Κινούμενες δημόσιες τσόντες.
Τροβαδούροι της μοναξιάς τους και της απελπισίας τους.
Οι αποφάσεις τους μία ζωή, κινούμενη άμμος.
Χωρίς ξεκάθαρα «θέλω».
Τυχοδιώκτες συμπεριφορών όταν και όπου δεν τους αρέσουν.
Σχολιάζουν σχεδόν τα πάντα.
Νομίζοντας ότι είναι σαρωτικοί στο πέρασμά τους.
Κριτικάρουν με περίσσιο θράσος τους υπόλοιπους χωρίς να κοιτούν τα δικά τους χάλια.
Εμμονικοί και αηδιαστικά μελοδραματικοί.
Υπάρξεις ανούσιες.
Παραβάτες ονείρων.
Εκτελεστές των «θέλω».
Συνεχιστές τις αυτοεκτέλεσής τους.
Ντροπιαστικά όντα της σημερινής κοινωνίας που περιφέρονται από εδώ και από εκεί, προσπαθώντας να δαμάσουν τις προσδοκίες τους.
Μα αλήθεια τι προσδοκούν;
Αγάπη, έρωτα, τι ακριβώς;
Η αγάπη δεν επιβάλλεται.
Τελεία και παύλα.
Όσο νωρίτερα γίνει αντιληπτό τόσο γρηγορότερα θα σταματήσει η κατηφόρα τους.
Άνθρωποι που τους βλέπεις και οργίζεσαι.
Χαλάτε την πιάτσα, ρε.
Τις ιδέες σας και αλλού.
Μείνετε στην απομόνωση των επιλογών και των αποφάσεων σας.
Γιατί απορείτε;
Τι είναι το περίεργο.
Ότι σας λείπει αυτό που λέμε τσίπα να φύγετε από εκεί που πλέον δεν σας θέλουν.
Από εκεί που δεν σας αγαπάνε.
Αναρωτιέμαι με πόσα χρήματα εξαγοράζεται η σιωπή της δυστυχίας σας.
Πόσο επιδεικτικά αδιάφορος πρέπει κάποιος να γίνει απέναντί σας για να το καταλάβετε.
Αλλά έτσι μάθατε και σας μάθανε.
Δεν αλλάζει ο άνθρωπος και δη ο διαταραγμένος.
Μαρύσα Παππά (2#x_2)
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου