«Έχουν δοκιμαστεί τα πάντα. Πολέμοι, εθνικισμοί, φασισμός, κομμουνισμός, καπιταλισμός, θρησκεία. Τίποτα απ’ αυτά δεν λειτούργησε. Γιατί όχι αυτό;» αναρωτιόταν ο Τζον Λένον, αναφερόμενος σε μια... τρελή ιδέα που ενέπνεε τους Beatles προς τα τέλη της δεκαετίας του ’60.Ήταν στο απόγειο της δόξας τους όταν το καλοκαίρι του 1967 - τρεις μήνες μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας - τα θρυλικά «Σκαθάρια» πατούσαν το πόδι τους στην Ελλάδα. Όχι για να παίξουν, αλλά για να συνδυάσουν τις διακοπές τους με αυτή τη μεγαλεπήβολη ιδέα.
Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Πολ ΜακΚάρτνεϊ, σκοπός τους ήταν να αγοράσουν ένα ελληνικό νησί για τη δημιουργία μιας χίπικης κοινότητας, όπου μεταξύ άλλων «κανένας δεν θα μπορούσε να σου πει να μην καπνίζεις»!
«Τα ναρκωτικά ήταν πιθανώς ο κύριος λόγος που θέλαμε να αγοράσουμε κάποιο νησί. Ήταν μια επιθυμία που είχαμε λόγω των ναρκωτικών. Σκεφτόμασταν πως θα ήταν τέλεια. Είχε θάλασσα, θα παίζαμε στον ήλιο… Θα είχαμε και ένα στούντιο εκεί. Κάπως έτσι το φανταζόμασταν», ήταν το εκπεφρασμένα λίγο πιο... πεζό κίνητρο του ΜακΚάρτνεϊ σε σχέση με αυτό του Λένον για την αγορά ελληνικού νησιού.
Τον Ιούλιο του ’67 οι Beatles αφίχθησαν σε δύο δόσεις στην Ελλάδα, με φίλους, συνεργάτες, σύζυγο και παιδί (του Λένον) και συντρόφους. Ο άνθρωπος που είχε οργανώσει το ταξίδι ήταν ο Έλληνας φίλος και συνεργάτης τους, Αλέξης Μάρδας, γνωστός και ως «Magic Alex». Το προσωνύμιο Magic του το είχε δώσει ο Λένον, λόγω των εξαιρετικών γνώσεων που είχε σε τεχνολογικά θέματα, ενώ άλλες φορές τον αποκαλούσε «Guru».
Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ και ο Τζον Λένον παρέα με τον Αλέξη Μάρδα
Στο δικό του (πατρικό) σπίτι του, στη συνοικία των στρατιωτικών στου Παπάγου, κατέλυσαν -μετά της κουστωδίας τους- οι Beatles κατά τη διαμονή τους στην Αττική.
Πέραν των περιπάτων στο κέντρο της Αθήνας, το πρόγραμμα περιελάμβανε εκδρομή σε Αράχωβα, Δελφούς, Ιτέα και κατόπιν κρουαζιέρα στον Αργοσαρωνικό και το Νότιο Ευβοϊκό.
Φωτογραφία από το φωτογραφικό λεύκωμα «Αναμνήσεις ενός Έλληνα φωτορεπόρτερ» του Αριστοτέλη Σαρρηκώστα. Οι Beatles έξω από το ξενοδοχείο που διέμεναν στην Αράχοβα τον Ιούλιο του ’67, μαζί με δύο λαϊκούς οργανοπαίκτες, τους Παπαλεξανδρή και Μηλιώνη
Ο δημοσιογράφος Ντέρεκ Τέιλορ, που ακολουθούσε τους Beatles, έγραφε τότε: «Θα μέναμε όλοι μαζί σε μία τεράστια εγκατάσταση. Οι τέσσερίς τους και ο Μπράιαν (σ.σ. ο Μπράιαν Επστάιν, μάνατζερ της μπάντας) θα είχαν στο κέντρο του νησιού τον βασικό χώρο όπου θα δούλευαν – έναν μεγάλο γυάλινο θόλο, κάτι σαν το Crystal Palace. Στον περίγυρο θα έχτιζαν από ένα σπίτι ο καθένας και στα περίχωρα θα μέναμε εμείς οι συνεργάτες τους, μαζί με τις οικογένειές μας και τους φίλους τους. Ήταν εκπληκτική ιδέα! Θα στήναμε κάτι ανεπανάληπτο και θα αποκοβόμασταν από όλο τον κόσμο»! Στις 26 Ιουλίου, χωρίς τον Ρίνγκο Σταρ, που είχε φύγει μια μέρα νωρίτερα από την Ελλάδα, οι Λένον, ΜακΚάρτνεϊ και Χάρισον νοίκιασαν, μαζί με την παρέα τους, ένα γιοτ με 24 καμπίνες, παρουσία 8μελους πληρώματος.
Οι αναμνήσεις του Τζορτζ Χάρισον απ’ αυτή την κρουαζιέρα έχουν συμπεριληφθεί στο «The Beatles Anthology». Έγραφε λοιπόν ο κιθαρίστας της μπάντας:
«Μισθώσαμε ένα κότερο και αρχίσαμε να περιπλέουμε την Αττική, χαζεύοντας τα νησιά. Κάποιος μας είχε πει ότι θα άξιζε να επενδύσουμε μερικά χρήματα, οπότε εμείς σκεφτήκαμε: "ε, λοιπόν, ας αγοράσουμε ένα νησί. Θα πάμε μόνον εκεί και θα 'χαθούμε'". Είχαμε πάντως τότε ένα υπέροχο "ταξίδι", να το πούμε αυτό. Ο Τζον κι εγώ ήμασταν συνεχώς κάτω από την επήρεια του LSD, καθισμένοι στο μπροστινό μέρος του πλοίου, γρατζουνώντας γιουκαλίλια. Η στεριά ήταν στ' αριστερά, ενώ ένα μεγάλο νησί ήταν στα δεξιά (σ.σ. η Εύβοια). Ο ήλιος έλαμπε κι εμείς τραγουδούσαμε “Hare Krishna” για ώρες και ώρες. Τελικά αράξαμε σε μια μικρή παραλία σ' ένα χωριό, αλλά μόλις βγήκαμε από το κότερο άρχισε να βρέχει. Έπιασε θύελλα, μαζί με αστραπές, και το μοναδικό κτίσμα στο νησί ήταν ένα σπιτάκι κάποιων ψαράδων – οπότε όλοι μαζευτήκαμε εκεί. "Μας συγχωρείτε, δεν θα σας ενοχλήσουμε αν έλθουμε να προστατευτούμε στο σπίτι σας" και τέτοια... Το νησί ήταν καλυμμένο με μεγάλα βότσαλα, αλλά ο Άλεξ (σ.σ. ο Αλέξης Μάρδας) είπε: "Δεν έχει σημασία. Θα έρθει ο στρατός και θα τα καθαρίσει, θα τα πάρουμε πέρα μακριά". Τελικά, πήγαμε πίσω στο κότερο, σαλπάραμε, και ποτέ πια δεν σκεφτήκαμε ξανά σε σχέση με το νησί».
Ο Τζον Λένον στο Μοναστηράκι
Ποιο ήταν όμως αυτό το νησί που σε όλες τις σχετικές αναφορές απαντάνται ως Leslo; Λέγεται ότι πρόκειται για την Αγία Τριάδα, ένα μικρό νησάκι απέναντι από την Ερέτρια. Το νησί αυτό περιτριγυριζόταν από τέσσερα άλλα μικρότερα, στο καθένα απ’ τα οποία ο Λένον είχε την ιδέα να χτιστεί από μία βίλα, για κάθε ένα από τα τέσσερα «Σκαθάρια».
Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι επρόκειτο για το νησάκι Τσουγκριάς κοντά στη Σκιάθο. Κι αυτό διότι σε δημοσίευμα της «Μακεδονίας», την 29η Ιουλίου 1967, υπήρχε δήλωση του Πολ ΜακΚάρτνεϊ, σύμφωνα με την οποία το συγκρότημα ψάχτηκε για να αγοράσει αυτή την έκταση.
Φωτογραφία από την εκδρομή στους Δελφούς
«Θέλαμε να το αγοράσουμε, αλλά δεν μας το πουλάνε πια. Μας είπαν ότι δεν επιτρέπεται πια η πώληση μεγάλων κομματιών γης στην Ελλάδα». Το δημοσίευμα ανέφερε επίσης ότι το ιδιόκτητο νησί κόστιζε 12,5 εκατομμύρια δραχμές και ότι το χουντικό Υπουργείο Γεωργίας απαγόρευσε την πώληση, για να διαφυλάξει τον ελεύθερο χαρακτήρα της έκτασης και τη μη άλωσή της από τον τουρισμό
Εν τέλει, τα φιλόδοξο σχέδιο των Beatles για την αγορά του νησιού, άρχισε να ξεθωριάζει, όσο περνούσαν οι μέρες. Σύμφωνα με τα βρετανικά Μ.Μ.Ε., ο Μπράιαν Επστάιν είχε ξεκινήσει τη διαδικασία, αλλά οι αγκυλώσεις της ελληνικής γραφειοκρατίας (διαχρονικό φαινόμενο) αποθάρρυναν γρήγορα το συγκρότημα.
Σύντομα οι Beatles είχαν αλλάξει γνώμη και σχέδια. Τον επόμενο Φεβρουάριο άλλωστε ταξίδεψαν, προς έκπληξη όλων, στους πρόποδες των Ιμαλαΐων για να απομονωθούν στο ερημητήριο ενός Ινδουιστή γκουρού Γιόγκι και να διδαχτούν τις τεχνικές του υπερβατικού διαλογισμού, μακριά από τον πολιτισμό, σε ένα από τα επονομαζόμενα άσραμ της Ινδίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου