Του Μανώλη Δημελλά
Ναι, δε λέω πάνω από όλα είναι οι μπίζνες, μα για στάσου μια στιγμή, δεν υπάρχουν κανόνες; Μοναχά κονόμα και ένας κρατικός μηχανισμός που όλο και περισσότερο μοιάζει με ένα ροζ αδειανό πουκάμισο.
Ο λόγος για το...
Μέγκα και τα καλιμέντα μιας σπουδαίας παρέας:
Χρυσοφόροι τραπεζίτες, παλιοί και φρέσκοι γαλαντώμοι μεγαλομέτοχοι, μια αδιάφορη κυβέρνηση βολεμένων και κάπου στην άκρη του ξεχαρβαλωμένου κάδρου 400 ταλαίπωροι ανήμποροι εργαζόμενοι, έτοιμοι να κατεβάσουν τους διακόπτες.
Προσχέδιο φανταστικού βιβλίου ή οικονομικό πρόβλημα για δυνατούς λύτες;
Στο κτήριο της Μεσογείων, κουφάρι του μεγάλου ενημερωτικού σταθμού, μονάχα μνήμες σέρνονται δεμένες στους ορόφους, τελευταία δεν υπάρχει ούτε νερό.
Η καταδίκη των εργαζόμενων κρατά 20 μήνες, όμως κανένας δε νοιάζεται, κανέναν δεν ενδιαφέρει ετούτος ο πικρός εφιάλτης.
Μήνα-μήνα, βδομάδα-βδομάδα, μέρα-μέρα, την πιο μικρή στιγμή, 400 ψυχές, περιμένουμε εγκλωβισμένοι μια αληθινή είδηση, μια επίσημη πληροφορία, καλή ή κακή, με κάποιο τρόπο να τελειώσει ο εφιάλτης.
Μονάχα φήμες, από δήθεν σχετικούς-άσχετους, γνώριμους καλοθελητές, που συνήθως πουλούσαν ελπίδα και κρατούσαν ζεστό το megaλο πτώμα.
Παράλληλα στα κλειδωμένα ταμεία του σταθμού εξακολουθούν να μπαίνουν χρήματα από διαφημίσεις!
Οι τέσσερις διαχειρίστριες τράπεζες, αυτές από την αρχή της πτώσης κάνουν κουμάντο στο μαγαζί, δεν κάνουν βήμα πίσω και βέβαια για τον εαυτό τους καλά κάνουν και κρατούν τα ταμεία κλειστά. Τα δικά τους συμφέροντα είναι πάνω από όλα, είπε κανείς ότι αυτό δεν είναι μεσαίωνας;
Το ίδιο και οι μέτοχοι, τα οικονομικά επιτελεία τους δεν είναι κορόϊδα, για να επενδύσουν σε ένα μισοβυθισμένο υπερωκεάνιο, έτσι κατάντησαν το Μέγκα.
Όλα καλά! Άραγε που είναι η κυβέρνηση; Υπουργοί να ασχοληθούν και με μια κρατική παρέμβαση να δώσουν λύση στο πρόβλημα των ανθρώπων που έμειναν αναγκαστικά δεμένοι στο κανάλι;
Μήπως μεθοδεύετε η πτώχευση και έφτασε η ώρα να την χρεωθούν οι εργαζόμενοι;
Μέτοχοι που τα έκαναν μαντάρα έφυγαν (Μπόμπολας-Ψυχάρης), νέοι μέτοχοι εμφανίστηκαν (Σαβίδης-Μαρινάκης), σταθερός μόνο ο Βαρδινογιάννης, με ένα υψηλό ποσοστό (περίπου 30%).
Πρόσφατα τοποθετήθηκε νέο Διοικητικό Συμβούλιο, που όμως μέχρι σήμερα δεν έχουμε ακούσει ούτε τη φωνούλα τους!
Όσο για τα 3 σωματεία, ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ και ΕΤΙΤΑ, έχουν άποψη κι όσο μπορούν θα ήθελαν να κρατούν το πάνω χέρι, όμως κινούνται, άγνωστο γιατί, με ρυθμούς χελώνας, αποφεύγουν να ανακατέψουν την κυβέρνηση, στέκουν μακριά από υπουργεία, ούτε δείχνουν να επιθυμούν μια δικαστική κόντρα με τις τράπεζες.
Μα ένας εισαγγελέας δεν υπάρχει; να δει την αναγκαστική απληρωσιά από τους τραπεζίτες.
Πειραιώς, Εθνική, Alpha και Eurobank, αυτές είναι οι τέσσερις τράπεζες που θα έπρεπε να ερευνηθεί η νομιμότητα των αποφάσεων τους και αν στη χώρα μας ντρέπονται ή τους φοβούνται υπάρχουν και ευρωπαϊκά δικαστήρια για να τους κρίνουν.
Όσο για τους μετόχους, αυτοί θα κρατήσουν τα χρήματα τους για έναν καινούριο τηλεοπτικό σταθμό, μάλιστα ας τον ονομάσουν Ωμέγκα, έπειτα να χρησιμοποιήσουν την ταινιοθήκη του διαλυμένου Μέγκα κι έτσι θα συνεχίσουν να κόβουν εισιτήρια.
Όσο για όλους εμάς, τους εργαζόμενους, αν μπορούσαν με κάποιο τρόπο θα μας έκαναν delete και θα μας πετούσαν σα τη μασημένη τσίχλα στα σκουπίδια.
Ένα ερώτημα: αξίζει να τους κάνουμε τη χάρη και να ρίξουμε τώρα το μαύρο;
Όλοι αυτοί, οι κομπογιανίτες, δεν θα χρεωθούν απολύτως καμιά ευθύνη;
"aixmi"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου