To τραγούδι "Θυμάμαι", είναι το νέο ακυκλοφόρητο τραγούδι του Παντελή Παντελίδη, το οποίο ο αδικοχαμένος τραγουδιστής
δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει στη δισκογραφική αγορά πριν φύγει από τη ζωή.
Σήμερα κυκλοφορεί και επισήμως, και με αφορμή αυτό το γεγονός η μητέρα του ανέβασε το ρεφρέν του τραγουδιού στην προσωπική της σελίδα στο facebook.
Διαβάστε τους στίχους και ακούστε το σχετικό απόσπασμα:
Θυμάμαι… στο κρεβάτι μας να δείχνεις σκεπτική, ακόμη και πλευρό γυρίζαμε κι ίσως γνωρίζαμε και οι δυο τι θα συμβεί.
Θυμάμαι… το κινητό σου να κοιτάς κάθε πρωί, μήπως και μήνυμα σου έστειλε κι ίσως κρυφά και να απάνταγες μπορεί.
Δεν τον ξεπέρασες ποτέ σ’ ότι ζητούσε έλεγες ναι… μάλλον σπουδαίος θα ‘ναι, μες τη δική του αγκαλιά αισθάνεσαι πιο ζεστασιά για ‘σένα δεν φοβάμαι, θα σε προσέχει όπως εγώ κι αν ξαναγύριζες εδώ ο ίδιος πάλι θα ‘μαι.
Θυμάμαι… στο κρεβάτι μας να δείχνεις σκεπτική, ακόμη και πλευρό γυρίζαμε κι ίσως γνωρίζαμε και οι δυο τι θα συμβεί.
Θυμάμαι… το κινητό σου να κοιτάς κάθε πρωί, μήπως και τάχα ενδιαφέρθηκε μα πώς σου φέρθηκε ξεχνάς σε μια στιγμή.
Δεν τον ξεπέρασες ποτέ σ’ ότι ζητούσε έλεγες ναι… μάλλον σπουδαίος θα ‘ναι, μες τη δική του αγκαλιά αισθάνεσαι πιο ζεστασιά για ‘σένα δεν φοβάμαι, θα σε προσέχει όπως εγώ κι αν ξαναγύριζες εδώ ο ίδιος πάλι θα ‘μαι.
Θυμήσου όμως το όνειρο που μέσα μου πεθαίνει, όλα τα όνειρα μαζί. Και η καρδιά που με πεθαίνει κι όμως δεν τελειώνει, θα σ’ αγαπώ για μια ζωή.
δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει στη δισκογραφική αγορά πριν φύγει από τη ζωή.
Σήμερα κυκλοφορεί και επισήμως, και με αφορμή αυτό το γεγονός η μητέρα του ανέβασε το ρεφρέν του τραγουδιού στην προσωπική της σελίδα στο facebook.
Διαβάστε τους στίχους και ακούστε το σχετικό απόσπασμα:
Θυμάμαι… στο κρεβάτι μας να δείχνεις σκεπτική, ακόμη και πλευρό γυρίζαμε κι ίσως γνωρίζαμε και οι δυο τι θα συμβεί.
Θυμάμαι… το κινητό σου να κοιτάς κάθε πρωί, μήπως και μήνυμα σου έστειλε κι ίσως κρυφά και να απάνταγες μπορεί.
Δεν τον ξεπέρασες ποτέ σ’ ότι ζητούσε έλεγες ναι… μάλλον σπουδαίος θα ‘ναι, μες τη δική του αγκαλιά αισθάνεσαι πιο ζεστασιά για ‘σένα δεν φοβάμαι, θα σε προσέχει όπως εγώ κι αν ξαναγύριζες εδώ ο ίδιος πάλι θα ‘μαι.
Θυμάμαι… στο κρεβάτι μας να δείχνεις σκεπτική, ακόμη και πλευρό γυρίζαμε κι ίσως γνωρίζαμε και οι δυο τι θα συμβεί.
Θυμάμαι… το κινητό σου να κοιτάς κάθε πρωί, μήπως και τάχα ενδιαφέρθηκε μα πώς σου φέρθηκε ξεχνάς σε μια στιγμή.
Δεν τον ξεπέρασες ποτέ σ’ ότι ζητούσε έλεγες ναι… μάλλον σπουδαίος θα ‘ναι, μες τη δική του αγκαλιά αισθάνεσαι πιο ζεστασιά για ‘σένα δεν φοβάμαι, θα σε προσέχει όπως εγώ κι αν ξαναγύριζες εδώ ο ίδιος πάλι θα ‘μαι.
Θυμήσου όμως το όνειρο που μέσα μου πεθαίνει, όλα τα όνειρα μαζί. Και η καρδιά που με πεθαίνει κι όμως δεν τελειώνει, θα σ’ αγαπώ για μια ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου