Μέχρι τη δεκαετία του 1990, όταν απαγορευτήκαν οι διαφημιστικές πινακίδες στην Ισπανία, αυτοί οι ταύροι βάφονταν με το όνομα του κονιάκ Veterano Osborne. Η εταιρεία αφαίρεσε τις λέξεις και αγωνίστηκε με επιτυχία για να θεωρήσει τους τεράστιους ταύρους τέχνη, οπότε, οι πινακίδες είναι πλέον το σύμβολο της χώρας.
Το τοπίο της ισπανικής υπαίθρου είναι χαρακτηριστικό. Οι δρόμοι περιβάλλονται από χωράφια με σιτηρά, ελιές και βελανιδιές, μερικά χωριά εδώ και εκεί, και, κάθε μερικές εκατοντάδες μίλια, αναδύεται στον γαλάζιο ουρανό η σιλουέτα ενός τεράστιου μαύρου ταύρου.
Κάθε ταύρος, που επί του παρόντος υπάρχουν περίπου 100 σε όλη την χώρα (εδώ η λίστα με το που βρίσκεται ο καθένας), έχει ύψος 46 πόδια και ζυγίζει 4,5 τόνους. Αρχικά δημιουργήθηκαν ως διαφημιστικές πινακίδες για την προώθηση ενός νέου ποτού, του Veterano brandy, αλλά σήμερα, περισσότερες από έξι δεκαετίες μετά την πρώτη του εμφάνιση, ο "ταύρος Osborne" έχει γίνει σύμβολο της Ισπανίας. Μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται σε μια οικογένεια σιδηρουργών που φροντίζει τις διαφημιστικές πινακίδες από τη δεκαετία του 1960.
Ο πρώτος ταύρος εγκαταστάθηκε το 1957 στο Cabanillas de la Sierra, περίπου 40 μίλια βόρεια της Μαδρίτης για να διαφημίσει το νέο προϊόν από την εταιρεία Osborne που εδρεύει στο El Puerto de Santa Maria στη νότια Ισπανία. Η εκτροφή ταύρων που συμμετέχουν σε ταυρομαχίες είναι σχετικά συνηθισμένη σε αυτήν την περιοχή και τα ζώα θεωρούνταν σύμβολα ανδρισμού, μια έννοια που η εταιρεία ήθελε να συνδέσει με το κονιάκ της. Ο πρώτος ταύρος είχε ύψος περίπου 13 πόδια και ήταν κατασκευασμένος από ξύλο με τις λέξεις "Veterano Osborne" ζωγραφισμένες με κόκκινα γράμματα δίπλα σε ένα ποτήρι μπράντι. Αυτή όμως η ξύλινη πινακίδα, όπως και άλλες που κατασκευάστηκαν αμέσως μετά, ήταν πολύ εύθραυστες για να αντέξουν τις καιρικές συνθήκες της χώρας. Το 1961, αντικαταστάθηκαν από μεταλλικούς ταύρους περίπου τρεις φορές το μέγεθος των αρχικών.
Κάθε ταύρος, που επί του παρόντος υπάρχουν περίπου 100 σε όλη την χώρα (εδώ η λίστα με το που βρίσκεται ο καθένας), έχει ύψος 46 πόδια και ζυγίζει 4,5 τόνους. Αρχικά δημιουργήθηκαν ως διαφημιστικές πινακίδες για την προώθηση ενός νέου ποτού, του Veterano brandy, αλλά σήμερα, περισσότερες από έξι δεκαετίες μετά την πρώτη του εμφάνιση, ο "ταύρος Osborne" έχει γίνει σύμβολο της Ισπανίας. Μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται σε μια οικογένεια σιδηρουργών που φροντίζει τις διαφημιστικές πινακίδες από τη δεκαετία του 1960.
Ο πρώτος ταύρος εγκαταστάθηκε το 1957 στο Cabanillas de la Sierra, περίπου 40 μίλια βόρεια της Μαδρίτης για να διαφημίσει το νέο προϊόν από την εταιρεία Osborne που εδρεύει στο El Puerto de Santa Maria στη νότια Ισπανία. Η εκτροφή ταύρων που συμμετέχουν σε ταυρομαχίες είναι σχετικά συνηθισμένη σε αυτήν την περιοχή και τα ζώα θεωρούνταν σύμβολα ανδρισμού, μια έννοια που η εταιρεία ήθελε να συνδέσει με το κονιάκ της. Ο πρώτος ταύρος είχε ύψος περίπου 13 πόδια και ήταν κατασκευασμένος από ξύλο με τις λέξεις "Veterano Osborne" ζωγραφισμένες με κόκκινα γράμματα δίπλα σε ένα ποτήρι μπράντι. Αυτή όμως η ξύλινη πινακίδα, όπως και άλλες που κατασκευάστηκαν αμέσως μετά, ήταν πολύ εύθραυστες για να αντέξουν τις καιρικές συνθήκες της χώρας. Το 1961, αντικαταστάθηκαν από μεταλλικούς ταύρους περίπου τρεις φορές το μέγεθος των αρχικών.
Τη δεκαετία του 1970, υπήρχαν περισσότεροι από 500 ταύροι, ενώ σήμερα, παραμένουν περίπου 100 τέτοια μεταλλικά θηρία ύψους 46 ποδιών
Για την Sara Herrero, ειδικό στη δημοσιότητα στο Πανεπιστήμιο Jaume I που έχει μελετήσει πώς οι ισπανικές διαφημίσεις συμβάλλουν και ενισχύουν την ταυτότητα της χώρας, οι τεράστιοι ταύροι Osborne έκαναν την εμφάνισή τους την τέλεια στιγμή. "Στη δεκαετία του '60, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο, η Ισπανία άρχισε να ανοίγεται στον κόσμο και να αυτοδιαφημίζεται ως μέρος για τουρισμό στον ήλιο και την παραλία, τη γαστρονομία, τη μουσική φλαμένκο και τις ταυρομαχίες", εξηγεί.
Μέχρι τη δεκαετία του 1970, υπήρχαν περισσότεροι από 500 ταύροι σε όλη τη χώρα και ο συγκεκριμένος ήταν ένα εν εξελίξει ανεπίσημο σύμβολο της χώρας. Το 1972, το New York Times Magazine επέλεξε μια φωτογραφία ενός ταύρου Osborne για το εξώφυλλό του για να απεικονίσει ένα κομμάτι για το πώς άλλαζε η Ισπανία καθώς πλησίαζε το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο. Αργότερα, οι εταιρείες άρχισαν να δείχνουν τους ταύρους σε εμπορικά σποτ και οι σκηνοθέτες τους παρουσίαζαν στις ταινίες τους. Για παράδειγμα, ένας τέτοιος ταύρος εμφανίζεται στο φόντο μιας σκηνής της ταινίας "Jamón, Jamón" του 1992, με τους Javier Bardem και Penélope Cruz.
Η αγάπη των Ισπανών για τους ταύρους Osborne έγινε ακόμη πιο εμφανής τη δεκαετία του 1990, όταν η κυβέρνηση ψήφισε νόμο που απαγόρευε τις διαφημιστικές πινακίδες κατά μήκος των ισπανικών δρόμων -οι πινακίδες μπορούσαν να αποσπάσουν την προσοχή των οδηγών και να οδηγήσουν σε ατυχήματα. Ανώνυμοι πολίτες, περιφερειακές κυβερνήσεις και δημόσια πρόσωπα ζήτησαν οι ταύροι Osborne να εξαιρεθούν. Ενθαρρυμένη από την υποστήριξη του κοινού, η εταιρεία αφαίρεσε τις λέξεις από τους ταύρους και αποφάσισε να τους κρατήσει στους δρόμους, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούσαν πλέον να θεωρούνται διαφημιστικές πινακίδες. Της επιβλήθηκε πρόστιμο και άσκησε έφεση κατά της απόφασης. Τελικά, το 1997, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι ταύροι μπορούσαν να παραμείνουν, καθώς "έχουν πάψει να είναι το έμβλημα μιας μάρκας για να γίνουν κάτι διακοσμητικό, ενσωματωμένο στο τοπίο".
Μέχρι τη δεκαετία του 1970, υπήρχαν περισσότεροι από 500 ταύροι σε όλη τη χώρα και ο συγκεκριμένος ήταν ένα εν εξελίξει ανεπίσημο σύμβολο της χώρας. Το 1972, το New York Times Magazine επέλεξε μια φωτογραφία ενός ταύρου Osborne για το εξώφυλλό του για να απεικονίσει ένα κομμάτι για το πώς άλλαζε η Ισπανία καθώς πλησίαζε το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο. Αργότερα, οι εταιρείες άρχισαν να δείχνουν τους ταύρους σε εμπορικά σποτ και οι σκηνοθέτες τους παρουσίαζαν στις ταινίες τους. Για παράδειγμα, ένας τέτοιος ταύρος εμφανίζεται στο φόντο μιας σκηνής της ταινίας "Jamón, Jamón" του 1992, με τους Javier Bardem και Penélope Cruz.
Η αγάπη των Ισπανών για τους ταύρους Osborne έγινε ακόμη πιο εμφανής τη δεκαετία του 1990, όταν η κυβέρνηση ψήφισε νόμο που απαγόρευε τις διαφημιστικές πινακίδες κατά μήκος των ισπανικών δρόμων -οι πινακίδες μπορούσαν να αποσπάσουν την προσοχή των οδηγών και να οδηγήσουν σε ατυχήματα. Ανώνυμοι πολίτες, περιφερειακές κυβερνήσεις και δημόσια πρόσωπα ζήτησαν οι ταύροι Osborne να εξαιρεθούν. Ενθαρρυμένη από την υποστήριξη του κοινού, η εταιρεία αφαίρεσε τις λέξεις από τους ταύρους και αποφάσισε να τους κρατήσει στους δρόμους, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούσαν πλέον να θεωρούνται διαφημιστικές πινακίδες. Της επιβλήθηκε πρόστιμο και άσκησε έφεση κατά της απόφασης. Τελικά, το 1997, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι ταύροι μπορούσαν να παραμείνουν, καθώς "έχουν πάψει να είναι το έμβλημα μιας μάρκας για να γίνουν κάτι διακοσμητικό, ενσωματωμένο στο τοπίο".
Το 2011, ένας καλλιτέχνης έβαψε έναν ταύρο στο νησί της Μαγιόρκα στα χρώματα της σημαίας του LGBT κινήματος
Ο Ivan Llanza, διευθυντής του Osborne Foundation, ενός οργανισμού που ιδρύθηκε το 2016 για να διαχειρίζεται την κληρονομιά της εταιρείας, λέει ότι παρόλο που δεν φέρουν πλέον το όνομα του προϊόντος του, οι ταύροι εξακολουθούν να έχουν ισχυρούς δεσμούς με την εταιρεία από την οποία προέρχονται. "Ο ταύρος είναι ακόμα ένας ταύρος με επώνυμο: ταύρος Osborne", λέει.
Το ίδρυμα Osborne κατέχει τα πνευματικά δικαιώματα του σχεδίου και είναι επίσης υπεύθυνο για τη συντήρηση των ταύρων. Ο Llanza συμφωνεί ότι, σήμερα, η σημασία τους υπερβαίνει τον αρχικό εμπορικό σκοπό. "Είναι πλέον μέρος του συλλογικού μυαλού της χώρας. Ως παιδιά, όλοι έχουμε μεγαλώσει μετρώντας ταύρους κατά τη διάρκεια των ταξιδιών", λέει.
Το γεγονός ότι είναι παντού, αλλά και η κοινωνική τους σημασία, έχουν κάνει τους ταύρους τον τέλειο στόχο για πολιτικές και καλλιτεχνικές παρεμβάσεις.
Το ίδρυμα Osborne κατέχει τα πνευματικά δικαιώματα του σχεδίου και είναι επίσης υπεύθυνο για τη συντήρηση των ταύρων. Ο Llanza συμφωνεί ότι, σήμερα, η σημασία τους υπερβαίνει τον αρχικό εμπορικό σκοπό. "Είναι πλέον μέρος του συλλογικού μυαλού της χώρας. Ως παιδιά, όλοι έχουμε μεγαλώσει μετρώντας ταύρους κατά τη διάρκεια των ταξιδιών", λέει.
Το γεγονός ότι είναι παντού, αλλά και η κοινωνική τους σημασία, έχουν κάνει τους ταύρους τον τέλειο στόχο για πολιτικές και καλλιτεχνικές παρεμβάσεις.
Το 2017, οι street artist Sam3 ζωγράφισαν έναν ταύρο στη Σάντα Πόλα για να γιορτάσουν την 80ή επέτειο της El Guernica του Πάμπλο Πικάσο
Στην Καταλονία, μια περιοχή στη βορειοανατολική Ισπανία με ισχυρό κίνημα ανεξαρτησίας, οι ταύροι έπρεπε να απομακρυνθούν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 επειδή βανδαλίζονταν συνεχώς από ανθρώπους που τους έβλεπαν ως σημάδι της ισπανικής κυριαρχίας.
Άλλοι ακτιβιστές ήταν πιο δημιουργικοί. Το 2017, ένας ταύρος κοντά στην πόλη της Σάντα Πόλα μετατράπηκε σε μια εκδοχή του διάσημου αντιπολεμικού πίνακα του Πάμπλο Πικάσο, Γκουέρνικα. Το 2011, ένας ταύρος στο νησί της Μαγιόρκα βάφτηκε στα χρώματα της σημαίας του ουράνιου τόξου, σύμβολο του κινήματος LGTB. Πιο πρόσφατα, ένας καλλιτέχνης ζωγράφισε τον ταύρο στην πόλη A Limia γαλάζιο. Το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο που, ορισμένες ώρες της ημέρας, ο ταύρος φαίνεται να εξαφανίζεται και να συγχωνεύεται με τον ουρανό.
Αυτές οι αλλαγές συνήθως δε διαρκούν πολύ. Όταν ένας ταύρος πάθει ζημιά, το Ίδρυμα καλεί τους Tejadas, τρία αδέρφια που έχουν ένα μικρό σιδηρουργείο στο El Puerto de Santa María και οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την εγκατάσταση και την επισκευή των ταύρων από τη δεκαετία του 1960.
Άλλοι ακτιβιστές ήταν πιο δημιουργικοί. Το 2017, ένας ταύρος κοντά στην πόλη της Σάντα Πόλα μετατράπηκε σε μια εκδοχή του διάσημου αντιπολεμικού πίνακα του Πάμπλο Πικάσο, Γκουέρνικα. Το 2011, ένας ταύρος στο νησί της Μαγιόρκα βάφτηκε στα χρώματα της σημαίας του ουράνιου τόξου, σύμβολο του κινήματος LGTB. Πιο πρόσφατα, ένας καλλιτέχνης ζωγράφισε τον ταύρο στην πόλη A Limia γαλάζιο. Το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο που, ορισμένες ώρες της ημέρας, ο ταύρος φαίνεται να εξαφανίζεται και να συγχωνεύεται με τον ουρανό.
Αυτές οι αλλαγές συνήθως δε διαρκούν πολύ. Όταν ένας ταύρος πάθει ζημιά, το Ίδρυμα καλεί τους Tejadas, τρία αδέρφια που έχουν ένα μικρό σιδηρουργείο στο El Puerto de Santa María και οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την εγκατάσταση και την επισκευή των ταύρων από τη δεκαετία του 1960.
Ο ταύρος στην περιοχή La Mancha, που συχνά περιβάλλεται από ηλίανθους
Τα τρία αδέρφια -ο Félix, ο Jesús και ο Pedro- ταξιδεύουν στην Ισπανία φροντίζοντας να είναι όλοι οι ταύροι σε τέλεια κατάσταση. Πριν από αυτούς, την ίδια δουλειά έκαναν ο πατέρας και ο θείος τους. Ο 56χρονος Pedro, που είναι ο μικρότερος από τους τρεις, λέει ότι άρχισαν να συνοδεύουν τους μεγαλύτερους σε αυτά τα ταξίδια όταν ήταν παιδιά. Αργότερα, ανέλαβαν οι ίδιοι την οικογενειακή επιχείρηση και η κατάσταση αντιστράφηκε.
"Ακόμη και μετά τη σύνταξη, συχνά, ο πατέρας μου ταξίδευε μαζί μας για να μας κάνει παρέα", λέει. "Πέθανε στα 81 του και ερχόταν τακτικά στα ταξίδια μας μέχρι δύο ή τρία χρόνια πριν πεθάνει".
Τα αδέρφια βρέθηκαν πρόσφατα στην Ταρίφα, στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ισπανίας, μια περιοχή που φημίζεται για τον εξαιρετικά δυνατό αέρα. Ο ταύρος εκεί δεν είχε βανδαλιστεί, αλλά ήταν 37 χρονών και σε τόσο κακή κατάσταση λόγω των δυνατών ανέμων που έπρεπε να τον αντικαταστήσουν με νέο.
"Ακόμη και μετά τη σύνταξη, συχνά, ο πατέρας μου ταξίδευε μαζί μας για να μας κάνει παρέα", λέει. "Πέθανε στα 81 του και ερχόταν τακτικά στα ταξίδια μας μέχρι δύο ή τρία χρόνια πριν πεθάνει".
Τα αδέρφια βρέθηκαν πρόσφατα στην Ταρίφα, στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ισπανίας, μια περιοχή που φημίζεται για τον εξαιρετικά δυνατό αέρα. Ο ταύρος εκεί δεν είχε βανδαλιστεί, αλλά ήταν 37 χρονών και σε τόσο κακή κατάσταση λόγω των δυνατών ανέμων που έπρεπε να τον αντικαταστήσουν με νέο.
Μετά από μια ολόκληρη ζωή να φροντίζοντας τους ταύρους, τα αδέρφια έχουν τις προτιμήσεις τους. Στον Pedro αρέσει ο ταύρος του Τρουχίγιο, που βρίσκεται στην κορυφή μερικών μεγάλων βράχων και είναι τέλεια ενσωματωμένος στο τοπίο. Όπως και εκείνοι στην περιοχή La Mancha, τη χώρα του Δον Κιχώτη, όπου συχνά περιτριγυρίζονται από ηλιοτρόπια.
Ανεμοδείκτης ταύρος Osborne
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου