Στις 19 Νοεμβρίου 1948, η εξουσία έκανε το «καθήκον» της, εκτέλεσε το Νίκο Γόδα. Πριν, είχε δώσει στους θύτες του το τελευταίο σημείωμα για τους δικούς του όπου έγραφε: «Θέλω να ζήσετε καλά. Πεθαίνω για την πατρίδα και τα ιδανικά μου. Αν κάνετε γιο, να του δώσετε το όνομά μου».
Πριν μερικές μέρες συνάντησα τον...
ανιψιό του, σκηνοθέτη Χρήστο Γόδα, που διαμένει, πότε στην Αμερική, πότε στην Αθήνα, σε ένα διαρκές πηγαινέλα για να ετοιμάσει το ντοκιμαντέρ για τον θείο του, που ήδη το έχει ξεκινήσει. Είναι ο άνθρωπος που έχει βάλει
ως στόχο ζωής του να προβάλει το έργο, τη ζωή και τις ιδέες του Νίκου Γόδα και την ασύγκριτη αγάπη που είχε για τον Ολυμπιακό. Για τον Χρήστο, αλλά και για μας, ο θείος του ήταν ένας ήρωας που πέθανε με την ερυθρόλευκη φανέλα. Ένας άνθρωπος που πέθανε για τα ιδανικά του και τον Ολυμπιακό. Είμαστε σε αναμονή Χρήστο. Παρακάτω δείτε το ολιγόλεπτο τρέιλερ απ΄το ντοκιμαντέρ του, όπου μιλούν συναγωνιστές του ποδοσφαιριστές, όπως ο Σάββας Παπάζογλου, ο Στέλιος Χριστόπουλος (Στελλάρας) ο συγκρατούμενός του στις φυλακές ΚέρκυραςΣταμάτης Σκούρτης, ο Μανώλης Γλέζος και ο ερευνητής του ρεμπέτικου Παναγιώτης Κουνάδης, όπου εξηγεί, πως στα δύσκολα χρόνια, και ποδοσφαιριστές και καλλιτέχνες αντιστάθηκαν, ο καθένας απ΄το πόστο του, κατά του κατακτητή και μετέπειτα κατά των Άγγλων στα «Δεκεμβριανά», με αποκορύφωμα τον εμφύλιο, με συνέπεια, να γίνουν στόχος του δοσιλογισμού και των δεξιών ή κεντρώων κυβερνήσεων και να υποστούν τις διώξεις, τις εξορίες και τις εκτελέσεις.
*******************************************************************
Και η ειρωνεία είναι, πως ο Νίκος Γόδας, θα μπορούσε να είχε γλυτώσει, αν η τότε εξουσία του Ολυμπιακού κούναγε το δαχτυλάκι της. Αλλά, δεν ήθελε γιατί ο Γόδας, ήταν κομμουνιστής. Φυσικά, θα μπορούσε ακόμα, να σωθεί αν υπέγραφε τη γνωστή και κατάπτυστη «υπεύθυνη δήλωση μετανοίας» και υποταγής. Και ο Νίκος Γόδας προτίμησε τον ηρωικό θάνατο παρά να απαρνηθεί την ιδεολογία του και να σπιλώσει το όνομά του. Περήφανος μέχρι το τέλος.
«Αφιερωμένη στη μανούλα μου και στον πατέρα μου
εις ένδειξη σεβασμού και αγάπης.
Νίκος Γόδας Φυλακές Κέρκυρας 22/2/48»
ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ όμως ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΟΔΑ;;; Ελάχιστοι.
«Υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε τη ζωή τους με τη βελόνα βυθισμένη στο κόκκινο. Άνθρωποι που ζούνε, κάθε δευτερόλεπτο, με όλα τους τα κύτταρα, με ένα πάθος αστείρευτο. Ένας από αυτούς ήταν ο ποδοσφαιριστής Νίκος Γόδας».
Βασικός στους αγώνες τουΟλυμπιακού, «βασικός» και στον αγώνα για τη λευτεριά εναντίον των Γερμανών. Στη μάχη της «Ηλεκτρικής" στο Κερατσίνι, βρισκόταν στα πολυβολεία. «Πρώτη γραμμή» και στη «Μάχη της Κοκκινιάς», την 7η Μαρτίου του 1944. Τον Δεκέμβρη του 1944 ο εχθρός έχει αλλάξει και ο Γόδας πλέον πολεμά τους Άγγλους στο νεκροταφείο της Ανάστασης στον Πειραιά.
Σύντομο Βιογραφικό
Αυτή η ηρωική μορφή γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και έφτασε προσφυγόπουλο στην Κοκκινιά. Δουλεύοντας από πιτσιρικάς ματώνει τα γόνατά του όποτε μπορεί στις αλάνες με μια μπάλα. Το ταλέντο του τον σπρώχνει στον«Κεραμεικό» Καμινίων και με την έναρξη του πολέμου παίρνει μεταγραφή για τον«Ολυμπιακό» τον οποίο και θα λατρέψει. Το 1942 είναι πλέον βασικός μεσοεπιθετικός του «Ολυμπιακού» και σκοράρει στην νίκη με 4-0 κατά του Εθνικού, ενώ το ίδιο κάνει και κατά του Απόλλωνα. Τον Μάιο του 1943 ξεκινά βασικός στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού, στον τελικό του τουρνουά που διοργανώνει ο Δήμος Πειραιά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους είναι πρωταγωνιστής στον τελικό αγώνα του Κυπέλλου Χριστουγέννων, όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό με 5-2.
Ταυτόχρονα γίνεται μέλος του ΚΚΕ και εντάσσεται στις γραμμές του ΕΛΑΣφτάνοντας μέχρι το βαθμό του λοχαγού του 5ου λόχου της Κοκκινιάς. Ηγήθηκε στη μάχη της Ηλεκτρικής το Μάρτη του ’44 ενώ την ίδια χρονιά, το Δεκέμβρη, με το λόχο του πολεμάει τους Άγγλους στον Πειραιά. Αρχές του ’45, αμέσως μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, ο Γόδας , άρρωστος από πνευμονία, επιστρέφει στην Αθήνα για πρώτη φορά μετά τα Δεκεμβριανά. Τον καρφώνουν, συλλαμβάνεται και εξορίζεται. Περνώντας από τις φυλακές της Αίγινας συμμετέχει στην ποδοσφαιρική ομάδα των κρατουμένων.
Ο μαντρότοιχος στο Λαζαρεττο όπου εκτέλεσαν τον Νίκο Γόδα
Εκτελέστηκε ως κομμουνιστής στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στη νησίδα Λαζαρέτο της Κέρκυρας, φορώντας την εμφάνιση του Ολυμπιακού, την ερυθρόλευκη φανέλα και το λευκό σορτσάκι. «Mε δολοφονείτε με τη φανέλα του Ολυμπιακού! Μη μου δέσετε τα μάτια για να βλέπω τα χρώματατης ομάδας μου, πριν από τη χαριστική βολή". Και τα τελευταία λόγια του ήταν «Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου», απευθυνόμενος στους συγκρατούμενους μελλοθανάτους.
Ο αξιωματικός σήκωσε το χέρι του. Οι στρατιώτες, έχοντας απέναντί τους έναν συμπατριώτη τους, έναν συνομήλικο νεαρό αθλητή, δίστασαν και κάποιοι με τρεμάμενα χέρια, πάτησαν τη σκανδάλη στη διαταγή: «Πυρ!». Το κόκκινο αίμα απλώθηκε παντού. Ο Νίκος έφυγε ψηλά για την τελευταία κεφαλιά!!!
Βοήθεια πήρα από τοSport24
Από το «Περιοδικό» με αρχική και βασική πηγή όλων, το βιβλίο του Σταμάτη Σκούρτη, με τίτλο «Ώσπου να ξημερώσει», στο οποίο γράφει τις τελευταίες στιγμές του συγκελλίτη του στις φυλακές της Κέρκυρας, Νίκου Γόδα.
Κείμενα-Επιμέλεια-Παρουσίαση: Χρήστος Ζουλιάτης
Βασικός στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού, βασικός στους αγώνες για την ελευθερία της πατρίδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου