Στα νότια της Σαρδηνίας, το μοναχικό νησί Tavolara αναδύεται από τη γαλαζοπράσινη θάλασσα σαν απόκρημνο βουνό. Δεν υπάρχουν δρόμοι και ξενοδοχεία, παρά μόνο μία λεπτή γραμμή λευκής παραλίας που μπορεί να διανυθεί με μερικά βήματα.
Εκεί ζει ο Αντόνιο Μπερτολεόνι, γνωστός ως Τονίνο. Ένας 83χρονος πρώην ψαράς, που είναι και ο ιδιοκτήτης του μοναδικού εστιατορίου του νησιού. Ταυτόχρονα όμως είναι ο βασιλιάς του νησιού, που τυγχάνει να είναι το μικρότερο κατοικημένο βασίλειο στον κόσμο. Τα τελευταία 22 χρόνια, μάλιστα, ο ηλιοκαμένος Τονίνο διοικεί το μόλις 5 τετραγωνικών χιλιομέτρων νησί φορώντας σορτς και σανδάλια.
«Είμαι πιθανότατα ο πιο απλός βασιλιάς», λέει ο ίδιος στον δημοσιογράφο του BBC ενώ χώνει βαθιά τα πόδια του στην άμμο. «Το μοναδικό προνόμιο που απολαμβάνω είναι τα δωρεάν γεύματα», συνεχίζει.
Η ιστορία του βασιλείου
Το βασίλειο του Tavolara γιορτάζει ήδη τα 180 χρόνια του, μια και είναι κατά 25 χρόνια παλαιότερο από την Ιταλία. Η ιστορία του ξεκινάει το 1807, όταν ο προ-προ-πάππος του Τονίνο, ο Τζουζέπε Μπερτολεόνι, έγινε ο πρώτος άποικος τού μέχρι τότε εντελώς ακατοίκητου νησιού. Δίνοντάς του δύο κύρια χαρακτηριστικά, ως χώρο βοσκής και νησί πειρατών, στο βιβλίο «Tavolara, το Νησί των Βασιλιάδων», ο Τζουζέπε βρέθηκε εκεί από τη Γένοβα γιατί είχε παντρευτεί δύο αδερφές και έψαχνε ένα ασφαλές μέρος για να γλιτώσει από τις καταγγελίες για διγαμία.
Σύντομα ο Τζουζέπε μαζί με το μικρό χαρέμι του αντιλήφθηκε ότι βρίσκεται σε έναν παράδεισο με μοναδικούς συγκάτοικους ένα σπάνιο είδος κατσίκας που έχει χρυσοκίτρινα δόντια, από τα φύκια και τις λειχήνες που έτρωγε. Η φήμη του ζώου είχε φτάσει μέχρι τον βασιλιά της Σαρδηνίας, τον Κάρλο Αλμπέρτο, ο οποίος το 1836 έφτασε στο νησί για να τις κυνηγήσει. Οδηγός στο κυνήγι ήταν ο 24χρονος γιος του Τζουζέπε, Πάολο.
«Όταν έφτασε ο Κάρλο Αλμπέρτο συστήθηκε λέγοντας “Είμαι ο Κάρλο Αλμπέρτο, ο βασιλιάς της Σαρδηνίας”», εξηγεί ο Τονίνο στο BBC και συνεχίζει: «Και ο προπάππος μου απάντησε, “Λοιπόν, είμαι ο Πάολο, ο βασιλιάς της Tavolara”».
Αφού σκότωσαν μερικές κατσίκες και δείπνησαν για τρεις μέρες στο σπιτικό του Πάολο, ο βασιλιάς της Σαρδηνίας είπε στον νεαρό γεμάτος ικανοποίηση: «Πάολο, είσαι όντως ο βασιλιάς της Tavolara». Αργότερα, μάλιστα, ο Κάρλο Αλμπέρτο επιβεβαίωσε ότι το μακρινό νησί δεν ήταν ποτέ επίσημα κομμάτι της Σαρδηνίας και έστειλε στον Πάολο έναν πάπυρο με την υπογραφή της βασιλικής οικογένειας του Οίκου της Σαβοΐας που επικύρωνε τη μοναρχία της Tavolara.
Μετά από αυτή την κίνηση, ο Πάολο δημιούργησε αμέσως το εθνόσημο των Μπερτολεόνι, το ζωγράφισε σε έναν τοίχο του σπιτιού του και έφτιαξε και ένα οικογενειακό δέντρο, αλλά και ένα οικογενειακό κοιμητήριο όπου θα μπορούσε να ταφεί ο ίδιος και οι απόγονοί του. Πριν πεθάνει, απαίτησε να τοποθετηθεί κι ένα στέμμα -που ποτέ δεν φόρεσε στη ζωή του- πάνω στην ταφόπλακά του.
Με το πέρασμα των χρόνων το μικρό νησί Tavolara απέκτησε αρκετούς και δυνατούς συμμάχους. Ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, ένας από τους ιδρυτές της Ιταλίας, έγινε σύμβουλος της οικογένειας Μπερτολεόνι, ενώ ο τότε βασιλιάς της Σαρδηνίας υπέγραψε το 1903 μία συνθήκη ειρήνης με το νησί, που τότε είχε μόλις 33 κατοίκους.
Ταυτόχρονα, η βασίλισσα Βικτώρια, στην προσπάθειά της να συγκεντρώσει τα πορτρέτα όλων των ηγετών του κόσμου, έστειλε ένα πλοίο για να φωτογραφίσει τη βασιλική οικογένεια του νησιού. Η φωτογραφία αυτή μάλιστα βρισκόταν στο Μπάκιγχαμ με τη λεζάντα «Το μικρότερο βασίλειο του κόσμου». Σήμερα, ένα τεράστιο αντίγραφο της ίδιας φωτογραφίας κρέμεται στο εστιατόριο του Τονίνο, δίπλα από το εθνόσημο της οικογένειας.
Μετά από 126 χρόνια όμως, η εγκατάσταση μίας νατοϊκής βάσης το 1962 έδωσε τέλος στην ανεξαρτησία του βασιλείου και έθεσε εκτός της εμβέλειας που μπορούν να κινηθούν οι 11 εποχιακοί κάτοικοι περίπου το ένα τέταρτο του νησιού. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι το γεγονός ότι ακόμα το νησί Tavolara δεν έχει προσαρτηθεί, όπως και το Σαν Μαρίνο, στην Ιταλία, καθιστώντας τον Τονίνο τον πέμπτο βασιλιά ενός βασιλείου που ο κόσμος δεν αναγνωρίζει επίσημα.
Κορυφαίος καταδυτικός προορισμός
«Η οικογένειά μου μπορεί να είχε ένα όμορφο παρελθόν, αλλά εμείς εργαζόμαστε σκληρά και ζούμε απλά όπως όλοι», λέει ο Τονίνο, που μόνες ασχολίες του σήμερα είναι το ψάρεμα και η κηπουρική.
Πρόσφατα όμως, χάρη σε ένα κύμα του τουρισμού, το ΑΕΠ του βασιλείου έχει αυξηθεί, ενώ η Tavolara αποτελεί πλέον κομμάτι του ιταλικού θαλάσσιου καταφυγίου που κατέχει κιόλας ένα από τα υψηλότερα επίπεδα βιομάζας στην περιοχή της Μεσογείου. Έτσι, το νησί έγινε ένας από τους κορυφαίους καταδυτικούς προορισμούς στην Ιταλία, με τους επισκέπτες να συρρέουν για να κολυμπήσουν με χελώνες, φάλαινες και καρχαρίες πριν βγουν στη στεριά για να φάνε στο εστιατόριο του Τονίνο.
Όπως οι περισσότεροι Μπερτολεόνι που ήρθαν πριν από αυτόν, έτσι και ο πρίγκιπας που θα τον διαδεχθεί μια μέρα θα είναι τεχνικά Ιταλός πολίτης. Κάποτε είχε ζητήσει από Vittorio Emanuele IV, γιο του τελευταίου βασιλιά της Ιταλίας και αυτοαποκαλούμενο Δούκα της Σαβοΐας να αναγνωρίσει και πάλι το Βασίλειο της Tavolara, αλλά στη συνέχεια άλλαξε γνώμη.
«Για εμένα είναι προνόμιο να ζω εδώ», λέει ο Τονίνο και καταλήγει: «Ποιος χρειάζεται στέμμα όταν έχει παλάτι;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου