(φωτο Pierre Mutin, ο ήρωας της Κάσου)
Ιδρυτής του σοσιαλιστικού κόμματος της Γαλλίας, ο Φρανσουά Μιτεράν (1916-1996), ήταν ο πρώτος πολιτικός που εκλέχτηκε για δεύτερη συνεχόμενη φορά Πρόεδρος της.
Στην Προεδρία του καταργήθηκε η θανατική ποινή, το όριο συνταξιοδότησης, που από το 1910 ήταν τα 65 χρόνια, κατέβηκε στα 60, ενώ επί των...
ημερών του η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείτε αδίκημα, αντίθετα έγινε αδίκημα η παρεμπόδιση της άμβλωσης! Ο Μιτεράν υπέγραψε για τη Γαλλία τη Συνθήκη Σέγκεν και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ο Γάλλος πρόεδρος θα πραγματοποιήσει την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο 1982 και μέχρι το 1994 θα μας επισκεφθεί συνολικά εννέα φορές!
Σε μια πρώτη ανάγνωση η Κάσος φαίνεται να βρίσκεται πολύ μακριά από τη καθημερινότητα του κορυφαίου Γάλλου πολιτικού κι όμως, ένας λαμπρός συνεργάτης του Προέδρου φαίνεται πως στάθηκε η αιτία για να γνωρίσει και να παρακολουθήσει από κοντά την επίλυση του “καυτού” ζητήματος της λειψυδρίας, που απασχολούσε το Ελληνικό νησί.
Η ιστορία λοιπόν έχει να κάνει με έναν άλλο Γάλλο, έναν αληθινό ήρωα της Κάσου!
Ίσως η λέξη “ήρωας” να ακούγεται βαριά, ειδικά στους πιο δύσπιστους, που έμαθαν να βλέπουν “σκιές” και “κρυφά σενάρια” πίσω από τις ανθρώπινες πράξεις.
Όμως στην περίπτωση του Γάλλου υδρολόγου Pierre Mutin του αξίζει σεβασμός και χειροκρότημα, μα κάτι παραπάνω!
Όπως μάλιστα υποστηρίζει ο ίδιος: “το νερό της Κάσου δεν ήταν μια τυχαία ακολουθία συμπτώσεων, αλλά θέλημα θεού”!
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 η Ελληνική πολιτεία είχε καταλήξει:
“νερό η Κάσος Δεν έχει”!
Είναι αλήθεια πως έγιναν αρκετές προσπάθειες, μα όλες έφερναν αλμυρό νερό στην επιφάνεια και η λύση της μεταφοράς με υδροφόρες φαινόταν η μοναδική σοβαρή διέξοδος στη δίψα και την ερήμωση.
Το καλοκαίρι του 1975 οι κουβέντες στον μικρό τόπο είχαν ανάψει, από τη μια δεν φαινόταν πόσιμο νερό κι από την άλλη κάπου μέσα στη θάλασσα οι ντόπιοι φώναζαν πως είχε βρεθεί μια πηγή με γλυκό νερό! Όμως κανένας δεν έδινε σημασία στα λόγια τους.
Φιλόδοξος και υπερκινητικός, τότε ο νέος Δήμαρχος του νησιού Γιώργος Παπαγεωργίου, δεν μπορούσε να το βάλει κάτω, μόλις είχε ορκιστεί και σε μια από τις πολλές συζητήσεις, με θέμα την βοήθεια των αποδήμων της Αμερικής στο τεράστιο υγειονομικό ζήτημα του νησιού, μπήκε και το θέμα νερό!
Το χρεώθηκε και ανέλαβε να σηκώσει μια ακόμη προσπάθεια ο τότε πρόεδρος των Απανταχού Εν Ελλάδι Κασίων, ο Ανδρέας Καμπούρης, μαζί με την σύζυγο του Ντίκη.
Το ζευγάρι πωρώθηκε και έκανε σκοπό της ζωής τους το κασιώτικο νερό!
Ξεσηκώθηκαν λοιπόν και έψαχναν τη λύση, έτρεξαν αμέσως στον Αντιπέρατο, εκεί είδαν το νερό που πνιγόταν και χανόταν άδικα στη θάλασσα και με την επιστροφή στην Αθήνα το ζευγάρι Καμπούρη προσπάθησε, δίχως κάποιο αποτέλεσμα, να πείσει την νωχελική Αθηνοκεντρική πολιτεία να ασχοληθεί με το πρόβλημα.
Εδώ αρχίζουν οι μοιραίες “συμπτώσεις”! Την ίδια εποχή γινόταν στην Αθήνα ένα Ελληνογαλλικό συνέδριο με θέμα το νερό. Επικεφαλής της γαλλικής ομάδας ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε τα δεδομένα της Κάσου! Ο Pierre Mutin εκείνη την εποχή ήταν γενικός Διευθυντής ενός συνεταιρισμού εθνικών εταιρειών για την ρύθμιση των υδάτινων πόρων της Νότιας Γαλλίας, αυτές οι δημόσιες εταιρείες είχαν αποστολή την ανάπτυξη των υδραυλικών εγκαταστάσεων των Πυρηναίων στις Άλπεις. Επίσης ήταν και ο διευθύνων εκπρόσωπος σε έναν από τους επτά μεγαλύτερους συνεταιρισμούς δημοσίων και ιδιωτικών Γαλλικών εταιρειών, για την ανάπτυξη της υδρογεωργίας στη Λιβύη, του συνταγματάρχη Καντάφι.
Ο Γάλλος ειδικός εκείνες τις ημέρες έδωσε συνέντευξη και εμφανίστηκε στην Ελληνική τηλεόραση, εκεί τον πρόσεξε το ζευγάρι Καμπούρη και δεν έχασαν καθόλου χρόνο.
Έτρεξαν στο Κολωνάκι, στο μεγάλο ξενοδοχείο που βρίσκεται στη δεξαμενή. Πρώτα ενημέρωσαν τον Γάλλο επιστήμονα για την κατάσταση και στη συνέχεια του πρότειναν να αναλάβει μια ολοκληρωμένη μελέτη για την Κάσο.
Δυνατότητες συνεργασίας με την Ελληνική κυβέρνηση δεν υπήρχαν, αφού είχε αποκλειστεί το θέμα κι έτσι ο Mutin θα έπρεπε να δουλέψει μόνος και εθελοντικά.
Η πρώτη επίσκεψη κλείστηκε για τον Σεπτέμβρη του 1976, ο 37χρονος Γάλλος ειδικός επιστήμονας ήρθε με τη σύζυγο του Sabine και φιλοξενήθηκε από το ζευγάρι Καμπούρη.
Από μια ακόμη περίεργη συγκυρία, είναι αυτό που ο Mutin ονομάζει θέλημα Θεού,
στην Κάσο έκανε το μεταπτυχιακό του ακόμη ένας νέος Γάλλος επιστήμονας, ο γεωλόγος
Eric Barrier, που είχε μείνει ήδη τρία χρόνια στην Κάρπαθο, πέρασε από την Κάσο και έμεινε έξι μήνες! Ετοίμαζε τη διατριβή του πάνω στη γεωτεκτονική βάση του τόξου του Αιγαίου, γι’ αυτόν τον λόγο σχεδίαζε τον γεωλογικό χάρτη της Κάσου (Précisions sur l'édifice des nappes helléniques dans l'arc égéen oriental: le jalon de Kassos (Dodécanèse, Grèce).
Ο Pierre Mutin αναφέρει για εκείνες τις πρώτες μέρες:
“Μετά από επισκέψεις οκτώ ημερών, μπορέσαμε να σχηματίσουμε μια αξιόλογη εικόνα της γεωλογίας της Κάσου: δηλαδή, υποθέσαμε ότι σε μεγάλο βάθος πρέπει να υπήρχε γλυκό νερό δημιουργούμενο από την διείσδυση σιγά – σιγά του νερού της βροχής και της ροής των ποταμών, νερό γλυκό που επέπλεε του νερού της θάλασσας.
Έπρεπε όσο γινόταν πιο γρήγορα, να επαληθεύσουμε αυτήν μας την υπόθεση, κάνοντας μία ή δύο γεωτρήσεις.
Ήταν μεγάλη τύχη να έχει η Κάσος έναν Δήμαρχο έξυπνο, ενεργητικό και αποφασιστικό, τον Γιώργο Παπαγεωργίου.
Το 1977-1979 ήταν χρονιές αφιερωμένες στην αναζήτηση ενδείξεων που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν τις γεωλογικές μας υποθέσεις. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου μας καθοδήγησε αποτελεσματικά στην αναγνώριση των χώρων.
Η πηγή στην παραλία του Αντιπεράτου, οι παλιές εγκαταλελειμμένες γεωτρήσεις (Σταθμός Άντλησης Μάρκου) λόγω της μεγάλης αλμυρότητας, μάς απεδείκνυαν ότι υπάρχει μια γραμμή γλυκού νερού επιπλέουσα πάνω στην επιφάνεια του νερού της θάλασσας”. Pierre Mutin
Τα πρώτα αποτελέσματα μοίρασαν ελπίδα και έσπασαν την ελληνική απογοητευτική ρήση “κάναμε ότι μπορούσαμε, μα νερό δεν υπάρχει”, επιτέλους οι Κασιώτες μιλούσαν για τις πιθανές θέσεις και μετρούσαν ποσότητες νερού!
Στην αρχή ξεκίνησαν με τέσσερις δοκιμαστικές γεωτρήσεις και εκτός από τη μια, που το νερό της ήταν υφάλμυρο, οι υπόλοιπες τρεις ήταν πετυχημένες, ειδικά στην μια από αυτές το νερό ήταν εξαιρετικής ποιότητας. Κάποια λάθη στην εκτέλεση της γεώτρησης έφεραν καθυστερήσεις, όμως κι αυτό το θέμα ξεπεράστηκε και οι επιστημονικές προβλέψεις του Γάλλου υδρολόγου αποδείχθηκαν ακριβέστατες.
Τα επόμενα χρόνια ο Γάλλος επιστήμονας συνέχισε να δουλεύει με πάθος το θέμα της υδροδότησης της Κάσου, όμως και στην πατρίδα του θα γίνει σύμβουλος του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Φρανσουά Μιτεράν και υπεύθυνος για την οργάνωση θρησκευτικών θεμάτων, μεταξύ του Ισλάμ και του αραβικού κόσμου. Εκείνη την εποχή ο Πρόεδρος της Γαλλίας μαθαίνει για το πρόβλημα του μικρού Ελληνικού νησιού!
Ο Γάλλος υδρολόγος από το 1976 μέχρι και σήμερα, όλα αυτά τα χρόνια, συνεχίζει να ασχολείται και κρατά κεντρικό ρόλο στην καθημερινότητα της Κάσου, εξακολουθεί να παλεύει για να εξασφαλισθεί το πολυτιμότερο ανθρώπινο αγαθό.
Ο Pierre Mutin τον Ιούλιο 2013 σε μια ανοικτή παρουσίαση για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αρβανιτοχωρίου θα πει:
“Μία πρώτη γεωλογική και υδρολογική έκθεση συντάχθηκε το 1979. Καθόριζε την τοποθεσία όπου θα γίνονταν οι πρώτες δύο γεωτρήσεις αναγνώρισης, η μία στον ποταμό «Σκυλλά» στο ύψος του Αρβανιτοχωρίου και η άλλη στον ποταμό «Φράκτη» στο ύψος του Σταθμού Άντλησης Μάρκου.
Τοπογραφικές εργασίες έγιναν από δικούς μου μηχανικούς για να αποφασισθεί το ύψος των δύο τοποθεσιών -όσο γινόταν πιο ακριβές για τις γεωτρήσεις που είχαμε διαλέξει,
Συνολικά αυτές οι γεωτρήσεις μας αποφέρουν 500 με 550 m³ την ημέρα το καλοκαίρι και αυτό συνεχώς εδώ και 30 χρόνια !”
Η ομιλία του Pierre Mutin έκλεισε με τους μελλοντικούς στόχους της Κάσου:
“Σκοπός μας είναι να εξασφαλίσουμε για τα (20) είκοσι προσεχή χρόνια μια άνετη παροχή νερού στους κατοίκους της Κάσου, με ικανότητα άντλησης 700 m³ την ημέρα και μία αλμυρότητα κάτω από το ένα (1) γραμμάριο ανά λίτρο. Εάν καταφέρουμε αυτό το ποσοστό αλμυρότητας, το νερό που θα διανέμεται θα είναι 100% πόσιμο.
Ήδη είναι πόσιμο ως προς τα βακτήρια σύμφωνα με τα αποτελέσματα των συχνών αναλύσεων που γίνονται στο νερό της κεντρικής δεξαμενής. Ένα θέμα που θα πρότεινα είναι τα αποτελέσματα χημικά και βακτηριολογικά του νερού να δημοσιεύονται στις τοπικές εφημερίδες.
Άμεσος σκοπός μας είναι να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο την βακτηριολογική προστασία του νερού εγκαθιστώντας μια μονάδα ελαφράς χλωρίωσης στην κεντρική δεξαμενή”.
Οι Κασιώτες στο πρόσωπο του αναγνωρίζουν τον γνήσιο φιλέλληνα, ο κος Mutin είναι ο επιστήμονας-άνθρωπος που κατάφερε, μαζί με τους κασιώτες, το αδύνατο.
Οι οικογένειες Πετρόπουλου και Διάκου, του παραχώρησαν ένα οικόπεδο στον οικισμό Παναγιά, εκεί ο Γάλλος υδρολόγος έφτιαξε το δικό του σπίτι, ταξιδεύει και επισκέπτεται αρκετές φορές κάθε χρόνο την Κάσο και σήμερα έχει γίνει δεύτερη πατρίδα του.
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου Δήμαρχος στην Κάσο από το 1975 και για 4 τετραετίες, περιγράφει τον Γάλλο υδρολόγο και την εποχή:
“Πρόκειται για έναν εξαιρετικό επιστήμονα, έναν σπουδαίο άνθρωπο που βρέθηκε στο νησί μια εποχή που διεκδικούσαμε κυριολεκτικά τα πάντα. Η προσφορά του χωρίς αμφιβολία είναι ανεκτίμητη”.
Ας κρατήσουμε μια από τις συμβουλές του Γάλλου υδρολόγου, ίσως είναι η μόνος τρόπος να προφυλάξουμε ένα αγαθό που ανήκει ισότιμα σε όλους κι αν το χάσουμε αυτόματα θα χαθούμε και εμείς:
“Πρέπει να υιοθετήσουμε μια συμπεριφορά υπεύθυνων πολιτών που θα μας απαγορεύει τη σπατάλη του νερού όπως πλύσιμο δρόμων στις γειτονιές, μπαλκόνια και βεράντες, αλόγιστο πότισμα των κήπων. Γι’ αυτά υπάρχουν οι «λασσίες» με ωραίο βρόχινο νερό.
Αν αυτή η πολιτική κατανάλωσης νερού γίνει συνείδηση στον καθένα μας, θα μπορέσουμε ίσως να ξανασκεφτούμε την επαναλειτουργία των θερμοκηπίων μας για την παραγωγή κηπευτικών και μερικών φρούτων χωρίς υπερβολική κατανάλωση νερού”. Pierre Mutin
"verena"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου