Οι μικρές ιστορίες γύρω από τις ταβερνούλες της Πλάκας. Μπήκαμε για τα καλά στον Οκτώβριο και φυσικά νοσταλγώντας πάντα την Παλιά Αθήνα ο νους μας πάει στις ταβερνούλες της Πλάκας και του Ψυρρή, αφού αυτός ο μήνας είναι αφιερωμένος στο κρασί. Οι ταβερνούλες λοιπόν και οι Βαρελόφρονες είχαν αυτή την περίοδο την τιμητική τους. Οι «Πρόεδροι» των διαφόρων οπαδών του Βάκχου έκαναν τα περάσματά τους από τις διάφορες ταβέρνες, εκτιμούσαν την ποιότητα του «κεχριμπαρένιου» και έδιναν τα ανάλογα συνθήματα.
Έτσι οι οπαδοί κινούντο εκ του ασφαλούς! Συ' που χώνεσαι εις το στόμα και ανοίγεις την καρδιά Σε γνωρίζω από το χρώμα και από τη μυρωδιά. Θείο βάλσαμο βγαλμένο αφ' τη ρώγα τη χρυσή Και σαν πάντα αγαπημένο Χαίρε αθάνατο κρασί! Είναι τόσες πολλές οι ιστοριούλες γύρω από κάθε ταβέρνα που από μόνες τους γεμίζουν ολόκληρο βιβλίο.
Ιδού μία από αυτές:
Η ταβέρνα του Κιουπή στην οδό Τριπόδων στεγαζόταν σε μια μεγάλη μάντρα γεμάτη βαρέλια, τραπέζια, καθίσματα και κάδρα. Εδώ σερβιρίζονταν θαυμάσιο κοκορέτσι που το έκοβαν μ' έναν "Κολοκοτρώνη" και αγνό κρασί σε χονδρά ποτήρια της εποχής που έγραφαν στον πάτο τους "Πιες το όλο!". Κατά το 1917, οι δρόμοι της Αθήνας είχαν γεμίσει "συμμάχους" Γάλλους και ο ιδιοκτήτης του βάλθηκε να τους μάθη να πίνουν ρετσίνα. Έστειλε δώρο λοιπόν στο γαλλικό στρατόπεδο στο Ρουφ ένα βαρέλι κρασί για κέρασμα, ενώ κρέμασε και γαλλόφωνη πινακίδα στην ταβέρνα του: "Restaurant marintien".
Την άλλη κιόλας μέρα μαζεύτηκαν καμμιά τριανταριά Γάλλοι που, αφού έγιναν στουπί, τα έκαναν όλα γυαλιά καρφιά και εμαύρισαν και τον Κιουπή στο ξύλο! Δυο μέρες έμεινε η ταβέρνα κλειστή για να διορθωθούν οι ζημιές. Την τρίτη που άνοιξε, μια νέα πινακίδα κοσμούσε την πρόσοψη: "Sictir xecompintien!"! Η Παλιά Αθήνα αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στο κρασί, τις ταβερνούλες και τους ανθρώπους της περιμένει την επίσκεψή σας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου