«Να πας στον Παράδεισο για το κλίμα και στην Κόλαση για την παρέα». Οι καλύτερες ατάκες για τους...μεταθανάτιους προορισμούς

Κόλαση ή παράδεισος; 

Ως παιδιά μας δασκάλευαν να αποφεύγουμε τις αμαρτίες όσο μεγαλώναμε μας μάθαιναν πως η καλή μας συμπεριφορά μας εξασφαλίζει ένα

εισιτήριο για τον παράδεισο. Τελικά μεγαλώσαμε και ανακαλύψαμε πως η αμαρτία είναι γλυκιά, πως η ύπαρξη μεταθανάτιων προορισμών είναι αμφίβολη και διασκεδάσαμε με την ιδέα πως ίσως ο παράδεισος να είναι πολύ καλύτερος προορισμός από την κόλαση.

Φυσικά το θέμα απασχόλησε συγγραφείς, ποιητές, σεναριογράφους, πολιτικούς και ιδού μερικές μόνο από τις καλύτερες και ίσως αιρετικές απόψεις που έχουν διατυπώσει. Σίγουρα υπάρχουν πολλές περισσότερες γι αυτό βοηθήστε μας να συμπληρώσουμε τη λίστα.

Περί κολάσεως...

Να πας στον Παράδεισο για το κλίμα και στην Κόλαση για την παρέα(Μαρκ Τουέιν, αμερικανός συγγραφέας)

Η κόλαση είναι άδεια και όλοι οι διάβολοι είναι εδώ (Γουίλιαμ Σαίξπηρ, άγγλος δραματουργός)



Ξέρω ότι θα πάω στην κόλαση επειδή έδωσα χάρη στον Ρίτσαρντ Νίξον(Τζέραλντ Φορντ, αμερικανός πρόεδρος)



Η κόλαση δεν είναι οι άλλοι. Είναι ο εαυτός σου (Λούντβιγκ Βιτγκενστάιν, αυστριακός φιλόσοφος)



Η κόλαση λοιπόν είν’ η πατρίδα μας (Νίκος Καρούζος, έλληνας ποιητής)



Μια ευφυής κόλαση θα ήταν πολύ προτιμότερη από έναν χαζό παράδεισο (Βίκτωρ Ουγκώ, γάλλος συγγραφέας)



Θεωρώ ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να πηγαίνει στην κόλαση με τον δικό του τρόπο (Ρόμπερτ Φροστ, αμερικανός ποιητής)



Αν βασιστούμε στις θεωρίες των θεολόγων, θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο Θεός έπλασε τους ανθρώπους με μοναδικό σκοπό να γεμίσει με κόσμο την κόλαση (Μαρκήσιος Ντε Σαντ, γάλλος συγγραφέας)



Aν υπάρχει ένα ον που αξίζει την κόλαση περισσότερο από εμάς, πρέπει να το πω, είναι ο Θεός (Πιερ Ζοζεφ Προυντόν γάλλος θεωρητικός του αναρχισμού)



Έχω δικά μου σπίρτα και θειάφι, και θα φτιάξω τη δική μου κόλαση(Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, άγγλος συγγραφέας)

Δεν είμαι κακός άνθρωπος. Δουλεύω σκληρά και αγαπάω τα παιδιά μου. Γιατί λοιπόν να ξοδέψω μισή Κυριακή ακούγοντας ότι θα πάω στην κόλαση; (Όμηρος Σίμπσον, καρτούν)

Περί παραδείσου...

Ο Παράδεισος είναι γεμάτος από ηλίθιους που πιστεύουν ότι υπάρχουν(Γουλίνσκι, γάλλος σκιτσογράφος)

Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα (Νίκος Καζαντζάκης, έλληνας συγγραφέας)



Το κακό με τον παράδεισο είναι ότι πας εκεί μόνο με νεκροφόρα (Λεμ Στάνισλαβ, πολωνός συγγραφέας)



Είναι περίεργο: κάθε πίστη υπόσχεται έναν παράδεισο που θα ήταν εντελώς απαράδεκτος για οποιονδήποτε άνθρωπο με λεπτό γούστο(Έβελιν Γουαγκ, άγγλος συγγραφέας)



Ο παράδεισος βρίσκεται εκεί που είναι η Εύα (Μαρκ Τουέιν, αμερικανός συγγραφέας)



Οι αληθινοί παράδεισοι είναι οι παράδεισοι που έχουν χαθεί (Μαρσέλ Προυστ, γάλλος συγγραφέας)



Η γυναίκα θα είναι πάντα ο κίνδυνος κάθε παράδεισου (Πωλ Κλοντέλ, γάλλος ποιητής)



Στον Παράδεισο θα ακούω (Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, γερμανός συνθέτης)



Ο Παράδεισος, έτσι όπως συμβατικά περιγράφεται, είναι ένα μέρος τόσο μάταιο, τόσο αδιάφορο, τόσο άχρηστο, τόσο άθλιο, που κανείς δεν επιχείρησε ποτέ να περιγράψει μία ολόκληρη μέρα στον παράδεισο, παρ’ ότι αρκετοί έχουν περιγράψει μία μέρα στην ακροθαλασσιά (Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, ιρλανδός συγγραφέας)



Εκείνοι οι δύο στον Παράδεισο είχαν δύο επιλογές: ευτυχία χωρίς ελευθερία ή ελευθερία χωρίς ευτυχία. Δεν υπήρχε τρίτη επιλογή(Γιεβγένι Ζαμυάτιν, Ρώσος συγγραφέας)

Η Αγγλία είναι ο παράδεισος των γυναικών, το καθαρτήριο των αντρών και η κόλαση των αλόγων (Τζον Φλόριο, άγγλος συγγραφέας)