Τι είναι το αλουμίνιο

Τι είναι το αλουμίνιο, πόσο κυριαρχεί στη ζωή μας καλά καμουφλαρισμένο, ποιες οι επιπτώσεις στην υγεία μας

Στον Περιοδικό Πίνακα των Χημικών Στοιχείων έχει ατομικό αριθμό 13.
Καλά κρυμμένο Το αλουμίνιο βρίσκεται σχεδόν παντού και ίσως μας δηλητηριάζει, λένε οι ειδικοί. Μόλις 200 χρόνια από την ανακάλυψή του, έχει εξαπλωθεί σε όλο τον πλανήτη. Χωρίς αυτό δεν θα υπήρχαν αυτοκίνητα, αεροπλάνα, μοτοσυκλέτες, ποδήλατα, κουφώματα, υδρορροές, αλλά και κονσέρβες και κουτάκια αναψυκτικών. Το χειρότερο είναι ότι το συναντάμε καμουφλαρισμένο σαν πρόσθετο μέσα σε γλυκά, ζαχαρωτά, γάλα σε σκόνη για βρέφη, baking powder και σε τυποποιημένα τυριά με τα ονόματα Ε173 (αλουμίνιο, χρωστική), Ε523 (θεικό αργιλοαμμώνιο, σταθεροποιητής), Ε541 (φωσφορικό αργιλονάτριο, διογκωτικό). Χρησιμοποιείται επίσης ευρέως σε υλικά συσκευασίας των τροφίμων και μαγειρικά σκεύη. Πολλά καλλυντικά περιέχουν άλατά του, όπως αντηλιακές κρέμες, αποσμητικά και είδη μακιγιάζ. Οι δημόσιες εταιρείες ύδρευσης το χρησιμοποιούν για να καθαρίσουν το πόσιμο νερό που φτάνει στις βρύσες των καταναλωτών και οι φαρμακευτικές εταιρείες το βάζουν μέσα σε φάρμακα (αντιόξινα για το στομάχι, στοματικά διαλύματα, φάρμακα για τη αρθρίτιδα κ.ά), αλλά και στα εμβόλιά τους, χωρίς να φοβούνται να το αναφέρουν στη λίστα των πρόσθετων ουσιών. Δηλαδή το πίνουμε, το τρώμε, το βάζουμε επάνω στο δέρμα μας, το περνάμε απευθείας στην κυκλοφορία του αίματός μας και, σε κάποιες περιπτώσεις, το αναπνέουμε.

Το πρώτο κρούσμα εγκεφαλοπάθειας Αρχικά το κόστος του στρατηγικού μετάλλου ήταν υψηλότερο από του χρυσού και του λευκόχρυσου, γι’ αυτό και οι πιο σημαντικοί καλεσμένοι του Ναπολέοντα στη Γαλλία έτρωγαν σε αλουμινένια πιάτα. Ένα περίπου αιώνα μετά την ανακάλυψη του αλουμινίου ξεκίνησε και η πρώτη επισταμένη έρευνα για τις επιπτώσεις του στην υγεία. Στην βρετανική επιστημονική έκδοση The Lancet το 1921, δημοσιεύθηκε η ιστορία ενός μεταλλουργού που ανέπτυξε εγκεφαλοπάθεια, εργαζόμενος σε χυτήριο αλουμινίου. Αργότερα αναφέρθηκαν πολλές ακόμα περιπτώσεις εγκεφαλοπάθειας σε εργαζόμενους στην βιομηχανία αλουμινίου, οι οποίοι δέχονταν το μέταλλο στο σώμα τους μέσω της αναπνευστικής οδού. Πενήντα χρόνια αργότερα οι ανεξάρτητες μελέτες τριών ερευνητών (Kerr 1969, Alfrey 1972 καιShort 1980) απέδειξαν πως όταν το νερό που χρησιμοποιούνταν στην αιμοκάθαρση των ασθενών με νεφρική ανεπάρκεια περιείχε πολύ αλουμίνιο (σαν μέσο καθαρισμού του νερού από ρύπους), τότε οι ασθενείς παρουσίαζαν διαταραχές λόγου, ισορροπίας και συμπεριφοράς (εγκεφαλοπάθεια) και υπέφεραν από πόνους στις αρθρώσεις, απασβέστωση των οστών και σκελετικές παραμορφώσεις, αναιμία και καρδιακά προβλήματα, καθώς το αλουμίνιο παρεμβαίνει στο πεπτικό σύστημα και δυσχεραίνει την απορρόφηση του ασβεστίου, του μαγνησίου, του καλίου και του φθορίου.
Νευροτοξική δράση Μετά τη δεκαετία του ’70 το αλουμίνιο αναγνωρίστηκε ως νευροτοξικό, ενώ κανείς ποτέ πριν δεν είχε υποψιαστεί την ιδιότητά του αυτή. Όπως αποδείχθηκε, όταν αρχίζει να γίνεται δηλητηριώδες (σε μεγάλες δόσεις), δημιουργεί ανωμαλίες στον ύπνο, νευρικότητα και συναισθηματική αστάθεια, απώλεια μνήμης, συχνούς πονοκεφάλους και αποδυνάμωση της νοημοσύνης. Επίσης, όπως παρατήρησαν το 2009 ερευνητές του νοσοκομείου Henri‐ Mondor, έχει την τάση, υπό προϋποθέσεις, να συσσωρεύεται στους μυς, τους ιστούς και τέλος στον εγκέφαλο, όπου και παραμένει δημιουργώντας εκφυλιστικές και νευρομυικές ασθένειες. Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε το 2003 το Γαλλικό Ινστιτούτο για τη Φροντίδα της Υγείας, όταν ανέφερε ότι πολυάριθμες έρευνες αποδείκνυαν πως το αλουμίνιο μάλλον είναι τοξικό, επισημαίνοντας βέβαια ότι ο προσδιορισμός των επιπτώσεων του αλουμινίου στην υγεία είναι εξαιρετικά δύσκολος.
Πόσιμο νερό και Αλτσχάιμερ Διάφορες μελέτες έδειξαν τον συσχετισμό του αλουμινίου που περιέχεται στο πόσιμο νερό με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Εκτεταμένη έρευνα που έγινε το 1995 στον Καναδά έδειξε ότι η πιθανότητα ανάπτυξης διανοητικών προβλημάτων ήταν δέκα φορές μεγαλύτερη στις κοινότητες με υψηλό ποσοστό αλουμινίου στο πόσιμο νερό. Παράλληλα, έρευνες άλλων χωρών απέκλεισαν αυτή τη συσχέτιση, παρά το γεγονός ότι οι νοσούντες από Αλτσχάιμερ, όπως διαπιστώνεται, έχουν υψηλά ποσοστά αλουμινίου στα εκφυλισμένα κύτταρα του εγκεφάλου τους. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής ΞάνθηςΑστέριο Παντοκράτορα, «υπάρχουν ενδείξεις ότι το αλουμίνιο σχετίζεται με σοβαρές ασθένειες όπως είναι η νόσος του Parkinson, η μυοατροφική σκλήρυνση (νόσος του Lou Gehrig) και η νόσος του Αλτσχάιμερ». Εν τω μεταξύ, το ανώτατο επιτρεπτό όριο του αλουμινίου στο πόσιμο νερό στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ευρώπη, έχει υποστεί διάφορα… σκαμπανεβάσματα μέχρι τώρα, με τις σχετικές οδηγίες να αναπροσαρμόζονται διαρκώς. Όπως υπογραμμίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) , οι διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις δεν επιτρέπουν προς το παρόν τον καθορισμό ενός αποδεκτού ανώτατου ορίου περιεκτικότητας του αλουμινίου στο νερό.
Αλουμίνιο στο έδαφος Μελέτες στους κατοίκους του νησιού Γκουάμ στον Ειρηνικό Ωκεανό και των νησιών της Νέας Γουινέας, όπου τα εδάφη είναι πλούσια σε αλουμίνιο, έδειξαν υψηλά ποσοστά ασθενών με Parkinson και μυοατροφική σκλήρυνση (νόσο του Lou Gehrig, σπάνια νευρολογική διαταραχή).




Barcelona 3/1/13


Αλουμίνιο στον αέρα Οι λευκές ουρές (τα γνωστά chemtrails) που αφήνουν πίσω τους αεροπλάνα τα οποία πετούν σε σχετικά χαμηλό ύψος πάνω από τις πόλεις, είναι χημικές ουσίες που περιέχουν σωματίδια από αλουμίνιο και βάριο, ισχυρές νευροτοξικές ουσίες. Αυτές, κατά τα λεγόμενά του, ασφαλώς επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.


Αλουμινένια σκεύη Σήμερα κυκλοφορούν πολλά αλουμινένια σκεύη με αντικολλητική επίστρωση. Οι ειδικοί καθησυχάζουν, λέγοντας ότι δεν κρύβουν κανένα κίνδυνο για την υγεία, εκτός αν ξυστεί η επιφάνειά τους και αποκαλυφθεί το μέταλλο. Επίσης συνιστούν να μην μαγειρεύονται όξινα και αλμυρά τρόφιμα σε αλουμινένια σκεύη χωρίς επίστρωση και να μην τυλίγονται σε αλουμινόχαρτο ντομάτα, λεμόνι, σαλάμια, παστά ψάρια κ.ά, γιατί μπορεί να διαβρώσουν το μέταλλο.


Σε εμβόλια Πληθώρα εμβολίων (πολιομυελίτιδας, διφθερίτιδας, τετάνου) περιέχουν αλουμίνιο, η ποσότητα του οποίου είναι ιδιαίτερα δυσανάγνωστη στην ετικέτα τους. Οι φαρμακευτικές εταιρείες το προσθέτουν προκειμένου να αυξήσουν τη δόση των αντιγόνων και να ενισχύσουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Σύμφωνα με υπολογισμούς της Γαλλίδας δημοσιογράφου και συγγραφέως Virginie Belle, ένα βρέφος 2-16 μηνών προσλαμβάνει 2,46 mg αλουμινίου στους μυς του, σε αντίθεση με τα 1,25 mg που ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ως ανώτατο ποσό ανά δόση για τον ενήλικο. Παράλληλα, ηΑμερικάνικη Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων συστήνει 0,85 mg ανά δόση, ενώ για τα βρέφη δεν υπάρχει καθορισμός. Η Virginie Belle, στο βιβλίο της «Όταν το αλουμίνιο μας δηλητηριάζει», αναφέρει ότι ασθένειες όπως η χρόνια κόπωση, ο διαβήτης, η επιληψία και το άσθμα, οφείλονται σε πολύ υψηλές δόσεις αλουμινίου. Αφήνει επίσης αιχμές ότι τοΣύνδρομο του Κόλπου οφείλεται στις τεράστιες δόσεις των προληπτικών εμβολίων στα οποία υποβλήθηκαν οι 175.000 και πλέον στρατιώτες που νοσούν σήμερα.
Σε αποσμητικά Το 2006 η Εφημερίδα της Εφαρμοσμένης Τοξικολογίας (Journal of Applied Toxicology) έφερε στο φως όλες τις έρευνες που συσχετίζουν τον καρκίνο του μαστού με τα αποσμητικά που περιέχουν άλατα του αλουμινίου. Ο επίλογος ήταν ο ίδιος: χρειάζονται συμπληρωματικές μελέτες για την τελική διαπίστωση. Την ίδια χρονιά, η Γαλλική Ένωση Υγείας και Περιβάλλοντος (AFES) πληροφόρησε το κοινό ότι ο κίνδυνος αυξάνεται για τις γυναίκες που χρησιμοποιούν το αποσμητικό μετά το ξύρισμα, γεγονός που υποστηρίζεται και από αμερικάνικη έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2003 σε 437 γυναίκες.Σύμφωνα με την τελευταία, οι γυναίκες θα πρέπει να αποφεύγουν τα αποσμητικά και τα ανθιδρωτικά που περιέχουν αλουμίνιο και κυρίως, να μην τα χρησιμοποιούν αμέσως μετά το ξύρισμα της μασχάλης.


Κάποιοι το απενοχοποιούν Οι βιομηχανίες παραγωγής αλουμινίου ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία από το μέταλλο, γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός προβάλλει αποτελεσματική αντίσταση στα περισσότερα ξένα προς αυτόν στοιχεία, όπως είναι και το αλουμίνιο. Έτσι επιμένουν ότι τελικά πολύ μικρή ποσότητα αλουμινίου απορροφάται από τον πεπτικό σωλήνα, εφόσον φιλτράρεται και από τα νεφρά, ενώ υπενθυμίζουν ότι ο εγκέφαλος διαθέτει την δική του προστασία. Νορβηγοί και Άγγλοι ερευνητές επίσης υποστηρίζουν ότι δεν κατόρθωσαν να ανιχνεύσουν επιβλαβείς συνέπειες στην υγεία ατόμων που έκαναν μακροχρόνια λήψη φαρμάκων που περιείχαν αλουμίνιο. Επισήμως, οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας σε όλο τον κόσμο δεν αναγνωρίζουν τον κίνδυνο από τη λήψη αλουμινίου.
Μια νέα πάθηση γεννιέται… Και το όνομα αυτής Macrophagic Myofasciitis (MMF). Η νέα ασθένεια, που συνδέθηκε στο τέλος της δεκαετίας του ’90 με τα εμβόλια τα οποία περιέχουν αλουμίνιο, είναι μια φλεγμονώδης μυοπάθεια. Τα συμπτώματά της είναι μυικοί πόνοι στα μπράτσα και τις γάμπες, έντονη κούραση και προβλήματα στην άρθρωση του λόγου και τη μνήμη. Βιοψίες των μυών των ασθενών έδειξαν υψηλότατη συγκέντρωση αλουμινίου. Για ποιες ασθένειες είχαν εμβολιαστεί; Ηπατίτιδα Α, Β και τέτανο. Ποιο άλλο εμβόλιο για ενηλίκους περιέχει αλουμίνιο; Το εμβόλιο της γρίπης Α. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το 2003 η Γαλλική Υγειονομική Υπηρεσία Ασφαλείας των Προϊόντων Υγείας (AFSSAPS), τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται μια δεκαετία μετά τον εμβολιασμό. Σημειωτέον ότι τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν μετά από έντονη πίεση ερευνητών και ασθενών.