«Είμαι στη ουρά του εστιατορίου του πολυκαταστήματος Costco και τα χέρια μου είναι εντελώς γεμάτα με τρόφιμα, το πορτοφόλι μου, το τηλέφωνο και τα κλειδιά μου. Τότε είδα έναν τυφλό άντρα που προσπαθούσε πραγματικά..Είχε το φαγητό του στο ένα χέρι, κουβαλούσε το ποτήρι του με τα δόντια του και στο άλλο του χέρι κρατούσε το μπαστούνι του.Περπατούσε αργά προσπαθώντας να μην του πέσει τίποτα καθώς κατευθύνονταν προς το σημείο όπου υπήρχαν τα αναψυκτικά.
Έμοιαζε ζαλισμένος και λίγο χαμένος λόγω της πολυκοσμίας, των δυνατών κραυγών και της ζέστης.
Οι υπόλοιποι απλά τον κοίταζαν σαν να ήταν κάποιος που τους ψυχαγωγούσε. Οι έφηβοι μπροστά μου ήταν σαν να έλεγαν: «Δείτε αυτόν».
Τα πάντα μέσα μου ήθελαν να αφήσω κάτω ότι κρατούσα και να τον βοηθήσω αφού κανείς άλλος δεν το έκανε. Ωστόσο, μαζί μου είχα και τα παιδιά μου. Δεν μπορούσα να τα αφήσω μόνα τους στο πλήθος.
Και τότε ξαφνικά, εμφανίστηκε από το πουθενά ο άντρας με το γαλάζιο φανελάκι.
«Γεια σας. Είμαι εδώ για να σας βοηθήσω».
Τον βοηθάει να φτάσει μέχρι τα αναψυκτικά, γεμίζει το ποτήρι του, παίρνει το πιάτο του στο άλλο χέρι και τον οδηγεί σε ένα τραπέζι με σκιά. Εκεί καθαρίζει το τραπέζι, του φέρνει χαρτοπετσέτες και σιγουρεύεται ότι όλα είναι εντάξει. Στη συνέχεια, φεύγει και κάθεται στο τραπέζι του για να τελειώσει το γεύμα του.
Δεν ξέρω ποιος ήταν, αλλά όταν όλοι οι άλλοι απλά κοίταζαν, ήταν ο μόνος που σηκώθηκε για να προσφέρει την βοήθεια του στον συνάνθρωπό του.
Σε ευχαριστώ άνθρωπε με το γαλάζιο φανελάκι. Εάν γνωρίζετε ποιος είναι, να του πείτε ότι είναι καταπληκτικός. Χρειαζόμαστε περισσότερους ανθρώπους σαν κι αυτόν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου