Η απάτη της άμεσης δημοκρατίας

Επί Σαμαρά, με το κίνημα των αγανακτισμένων, ξεκίνησε και η πρεμούρα για την άμεση δημοκρατία. Ακόμα και σήμερα που το κίνημα αυτό έχει ξεφουσκώσει, μιας και επιτέλεσε τον σκοπό του, ο οποίος ήταν να έρθει στα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει αυτή η αυταπάτη. Ότι αν είχαμε άμεση δημοκρατία όλα θα ήταν τέλεια.

Το επιχείρημα των αμεσοδημοκρατών είναι τα εξής:




Πως όλοι οι πολιτικοί είναι λαμόγια (ξεχνούν όμως ποιοι τους εκλέγουν).


Πως ο λαός πρέπει να έχει στα χέρια του την τύχη του και ως εκ τούτου μιας και είναι κυρίαρχος να αποφασίζει τα πάντα.

Και το πιο κουφό, ότι τώρα δεν έχουμε δημοκρατία επειδή στην αρχαιότητα η λήψη των αποφάσεων (ανάμεσα στους 5000 Αθηναίους) γίνονταν πιο αμεσοδημοκρατικά.

Πρώτα από όλα προφανώς και ο λαός πρέπει να έχει στα χέρια του την τύχη του αν έχει την κατάλληλη πολιτική παιδεία. Την βλέπετε αυτή πουθενά; Είμαστε ένας λαός που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις δημοκρατικές αποφάσεις από τα ατομικά δικαιώματα.

Για παράδειγμα είχε γίνει θέμα για το σύμφωνο συμβίωσης να γίνει δημοψήφισμα. Να ψηφίσει δηλαδή ο Α) για το αν θα υπογράψουν σύμφωνο ο Β) και ο Γ).

Ζούμε σε μια χώρα όπου τα επαγγελματικά επιμελητήρια και οι συνεταιρισμοί αποφασίζουν το τι ώρα θα ανοίξεις εσύ το μαγαζί σου (που είναι περιουσία σου), ή το τι επιτρέπεται να φυτέψεις στο χωράφι σου.

Προφανώς ένας λαός που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το άτομο από την κοινωνία δεν μπορεί και να ψηφίζει για τα πάντα αμεσοδημοκρατικά. Ειδικά αν διακατέχεται από την νοοτροπία του να «ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα».

Όσον αφορά τις διαφορές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με την αρχαία Αθήνα. Συγγνώμη που θα σας απογοητεύσω αλλά και η άμεση δημοκρατία διαφέρει μιας και στην Αρχαία Αθήνα δεν είχαν δικαίωμα ψήφου οι δούλοι και οι γυναίκες.

Είναι λογικό ένα σύστημα διακυβέρνησης να διαφέρει από αυτό που έβαλε τον Σωκράτη να πιει το κώνειο και υπήρχε το 600πχ. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο, ότι ΔΕΝ ζούμε στο 600πχ, δεν έχουμε τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες γνώσεις και τις ίδιες συνθήκες.

Στα πρακτικά τώρα. Η άμεση δημοκρατία σήμερα δεν μπορεί να ισχύσει, για τους εξής λόγους.

1)Η Ελλάδα δεν έχει τον πληθυσμό της αρχαίας Αθήνας. Είμαστε κοντά 12 εκατομμύρια νοματαίοι.

2)Δεν έχουν όλοι την παιδεία ή και την γνώση να αποφασίζουν για όλα τα θέματα. Ναι μια γριούλα μπορεί να ψηφίσει να αυξηθεί η σύνταξη της αλλά δεν ξέρει πως θα γίνει αυτό. Αν λοιπόν δεν ξέρεις πως θα επιτευχθεί αυτό τότε πολύ απλά η κάθε κοινωνική ομάδα θα ψηφίζει προς το συμφέρον της αλλά οι νόμοι που θα περνάνε θα ισοδυναμούν με ευχές.

3)Ο μέσος νεοέλληνας δεν έχει πολιτική σκέψη. Βλέπει τα κόμματα σαν Ολυμπιακό – Παναθηναϊκό.

4)Το οικονομικό και διπλωματικό περιβάλλον είναι ρευστό. Το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος ακόμα και αν είναι σωστό, μπορεί να έχει αντίθετο αποτέλεσμα όταν θα χρειαστεί να εφαρμοστεί γιατί θα έχουν αλλάξει οι συνθήκες.

5) Οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα κοστίζουν. Αλλά οκ μπορούμε να κόψουμε Ευρώ όπως είχε πει και η Ραχήλ….

6) Δεν είναι ποδόσφαιρο. Το κάντε με διαιτητή να πετάξει η ομάδα δεν ισχύει.

—Ξέρω ότι με αγαπάτε και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων που δεν θα κάνετε ανάγωγα σχόλια και δεν θα με αναγκάσετε να τα διαγράψω.