Οι λέξεις «κάνουν» την γλώσσα. ΔΕΝ «είναι» γλώσσα.

(εικόνα διαδικτύου: Η ιστορία της λέξης ευθύνη). Καλύτερη, ευστοχότερη εικόνα δεν θα μπορούσα να βρω.

Από την «λέξη» και την ετυμολογία της στην γλώσσα.

Οι λέξεις «κάνουν» την γλώσσα. ΔΕΝ «είναι» γλώσσα.
.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ παράδειγμα:

Η λέξη: ακέων.
.
Η γλώσσα (ή μάλλον, οι… γλώσσες)

— «ακέων εκάθητο. Ουδέν τι είπεν»= καθόταν (η Αθηνά) σιωπηλή, αμίλητη.
/ Δεν είπε ούτε μία κουβέντα / δεν έβγαλε μιλιά, άχνα, κιχ.
.
— «ακέων καθήμενοι… δαίνυσθε»= σκάστε και τρώτε (Ο Αντίνος στους δούλους)
.
–Τηλέμαχος: «Δεν μπορώ Αντίνο να βλέπω όλ’ αυτά που κάνετε και να μην μιλάω.
να κάθομαι σιωπηλός (ακέων).
.
Ί δ ι α (μία) λέξη (ακέων)….. Έξι (6) «γλώσσες» και… βάλε.
.
—γλώσσα- επιλογή για την Αθηνά / γλώσσα- απορία για τον ακροατή
.
—γλώσσα- θυμός, εξουσία για τον Αντίνο / γλώσσα- φόβος, υποταγή για τους δούλους

— γλώσσα- διαμαρτυρία για τον Τηλέμαχο / γλώσσα- προβληματισμός και ανησυχία για τους μνηστήρες, που άρχισε να… σηκώνει κεφάλι (να…. μιλάει) κι… ο Τηλέμαχος.
.
Η σχέση των λέξεων με την γλώσσα είναι πολυδιάστατη. Ενίοτε, ακόμη
και…. ανεξήγητη.
.
Πώς ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ αυτή η σχέση
.
ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ: Η γλώσσα ΚΙΒΩΤΟΣ των λέξεων. Ως μητέρα είναι στοργική και άψογη στις υποχρεώσεις της.
.
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Η γλώσσα λέει «Ναι», στην ετυμολογία, με αλλαγή κατεύθυνσης:
Από το ΣΗΜΕΡΑ στο ΠΑΡΕΛΘΟΝ και όχι το αντίστροφο, γιατί η ΕΠΙΜΟΝΗ
στο παρωχημένο τυπικό της λέξης…. βλάπτει σοβαρά την γλώσσα
.
ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Η γλώσσα δείχνει προκλητικά, ανοιχτά την διαφωνία της
έναντι της προσκόλλησης στην τυπολατρική διδασκαλία της. Θέλει διαρκώς να ανανεώνει την ντουλάπα της.

Θέλει τα… μάξι, θέλει και τα… μίνια της.
.

Θα δούμε μία- μία τις περιπτώσεις

πηγη