, ὡς οἱ πλούσιοι· ἢ ὅτι ἐκ τῆς γῆς ὁ πλοῦτος εὑρίσκεται τοῖς ἀνθρώποις· ὅθεν καὶ Ἡσίοδος, Δημήτηρ μὲν Πλοῦτον ἐγείνατο.

Στη Θεογονία του Ησιόδου ο Πλούτος, έχει γεννηθεί στην Κρήτη, αναφέρεται ως γιος της θεάς Δήμητρας και του Ιασίωνα. Ο Πλούτος εμφανίζεται στην ακολουθία της Δήμητρας ή της Περσεφόνης. Απεικονίζεται με τα χαρακτηριστικά ενός νέου άνδρα, ο οποίος κρατά κάποτε το «Κέρας της Αμαλθείας». Όμως στην ουσία δεν είναι παρά μια άλλη ονομασία του Πλούτωνα/Αδη/Αιδωνέα/Δια όπου ΑΙΔΗΣ μπορούμε να δουμε και Η-ΔΙΑΣ ή Η –ΙΔΑΣ και ο ΑΙΔΩΝΕΑΣ με αναγραμματισμό το ΝΑΩ-ΙΔΕΑΣ δηλαδή Ρέω αναβλύζω Ιδέες, αλλά και ΙΔΑΣ ή ΔΙΑΣ ΕΝ Α Ω δηλαδή η ΙΔΑ ή ο ΔΙΑΣ είναι ένα το Α και το Ω.

* Ἅιδης ὁ καὶ Πλούτων. ἀπὸ τοῦ πάντα τὰ καλὰ εἰδέναι καὶ παρέχειν· μέγας γὰρ σοφιστὴς καὶ εὐεργέτης τῶν παρ’ αὐτῷ (cf. Pl. Cra. 403a, 404b,

Άδης και Πλούτος, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, λένε, αυτοί που πιστεύουν πως ο χρόνος υπάρχει, όσο για το χρήμα ας μπούμε κατευθείαν στην ουσία. Ας δούμε τι είναι Πλούσιος για να μπορέσουμε να γίνουμε αυτό που η λέξη λέει. Ένας από τους ποιο επικρατέστερους ορισμούς του πλούσιου παγκοσμίως είναι ο εξής. Πλούσιος είναι αυτός, που αν σταματήσει να δουλεύει, μπορεί να συνεχίσει να ζει κανονικά, για μεγάλο χρονικό διάστημα, έως και για πάντα. Δες τι αναφέρει το λεξικό στο τέλος του άρθρου. Αν συγκρίνουμε δύο ανθρώπους μεταξύ τους για το ποιος είναι ποιο πλούσιος, τότε λέμε, ότι ποιο πλούσιος είναι αυτός που μπορεί να μην δουλεύει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και μπορεί να ζει με ανέσεις. Όμως αυτός ο ορισμός δεν ταιριάζει απόλυτα με την λέξη πλούσιος.

Τι σημαίνει η ίδια η λέξη πλούσιος.

Πλούσιος είναι αυτός που έχει πλέον της ουσίας, μένει να δούμε τι είναι η ουσία.
Περιούσιος είναι αυτό περί της ουσίας.
Επιούσιος είναι αυτός επί της ουσίας.
Χρήματα, προκύπτει από την λέξη χρήσιμο / χρήσιμα και money. Τα χρήματα είναι απλά χρήσιμα, (όχι απαραίτητα) το μέσο για να πετύχουμε τον στόχο μας.

Ποια είναι η “ουσία” που αν έχεις περισσότερα από αυτήν, καλείσαι πλούσιος; Η ουσία, είναι οι βασικές ανάγκες του ανθρώπου και η ποιο βασική είναι το φαγητό. Γι αυτό και στην προσευχή υπάρχει η γραμμή “Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον” Αλλά το φαγητό μπορεί και πρέπει, να είναι ελάχιστο, έως καθόλου. Επομένως χρειάζονται ελάχιστα χρήματα για να διατραφεί ένας άνθρωπος καλά, υγιεινά και άριστα. Η Ουσία που από αυτή απαιτείται πολύ, επί ή περί, για να θεωρείται κάποιος πλούσιος, δεν είναι το φαγητό. Άλλωστε το φαγητό ανήκει στα κάτω Τσάκρα και η μόνιμη ενασχόληση με αυτό, όπως και με το σεξ ή το χρήμα, δείχνει πως πρόκειται για όντα Οργανικές Πύλες. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως αυτό είναι το χαρακτηριστικό που καταδεικνύει τις Ο.Π. και οι εκκλησίες είναι από τις πρώτες που ρίχνουν ένα πνευματικό άνθρωπο, στα επίπεδα της Συγκινησιακής πανούκλας των Οργανικών Πυλών.

Ο Πλούτος/Πλούτωνας λέγεται και ο Πλούτος από το πολύς και τω λαμβάνω και δέχομαι και βέβαια ο ΑΔΗΣ. Πλούσιος, είναι αυτός, που έχει πράγματα και χρήματα πέρα της ουσίας, δηλαδή έχει καλύψει τα βασικά στοιχεία επιβίωσης και έχει περισσότερα, μη απαραίτητα, για την επιβίωση του. Xωρίς να δουλεύει αδιάκοπα. Ο Πλούτος ορίζεται σε σχέση με τον χρόνο, χωρίς να είναι χρόνος. Έτσι η ίδια η λέξη πλούσιος απέχει από τον ορισμό που δώσαμε ποιο πάνω για τον πραγματικά πλούσιο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μάλλον δεν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι, αλλά οικονομικά ανεξάρτητοι, εφ όσον μιλάμε για χρήματα τώρα. Δηλαδή να καταφέρουμε, με κάποιον τρόπο, να σταματήσουμε να δουλεύουμε, για τον οποιοδήποτε λόγο και να μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε φυσιολογικά. Θα μπορούσαμε να το πούμε και οικονομικά ελεύθεροι.

Οικονομικά Ελεύθεροι – όμως μέσα στην λέξη πλούσιος υπάρχει η σκλαβιά.

Εσείς αν σταματήσετε αύριο την εργασία σας, πόσο διάστημα μπορείτε να περάσετε με αυτά τα χρήματα που έχετε; Μια μέρα, έναν μήνα, έναν χρόνο, δέκα χρόνιας Όσο ποιο πολύ μπορείτε να περάσετε με αυτά που έχετε χωρίς να δουλεύετε τόσο ποιο Οικονομικά ελεύθεροι είσαστε. Αν είσαστε γεμάτοι σπίτια, μεγάλες επιχειρήσεις, δάνεια που τρέχουν, υπαλλήλους που πληρώνεται, πανάκριβα αυτοκίνητα, και όλοι γύρω σας θεωρούν πλούσιο – είσαστε πράγματι πλούσιοι, αλλά είσαστε και οικονομικά ελεύθεροι; Αν αύριο σταματήσετε να πηγαίνετε στην δουλειά σας, πόσες μέρες μπορείτε να ζήσετε με αυτά που έχετε; Έτσι θα μπορούσαμε ίσως και να πούμε ότι αυτό που επιδιώκουμε στην ουσία, δεν είναι πράγματα πέραν της ουσίας, αλλά η ίδια η ουσία, και αυτή είναι η ελευθερία μας, και στην συγκεκριμένη περίπτωση την λέμε οικονομική ελευθερία. Όμως πώς να πετύχουμε την οικονομικής μας ελευθερία όταν είμαστε «οικονομικά αγράμματοι»

Και το σχολείο τι έκανε, γιατί δεν μας τα έμαθε αυτά; Δεν έχετε αναρωτηθεί γιατί στο σχολείο δεν μας μαθαίνουν τα πλέον χρήσιμα και απαραίτητα πράγματα για την πορεία μας στην ζωή παρά μας μαθαίνουν άχρηστα πράγματα που τις περισσότερες φορές δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα; Γιατί το σχολείο δεν θα σας μάθει ποτέ την ουσία, στόχος του είναι να σας εκπαιδεύσει να χάνετε.

Οκ, και τώρα η βασική ερώτηση; Πόσα χρήματα θέλετε; Πόσα συνολικά ή πόσα το μήνα, ή πόσα την μέρα, δεν έχει σημασία, απαντήστε στον εαυτό σας πόσα λεφτά χρειάζεστε να έχετε; Στ’ αλήθεια, ποιές είναι οι Αληθινές ανάγκες σας. Ξέρετε να ξεχωρίζετε τις Αληθινές σας ανάγκες από τις πλασματικές; Απαντήστε πρώτα στον εαυτό σας, γνωρίζετε πόσα χρήματα θέλετε να έχετε το μήνα; – και γιατί τόσα; Το έχετε ποτέ σκεφτεί; Μια απάντηση είναι η εξής: Χρειάζεστε τόσα χρήματα όσα είναι απαραίτητα για να πετύχετε τους στόχους σας. Να υποθέσω πως έχετε συγκεκριμένους στόχους και όχι κάποια ανοησία του στυλ “να έχω πολλά χρήματα” ή να “περνάω καλά” ακόμη και η χαζή της γειτονιάς που θέλει να γίνει τηλεοπτική περσόνα ή μοντέλο, έχει ΞΕΚΑΘΑΡΟ στόχο που αν διαθέτει αρκετή ελευθεριότητα #1 μπορεί άνετα να τον πετύχει.

Αποτυχημένος είναι ο τοξότης που δεν πετυχαίνει τον στόχο του. Άρα τόσα χρήματα χρειάζεστε, όσα είναι απαραίτητα για να πετύχετε τον στόχο σας. Χρειάζεται να γίνετε πλούσιος για αυτό; Φυσικά όχι, αρκεί να έχετε τα επί της ουσίας. Που είναι η διαφορά; Χρειάζεται να γίνετε οικονομικά ανεξάρτητος και οικονομικά ελεύθερος για να πετύχετε τους στόχους σας. Για να γίνετε οικονομικά ανεξάρτητος ένας είναι ο κανόνας: Οικονομικά ανεξάρτητος, γίνεται αυτός, που με τα χρήματα του αγοράζει, ποιό πολλά ενεργητικά παρά παθητικά πράγματα.

> Τα ενεργητικά είναι αυτά που φέρνουν και άλλα χρήματα.

> Τα παθητικά είναι αυτά που τρώνε κι άλλα χρήματα.

Παθητικά τα λέμε γιατί τα γράφουμε στο παθητικό μας, είναι αυτά τα χρήματα που αναγκαστικά πρέπει να πληρώνουμε κάθε μήνα, ενεργητικά τα λέμε γιατί τα γράφουμε στο ενεργητικό μας, και είναι αυτά που μας δίνουν χρήματα τον μήνα χωρίς να δουλεύουμε ή με πολύ λίγη δουλειά. Κάποιος που δουλεύει σκλαβωμένος στην δουλειά του για όλη του την ζωή, έστω και αν βγάλει πολλά εκατομμύρια, και μερικά τα έχει στείλει στην Ελβετία, είναι σίγουρα πλούσιος γιατί έχει πλέον της ουσίας πράγματα, αλλά δεν είναι ανεξάρτητος – ποιο πολύ σκλαβωμένος είναι γιατί φοβάται μην χάσει τα λεφτά του που είναι μαζεμένα, και είναι και ποιο πολύ σκλαβωμένος γιατί η δουλειά του δεν τον αφήνει να σταματήσει να χαρεί αυτά που έβγαλε, και να εστιάσει στους πραγματικούς του στόχους.

Καμιά φορά αυτοί είναι τόσο πωρωμένοι να βγάλουν ποιο πολλά λεφτά που ξεχνάνε να κάνουν οικογένεια, και κάποια στιγμή όταν πεθαίνουν συνειδητοποιούν ότι όλα τους τα λεφτά θα πάνε σε αγνώστους, σε τρίτους, στο σόι, άλλα θα τα φάνε οι τράπεζες και ξεχασμένες θυρίδες θα ανοικτούν μετά από χρόνια και θα γίνουν απόκτημα των τραπεζών. Οπότε δεν ψάχνουμε στην ουσία να γίνουμε πλούσιοι αλλά ψάχνουμε να γίνουμε οικονομικά ανεξάρτητοι, ώστε να είμαστε ελεύθεροι να πετύχουμε τους στόχους μας, και για να γίνουμε οικονομικά ανεξάρτητοι πρέπει να καταλάβουμε τι είναι τα ενεργητικά και τι τα παθητικά.

Και αυτός ο κανόνας που σας δίνω είναι αυταπόδεικτος. Δεν χρειάζεται δηλαδή να το ψάξετε και πολύ για να δείτε ότι έτσι είναι. Είναι απλό. Αν με τα χρήματα σας αγοράζεται πράγματα που σας τρώνε κι άλλα χρήματα τότε γίνεστε περισσότερο φτωχός, ενώ αν με τα χρήματα σας αγοράζεται πράγματα που σας φέρνουν πίσω χρήματα, τότε αρχίζετε και γίνεστε οικονομικά ανεξάρτητος. Μερικά απλά και πολύ γενικά παραδείγματα ενεργητικών και παθητικών.

Ενεργητικός πλούτος: Αν είχατε 10 σπίτια και τα νοικιάζατε, θα είχατε το μήνα ένα πολύ καλό εισόδημα, και η μόνη σας ασχολία θα ήταν να εισπράξετε το ενοίκιο. Όλος ο άλλος χρόνος σας θα ήταν διαθέσιμος για τους στόχους σας και θα ήσασταν οικονομικά ανεξάρτητος. Αν λοιπόν με τα χρήματα σας αγοράσετε ένα σπίτι και το νοικιάσετε αυτό είναι ένα ενεργητικό στοιχείο που σας φέρνει πίσω χρήματα.

Παθητικός πλούτος: Αν τώρα με τα χρήματα σας αγοράσετε ένα δάνειο, για να αγοράσετε ένα σπίτι να μείνετε, τότε αυτό το δάνειο είναι παθητικό, και κάθε μήνα σας τρώει χρήματα τα οποία για να τα πληρώνετε θα πρέπει να δουλεύετε χωρίς σταματημό, μέχρι να εξοφλήσετε το δάνειο του σπιτιού και εφ όσον δεν έχετε ενδιάμεσα πάρει και άλλο δάνειο, για επίπλωση, αυτοκίνητο, εξοχικό κλπ.

* Αν αγοράσετε ένα πολύ ακριβό αμάξι, αυτό είναι ένα παθητικό γιατί κάθε μήνα, σας τρώει πάρα πολύ βενζίνη, η ασφάλεια του είναι ακριβή, το σήμα και η εφορία ανεβασμένη, και για να το έχετε πρέπει να δουλεύετε κάθε μήνα για να πληρώνετε τα έξοδα του αμαξιού.

* Το ρεύμα στο σπίτι είναι ένα παθητικό που πρέπει να πληρώνετε κάθε μήνα. Το ίδιο και το τηλέφωνο. Το ίδιο και το νερό. Το κινητό είναι επίσης ένα παθητικό που σας τρώει χρήματα. Σχεδόν τα περισσότερα από τα πράγματα που αγοράζετε σας τρώνε επιπλέον χρήματα το μήνα, ακόμη και ένα τεράστιο άδειο κουτί στην άκρη του σπιτιού σας τρώει χρήματα αποθήκευσης και σας περιορίζει τον χώρο.

Το δικτυακό μάρκετινγκ που υπόσχεται κάτι παρόμοιο είναι κάτι διαφορετικό. Στο δικτυακό μάρκετινγκ πρέπει να δουλεύεις σκληρά για χρόνια και να μπορέσεις (ΑΝ μπορέσεις) να φτιάξεις κάποιο ισχυρό πελατολόγιο (κάποια ισχυρή γραμμή), μπορεί ίσως να ζεις για κάποιο διάστημα χωρίς να δουλεύεις, με τις πωλήσεις που θα κάνουν οι από κάτω σου, όμως αυτό είναι η εξαίρεση και δεν δουλεύει πάντα. Εξαρτάται η ανάπτυξη του από διάφορες συγκυρίες, που δεν είναι του παρόντος άρθρου. Διαφημίζουν ότι κάνουν αυτό που λέμε τώρα εδώ, ότι σε κάνουν οικονομικά ανεξάρτητο, αλλά στην πράξη δεν είσαι καθόλου. Έτσι μην μπερδευτείτε, εδώ δεν μιλάω για δικτυακό μάρκετινγκ – ούτε το προτείνω, ούτε το απορρίπτω, σε κάποιο άλλο άρθρο θα αναλύσουμε αυτού του είδους την επιχειρηματικότητα, απλά ΕΔΩ ΤΩΡΑ, μιλάω για κάτι διαφορετικό.

Αν δείτε από την μεριά του κράτους και των τραπεζών, οτιδήποτε ενεργητικό είναι απαγορευμένο, και το επιτρέπουν μόνο στο κράτος και τους δικούς τους. Παράδειγμα οι τράπεζες, είναι το πλέον ενεργητικό στοιχείο, για τις ίδιες φυσικά – για εμάς είναι παθητικό. Τι κάνουν οι τράπεζες; Μας δίνουν χρήματα και μας ζητάνε τα χρήματα συν τον τόκο, συν τα έξοδα, συν τόκους επί των τόκων. Δηλαδή με τα χρήματα της, που δεν τα έχει, η τράπεζα αγοράζει από εμάς ενεργητικά, όπου της φέρουν πάρα πολλά χρήματα χωρίς να δουλεύει και δεν θεωρούμε δουλειά αυτούς που απλά μετράνε πόσα πήρανε και πόσα δώσανε. Αν πάμε να το κάνουμε αυτό εμείς απαγορεύετε με νόμο και μας λένε και τοκογλύφους. Ο Πλάτων στους Νόμους, ρητά ζητά να απαγορευτούν τα έντοκα δάνεια.

Το κράτος κάθε φορά που ανακαλύπτει κάποιο ενεργητικό για τους ανθρώπους είτε το φορολογεί υπερβολικά για να το πάρει το ίδιο και να μην είναι συμφέρον για εμάς, είτε βγάζει νόμο και το απαγορεύει. Έτσι θα πρέπει να ψάξετε πάρα πολύ να βρείτε ενεργητικά πράγματα στην ζωή σας για να μπορέσετε να γίνεται οικονομικά ανεξάρτητοι. Μερικά ενεργητικά μπορεί να είναι, μετοχές στο χρηματιστήριο, αν και αυτές μπορεί να αποδειχτούν -και συνήθως αποδεικνύονται-μέγα παθητικό, τα δικαιώματα κάποιου βιβλίου που γράψατε, ή μιας ταινίας που φτιάξατε, ή ενός προγράμματος, ή μια ιδέας ευρεσιτεχνίας, ένας δίσκος, μια μουσική. Δηλ. κάθε Πνευματικό Δικαίωμα και με την προϋπόθεση πως θα το προωθήσετε με τους κανόνες της αγοράς, δηλ. με τους κανόνες που απαγορεύουν να γίνετε οικονομικά ελεύθερος. Παραλογισμός, το γνωρίζω από πρώτο χέρι.

Ας συνειδητοποιήσετε ότι πρέπει να αποφεύγετε τα παθητικά, γιατί αυτά σας χώνουν ποιο βαθιά μέσα στην τρύπα του μαύρου έρεβους της παράνοιας. Μπορείτε να αρχίσετε να αναγνωρίζετε τα παθητικά γύρω σας και να μην τα αγοράζετε. Μπορείτε γενικά να βάλετε ένα πλάνο στην ζωή σας, να γεμίσετε με ενεργητικά που θα σας φέρνουν χρήματα, και μετά αφού το πετύχετε αυτό – σε αφθονία- μπορείτε να πάρετε και τα υπόλοιπα.

Σκεφτείτε όταν μια διαφήμιση σας κάνει μια εμφύτευση > Τώρα προσφορά 50% και από 100 ευρώ τώρα παίρνετε το όμορφο φόρεμα μονάχα 50 !!! Αν υποκύψετε τουλάχιστον να γνωρίζετε, πως δεν έχετε κέρδος 50 ευρώ, αλλά φεύγουν από την τσέπη σας 50 ευρώ, για κάτι που προφανώς δεν το χρειάζεστε. Δηλ. δεν κερδίζετε 50 ευρώ αλλά χάνετε 50 ευρώ. Είναι ουσιώδες όταν αποφασίζετε να βγάζετε χρήματα από το πορτοφόλι σας, να μην επηρεάζεστε από τις εμφυτεύσεις που σας κάνουν και να σκέπτεστε από ΠΡΙΝ -το χρειάζομαι αυτό; Όχι αν το θέλετε, σίγουρα το θέλετε, διαφορετικά δεν θα το βλέπατε καν, αλλά αν το χρειάζεστε, για να βγάλετε από την τσέπη σας ένα 50ευρω.

Βγάζοντας χρήματα από το τίποτα

Η πρώτη φορά που δημιουργήθηκε σύγχυση με τη φαινομενική ομοιότητα των ονομάτων δύο τόσο έντονα διαφορετικών περιοχών, ήταν όταν τις πρώτες μέρες ακόμα στο Λονδίνο, έγραψα με λευκή κιμωλία στον μαυροπίνακα του ανοιχτού ψυγείου του The Life Goddess, στη Store street: Kaseri Sohou. Προέκυψε, όπως ήταν αναμενόμενο, η πρώτη ερώτηση ενός συμπαθέστατου Λονδρέζου, αν αυτό το νοστιμότατο γαλακτοκομικό προϊόν παράγεται λίγα μέτρα πιο κάτω στο Soho. Η απάντησή μου, μέσα στο κλίμα του δημοφιλούς βρετανικού χιούμορ, ήταν «όχι, εξ όσων γνωρίζω, το μόνο που παράγει το Soho είναι σκουπίδια και το κάνει με μεγάλη επιτυχία». Σε αντίθεση, του εξήγησα, αυτή η ορεινή περιοχή που βρίσκεται τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά στη Θεσσαλονίκη, που η μοίρα της έλαχε να μοιάζει τόσο πολύ «ονομαστικά» με το πιο ζωντανό «διασκεδαστικά» κομμάτι του Λονδίνου, παράγει τόσα μα τόσα καλούδια. Μεταξύ αυτών είναι το φημισμένο κασέρι Σοχού, το κατσικίσιο τυρί Σοχού μοναδικής γεύσης, την άγρια ρήγανι, τα αρωματικά, το μέλι, κρασιά και πόσα άλλα καλούδια.

Το βασικό θέμα που προκύπτει, όταν κάθομαι να αναλογιστώ, πώς κατάφεραν οι Βρετανοί να βγάλουν χρήματα από το τίποτα, πάντα στο μυαλό μού έρχεται ο τηλεφωνικός τους θάλαμος. Τι να πει κανείς και πόσο να θαυμάσει, market wise, αυτούς που πετύχανε να αναγάγουν σε παγκόσμιο tourist icon, ένα κόκκινο κουτί τηλεφωνικού θαλάμου και να πουλιέται αυτό σε εκατομμύρια αντίγραφα παγκοσμίως. Είναι τόσο μεγάλη η επιτυχία, μάλιστα, που μπορείς να το βρεις, ως σουβενίρ, ακόμα και στη Μεσογειακή Μάλτα. Το ίδιο θα μπορούσα να ισχυριστώ και για το χαρακτηριστικό κόκκινο λεωφορείο και πόσα άλλα βρετανικά παραδείγματα. Είναι πολύ ξεκάθαρο το συμπέρασμα που προκύπτει όταν κανείς αναλογίζεται τη δύναμη του μάρκετινγκ. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Ούτε ότι το Big Ben είναι πιο όμορφο από τον Παρθενώνα, ούτε ότι το London Eye είναι πιο εντυπωσιακό από τα εγκαταλελειμμένα και ακριβοπληρωμένα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Το θέμα είναι ΠΩΣ πουλάς αυτό, που ο άλλος αγοράζει. Θέλουμε να «πουλάμε» την Ελλάδα, ως την ηλιόλουστη χώρα με τη μοναδική φιλοξενία, την ειλικρινή διάθεση για εξυπηρέτηση ή τους μόνιμα διαμαρτυρόμενους μπαταχτσήδες Ευρωπαίους. Αυτόν που περνάει δύσκολα όλοι τον συμπαθούν και προσπαθούν να τον στηρίξουν. Αυτός όμως, που το μυαλό του έχει στην παγαποντιά, δεν νομίζω να έχει την ίδια ανταπόκριση. Με την καθημερινή επαφή τις μέρες που βρίσκομαι στο Λονδίνο για δουλειά, ένα μου έγινε βίωμα: δεν έχει σημασία τι πουλάς αλλά ΠΩΣ το πουλάς και ΠΩΣ το υποστηρίζεις. Ας μάθουμε λοιπόν πως η χώρα μας, χώρα γαρ τουριστική, πρέπει να βελτιώσει το marketing που τη χαρακτηρίζει. Αν φανταστούμε πως με αντιμάρκετινγκ πουλάει τόσο, τι μπορεί να κάνει όταν το κάνει σωστά.

Ενεργητικό χρήμα vs Παθητικό χρήμα

Το Ενεργητικό χρήμα σε κάνει οικονομικά ελεύθερο
Το Παθητικό χρήμα σε κάνει οικονομικό σκλάβο

Αυτός ο κανόνας δεν είναι κάτι που όλοι στον κόσμο μπορούν ταυτόχρονα να τον εφαρμόσουν. Έτσι είναι το σύστημα και το σύστημα θέλει οι άνθρωποι να δουλεύουν όλοι και συνέχεια και να είναι οικονομικά αγράμματοι και οικονομικά σκλάβοι για να μ τους ελέγχει ευκολότερα και να συντηρεί την μηχανή του, αυτή είναι η βασική επιδίωξη του πλαστικού – άυλου χρήματος. Τουλάχιστον όμως τώρα γνωρίζετε κάτι παραπάνω και από εσάς εξαρτάτε αν θα το αναγνωρίσετε ως κάτι που αξίζει να ακολουθήσετε ή όχι. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι να πάψετε να ανήκετε στην φυλή των υπαλλήλων.

Αυτό θέλει το σύστημα οκ, αλλά ΕΣΥ τι κάνεις για να παρακάμψεις αυτό το παγ(ι)ωμένο σύστημα και να γίνεις Ανεξάρτητος, τουλάχιστον Οικονομικά και να πάψεις να είσαι δούλος σε μια δουλειά. Ο άνθρωπος έχει μπερδέψει τον πλούτο με το χρήμα και νομίζει πως είναι πλούσιος όταν έχει πολλά χρήματα. Φυσικά δεν είναι το μόνο σημείο, που είναι μπερδεμένος, αλλά τώρα μιλάμε για Πλούτο. Πλούσιος είναι αυτός που έχει όλα όσα χρειάζεται για να πετύχει τον Σκοπό του. Αν είναι άνθρωπος που έχει Σκοπό και δεν είναι φελλός στο κύμα.


Η επιβίωση στην κρίση

Μέχρι να καταλάβουν και να αντιμετωπίσουν την κρίση οι απροετοίμαστες επιχειρήσεις θα συνεχίζουν να κλείνουν με ή χωρίς συγκεκριμένο λόγο και οι ανεκπαίδευτοι επιχειρηματίες θα εξακολουθούν να αισθάνονται την συναισθηματική και οικονομική επίπτωση της επιχειρηματικής τους αποτυχίας. Γιατί όμως τόσες επιχειρήσεις στεγνώνουν προτού ακόμα νοιώσουν την αίσθηση της επιτυχίας; Αυτό δεν έχει σχέση ούτε με την έλλειψη πελατείας, ούτε με την οικονομική κατάσταση (γενικότερα), ούτε με τον ανταγωνισμό, ούτε ότι η επιχειρηματική ιδέα δεν ήταν καλή. Με λίγη αποφασιστικότητα και πρόθεση όλοι αυτοί οι λόγοι μπορούν εύκολα να ξεπεραστούν.

Η πραγματική πρόκληση είναι αυτή η αόρατη αίσθηση, η οποία διακατέχει τους επιχειρηματίες από την αρχή της ύπαρξης τους. Η κρίση και η αταξία, είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της επιχειρηματικής ζωής. Ίσως γι’ αυτό λίγοι επιχειρηματίες ασχολούνται με το φαινόμενο. Η κρίση και η αταξία, μετατρέπουν τα όνειρα του επιχειρηματία ή σε εφιάλτες ή σε επιτυχίες.

Σαν επιχειρηματίας γνωρίζετε τι κόποι και προσπάθειες απαιτούνται για να λειτουργήσει μια επιχείρηση στον κόσμο των μπίζνες. Κάθε εβδομάδα πρέπει να παράγετε, να πουλάτε προϊόντα και υπηρεσίες, να πληρώνετε λογαριασμούς, να διοικείτε το προσωπικό, να αντιμετωπίζετε θυμωμένους αλλά και καλούς πελάτες, να ανανεώνετε την αποθήκη, να κάνετε δημόσιες σχέσεις, να βλέπετε πελάτες, να επικοινωνείτε με τις τράπεζες και τους άλλους φορείς, να προωθείτε την επιχείρηση, να μαζεύετε λεφτά από οφειλές, να επικοινωνείτε με τον έξω κόσμο, να απαντάτε στα γράμματα, τα μηνύματα κ.α. Με λίγα λόγια κάπως πρέπει να οργανωθείτε, για να διεκπεραιώσετε όλα όσα απαιτούνται για την ευημερία και την ανάπτυξη σας.

Κατά την διάρκεια μιας μόνο ημέρας ο επιχειρηματίας πρέπει να είναι από πωλητής, ειδικός στα computer, στα υδραυλικά, στα ηλεκτρικά, στα νομικά, στα φορολογικά και όχι μόνο. Η βάση της επιχειρηματικότητας είναι η ελευθερία, η πρόκληση και η περιπέτεια μέσα από την λειτουργία της επιχείρησης. Οι επιχειρηματίες ονειρεύονται και ηδονίζονται στην ιδέα ότι είναι αφεντικά, ότι μπορούν να διευθύνουν, ότι μπορούν να πουλήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους σε όλους εμάς. Αλλά πολύ λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά λένε την αλήθεια για την δική τους ιστορία δηλ. τις ατέλειωτες ώρες δουλειάς, τα ξενύχτια, τις ανησυχίες, τα άγχη, την πνευματική και σωματική κόπωση, πίεση, την ένταση στην οικογένεια, την έλλειψη κοινωνικής ζωής.

Οι επιχειρηματίες αγοράζουν ένα όνειρο που λίγοι όμως θα κάνουν πραγματικότητα. Πιστεύοντας ότι θα κερδίσουν περισσότερα σε χρήμα, χρόνο, ελευθερία και κοινωνική αναγνώριση αγνοούν τις στατιστικές αποτυχίας. Και όταν η κρίση και το χάος έρχονται τότε τι; Αντί να βρουν περισσότερο χρόνο, χρήμα και ελευθερία όπως πίστευαν όταν ξεκίνησαν οι επιχειρηματίες καταλήγουν να αφιερώνουν ότι έχουν και δεν έχουν σ’ αυτή την επιχείρηση. Γίνονται έτσι δέσμιοι της. Με αλλά λόγια δημιούργησαν μια ζωή με ατέλειωτες εκκρεμότητες και συνεχώς νέες απαιτήσεις.

Σταδιακά όλες εκείνες οι θεωρίες και τα σχέδια που υπήρχαν στο ξεκίνημα καταλήγουν στην πεζή πραγματικότητα της καθημερινής δουλειάς. Και όταν η κρίση κτυπά την πόρτα είναι θέμα χρόνου για τον επιχειρηματία να παραδοθεί σχεδόν αμαχητί. Ανεξάρτητα από την εμπειρία, την εκπαίδευση, τις πηγές και τις συνεργασίες που διαθέτει ο επιχειρηματίας δεν πρόκειται να αποφύγει μια τέτοια κατάσταση.

Η επιβίωση στην κρίση απαιτεί εξωστρέφεια και επιθετικότητα

Οι επιχειρηματίες κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν το όνειρο τους ζωντανό. Στην πορεία θα κερδίσουν μερικές μάχες – μεγάλες πωλήσεις, νέους πελάτες, νέους συνεργάτες. Αλλά όσο ο επιχειρηματίας «τρέχει» για να προλάβει καταστάσεις αυτές οι νίκες λίγα πράγματα θα προσθέσουν μέσα στο συνολικό χρόνο της λειτουργίας τους. Έτσι ο επιχειρηματίας καταλήγει να αμύνεται συνεχώς. Όμως εάν ο επιχειρηματίας θέλει να επιβιώσει πρέπει να μάθει να ενεργεί επιθετικά.

Οι περισσότεροι είναι πολύ απασχολημένοι με την καθημερινότητα. Δεν έχουν χρόνο να δημιουργήσουν στρατηγικές, προγράμματα , να βελτιώσουν διαδικασίες ώστε πραγματικά να αναπτύξουν και βελτιώσουν δουλειά τους. Έτσι η ανάπτυξη και η πρόοδος της επιχείρησης περιορίζεται και εξαρτάται από αυτά που κάνει (η δεν κάνει) ο ίδιος ο επιχειρηματίας. Και τότε όταν δεν υπάρχει άλλος χρόνος (η μέρα έχει μόνο 24 ώρες) ή χρήματα, η επιχείρηση αναπόφευκτα φτάνει σε αδιέξοδο και εκεί πρέπει να παρθεί η απόφαση: τι κάνουμε, συνεχίζουμε η διακόπτουμε;

Στον κόσμο των επιχειρήσεων επιβίωση σημαίνει: συνεχίζω να βελτιώνομαι και να αναπτύσσομαι. Δεν υπάρχει επιλογή. Ο κόσμος κινείται με ασύλληπτη ταχύτητα. Η επιχείρηση και ο επιχειρηματίας πρέπει να βγει από το καβούκι του. Να απαλλαγεί από την εσωστρέφεια. Να γίνει επιθετικός. Φτιάξτε μια ζωντανή, ελκυστική, ανταγωνιστική ιστοσελίδα μέσα από την οποία θα προωθείτε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και θα επικοινωνείτε με τον κόσμο. Συναντήστε και μιλήστε με τους ανθρώπους. Ενημερώστε τους για το τι κάνετε, τι πουλάτε και τα οφέλη των προϊόντων σας.

Αυτά βέβαια τα ξέρετε και σε κάποιο βαθμό τα κάνετε. Αλλά το ίδιο κάνουν και οι ανταγωνιστές σας. Και αυτό θα είναι πάντα ένα ακόμα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσετε. Αλλά με τόσα στο κεφάλι σας είναι σχετικά εύκολο να ξεχάσετε τον στόχο σας. Και αν χάσετε την αυτοσυγκέντρωση σας στον στόχο η πτώση είναι κοντά.Αυτό για το οποίο τελικά ο επιχειρηματίας καταλήγει να νοιάζεται περισσότερο είναι πως θα βγάλει την ήμερα. Ακόμα και τότε υπάρχουν στιγμές που ο επιχειρηματίας αναπολεί γιατί έγινε επιχειρηματίας.

Αν αυτές οι στιγμές είναι πολλές τότε ο επιχειρηματίας βρίσκει τη δύναμη να κάνει τις αλλαγές που χρειάζεται η επιχείρηση του. Το θέμα είναι άλλο και είναι το κυρίαρχο: Δεν ξέρει από πού να αρχίσει. Ο μόνος τρόπος να συνεχίσετε να έχετε τον έλεγχο είναι να έχετε ή να δημιουργήσετε μια συγκεκριμένη πολιτική ανάπτυξης σε συνδυασμό με μερικές δυνατές στρατηγικές υλοποίησης. Μπορεί να μην σας είναι τόσο εύκολο αλλά επίσης δεν είναι εύκολο να αποδέχεστε την ήττα. Ας δούμε τρία βήματα αντιμετώπισης της κρίσης.

1. Προετοιμαστείτε πνευματικά – αλλάξτε

Οι αλλαγές ποτέ δεν είναι εύκολες. Ειδικά αν πρόκειται για όνειρα για περισσότερο χρήμα, χρόνο, ελευθερία. Η μάχη με την καθημερινότητα είναι σκληρή και θέλει πολύ κόπο. Όταν η επιχείρηση στεγνώνει από ενέργεια, η σκέψη και μόνο για αλλαγές φαντάζει σαν ανέκδοτο. Γι’ αυτό και το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι η νοητική (πνευματική) πειθαρχία. Εάν θέλετε (και βέβαια θέλετε) πρόοδο και ανάπτυξη στην επιχείρηση σας πρέπει να Θέλετε και να επιδιώκετε παραγωγικές διαδικασίες και ενέργειες. Αυτό είναι ίσως δύσκολο, και φυσικά είναι. Είναι όμως αναγκαίο. Μπορεί να σημαίνει περισσότερη δουλειά. Περισσότερο κόπο. Αλλά εδώ μιλάμε για αλλαγή σε όλα. Στον τρόπο ζωής, δουλειάς, σκέψης , φιλοσοφίας, διαδικασίας. Αν δεν θέλετε να αλλάξετε τότε δεν πρόκειται να βγείτε από την κρίση και το χάος. Αντίθετα θα βυθιστείτε σε αυτό. Και πως θα γίνει αυτό θα ρωτήσετε? Ακολουθείστε κάποιες άπλες τεχνικές και τα αποτελέσματα θα έρθουν.

Γιατί γίνατε επιχειρηματίας; Σε απλό φύλλο χαρτί γράψτε όλους τους λόγους για τους οποίους γίνατε επιχειρηματίας. Μεταξύ άλλων βάλτε και την επιθυμία σας για περισσότερο χρόνο, χρήμα, ελευθερία, να είστε με την οικογένεια, να είστε το αφεντικό, να μην εξάρτιεστε από τους άλλους; Τι επιτύχατε απ’ όλα αυτά μέχρι τώρα; Αφού φτιάξατε αυτή την λίστα, τώρα φτιάξτε μια άλλη. Σ’ αυτή καταγράψτε τους στόχους που κατορθώσατε να επιτύχετε σαν επιχειρηματίας. Μια σύγκριση μεταξύ των δυο αυτών καταλόγων σας δείχνει το χάσμα που υπάρχει μεταξύ του που είσαστε και του που θέλετε να πάτε. Αυτό το χάσμα θα είναι και η κινητήριος δύναμη που θα σας βοηθήσει να επιλέξετε τη νέα στρατηγική και τις πολιτικές που θα ακλουθήσατε.

2. Βελτίωση της διαδικασίας- οργανωθείτε

Ήδη έχετε σε λειτουργία κάποιες διαδικασίες. π.χ. Το πώς ανοίγετε και διαβάζετε την αλληλογραφία σας. (Είναι μια διαδικασία). Το πώς κάθεστε και δουλεύετε στον Η/Υ σας είναι επίσης μια διαδικασία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είστε και οργανωμένοι. Οι περισσότεροι από εσάς χάνετε ατελείωτες ώρες και χρόνο (άρα και χρήμα) κάνοντας λάθος πράγματα σε λάθος χρόνο. Πράγματα που κάθε άλλο παρά συμβάλουν στην πρόοδο, ανάπτυξη και επιτυχία της επιχείρησης.

Παράδειγμα: Η αντίδραση σε παράπονα πελατών είναι αργή. Με αποτέλεσμα την ακόμα πιο αμυντική εικόνα που παρουσιάζει η επιχείρηση. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί η επιχείρηση δεν ασχολείται με την αιτία των παραπόνων; Αν βρει την αιτία αυτόματα προλαβαίνει και νέα παράπονα. Αλλά αυτό απαιτεί χρόνο και αποφασιστικότητα. Αν όμως υπάρχει η σχετική οργάνωση, οι διαδικασίες δουλεύουν. Αξίζει τον κόπο. Προγραμματίστε και αφιερώστε κάποιο χρόνο κάθε εβδομάδα για την βελτίωση των διαδικασιών. Καταγράψτε όλες τις διαδικασίες που υπάρχουν στην επιχείρηση σας. Αποφασίστε ποιες από αυτές είναι βιώσιμες και δουλεύουν και ποιες όχι. Σταματήστε να κάνετε πράγματα που δεν συμβάλουν στην ανάπτυξη.

3. Χρήση τεχνολογίας

Η τεχνολογία συμβάλει στο να τρέχει η επιχείρηση με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς. Παλιότερα η επικοινωνία γίνονταν με τηλέφωνα και επιστολές. Τότε ο επιχειρηματίας είχε τον χρόνο να επικοινωνεί και να ανταποκρίνεται στα οποία ενδιαφέροντα των πελατών. Τώρα με την ευρεία χρήση των Η/Υ , του διαδικτύου κλπ ο επιχειρηματίας έχει λιγότερο από 24 ώρες διαθέσιμο χρόνο να ανταποκριθεί στα διάφορα θέματα. Τα έγγραφα μπορούν να στέλνονται (με fax, e-mail,) σε ελάχιστα λεπτά.

Τα blog μπορούν να γίνονται τόπος ανταλλαγής απόψεων σε χρόνο μηδέν. Χρήματα και άλλες επιχειρηματικές πράξεις μπορούν να μεταφέρονται ηλεκτρονικά χωρίς καμιά ανθρωπινή παρέμβαση σε ελάχιστο χρόνο. Ο επιχειρηματίας πρέπει να είναι ενήμερος για όλα αυτά τα θέματα και να τα παρακολουθεί. Η τεχνολογία ενώ αποτελεί μέρος της κρίσης και του χάους μπορεί επίσης να αποτελέσει και την λύση για την έξοδο από αυτά. Με τα σωστά εργαλεία ο επιχειρηματίας μπορεί εύκολα και άμεσα να:

> Διατηρεί την επαφή του με τους ήδη πελάτες και πιθανούς πελάτες.

> Αποθηκεύει και να βρίσκει χρήσιμα στοιχεία.

> Προωθεί τα προϊόντα και τις υπηρεσίες σας.

> Ελέγχει τους συνεργάτες σας και το προσωπικό σας.

> Καταγράφει τα σχόλια για την επιχείρηση, στο διαδίκτυο.

Μια νέα εποχή για τις Επιχειρήσεις

Οι μεγάλες επιχειρήσεις προσλαμβάνουν εκατοντάδες στελέχη για να κάνουν ότι ακριβώς κάνει και ένας επιχειρηματίας μόνος του, προκειμένου να επιτύχει στη δουλειά του και να επιβιώσει στην ανταγωνιστική αγορά. Αυτό είναι το νέο πρόσωπο του επιχειρηματία. Το ότι ο επιχειρηματίας είναι μόνος του, δεν σημαίνει ότι θα αποτύχει, σημαίνει ό,τι έχει τον έλεγχο αν είναι ικανός να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του. Αλλά σίγουρα είναι σκληρό. Η επιτυχία είναι ο σκοπός και θα πρέπει να αποτελεί τον γενικό κανόνα και όχι την εξαίρεση. Το όνειρο για ελευθερία, χρόνο και χρήμα, πρέπει να αποτελεί τον αντικειμενικό στόχο.

Η εποχή των αποτυχημένων επιχειρηματικών προσπαθειών, έχει κάνει τον κύκλο της και μπορεί να κλείσει. Οι επιχειρηματίες να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν την κρίση και την αταξία που φέρνει, σαν αναγκαία πρόκληση και όχι σαν απαραίτητο κακό. Πρέπει και επιβάλετε να αλλάξουν. Να οργανωθούν, να εκπαιδευτούν για να επιβιώσουν. Κάθε πόρτα που κλείνει δεν είναι ένα ακόμα χτύπημα στον κόσμο των επιχειρήσεων, είναι ξεσκαρτάρισμα στον κόσμο των μπίζνες και πάντα κερδίζουν οι κατάλληλα, εκπαιδευμένοι, προετοιμασμένοι και πειθαρχημένοι, στις μπίζνες όπως και στην ζωή.

Πως μπορεί να γίνει κάποιος εκατομμυριούχος;

Αν παρατηρήσεις τα χαρακτηριστικά των πλούσιων ανθρώπων βλέπεις ότι κανείς του δεν δουλεύει για τα χρήματα, για την ακρίβεια κανείς τους δεν δουλεύει αντιθέτως όλοι τους ανεξαιρέτως εργάζονται, με σκοπό και στόχους. Ποια η διαφορά μεταξύ δουλεύω και εργάζομαι; Αν εν έτη 2015 δεν γνωρίζεις την διαφορά είσαι ή πιτσιρικάς 20χρονος ή μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Αν θέλεις να γίνεις πλούσιος πρέπει απαραίτητα να μάθεις αυτήν την διαφορά και εδώ θα πάρεις επιγραμματικά μια ιδέα, αλλά είναι ένα θέμα που πρέπει να το μάθεις πολύ-πολύ καλά.

Είναι άδικο κάποιοι να είναι πλούσιοι και κάποιοι φτωχοί, έτσι σου είπαν. Η ζωή, όμως, δεν είπε ποτέ ότι θα φερθεί δίκαια, ποτέ σε κανέναν δεν φέρεται δίκαια, για να ακριβολογώ η λέξη “δίκαιο” είναι ανθρώπινη εφεύρεση που καμία σχέση δεν έχει με την ζωή και τους νόμους της. Στην ζωή, αγαπητέ μου, κερδισμένοι είναι οι άξιοι, οι ικανοί και αυτοί που έχουν σκοπό και πάθος να τον υλοποιήσουν, αυτοί που διαθέτουν Υπευθυνότητα δηλ. Ανάληψη Ευθύνης και Βούληση. Όλοι οι υπόλοιποι είναι δούλοι που διαμαρτύρονται για δικαιοσύνη και όλα αυτά τα μιμίδια που του ‘μαθαν να παπαγαλίζει [ελευθερία στην δουλεία, δικαιώματα στον δούλο, το δίκαιο του δούλου κλπ κλπ] Ετσι εξηγείται το πώς οι άξιοι τα καταφέρνουν και οι υπόλοιποι μένουν στον άσο.

Μήπως είχαν καλές γνωριμίες; Μήπως βρήκαν χρήματα από τους γονείς τους; Μήπως πήραν κάποιο δάνειο ή κέρδισαν το λαχείο; Ή μήπως, τελικά, τα χρήματά τους δεν προέρχονται από νόμιμες οδούς; Όλα είναι θέμα στρατηγικής και λιγότερο τύχης. Το μυστικό των πλουσίων συνοψίζεται σε μια υποτυπώδη εξίσωση που πηγαίνει κάπως έτσι:

Διαφοροποιημένη Επένδυση + Μικρές Καταθέσεις + Χρόνος = Χρήμα + Πλούτος! Τόσο απλά!

Αυτή η στρατηγική ονομάζεται «εξάχρονο στρετς». Δηλαδή κάνεις μια επένδυση και περιμένεις. Στο μεταξύ κοιμάσαι και είτε βλέπεις τα χρήματά σου να αυγατίζουν ή πηγαίνεις στην επόμενη επένδυση. Η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς είναι η εξής: οι φτωχοί δουλεύουν για τα χρήματα, οι πλούσιοι έχουν τα χρήματα για να βάζουν ανθρώπους να δουλεύουν γι’ αυτούς. Οι ίδιοι δεν δουλεύουν ποτέ -το είπαμε ήδη- οι πλούσιοι εργάζονται.

Υπάρχει μια εθιμική συνήθεια στους ανθρώπους που είναι κληρονομική και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Αν ο πατέρας σου ήταν φτωχός, τότε δύσκολα θα αποτρέψεις τη μοίρα σου. Εχεις γαλουχηθεί στην φτώχεια, χρησιμοποιείς λέξεις φτωχού, ντύνεσαι σαν φτωχός, επενδύεις –αν και όταν- σαν φτωχός, τρως, μιλάς, σκέφτεσαι, κινείσαι, αναπνέεις σαν φτωχός και επομένως δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση να γίνεις πλούσιος αν δεν κάνεις δραστικές αλλαγές.

Αν ο πατέρας σου ήταν πλούσιος, τότε κι εσύ θα είσαι πλούσιος. Κάνεις όλα όσα έμαθες δηλ. όλο το Είναι σου έχει εκπαιδευτεί να είσαι πλούσιος. Χρειάζεται μεγάλος κόπος και υπερβολική ηλιθιότητα να γεννηθείς πλούσιος και να καταλήξεις φτωχός. Οι απόψεις και οι προκαταλήψεις που έχει κανείς για το χρήμα μεταφέρονται σχεδόν γονιδιακά, πάντως σίγουρα κοινωνικά. Κάνουμε αυτό με το οποίο είμαστε συνηθισμένοι και μαθημένοι να κάνουμε, αν θέλουμε να αλλάξουμε στρατόπεδο, από φτωχός σε πλούσιος, πρέπει να αλλάξουμε πεποιθήσεις και τρόπους συμπεριφοράς. Τη στιγμή που οι φτωχοί δουλεύουν πενθήμερο, ξεκουράζονται το Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα πέφτουν και πάλι στο πηγάδι, οι πλούσιοι παίρνουν το ρίσκο της επένδυσης και αφήνουν τους άλλους να δουλεύουν γι’ αυτούς.

Είναι ωραίο να το διαβάζεις, αλλά πόσο εύκολο είναι να το μετατρέπεις σε πράξη; Ας κοιτάξουμε τη λίστα του Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Όποια χρονιά και αν κοιτάξουμε, θα δούμε πως κανένας από τους πλούσιος δεν υπήρξε υπάλληλος. Όλοι τους υπήρξαν επενδυτές από την πρώτη στιγμή. Αν σκόπευαν να ανταλλάξουν το χρόνο με το χρήμα, μάλλον ακόμα θα περίμεναν να τους έρθουν τα μεγάλα πακέτα.

Ότι κι αν αποφασίσεις να κάνεις το να ξέρεις ότι ο χρόνος δουλεύει για ‘σένα αν επενδύσεις σε αυτόν, όπως επίσης “ο χρόνος δεν είναι χρήμα” αυτό το λένε οι φτωχοί, ο χρόνος είναι η πλατφόρμα που πάνω της δημιουργείται το χρήμα, ποτέ το αντίθετο, για να το πετύχεις πρέπει να γίνεις ο “Κυρίαρχος του Παιχνιδιού”

Πως;

Επικοινώνησε να σου πούμε.

***
Λεξησαφήνιση

Πλούσιος πλούσιος -α -ο [plúsios]: 1α. (για πρόσ.) που έχει μεγάλη κινητή ή ακίνητη περιουσία, πολλά χρήματα και υλικά αγαθά: Ένας ~ άνθρωπος. Mια πλούσια χήρα. Κατάγεται από πολύ πλούσια οικογένεια. Έγινε ~ σε μια νύχτα. Παντρεύτηκε έναν πλούσιο γέρο. || (ως ουσ.) ο πλούσιος, θηλ. πλούσια: Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, αυξάνουν οι ανισότητες. β. που έχει, που διαθέτει μεγάλο πλούτο: H Iαπωνία είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. || (έκφρ.) κάνω κπ. πλούσιο, ξοδεύω υπερβολικά, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη ανάγκη: Mε το ρεύμα που καις, θα κάνεις πλούσια τη ΔΕH.

2α. (μτφ.) που έχει, που διαθέτει κτ. (πράγμα, ιδιότητα κτλ.) σε μεγάλες ποσότητες, σε αφθονία: Xώρα πλούσια σε φυσικές καλλονές / σε δάση / σε πρώτες ύλες. Άνθρωπος ~ σε γνώσεις / αρετές / προτερήματα. Τροφή πλούσια σε βιταμίνες / σε θρεπτικά συστατικά. Πλούσια γλώσσα, με μεγάλο λεκτικό, εκφραστικό πλούτο. Συγγραφέας με πλούσιο λεξιλόγιο. Μείγμα βενζίνης πλούσιο σε οκτάνια. β. που υπάρχει, που διαθέτει κτ. σε μεγάλη αφθονία, ποσότητα, ποικιλία: Πλούσια συγκομιδή / διακόσμηση / γκαρνταρόμπα / δισκοθήκη / βιβλιογραφία / αρθρογραφία. ~ μπουφές. Πλούσιο φόρεμα, φαρδύ, άνετο, καλοραμμένο. γ. που παρέχεται με αφθονία, με γενναιοδωρία: Πλούσια προσφορά / δωρεά. (έκφρ.) πλούσια τα ελέη σου, για γενναιοδωρία ή για αφθονία.

πλούτος ο [plútos] πληθ. τα πλούτη: 1α. (συχνά πληθ.) (μεγάλη) περιουσία, συγκέντρωση περιουσιακών στοιχείων, υλικών αγαθών, που δημιουργούν ευπορία, ευμάρεια: Aμέτρητα / αμύθητα πλούτη. Aπολαμβάνω / αυξάνω / διαχειρίζομαι τα πλούτη μου. Πηγές οικονομικού πλούτου. Μεγιστάνας του πλούτου. H αριστοκρατία του πλούτου, το κοινωνικό στρώμα που χαρακτηρίζεται έτσι, εξαιτίας του πλούτου και όχι της καταγωγής του. Επιδιώκω / κυνηγάω δόξα, τιμές και πλούτη. (γνωμ.) τον πλούτο πολλοί εμίσησαν, τη(ν) δόξα(ν) ουδείς.

β. τα πράγματα, τα στοιχεία, που αποτελούν, που συνθέτουν τον πλούτο1· τα οικονομικά, τα υλικά αγαθά και τα περιουσιακά στοιχεία: Εθνικός ~, το σύνολο των αγαθών που διαθέτει μια χώρα: Τα δάση αποτελούν εθνικό πλούτο. Ιδιωτικός ~, αυτός που ανήκει σε ένα άτομο ή το σύνολο των ιδιωτικών περιουσιών. Ο ορυκτός* ~ μιας χώρας. Ο ~ του εδάφους / του υπεδάφους μιας χώρας. Συγκεντρώνω / σωρεύω πλούτη. Διασφαλίζω / σπαταλώ / διασπαθίζω τον πλούτο. Δίκαιη / άδικη / άνιση κατανομή του πλούτου.

2. (μτφ.) ό,τι υπάρχει ή διατίθεται σε μεγάλη ποσότητα, σε αφθονία· ποικιλία, πληρότητα: ~ γνώσεων / εμπειριών / ιδεών / λέξεων. H ελληνική γλώσσα διαθέτει μεγάλο λεκτικό και εκφραστικό πλούτο. Ψυχικός / εσωτερικός ~ ενός ανθρώπου / λαού. || πολυτέλεια: Ο ~ της διακόσμησης / των σκηνικών. [αρχ. ὁ πλοῦτος (πληθ.: ελνστ. τό πλοῦτος (μεταπλ. με βάση την ομόηχη κατάλ.), πληθ. πλούτη)]

*ελεύθερος -η -ο [eléfθeros] λόγ. θηλ. και ελευθέρα: που δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε περιορισμό. 1. (για πρόσ. ή για σύνολο προσώπων) α. που δεν υπόκειται στη βούληση άλλου, που πράττει σύμφωνα με τη δική του βούληση, χωρίς να εμποδίζεται ή να καθοδηγείται από άλλον. ANT υπόδουλος, υποδουλωμένος, σκλαβωμένος: Ελεύθεροι λαοί. Ελεύθερο έθνος. Οι άνθρωποι γεννιούνται και είναι ελεύθεροι. || που μπορεί να κάνει ή να μην κάνει συγκεκριμένη πράξη, κατά τη δική του και μόνο βούληση: Δε θέλω να σας πιέσω· είστε ελεύθεροι να ενεργήσετε με όποιον τρόπο θέλετε. β. που δε δεσμεύεται από ορισμένο καθήκον, υποχρέωση κτλ.: Σήμερα τελειώνω και από αύριο θα είμαι ~. || (ειδ.) ~ υπηρεσίας, απαλλαγμένος για ορισμένο χρόνο από υποχρέωση υπηρεσίας. γ. (ειδ.) που δεν είναι δεσμευμένος με σχέση γάμου. ANT παντρεμένος: Έχει δύο κόρες ελεύθερες.

2. (για έμψ.) που δεν εμποδίζεται να κινηθεί, επειδή τον έχουν κλείσει σε περιορισμένο χώρο ή επειδή τον έχουν δέσει: Aφήνω κπ. ή κτ. ελεύθερο, ελευθερώνω: Mη δένεις το ζώο, άσ΄ το ελεύθερο. Άνοιξε το κλουβί και άφησε τα πουλιά ελεύθερα. (έκφρ.) ελεύθερο πουλί*. 3. (για σκέψη κτλ.) που δεν υπόκειται σε εξαναγκασμό: Ελεύθερη σκέψη. Ελεύθερο φρόνημα. 4. για χρονικό διάστημα κατά το οποίο κάποιος δεν εμποδίζεται από καμιά προγραμματισμένη ή υποχρεωτική εργασία και μπορεί να ασχοληθεί με ό,τι θέλει: Aν έχετε κάποιο απόγευμα ελεύθερο, περάστε να τα πούμε. Mε τόσες υποχρεώσεις που έχω, πού να μου μείνει ~ χρόνος για διασκέδαση! || (ειδικότ.): ~ χρόνος, σε αντιδιαστολή προς τον εργάσιμο. || Ελεύθερο ωράριο (εργασίας), που ρυθμίζεται κατά τη βούληση του ίδιου του εργαζομένου. || Ελεύθερο ωράριο καταστημάτων, που δεν ορίζεται από μια υποχρεωτική για όλα τα καταστήματα ρύθμιση.

5α. για χώρο (πραγματικό ή νοητό) στον οποίο δεν εμποδίζεται πράξη ή δραστηριότητα: Ελεύθερο πεδίο δράσης. Ο δρόμος είναι ~. ANT κλειστός. Ελεύθερη δίοδος. Ελεύθερη είσοδος*. || (ειδικότ.): Tο (δελτίο) ελευθέρας (εισόδου κτλ.), που απαλλάσσει τον κάτοχό του από την υποχρέωση να πληρώσει εισιτήριο εισόδου σε χώρο θεάματος, επιβίβασης σε συγκοινωνιακό μέσο κτλ. β. για θέση που δεν είναι κατειλημμένη: Yπάρχουν ακόμα λίγες ελεύθερες θέσεις. γ. για οίκημα, αίθουσα κτλ. που προσφέρεται για ενοικίαση, χρήση κτλ.: Ελεύθερο διαμέρισμα. ANT νοικιασμένο. Yπάρχει κάποιο ελεύθερο δωμάτιο (στο ξενοδοχείο); δ. (για ταξί): Τέτοια ώρα και με βροχή, είναι δύσκολο να βρεις ταξί ελεύθερο, άδειο. 6. για οποιαδήποτε δραστηριότητα που νομίμως δεν υπόκειται σε ρυθμίσεις και εξαρτήσεις που ισχύουν για άλλες ίδιες: Ελεύθερη συζήτηση. Ελεύθερο θέατρο, σε αντιδιαστολή προς το κρατικό. || Ελεύθερες σπουδές. Kέντρα ελευθέρων σπουδών. || Ελεύθερο επάγγελμα, ατομικό και μη εξαρτώμενο από εργοδότη· (πρβ. ελευθέριο). ~ επαγγελματίας. || Ελεύθερη οικονομία*. Ελεύθερη αγορά*. || ~ σκοπευτής*. || Ελευθέρα ζώνη*. || (μετρ.) ~ στίχος, που δεν υπόκειται σε μετρικούς περιορισμούς.

7. (νομ.) που δεν είναι υποθηκευμένος: Ακίνητο ελεύθερο βάρους. 8. για μετάφραση που δεν ακολουθεί πιστά το πρωτότυπο. 9. (ως ουσ.) το ελεύθερο, η ελευθερία, στις εκφράσεις δίνω σε κπ. το ελεύθερο να κάνει κτ., του επιτρέπω. έχω το ελεύθερο να κάνω κτ., μου επιτρέπεται. ελεύθερα ΕΠIΡΡ χωρίς εμπόδιο, δέσμευση, εξαναγκασμό κτλ.: Mη διστάζετε· μιλήστε ~. Όποιος ~ συλλογάται, συλλογάται καλά. [λόγ.: 1-3: αρχ. ἐλεύθερος (1γ: σημδ. γαλλ. libre, διαφ. το ελνστ. ἐλευθέρα `παντρεμένη΄ (δηλ. που δε βρίσκεται πια κάτω από την πατρική εξουσία)· 4-8: σημδ. γαλλ. libre· 9: σημδ. γαλλ. liberté]

* ελευθέριος -α –ο # [elefθérios]: 1. Ελευθέρια ήθη, που ρέπουν προς την ακολασία και τη φιληδονία· (πρβ. ακόλαστος, έκλυτος): Γυναίκα ελευθερίων ηθών, πόρνη. 2. Ελευθέριο επάγγελμα: α. (παρωχ.) για επιστημονικό, συγγραφικό ή καλλιτεχνικό επάγγελμα, όταν ασκείται ατομικά. β. ελεύθερο επάγγελμα: Γιατροί, δικηγόροι και άλλα ελευθέρια επαγγέλματα. [λόγ. < αρχ. ἐλευθέριος “που πράττει όπως ταιριάζει σε ελεύθερο”, σημδ.: 1: γαλλ. libertin· 2: γαλλ. (profession) liberale]
***

@Ηω Αναγνώστου/miastala.com 2009

Άπo εδω