Τα τελευταία λόγια ανθρώπων λίγο πριν πεθάνουν. Από τις πιο παράξενες έως τις πιο σοβαρές εξομολογήσεις

Όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο βρίσκεται πολύ κοντά στον θάνατο, συχνά δημιουργείται η προσδοκία πως πριν πεθάνει θα μας δώσει μια
σημαντική για την πορεία της ζωής μας συμβουλή, πως θα ψελλίσει λόγια σοφίας ή αγάπης σε κάθε περίπτωση κ.ο.κ. Και σίγουρα πιστεύουμε πως τα τελευταία λόγια ενός ετοιμοθάνατου θα είναι σημαντικά. Ίσως βέβαια αυτή να είναι μια προσδοκία που δημιουργήθηκε εσφαλμένα από τις παραστάσεις που έχουμε δημιουργήσει στο μυαλό μας από ταινίες ή/μυθιστορήματα. Ίσως και όχι.


Το σίγουρο πάντως είναι πως πολύ συχνά, τα τελευταία λόγια ενός ετοιμοθάνατου δεν είναι αυτά που θα περίμενε κανείς. Και αυτό φαίνεται και από κάποιες από τις αναρτήσεις χρηστών στο Reddit όταν τους ζητήθηκε να μοιραστούν τα τελευταία λόγια αγαπημένων τους προσώπων.

«Ο μπαμπάς μου ήταν υιοθετημένος και βιολογικό παιδί μιας γυναίκας που πήγαινε στην ίδια εκκλησία με τους παππούδες μου η οποία έμεινε έγκυος ενώ ήταν ανύπανδρη. Ο παππούς μου, εξομολογήθηκε στο νεκροκρέβατο του πως ήταν αυτός που είχε σχέση με τη γυναίκα και ήταν ο πραγματικός πατέρας του μπαμπά μου και αυτός ήταν και ο λόγος που είχε προτείνει την υιοθεσία».

«Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν 11 ετών από καρκίνο. Ήταν στο 4ο στάδιο. Ενώ ήταν σε κατ' οίκον νοσηλεία η γιαγιά μου (από την πλευρά του μπαμπά μου) στεκόταν δίπλα στο κρεββάτι της. Ξύπνησε, βαριά ναρκωμένη από τα φάρμακα, την έδειξε και είπε "Τι κάνεις εδώ, δεν σε συμπάθησα ποτέ». Δεν είναι ιδιαίτερα "συγκλονιστικό" αλλά είναι ξεκαρδιστικό. Ακούγεται πολύ σκληρό αλλά είχε κάνει κόλαση τη ζωή της μητέρας μου όσο ζούσε. Η άλλη γιαγιά μου (η μαμά της μαμάς) προσπάθησε να μη γελάσει και της είπε πως δεν την είχε μεγαλώσει για να μιλάει έτσι».

«Ο παππούς μου ήταν ένας αρκετά τραχύς άνθρωπος. Δεν ήταν κακός μαζί μου, αλλά ποτέ δεν μιλούσε ποτέ για την αγάπη και δεν ήταν πολύ στοργικός. Ήταν αστείος και τον αγαπούσα, απλά δεν ήταν ο ευαίσθητος τύπος.
Ζούσα στην επαρχία και εκείνος στην πόλη. Ετοιμαζόμουν για τον σχολικό χορό του γυμνασίου στο σπίτι του και έβαλα μακιγιάζ. Μου είπε ότι ήμουν όμορφη και δεν χρειαζόταν να βαφτώ. Ποτέ στον παρελθόν δεν είχε πει κάτι που έστω να πλησιάζει σε αυτό. Ήμουν έκπληκτη. Την επόμενη μέρα πέθανε από καρδιακή προσβολή».

«Τα τελευταία λόγια του θείου μου ήταν προς τη θεία. Της είπε: “Μην αφήσεις τον γ@@@@@νο τον νεκροθάφτη να πάρει τα χρυσά μου δόντια”».

«Η μητέρα μου ενώ ήταν στο κρεβάτι με καρκίνο, μου έγνεψε να πλησιάσω και είπε: "Έχω κρύψει τα χρήματα ... Έχω κρύψει τα χρήματα στο ...". Δυσκολευόταν να μιλήσει και να πάρει ανάσα. Η φωνή της έσπαγε. Δοκίμασε μια τελευταία φορά "Τα χρήματα είναι στο ...". Έκλεισε τα μάτια της, η αναπνοή της σταμάτησε και το κεφάλι έγειρε στη μια πλευρά. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα άρχισε να γελάει. Μου έκανε πλάκα. Πέθανε τρεις ημέρες αργότερα».

«Εγώ και όλα μου τα ξαδέρφια ήμασταν γύρω από το κρεββάτι του παππού μου την ώρα που πέθαινε. Κάθε ένα από τα ξαδέρφια μου (είμαστε πολλά) του έδωσε ένα φιλί και προσπάθησε να του μιλήσει ή να του πει πως τον αγαπάει κλπ. Εκείνος όμως δεν ανταποκρίθηκε σε κανέναν, απλά κοιτούσε. Μέχρι που ήρθε η σειρά μου. Κάθισα στην άκρη του κρεββατιού, κρατώντας το χέρι του. Όλοι μας παρακολουθούσαν. Με κοίταξε και είπε: “Δεν μου αρέσει το μεξικάνικο φαγητό”».

«Όχι ακριβώς στο νεκροκρέββατο αλλά αρκετά κοντά γι αυτό το υπολογίζω. Ο παππούς μου ζήτησε κάποια στιγμή ένα τσιγάρο. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θεωρηθεί φυσιολογικό μόνο που κανείς δεν ήξερε ότι κάπνιζε. Ήταν παντρεμένος για περισσότερα από 45 χρόνια και ακόμη και η γιαγιά μου είπε ότι δεν είχε ιδέα. Ίσως να μπορούσε να το κρατήσει μυστικό αφού παλιότερα ήταν οδηγός νταλίκας και πολλές φορές έκοβε ξύλα μόνος ήταν οδηγός ρυμουλκούμενου τρακτέρ παλιότερα και αφού συνταξιοδοτήθηκε πήγαινε συχνά για να κόψει ξύλα μόνος του. Εξακολουθεί όμως να εντυπωσιάζει».