Στο πανέμορφο νησί της Σαμοθράκης, γεμάτο “πράσινο”, τρεχούμενα νερά, μικρά και μεγάλα κομψοτεχνήματα της φύσης, θα βρει κανείς και άλλες ομορφιές… πιο σπάνιες και δυστυχώς απειλούμενες. Μα φυσικά, αναφερόμαστε στη λιμνοθάλασσα του Αγίου Ανδρέα και τον υγροβιότοπό της.
Λιμνοθάλασσα Αγίου Ανδρέα
– Γιώργος Κατσαδωράκης/WWF Ελλάς
Σε απόσταση 1,8 χιλιόμετρα από την Καμαριώτισσα, στο βορειο-δυτικό άκρο της Σαμοθράκης, βρίσκει κανείς το “(ν)ταλιάνι”, όπως αλλιώς προσφωνούν τη λιμνοθάλασσα οι ντόπιοι. Αναγνωρισμένος υγροβιότοπος από τη WWF Ελλάς αλλά και με Προεδρικό Διάταγμα, έλαβε τη σημερινή του μορφή (λιμνοθάλασσα) με τη δημιουργία ενός αναχώματος περιμετρικά της φυσικής κοιλότητάς του, που συνεχίζει να ενισχύεται με πρόσθετο υλικό. Ονομάζεται και Ακρωτήρι, καθώς πρόκειται για ένα σχεδόν απόλυτα “φραγμένο” από στεριά κομμάτι θάλασσας, που επικοινωνεί με το υπόλοιπο πέλαγος από ένα μικρό άνοιγμα και ανανεώνεται, από τη νότια πλευρά, με εισροή γλυκού νερού από τον υπόγειο υδροφορέα.
Η γεωμορφολογία της περιοχής ωστόσο έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές. Παλαιότερα, η επικοινωνία γινόταν με 2 διαύλους επικοινωνίας, αν και το φαινόμενο ήταν περιοδικό, καθώς ο βόρειος δίαυλος επικοινωνίας έκλεινε λόγω μεταφοράς βότσαλων από τα κύματα. Σήμερα ωστόσο, λόγω της παράνομης εναπόθεσης αδρανών υλικών στην περιοχή, αλλά και του ιδιαίτερου μικροκλίματός της, ο διαύλος αυτός έχει ουσιαστικά σφραγιστεί. Ακόμη, η ύπαρξη έντονων βόρειων ανέμων, παρότι παλαιότερα δημιουργούσαν περιοδικό κλείσιμο του διαύλου, πια εντύνουν τον φραγμό αυτό, από αδρανή υλικά.
Αν και βρίσκεται εντός της Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR1110012) και Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009), ο υγροβιότοπος αυτός συνεχίζει να απειλείται. Με αισθητό το τέλος της αλιευτικής δραστηριότητας της περιοχής (λόγω της φραγής του διαύλου) και της άμεσης επικοινωνίας της λιμνοθάλασσας με τη θάλασσα, τα ψάρια έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Αν και πια, δεν υπάρχουν δραστηριότητες στον υγροβιότοπο και η λεκάνη απορροής του καλύπτεται από εκτατικές καλλιέργειες δημητριακών, βοσκότοπους και αραιότατη δόμηση και δρόμους, η απειλή είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Με έντονο τον κίνδυνο εγκατάλειψης, απόθεσης μπάζων και απορριμμάτων αλλά και διάνυξης δρόμων, ο υγροβιότοπος αυτός έρχεται για ακόμη μια φορά αντιμέτωπος με ριζικές αλλαγές και σημαντική διατάραξη του ευαίσθητου συστήματός του.
Με μέσο βάθος το 1,5 μέτρο και μέγιστο τα 5, ο υγροβιότοπος αυτός, έκτασης 155 στρεμμάτων, είναι από τους σημαντικότερους της Σαμοθράκης. Ο λογος, η φιλοξενία που προσφέρει σε πολλά είδη αποδημητικών πουλιών, που περνούν από εδώ στο δρόμο της μετανάστευσης και πριν ή μετά τον σπουδαιότερο σταθμό της ευρύτερης περιοχής, το Δέλτα του Έβρου. Η Λιμνοθάλασσα του Αγίου Ανδρέα αποτελεί από μόνη της ένα οικοσύστημα για την ορνιθοπανίδα και την ιχθυοπανίδα της ευρύτερης περιοχής. Με το είδος Ruppia sp. να κυριαρχεί στην χλωρίδα και πληθώρα πουλιών, θηλαστικών, ασπόνδυλων και άλλων ειδών να επικρατούν στην πανίδα, όπως το είδος Charadrius dubius Scopoli, που πιθανά φωλιάζει στην περιοχή σίγουρα ο υγροβιότοπος αυτός χρίζει άμεσα της προσοχής μας.
geonews.gr
Σε απόσταση 1,8 χιλιόμετρα από την Καμαριώτισσα, στο βορειο-δυτικό άκρο της Σαμοθράκης, βρίσκει κανείς το “(ν)ταλιάνι”, όπως αλλιώς προσφωνούν τη λιμνοθάλασσα οι ντόπιοι. Αναγνωρισμένος υγροβιότοπος από τη WWF Ελλάς αλλά και με Προεδρικό Διάταγμα, έλαβε τη σημερινή του μορφή (λιμνοθάλασσα) με τη δημιουργία ενός αναχώματος περιμετρικά της φυσικής κοιλότητάς του, που συνεχίζει να ενισχύεται με πρόσθετο υλικό. Ονομάζεται και Ακρωτήρι, καθώς πρόκειται για ένα σχεδόν απόλυτα “φραγμένο” από στεριά κομμάτι θάλασσας, που επικοινωνεί με το υπόλοιπο πέλαγος από ένα μικρό άνοιγμα και ανανεώνεται, από τη νότια πλευρά, με εισροή γλυκού νερού από τον υπόγειο υδροφορέα.
Η γεωμορφολογία της περιοχής ωστόσο έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές. Παλαιότερα, η επικοινωνία γινόταν με 2 διαύλους επικοινωνίας, αν και το φαινόμενο ήταν περιοδικό, καθώς ο βόρειος δίαυλος επικοινωνίας έκλεινε λόγω μεταφοράς βότσαλων από τα κύματα. Σήμερα ωστόσο, λόγω της παράνομης εναπόθεσης αδρανών υλικών στην περιοχή, αλλά και του ιδιαίτερου μικροκλίματός της, ο διαύλος αυτός έχει ουσιαστικά σφραγιστεί. Ακόμη, η ύπαρξη έντονων βόρειων ανέμων, παρότι παλαιότερα δημιουργούσαν περιοδικό κλείσιμο του διαύλου, πια εντύνουν τον φραγμό αυτό, από αδρανή υλικά.
Αν και βρίσκεται εντός της Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR1110012) και Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009), ο υγροβιότοπος αυτός συνεχίζει να απειλείται. Με αισθητό το τέλος της αλιευτικής δραστηριότητας της περιοχής (λόγω της φραγής του διαύλου) και της άμεσης επικοινωνίας της λιμνοθάλασσας με τη θάλασσα, τα ψάρια έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Αν και πια, δεν υπάρχουν δραστηριότητες στον υγροβιότοπο και η λεκάνη απορροής του καλύπτεται από εκτατικές καλλιέργειες δημητριακών, βοσκότοπους και αραιότατη δόμηση και δρόμους, η απειλή είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Με έντονο τον κίνδυνο εγκατάλειψης, απόθεσης μπάζων και απορριμμάτων αλλά και διάνυξης δρόμων, ο υγροβιότοπος αυτός έρχεται για ακόμη μια φορά αντιμέτωπος με ριζικές αλλαγές και σημαντική διατάραξη του ευαίσθητου συστήματός του.
Με μέσο βάθος το 1,5 μέτρο και μέγιστο τα 5, ο υγροβιότοπος αυτός, έκτασης 155 στρεμμάτων, είναι από τους σημαντικότερους της Σαμοθράκης. Ο λογος, η φιλοξενία που προσφέρει σε πολλά είδη αποδημητικών πουλιών, που περνούν από εδώ στο δρόμο της μετανάστευσης και πριν ή μετά τον σπουδαιότερο σταθμό της ευρύτερης περιοχής, το Δέλτα του Έβρου. Η Λιμνοθάλασσα του Αγίου Ανδρέα αποτελεί από μόνη της ένα οικοσύστημα για την ορνιθοπανίδα και την ιχθυοπανίδα της ευρύτερης περιοχής. Με το είδος Ruppia sp. να κυριαρχεί στην χλωρίδα και πληθώρα πουλιών, θηλαστικών, ασπόνδυλων και άλλων ειδών να επικρατούν στην πανίδα, όπως το είδος Charadrius dubius Scopoli, που πιθανά φωλιάζει στην περιοχή σίγουρα ο υγροβιότοπος αυτός χρίζει άμεσα της προσοχής μας.
geonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου