Η πρώτη προβολή της ταινίας «Ωραία μου κυρία» έγινε στο Ράδιο Σίτυ τον Οκτώβριο του 1965 και ήταν μεγάλο κοσμικό γεγονός.
Το Ράδιο Σίτυ ήταν ένας από τους ωραιότερους
μεγάλους κινηματογράφους της Αθήνας. Βρισκόταν στην Πατησίων, λίγα βήματα από τη στάση Λυσσιατρείο. Είχε αριθμημένες θέσεις και έφερνε ταινίες κατ’ αποκλειστικότητα. Κάθε ταινία διαφημιζόταν με γιγαντοαφίσα φτιαγμένη από Έλληνα καλλιτέχνη του είδους, τοποθετημένη στο δεξιό μέρος της μεγάλης πρόσοψης Το σύστημα cinerama που είχε εγκαταστήσει έκανε την ταινία ακόμα πιο εντυπωσιακή, γιατί έδινε την αίσθηση του τρισδιάστατου (η οθόνη ήταν ημικυκλική και η προβολή γινόταν από τρεις μηχανές συγχρόνως) και ο ήχος ήταν στερεοφωνικός. Ο κινηματογράφος λειτούργησε από το 1955 ώς το 2003.
Δίπλα στο Ράδιο Σίτυ ήταν το Ελβετικόν (στη φωτογραφία φαίνεται η άκρη της επιγραφής του). Το Ελβετικόν ήταν από τα ανεπανάληπτα ζαχαροπλαστεία της Αθήνας. Είχε σάλα σε δύο επίπεδα και ήταν διακοσμημένο με βιτρό. Στα αριστερά του ζαχαροπλαστείου ήταν το θέατρο Άννα Μαρία των αδελφών Καλουτά.
Πρώτο έκλεισε το Ελβετικόν. Στη θέση του άνοιξε κατάστημα γρήγορου φαγητού Καρλής. Η παρακμή είχε αρχίσει. Δεν γλίτωσε ούτε ο κινηματογράφος ούτε το θέατρο. Γκρεμίστηκαν όλα. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς την αίγλη που γνώρισε αυτό το τμήμα της Πατησίων περνώντας μπροστά από το μεγάλο σουπερμάρκετ ΑΒ που τα αντικατέστησε. Η Άννα Καλουτά, παρ’ όλες τις αεράτες και πολύχρωμες εμφανίσεις της, έφυγε μ’ αυτή την πίκρα.
Η καταστροφή τιμήθηκε με τη μετονομασία της στάσης Λυσσιατρείο σε στάση Καλουτά και με μια μεταλλική επιγραφή στην πρόσοψη του σουπερμάρκετ που μας πληροφορεί ότι «Εδώ υπήρξε το θέατρο Άννα Μαρία Καλουτά».
Τέτη Σώλου
Ιούνιος 2016
Το Ράδιο Σίτυ ήταν ένας από τους ωραιότερους
μεγάλους κινηματογράφους της Αθήνας. Βρισκόταν στην Πατησίων, λίγα βήματα από τη στάση Λυσσιατρείο. Είχε αριθμημένες θέσεις και έφερνε ταινίες κατ’ αποκλειστικότητα. Κάθε ταινία διαφημιζόταν με γιγαντοαφίσα φτιαγμένη από Έλληνα καλλιτέχνη του είδους, τοποθετημένη στο δεξιό μέρος της μεγάλης πρόσοψης Το σύστημα cinerama που είχε εγκαταστήσει έκανε την ταινία ακόμα πιο εντυπωσιακή, γιατί έδινε την αίσθηση του τρισδιάστατου (η οθόνη ήταν ημικυκλική και η προβολή γινόταν από τρεις μηχανές συγχρόνως) και ο ήχος ήταν στερεοφωνικός. Ο κινηματογράφος λειτούργησε από το 1955 ώς το 2003.
Δίπλα στο Ράδιο Σίτυ ήταν το Ελβετικόν (στη φωτογραφία φαίνεται η άκρη της επιγραφής του). Το Ελβετικόν ήταν από τα ανεπανάληπτα ζαχαροπλαστεία της Αθήνας. Είχε σάλα σε δύο επίπεδα και ήταν διακοσμημένο με βιτρό. Στα αριστερά του ζαχαροπλαστείου ήταν το θέατρο Άννα Μαρία των αδελφών Καλουτά.
Πρώτο έκλεισε το Ελβετικόν. Στη θέση του άνοιξε κατάστημα γρήγορου φαγητού Καρλής. Η παρακμή είχε αρχίσει. Δεν γλίτωσε ούτε ο κινηματογράφος ούτε το θέατρο. Γκρεμίστηκαν όλα. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς την αίγλη που γνώρισε αυτό το τμήμα της Πατησίων περνώντας μπροστά από το μεγάλο σουπερμάρκετ ΑΒ που τα αντικατέστησε. Η Άννα Καλουτά, παρ’ όλες τις αεράτες και πολύχρωμες εμφανίσεις της, έφυγε μ’ αυτή την πίκρα.
Η καταστροφή τιμήθηκε με τη μετονομασία της στάσης Λυσσιατρείο σε στάση Καλουτά και με μια μεταλλική επιγραφή στην πρόσοψη του σουπερμάρκετ που μας πληροφορεί ότι «Εδώ υπήρξε το θέατρο Άννα Μαρία Καλουτά».
Τέτη Σώλου
Ιούνιος 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου