Ο Γιασίν Ακτάι μιλά για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς και δείχνει τον πραγματικό εχθρό της Τουρκίας
«Οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας δεν μπορούν να γίνουν χειρότερες, μόνο καλύτερες» ανέφερε σε συνέντυξή του στην ΕΡΤ ο Σύμβουλος Εξωτερικών Υποθέσεων του Τούρκου Προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, Γιασίν Ακτάι.
«Δεν αναμένω ποτέ να έχουν χειρότερες σχέσεις αυτές οι δύο σημαντικές χώρες της ευρύτερης περιοχής, η Τουρκία και η Ελλάδα. Νομίζω πως θα γίνουν καλύτερες. Αν είμαστε έξυπνοι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να καλυτερεύσουμε τις καταστάσεις. Αν οι δύο χώρες έχουν το ίδιο πολιτισμικό και πολιτικό μυαλό, θα αναζητήσουν το καλύτερο. Εγώ πιστεύω ότι και οι δύο πλευρές κατέχουν αυτό το μυαλό. Οπότε πιστεύω πως το μέλλον ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα θα είναι πιο φωτεινό» σημείωσε κατά την διάρκεια της συνέντευξης που έδωσε την Μεγάλη Πέμπτη 5 Μαίου στον Πάνο Χαρίτο για την εκπομπή Focus
Ολόκληρη η συνέντευξη
Κοιτώντας τον παγκόσμιο χάρτη σήμερα, ποιος ή ποιοι είναι οι σύμμαχοι της Τουρκίας;
«Μία τέτοια ερώτηση για το ποια είναι η θέση της Τουρκίας, με ποιον συμμαχεί ή με ποιον έχει αντιθέσεις κλπ στις σημερινές παγκόσμιες ισορροπίες ή μέσα στον διεθνή χάρτη, σε έναν τόσο δυναμικό κόσμο που συνέχεια κινείται, πλέον χάνει περίπου το νόημά της. Διότι πλέον ζούμε σε έναν κόσμο όπου αυτοί που υποτίθεται ότι είναι σύμμαχοι σας δεν συμπεριφέρονται σαν σύμμαχους, και όπου οι άνθρωποι δεν είναι πιστοί στη συμμαχία τους. Κανονικά, η Τουρκία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής έτσι νόμιζε η Τουρκία, μέχρι που αποσαφηνίστηκε ότι οι ΗΠΑ –παρά τις προειδοποιήσεις της Τουρκίας- παρέχουν καθαρά υποστήριξη σε ορισμένα στοιχεία τα οποία καταπολεμάνε επίμονα την Τουρκία, προσπαθούν να τη διασπάσουνε και της δείχνουν εχθρότητα. Πόσες φορές η Τουρκία προειδοποίησε τις ΗΠΑ λέγοντας ότι «αν είμαστε σύμμαχοι, αν είμαστε κατά της τρομοκρατίας, θα πρέπει να κινούμαστε από κοινού και ανάλογα, δεν γίνεται έτσι». Η Τουρκία ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε έτσι ώστε να βλάψει το συμμαχικό δίκαιο. Η Τουρκία κινήθηκε συλλογικά κατά των στοιχείων που είχε αποφασιστεί από κοινού πως είναι εχθρικά. Π.χ από τη στιγμή που αποφασίζεται από κοινού πως το ΙΣΙΣ είναι εχθρικό στοιχείο τότε η Τουρκία δεν δείχνει καμία έλλειψη και δεν κάνει κανένα λάθος στην καταπολέμηση του ΙΣΙΣ . ή Πχ κατά τον πόλεμο στον Κόλπο υπήρξε η ιδέα ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν χρησιμοποιεί όπλα μαζικής καταστροφής. Όσο και αν αργότερα αποδείχτηκε ότι αυτό βασιζόταν σε μία λανθασμένη πληροφορία ή και σε σκοπίμως καθοδηγημένη πληροφορία των ΗΠΑ , η Τουρκία, και πάλι λόγω του δικαίου της συμμαχίας, κινήθηκε ομόφωνα με τις ΗΠΑ στο θέμα της ανατροπής του Σαντάμ . Όσο και αν δεν βγήκε η απόφαση από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση το 2003, πράγμα που εμπόδισε να είναι πιο δραστήρια και η Τουρκία στον πόλεμο, και πάλι η Τουρκία συνέχισε τη συμμαχία της με τις ΗΠΑ. Και, όμως, οι πολιτικές που ακολουθούν οι ΗΠΑ στην περιοχή δεν είναι σε καμιά περίπτωση πολιτικές υπέρ της Τουρκίας, είναι πολιτικές κατά της Τουρκίας, είναι πολιτικές που σκάβουν τον λάκκο της Τουρκίας, είναι πολιτικές που συμμάχονται και υποστηρίζουν τις τρομοκρατικές οργανώσεις, που μάχονται κατά του τουρκικού κράτους. Τρία βασικά στοιχεία που οι ΗΠΑ υποστηρίζει είναι: Η FETO. Παρά το ότι είναι ολοφάνερο πως το ΦΕΤΟ είναι μια τρομοκρατική οργάνωση και ότι έχει κάνει απόπειρα πραξικοπήματος κατά της Τουρκίας, ο ηγέτης αυτής της οργάνωσης ο οποίος για την Τουρκία είναι κάτι σαν τον Οσάμα Μπιν Λαντέν, μπορεί και συνεχίζει την μάχη του κατά της Τουρκίας στις ΗΠΑ όπου έχει εγκατασταθεί και έχει την κάθε προστασία από τις ΗΠΑ η οποία κάνει τα πάντα για να μην τον παραδώσει στις τουρκικές αρχές. Και όχι μόνο ο ίδιος ο Φετουλάχ Γκιουλέν, αλλά όλοι οι παράγοντες, όλοι οι υψηλού βαθμού παράγοντες του βρίσκονται υπό την προστασία των ΗΠΑ, μπορούν και παίρνουν θεώρηση χωρίς καμία δυσκολία. Ενώ σήμερα οι περισσότεροι Τούρκοι πολίτες που δεν είναι Γκιουλενιστές έχουν μεγάλες δυσκολίες στο να παίρνουν βίζα, οι Γκιουλενιστές μπορούν και πάνε πολύ εύκολα στις ΗΠΑ όπου και συνεχίζουν τις δραστηριότητες τους, έχουν την διαχείριση των σχολείων που αναφέρονται ως σχολεία «τσάρτερ(charter)» στις ΗΠΑ και με αυτόν τον τρόπο μπορούν και εξασφαλίζουν ταυτόχρονα τη χρηματοδότηση των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων της οργάνωσης. Μία δεύτερη τρομοκρατική οργάνωση είναι το ΠΚΚ, το οποίο κανονικά αποδέχονται και οι ΗΠΑ ότι είναι τρομοκρατική οργάνωση. Το ΠΚΚ έχει συμπεριληφθεί στην τρομοκρατική λίστα των ΗΠΑ αλλά οι ΗΠΑ έχοντας την ψευδαίσθηση, λόγω της αλλαγής του ονόματος της οργάνωσης -ενώ γνωρίζουνε πολύ καλά τι είναι, διότι υπάρχουνε όλες οι αποδείξεις- παρέχουν την κάθε υποστήριξη στους παράγοντες του PYD-YPG στη Συρία. Παρά τις προειδοποιήσεις της Τουρκίας, οι ΗΠΑ έστειλαν για το YPG 5 χιλιάδες όπλα σε φορτηγά και 2 χιλιάδες φορτία όπλα, στο σύνολο. Η προέκταση του YPG στην Τουρκία, το ΠΚΚ συνεχίζει να σκοτώνει ανθρώπους κάθε με΄ρα. Μόλις χτες στο Σιιρτ από όπου είναι και η καταγωγή μου, σε επίθεση τους μαρτύρησαν 7 άνδρες-αγροφύλακες. Επομένως, οι ΗΠΑ δεν συμπεριφέρονται μέσα στα πλαίσια του δικαίου της συμμαχίας. Ωστόσο βέβαια συνεχίζουμε να είμαστε σύμμαχοι του ΝΑΤΟ και εμείς σαν Τουρκία συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί από τη συμμαχία μας στο ΝΑΤΟ. Καλούμε και τις ΗΠΑ να σέβεται τους κανόνες που προκύπτουν από το δίκαιο του ΝΑΤΟ και θα επιμένουμε σε αυτό. Εμείς πάντως σίγουρα δεν έχουμε κάποια πρόθεση να τσακωνόμαστε με τις ΗΠΑ αλλά νομίζουμε πως η νυν διοίκηση των ΗΠΑ είναι λίγο μπερδεμένη. Η υποστήριξή τους προς το Ισραήλ εγκρίνοντας μονομερώς τα Ιεροσόλυμα ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, χωρίς καν να ληφθούν υπόψη οι ισορροπίες της περιοχής, χωρίς να διαβουλευτούν κανέναν, γνωρίζοντας επίσης ότι μια τέτοια απόφαση θα προκαλέσει αναταραχές στην περιοχή ήταν μία κίνηση η οποία έβλαψε βαθιά τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ. Έχοντας όλα αυτά υπόψη μας έχουμε την πραγματικότητα ότι οι ΗΠΑ δεν είναι έμπιστη συμμαχική χώρα. Με τη Ρωσία, από τα παλια΄χρόνια, κυρίως μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου συνεχίζουμε τις σχέσεις μας. Αυτό, δεν είναι κάτι που το κάνουμε για να είμαστε κατά των ΗΠΑ. Η Ρωσία είναι γειτονική μας χώρα και οι καλές σχέσεις με τους γείτονες μας είναι η υιοθετημένη κρατική πολιτική της Τουρκίας. Δηλ. επειδή οι ΗΠΑ θέλουν να συγκρουόμαστε με κάποιους δεν πρόκειται να συγκρουστούμε. Εμείς έχουμε την πρόθεση να συνεχίσουμε τις καλές μας σχέσεις με τους γείτονες μας και γνωρίζουμε ότι έχουμε και πολλά αμοιβαία συμφέροντα μαζί τους. Οι ΗΠΑ απέχουν 5 χίλια΄δες μίλια από εδώ ενώ η Ρωσία είναι γειτονική μας χώρα οπότε έχουμε πολύ πιο περισσότερα κοινά συμφέροντα, όμως δεν χρειάζεται και να το αντιλαμβάνονται αυτό κάποιοι εναντίον τους. Η Τουρκία είναι μία χώρα που έχει ποικιλόχρωμη εξωτερική πολιτική και δεν έχει την προσέγγιση του «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» κλπ».
Ως μέλος του ΝΑΤΟ δεν είναι παράδοξο να να κλείνετε στρατιωτικές συμφωνίες και να προχωράτε στην αναβάθμιση του οπλοστασίου σας με τη Μόσχα;
«Κανονικά αυτή τη στιγμή δεν είμαστε στα διπολικά χρόνια του ψυχρού πολέμου. Δηλ ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι εχθροί μεταξύ τους. Ζούμε σε έναν μονοπολικό κόσμο και δεν έχουμε ούτε ψυχρό πόλεμο. Επομένως δεν υπάρχει κανένας λόγος να αντιλαμβάνονται οι σχέσεις μας με τη Ρωσία σε βάρος των ΗΠΑ. Κοιτάμε τα συμφεροντά μας. Αυτή τη στιγμή εμείς, βλέπουμε ότι η ένταξη μας στο ΝΑΤΟ δεν μας βγάζει κερδισμένους σε τίποτα και μάλιστα αντιθέτως μας βλάπτει.Πχ οι δαπάνες που κάναμε κατά την αγορά των πυραύλων Patriot, οι περιορισμοί που μας ασκεί το ΝΑΤΟ κλπ, με όλα αυτά αναρωτιόμαστε τι μας δίνει το ΝΑΤΟ; Αυτή τη στιγμή η περιφέρεια στην οποία βρισκόμαστε είναι πολύ δυναμική, έχει κινητικότητα και δεχόμαστε απειλές από πολλές εστίες. Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις απειλές. Διαπιστώνουμε πως το ΝΑΤΟ δεν μας προστατεύει και μάλιστα ώρες ώρες βλέπουμε πως η μεγαλύτερη χώρα του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ εμφανίζεται ως μία απειλή εναντίον μας. Το αποδίδουμε βέβαια στην ανικανότητα των μερικών διοικητών των ΗΠΑ και δεν θέλουμε να βλέπουμε τις απειλές αυτές ως μία κίνηση που θα χαλάσει απόλυτα τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ, αλλά από την άλλη μην φανεί σε κάποιον παράξενο η λήψη μέτρων από πλευράς μας. Αν υπήρχε πόλεμος κ εμείς ως Τουρκία είχαμε κάνει την επιλογή μας, με συνέπεια μέχρι το τέλος του πολέμου θα συνεχίζαμε να είμαστε με την πλευρά την οποία επιλέξαμε. Αυτή τη στιγμή όμως δεν υπάρχει πόλεμος οπότε η αγορά είναι ανοιχτή και η κάθε χώρα φροντίζει για τα συμφέροντα της. Σε αυτό ο σημείο οι ΗΠΑ με την Ρωσία επίσης έχουν αναπτύξει κα΄ποιες σχ΄σεςι, οπότε ποιος είναι ο λόγος να σκέφτεται κανείς ότι η ανάπτυξη των σχέσεων μας με μια χώρα θα είναι σε βάρος μιας άλλης. Εμείς δεν νομίζουμε πως προκαλούμε εχθρότητα με κάποια χώρα, προσεγγίζοντας την άλλη ή ότι θα είμαστε φίλη σε απόλυτη βάση με τη μία χώρα καθώς απομακρυνόμαστε από την άλλη. Αξιολογούμε ξεχωριστά τις σχέσεις μας με την κάθε χώρα. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει κάποιο δίκτυο σχέσεων το οποίο ορίζεται από το ΝΑΤΟ. Ίσα ίσα μόλις περάσαμε από μία περίοδο όπου συζητήθηκε η ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ και ακόμα αυτή επιλογή υπάρχει στο τραπέζι. Επομένως σε ένα τέτοιο κλίμα εμείς δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να φροντίζουμε για τα συμφέροντα μας και ούτε θα δώσουμε λογαριασμό γι’αυτό».
Θα επιμείνω. Πιστεύετε πως όσοι συναναστρέφονται σήμερα με την Τουρκία διακατέχονται από αίσθημα ασφάλειας με τον τρόπο που ασκείται την εξωτερική πολιτική; Το στοιχείο της αξιοπιστίας είναι υπαρκτό;
«Εγώ θα επιμείνω και πάλι. Σήμερα οι διεθνείς σχέσεις δεν είναι στο σημείο έτσι ώστε να μπορούμε να απομονώνουμε απολύτως και ξεκάθαρα τη μία πλευρά. Αντιθέτως είμαστε μία χώρα η οποία διαφοροποιεί την εξωτερική της πολιτική και έτσι αποκτά οφέλη από αυτό. Η Τουρκία, ειλικρινά, προδίδεται αυτή τη στιγμή από χώρες που πιστεύει πως είναι σύμμαχοι της και τους προειδοποιεί σαφώς. Για μας είναι απαράδεκτο η παροχή υποστήριξης των ΗΠΑ στις τρομοκρατικές οργανώσεις οι οποίες συνεχίζουνε ακόμα να μάχονται κατά της Τουρκίας και αναγκάζουν την Τουρκία να πληρώνει ένα μεγάλο κόστος. Αυτή η υποστήριξη φυσικά δεν συνάδει με το δίκαιο της συμμαχίας. Κανονικά θα πρέπει οι σύμμαχοι μας ν ατοφασίσουν αυτό. Είναι μαζί μας, στο πλευρό μας ή είναι κατά; Είμαστε σύμμαχοι, ή εχθροί; Σαφώς η απάντηση ανήκει σε αυτούς. Όσες πολιτικές και αν έχουν εφαρμόσει οι ΗΠΑ δεν βοήθησαν σε τίποτα, παρά μόνο στο να δημιουργηθούν νέες εχθρότητες και να διαταράσσουν την ευημερία της περιοχής. Διότι με την πολιτική που ακολούθησαν όχι μόνο την Τουρκία αλλά εξαπάτησαν όλους τους λαούς της περιοχής και τους έφεραν σε μία κατάσταση που κανείς δεν ανέχεται τον άλλο, δεν είναι εφικτό να ζήσουνε πλέον μαζί. Δήθεν πήγανε τότε στο Ιράκ για να φέρουνε τη δημοκρατία, για να εξουδετερώσουνε τα όπλα μαζικής καταστροφής και τελικά ο λαός εκεί εχθρεύτηκε μεταξύ του και ως αποτέλεσμα είχαμε 1 εκατ. νεκρούς από τον εμφύλιο στο Ιράκ. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε θέση να ασκεί κριτική και όχι να απολογείται . Δεν είναι η Τουρκία αυτή που θα απολογηθεί. Η Τουρκία βρίσκεται στη θέση να μπορεί να κατηγορεί τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ναι, όντως έχουμε καλές σχέσεις και με τη Ρωσία αλλά δεν εγκρίνουμε και την κάθε πράξη της. Δεν εγκρίνουμε τα όσα κάνει στη Συρία. Στις διεθνείς σχέσεις δεν είναι απαραίτητο να έχετε μία σχέση στην οποία εγκρίνονται όλα κατά 100%, όσο όμως ακολουθείτε το δίκαιο δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά σαφώς υπάρχει πάντα ένα σημείο, ένα όριο το οποίο αν ξεπεραστεί ξεσπάνε οι πόλεμοι. Ας ευελπιστούμε ότι ποτέ δεν θα χρειαστεί να φθάσουμε σε αυτό το σημείο με καμία χώρα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα έχετε καμία διαφωνία με οποιαδήποτε χώρα».
Κάποιες στιγμές η ζωή τα φέρνει έτσι που πρέπει να διαλέξεις… να πάρεις σαφή θέση…
«Δεν ζούμε σε έναν κόσμο που θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε με τη λογική «ή ο ένας ή ο άλλος». Αυτή τη στιγμή είμαστε στο «και ο ένας και ο άλλος», ζούμε σε έναν κόσμο όπου πρέπει να κινούμαστε «και με τον έναν και με τον άλλον» μαζί. Διότι όπως ανέφερα και νωρίτερα δεν βρισκόμαστε σε συνθήκες πολέμου, ούτε καν σε ψυχρού πολέμου ο κόσμος δεν είναι διπολικός όπου ο ένας έχει μονώσει εντελώς τον άλλο και μακάρι ξανά μην πέσουμε σε περιπτώσεις παγκοσμίου πολέμου. Αυτό απελευθερώνει τις χώρες και μάλιστα ίσως αυτό να βοηθήσει και στο να σκέφτονται τα κράτη για τα λάθη τους. Αυτός ο κόσμος επίσης δίνει την ευκαιρία μιας καθαρής αναζήτησης των συμφερόντων της.»
Η εισβολή στην Συρία ;
«Καταρχήν να κάνω μία διόρθωση στην έκφραση ότι η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία, να τονίσω ότι αυτή η έκφραση είναι πολύ λανθασμένη. Η Τουρκία δεν εισβάλει στα εδάφη της Συρίας σε κάποιας άλλης χώρας ούτε και έχει τέτοια πρόθεση με τα εδάφη κανενός. Αλλά υπάρχει μια τρομοκρατική δομή στην Συρία η οποία δημιουργείτε κατά της Τουρκίας και πρόκειται να την απειλήσει. Μία παρόμοια δομή υπήρξε στο Καντίλ και η Τουρκία υποφέρει πολύ από αυτό. Ακόμα μας πλήττει. Μία τρομοκρατική οργάνωση που έχει την βάση της εκεί, όπου και οργανώνει τις τρομοκρατικές δραστηριότητες της, εκπαιδεύει τρομοκράτες και τους στέλνει στα εδάφη μας. Δεν θέλουμε ένα δεύτερο Καντίλ και αυτό το είχαμε αναφέρει και νωρίτερα, ότι δεν θα το επιτρέψουμε να γίνει κάτι τέτοιο. Το καινό που υπήρξε στη Συρία μας έδωσε το δικαίωμα (για την επιχείρηση) διότι μέσα σε αυτό το καινό θα δημιουργόταν ένα καντόν, μία αυτόνομη περιοχή και θα είχαμε μια καινούρια βάση μιας άλλης οργάνωσης που θα μάχεται κατά της Τουρκίας. Η Τουρκία με το δικαίωμα της αυτοάμυνας μέσα στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου έχει μπει στη Συρία. Και μάλιστα μπήκε μαζί με τους Σύριους μαζί με παράγοντες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας (ΕΣΣ) δηλ. μπήκε κατόπιν της έκκλησης του Συριακού λαού και με την υποστήριξη των Συριων. Οι άνδρες που ελέγχουν το πεδίο ή μάχονται αυτή τη στιγμή στα Συριακά εδάφη είναι οι περισσότεροι Σύριοι και όχι Τούρκοι. Ο ΕΣΣ ελέγχει την περιοχή και όχι ο Τουρκικός στρατός. Κάτι ακόμα ήθελα να τονίσω: Λόγω το ότι εδώ και περίπου 7 χρόνια συνεχίζει ο εμφύλιος, στην παραμικρή στρατιωτική κινητικότητα βλέπουμε πως μεταναστεύουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι προς την Τουρκία. Η Τουρκία λόγω της ανθρωπιστικής της θέσης/στάσης δεν κλείνει τα σύνορα της και επιτρέπει την διέλευση των κυμάτων ανθρώπων. Η Τουρκία από τη στιγμή που ξεκίνησε το θέμα είπε σε όλες τις πλευρές ότι είναι απαραίτητο να σχηματιστεί μια ζώνη ασφάλειας, όπου και θα μένουν όλος ο πληθυσμός που διαφεύγει από τη Συρία. Οι μετανάστες που έρχονται στην Τουρκία αποτελούν απειλή για την Ευρώπη διότι η Τουρκία είναι σημείο μετάβασης και η Ευρώπη συνέχεια μας ζητάει να μην αφήσουμε την διέλευση των μεταναστών στην Ευρώπη. Το πιο σημαντικό μέτρο που θα μπορούσαμε να λάβουμε θα ήταν η δημιουργία αυτής της ζώνης ασφάλειας μέσα στη Συρία αλλά ούτε η Ευρώπη όπως και οι ΗΠΑ δεν συνέβαλαν καθόλου σε αυτή την προσπάθεια μας. Παρέβλεψαν αυτές τις εκκλήσεις μας. «Ας τους πάρει όλους τους μετανάστες η Τουρκία και ας τους φροντίσει, ας μην έρθει κανένας από αυτούς στην Ευρώπη» έλεγαν και αποφεύγοντας τις ευθύνες τους συμπεριφέρθηκαν εγωιστικά. Αλλά αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν αυτό που τώρα κάνει η Τουρκία. Κοιτάξτε μπήκαμε στο Τζεραμπλούς (εαν αυτό θεωρείται εισβολή, δεν θα πω τίποτα) και με το που μπήκαμε 150 χιλιάδες Σύριοι που βρίσκονταν στην Τουρκία επέλεξαν άμεσα να επιστρέψουνε στο Τζεραμπλούς. Η Τουρκία σε όσους έχουν σκοπό να επιστρέψουν στην Συρία τους εγγυάται για την ασφάλεια τους και τους φροντίζει και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Το ίδιο θ γίνει και στο Αφρίν, ήδη έτσι γίνεται. Πείτε για παράδειγμα ότι εκεί υπάρχει μια τρομοκρατική δομή π.χ. η DAES(ISIS). Έρχονται οι ΗΠΑ από 5 χιλιάδες μίλια απόσταση και δήθεν λαμβάνει μέτρα που στην ουσία δεν λαμβάνει κανε΄να μέτρο και μπλέκεται η υπόθεση περισσότερο. Ενώ εμείς μπήκαμε στη Συρία γιατί υπήρχε ένας τρομοκρατικός σχηματισμός,μια απειλή στα δικά μας τα σύνορα και μπήκαμε για να πάρουμε τα μέτρα μας εναντίον αυτού του σχηματισμού. Κοιτάξτε όλοι όσοι μπήκανε στη Συρία,εκτός από μας, δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα, για κάθε αντα΄ρτη που σκότωσαν σκότωσαν και εκατονταπλάσιους πολίτες/ Ευτυχώς όμως κανείς μέχρι τώρα δεν μας έχει επικρίνει για το ότι βλάψαμε άμαχους πολίτες. Ούτε έναν! Δεν κατεδαφίσαμε ούτε ένα σπίτι σε όσα χωριά και πόλεις μπήκαμε. Συγκρίνετε εικόνες από τη Ρακκα, το Αλέππο, τη Μουσούλη με εικόνες από το Αφρίν, θα δείτε τη διαφορά της Τουρκίας όταν έμπαινε στο Αφρίν. Η Τουρκία δεν είναι εισβολέας, όλοι οι υπόλοιποι όμως είναι. Η Γαλλία είναι εισβολέας, οι ΗΠΑ είναι εισβολέας αλλά όχι η Τουρκία.»
Αρκετοί σας κατηγορούν ότι ο FSA με τις δυνάμεις του οποίου εισβάλατε στην Αφριν, δεν άλλο από τζιχαντιστές και κάποιοι μιλούν ακόμα και για ένοπλους που αποσχίστηκαν από τον ISIS
«Δηλ. ο ΕΣΣ μπορεί να λέει τα πάντα, εν τέλει ο πόλεμος αυτός είναι και πόλεμος προπαγάνδας. Αν όλοι συμφωνούσανε εννοείται ότι δεν θα υπήρχε εμφύλιος. Στη Συρία θα έλεγ α ότι υπάρχει και ένας πόλεμος εξουσίας. Υπάρχουν επεμβάσεις διαφόρων χωρών υπάρχουν διάφορες τρομοκρατικές ομάδες που έχουν σχηματιστεί με τη χρηματοδότηση άλλων κρατών. Υπάρχουν επίσης κάποιες τσιχαντιστικές ομάδες, πράγμα που δεν το δεχόμαστε. Έχουν μολύνει πλέον την έννοια του τζιχάντ, τζιχάντ δεν σημαίνει απλά το να πολεμάς σημαίνει να εργάζεσαι, τζιχάντ σημαίνει να εργάζεσαι για το καλό και το όφελος των ανθρώπων για την ανανέωση, την επιβίωση της ανθρωπότητας. Δυστυχώς οι εξωτερικοί παράγοντες οι οποίοι επεμβαίνουν στη Συρία δίνουν μάχη για να μολύνουν το τζιχάντ. Οι ομάδες στη Συρία που αποκαλούνται τζιχαντιστές, δεν έχουν καμία σχέση με το τζιχάντ. Ούτε με το τζιχάντ ούτε και με το Ισλάμ! Γιατί το Ισλάμ δεν είναι μία τέτοια θρησκεία, δεν είναι βία το Ισλάμ. Το Ισλάμ υπάρχει στην περιοχή εδώ και 100 -1400 χρόνια. Το Ισλάμ στην περιοχή ποτέ δεν είχε τέτοιες ενέργειες, πως και πρόσφατα ξαφνικά άρχισε να δρα έτσι το Ισλάμ; Προσπαθούνε να δημιουργήσουνε μια εικόνα ότι οι Μουσουλμάνοι δεν θέλουν αλλόθρησκους δεν ανέχονται αλλόθρησκους και θέλουν μόνο Μουσουλμάνους λαούς. Αυτό το πράγμα είναι μια δολοφονία. Είναι η μεγαλύτερη σφαγή, η μεγαλύτερη γενοκτονία. Οι Χριστιανοί αδελφοί μας της περιοχής γνωρίζουν πολύ καλά για ποιο πράγμα μιλάμε. Επι χρόνια οι Χριστιανοί έζησαν υπό την αιγίδα και προστασία των Μουσουλμάνων στην περιοχή. Αυτό είναι κάτι που αποδεικνύει το πραγματικό Ισλάμ. Η προστασία των Χριστιανών, αυτή είναι η διδασκαλία του ίδιου του Ισλάμ. Ούτε τις εκκλησίες των Χριστιανών άγγιξαν ούτε και εμπόδισαν τις θρησκευτικές ελευθερίες των Χριστιανών. Όσο και αν στο παρελθόν υπήρχαν εν μέρη μάχες μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών αυτοί οι πόλεμοι ποτέ δεν ξεκίνησαν λόγω θρησκειών. Υπήρξε μεν πόλεμος αλλά υπήρξαν και κάποιες θρησκευτικές ομάδες σαν υποσύνολα μέσα στον πόλεμο. Δεν έγινε κανένας πόλεμος με βάση τη θρησκεία. Δηλ. οι Μουσουλμάνοι δεν κήρυξαν πόλεμο επειδή κάποιοι ήταν Χριστιανοί ή δεν έσφαξαν επειδή κάποιοι ήταν Εβραίοι. Στα Ιεροσόλυμα, στην Αντιόχεια επί 1000 χρόνια βλέπουμε να συμβιώνουν Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί,πράγμα που δεν θα μπορούσατε να δείτε σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα και σήμερα βλέπουμε ξαφνικά ότι φυτρώνει μια οργάνωση όπως τους ΙΣΙΣ και δήθεν αυτή αντιπροσωπεύει το Ισλάμ. Δυστυχώς αυτό αρέσει στους δυτικούς, να αντιπροσωπεύεται έτσι το Ισλάμ, και κυρίως στους δυτικούς οριενταλίστ οι οποίοι τους αρέσει πολύ να αγοράζουν αυτή την εικόνα. Σαν να αντιπροσωπεύει το Ισλάμ από αυτές τις οργανώσεις. Αλλά όχι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Σκοτώθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι με αέριο σαρίν αλλά κανείς δεν το λαμβάνει υπόψη. Από την άλλη όμως όταν κάποιος από τους τζιχαντιστές αποκεφαλίζει έναν άνθρωπο, όλο το όραμα και η εικόνα του πολέμου διαμορφώνεται μέσα από αυτή τη μία εικόνα του αποκεφαλισμού. Όπως και στον πόλεμος στον κόλπο όλη η εικόνα του πολέμου είχε εκπροσωπηθεί από έναν πελαργό βουτηγμένο στο πετρέλαιο. Αυτός ο πόλεμος, σίγουρα είναι και πόλεμος προπαγάνδας. Και δυστυχώς σε αυτό τον πόλεμο δεν έχουμε και την υποστήριξη, ούτε μία ηθική/συνειδησιακή κίνηση από ανθρώπους εν γνώσει, -ανά όλο τον κόσμο-όπως πχ οι αριστεροί διανοούμενοι, άνθρωποι που κάλλιστα μπορούν και καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Και πάλι η Τουρκία βρίσκεται εκεί με τον ΕΣΣ ο οποίος αποτελεί τον ίδιο τον Συριακό λαό. Ο ΕΣΣ είναι μία δομή που σχηματίστηκε υπό την αιγίδα μιας ομάδας αποκαλούμενη «οι φίλοι της Συρίας» η οποία απαρτιζόταν από 120 κράτη. Αλλά τώρα η Συρία είναι ανοιχτή και απροστάτευτη σε παρεμβάσεις από όλες τις πλευρές , πολλές χώρες μάχονται για την εξουσία στη χώρα, έχουν τους πράκτορες τους και συνεχίζουν έναν πόλεμο προπαγάνδας, έναν ψυχολογικό πόλεμο θα έλεγα. Παρά το γεγονός ότι εκεί κάποια άτομα ενεργούν σε όνομα κάποιων άλλων και παράγουν προπαγανδιστικό υλικό, η Τουρκία συνεχίζει να μην αλλάζει την φιλοσοφία και το όραμα της στο θέμα αυτό. Η Τουρκία βρίσκεται εκεί για να δημιουργήσει ένα ελεύθερο χώρο και να επιστρέψει τη Συρία στους Σύριους. Βρίσκεται εκεί για τη δημιουργία ενός τόπου όπου όλοι οι Σύριοι θα ζούνε πιο άνετα. Χωρίς να δώσει αφορμή σε καμία εθνοκάθαρση γιατί εμείς σαν Τουρκία δεν είχε ποτέ την πρόθεση για εθνοκάθαρση, αντιθέτως πήγαμε για να εμποδίσουμε τέτοιες πράξεις.-Παρά το ότι όλες οι υπόλοιπες ομάδες έχουν προβεί σε εθνοκάθαρση.- Πχ όλοι όσοι ζούνε στο Αφρίν δεν είναι Κουρδικής καταγωγής. Όντως υπάρχουν εκεί Κούρδοι, αλλά το 60% του πληθυσμού του Αφρίν αποτελούν Άραβες και Τουρκομάνοι και το 40% αποτελείται από τους Κούρδους. Στο Μενμπίτς όμως δυστυχώς ενώ το 90% όλου του πληθυσμού είναι Άραβες, και ο αριθμός των Κούρδων αναλογεί στο 10% του πληθυσμού, υπάρχει μια προσπάθεια να αναδείξουν τους Κούρδους ως κυρίαρχους τους οπλίζουνε και προσπαθούν να τους εξαλείψουνε. Εμείς σαν Τουρκία δεν ασχολούμαστε ιδιαίτερα με τους Κούρδους, τους Άραβες, τους Αλεβίτες ή τους Εζιντίδες. Ίσα ίσα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα πεδίο στο οποίο θα συμβιώνουν όλες οι παράγοντες σε ειρήνη και ασφάλεια όπως και στο παρελθόν.»
Τώρα εσείς έχετε μια συμμαχία με τη Μόσχα ωστόσο στο πεδίο της Συρίας η Μόσχα στηρίζει Άσσαντ ενώ εσείς δεν θέλετε να τον ακούτε.
«Ας γυρίσουμε πίσω, στα όσα ότι είχα πει στην αρχή. Το ότι είστε φίλοι με κάποιον δεν σημαίνει ότι θα είστε και φίλοι με τον φίλο του. Ή και το αντίθετο. Αρκεί να μην στηρίζεται αυτή φιλία ή η έχθρα τόσο πολύ στις αρχές. Ασφαλώς το ότι έχουμε σχέσεις με την Συρία, τη Ρωσία και το Ιράν δεν σημαίνει ότι έχουμε καλές σχέσεις και με τον Άσαντ. Ούτε και ότι εγκαταλείπουμε τις κριτικές και επιφυλάξεις μας για τον Άσαντ. Διατηρούμε καλές σχέσεις για το μέλλον της Συρίας, να χυθεί πλέον λιγότερο αίμα, να κυριαρχήσει ένα κλίμα ευημερίας και να εξασφαλιστεί η ειρήνη. Είμαστε αναγκασμένοι να συνεχίσουμε αυτές τις σχέσεις. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να τις συνεχίσουμε και ο τρόπος είναι αυτός. Κλείνοντας τις πόρτες δεν φτάνεις πουθενά. Αμα είναι να είμαστε εχθροί με όσους έχουν καλή σχέση με τον Άσαντ τότε ο πόλεμος στη Συρία θα συνεχίσει και 100 χρόνια. Εφόσον έχει βρεθεί κάποιος τρόπος ευθυνόμαστε να δοκιμάσουμε. Σήμερα όχι μόνο με τη Ρωσία, το δοκιμάσαμε και με τις ΗΠΑ, αλλά είδαμε πως το πράγμα πάει πιο βαθιά, οι ΗΠΑ οι οποίες είχαν έρθει στην περιοχή για να καταπολεμήσουν τον Άσαντ άλλαξαν ξαφνικά στόχο και συγκεντρώθηκαν στην καταπολέμηση άλλου στοιχείου, του ΙΣΙΣ. Πρέπει κατά κάποιο τρόπο να λύσουμε το θέμα αυτό και προς το παρόν μοιάζει ότι θα το λύσουμε με τη Ρωσία και το Ιράν. Αν όμως και οι ΗΠΑ κάνει μια αναθεώρηση της πολιτικής της, τότε μπορούμε να αξιολογήσουμε το θέμα και πάλι με όλους τους πρωταγωνιστές του πολέμου. Στο ξεκίνημα όντως το πρόβλημα ήταν ο Μπεσέρ Άσαντ και ακόμα έτσι είναι, αλλά έχουν τώρα αναμειχτεί και άλλα χέρια και αναγκαζόμαστε να υπολογίζουμε και αυτά τα άλλα χέρια.»
Ο Άσαντ στην αυριανή Συρία είναι μέρος της Λύσης;
«Ο Άσαντ κανονικά από μόνος του δεν υπάρχει πλέον. Ο Άσαντ είναι ένας πρωταγωνιστής που προσπαθεί να παραμένει όρθιος με την στήριξη της Ρωσίας και του Ιράν. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, όμως και η Ρωσία και το Ιράν δεν δείχνουν την τάση στο να παραμείνει ο Άσαντ με αυτόν τον τρόπο. Η λύση πρέπει όμως να βρεθεί σε μια φόρμουλα. Οι σχέσεις μεταξύ μας δηλ. η συνάντηση του Ρουχανί και του Πούτιν στην Άγκυρα –μια διαδικασία που είχε ξεκινήσει στο Σότσι- μαζί και η Τουρκία ως ο νέος κρίκος της διαδικασίας αυτής, επιταχύνει το χρονοδιάγραμμα της επίλυσης του θέματος.
Άλλωστε η επιχείρηση ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Υπάρχουν ακόμα απειλές από την τρομοκρατική οργάνωση και η πιθανότητα εγκατάστασης της στην περιοχή συνεχίζεται. Κάναμε την επιχείρηση αλλά πρέπει όλοι να γνωρίζουνε ότι εμείς δεν έχουμε την πρόθεση να μείνουμε στη Συρία. Το πόσο ακόμα θα μείνουμε είναι δική μας απόφαση. Δηλ. όταν μπαίναμε στη Συρία δεν πήραμε την άδεια κανενός και ξεκινήσαμε μία επιχείρηση με σκοπό την αυτοάμυνα εντός πλαισίων του διεθνές δικαίου και θα συνεχιστεί μέχρι τη στιγμή που θα είμαστε πια σίγουροι για το ότι δεν έχει μείνει καμία απειλή.»
Στο κυπριακό δεχτήκατε έντονη κριτική από την ΕΕ για τη στάση σας να παρεμποδίσετε τις έρευνες στο οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ.
«Δυστυχώς είχαμε υποκριτική στάση και από την πλευρά της Ε.Ε. Αυτοί που μας κατηγορούν ότι διαταράσσουμε τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή θα έπρεπε να μπορούν να διαπιστώσουνε ότι οι επιχειρήσεις μας στο Αφρίν ή στο Τζεραμπλούς αποτελούν βήματα τα οποία εξασφαλίζουν την σταθεροποίηση της Ευρώπης περισσότερο από καθετί . Δηλ. αν εμείς δεν κάναμε αυτή την επιχείρηση σκεφτείτε τι κατάσταση θα είχε η Ευρώπη γιατί η κάθε σφαγή στη Συρία φέρνει ένα νέο κύμα ανθρώπων πρώτα στην Τουρκία και μετά στην Ευρώπη. Προστατεύουμε στην πραγματικότητα την Ευρώπη, τη σταθερότητα της Ευρώπης. Γνωρίζουμε πόσο πολύ απειλείται η σταθερότητα της Ευρώπης από κύματα μεταναστών. Εμείς προστατεύουμε την Ευρώπη με την επιχείρηση αυτή. Επίσης είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα ότι παραβλέπεται από την Ευρώπη ότι ενώ αντισταθήκαμε κατά της απόπειρας πραξικοπήματος της οργάνωσης FETÖ,προστατεύσαμε και την Ευρωπαϊκή δημοκρατία. Στην πραγματικότητα προστατεύσαμε τις ευρωπαϊκές αξίες διότι μια απόπειρα πραξικοπήματος σε χώρα ευρωπαϊκή, η προσπάθεια του να σκοτώσουν ανθρώπους με πραξικόπημα, να τους φυλακίσουνε χωρίς ανακρίσεις κλπ.Για φανταστείτε ότι έρχονται στην εξουσία με το πραξικόπημα. Είναι δυνατόν με αυτή την κατάσταση έτσι να μην καταπατηθούν οι ευρωπαϊκές αρχές; Εμείς όμως αντισταθήκαμε και μάλιστα ως (άμαχος) λαός. Κυβέρνηση και λαός μαζί, στην πραγματικότητα αντιμετωπίσαμε το πραξικόπημα και με αυτό τον τρόπο προστατεύσαμε και την σταθερότητα της Ευρώπης αλλά κανείς δεν το έχει δει αυτό στην Ευρώπη. Αυτό προκαλεί μεγάλη λύπη στην Τουρκία και είναι κάτι που επαληθεύει δυστυχώς τις προκαταλήψεις της Τουρκίας περί Ευρώπης. Την τελευταία απερίοδο βλέπουμε ότι η Ευρώπη αποτελεί καταφύγιο για τους δραπέτες του ΦΕΤΟ. Επίσης πχ ένα στέλεχος του ΦΕΤΟ είτε του ΠΚΚ δεν δέχεται τη συμπροφορά που θα δεχόταν κάποιο μέλος της ΙΣΙΣ,στην Ευρώπη. Θα έπρεπε να δέχονται και τα στελέχη της ΦΕΤΟ και της ΠΚΚ ισάξια συμπεριφορά ενός τρομοκράτη της ΙΣΙΣ. Δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις ανάμεσα στις τρομοκρατικές οργανώσεις , η Τουρκία πχ αντιμετωπίζει ίσα την κάθε τρομοκρατική οργάνωση. Η Τουρκία συμπεριφέρεται το ίδιο και στην ΦΕΤΟ και στην ΠΚΚ και στην ΙΣΙΣ., αλλά δυστυχώς μέσα στην Ε.Ε διακρίνουμε υποκρισία(έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά). Η Ευρώπη μας κατηγορεί ότι η στάση που κρατάμε στο κυπριακό αποσταθεροποιεί την Ευρώπη. Το θέμα της Κύπρου αυτή τη στιγμή δεν αποτελεί θέμα σταθερότητας στην Ευρώπη. Είναι ένα θέμα που συνεχίζει εδώ και 40 χρόνια. Αν παρατηρήσουμε το τι συνέβησαν στη νήσο της Κύπρου πριν 40 χρόνια, θα διαπιστώσουμε ότι το Κυπριακό είναι 60-70 ετών ζήτημα. Η επανειλημμένες αναφορές από την Ευρώπη στο Κυπριακό, αυτές στην πραγματικότητα έχουν σκοπό την αποσταθεροποίηση της περιοχής. Δηλ. θέλω να πω ότι δυστυχώς η ΕΕ στο Κυπριακό είναι μεροληπτική. Δεν είναι αντικειμενική. Είναι με το μέρος της Κύπρου, δηλ. έχει από την αρχή προτιμήσεις μια μικρή νήσο στην Τουρκία. Αυτό είναι σαφέστατο και ξεκάθαρο. Γιατί όμως είναι έτσι; Επειδή μήπως ήθελαν να είναι με το μέρος των χριστιανών αδελφών τους ή μήπως επειδή η Τουρκία είναι μία Μουσουλμανική χώρα, αυτό ας το υπολογίσουνε αυτοί, αλλά εμείς δεν διακρίνουμε πάντως καμία ειλικρίνεια στο θέμα αυτό. Την σταθερότητα στην περιοχή δεν διαταράσσει η Τουρκία αλλά η στάση της ΕΕ. Πρέπει στην πραγματικότητα να κατακρίνουμε και την ΕΕ όπως κάναμε και στις ΗΠΑ πριν από λίγο. Η Γαλλία είπε πως έχει δώσει υποσχέσεις σε μία οργάνωση η οποία αποτελεί επέκταση της τρομοκρατικής οργάνωσης που μάχεται εναντίον της Τουρκίας και είναι η αιτία να σκοτωθούν 50 χιλιάδες άτομα. Και το ομολογεί κιόλας. Αφού μπορούνε και το ομολογούνε αυτό, ποιος ξέρει τι άλλες κρυφές συμφωνίες έχουν μεταξύ τους, στο παρασκήνιο. Είμαστε όλοι περίεργοι στην Τουρκία γι αυτήν απάντηση. Η Ευρώπη τι συμφωνίες έχει κάνει με αυτές τις τρομοκρατικές οργανώσεις; Θέλουμε να το μάθουμε. Ο Μακρόν το είπε ανοιχτά: Είπε ότι έχουμε υποσχεθεί στο YPG. Δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω από την υπόσχεση μας. Αν οι ΗΠΑ σταματήσει την υποστήριξη της θα τους υποστηρίξουμε εμείς. Ωραία τότε, έλατε όλοι και κηρύξτε πόλεμο κατά της Τουρκίας. Έτσι όπως έχει η κατάσταση, η Τουρκία στα πλαίσια των σχέσεων της με την ΕΕ, ακόμα και αν κάνει όλα τα καθήκοντα που της αναλογούν είναι σαφέστατο ότι θα μας αντιμετωπίσουνε εχθρικά. Αυτό μας προκαλεί μεγάλη απογοήτευση. Η βασική αιτία της αστάθειας είναι αυτό.»
Οι διαπραγματεύσεις για το κυπριακό έχουν παγώσει εδώ και καιρό και ο κ. Αναστασιάδης επιρρίπτει τις ευθύνες στην παρεμβατικότητα Τσαβούσογλου στον κ.Ακιντζί.
«Στην πραγματικότητα η Τουρκία στο θέμα της Κύπρου ακολούθησε επίμονα και με συνέπεια την πολιτική του προβαδίσματος, δηλ να προηγείται πάντα κατά ένα βήμα . Από τότε που πήρε την εξουσία,από το 2002 το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΠ) και κυρίως μετά το σχέδιο Ανάν το 2003-04,ακολούθησε την ίδια πολιτική. Η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι ήσυχη δεν έχει κάποιο άγχος σε περίπτωση που εγκαταλείψει το τραπέζι των διαπραγματεύσεων διότι έχει την πολυτέλεια να βάλει να πληρώσει η Τουρκία για το κόστος. Και αυτό προκύπτει από τα πλεονεκτήματα που της έδωσε η ΕΕ εξαρχής. Αυτό είναι ντροπή της ΕΕ. Η ΕΕ δεν έβαλε την Τουρκία στην ΕΕ και ενέκρινε την ένταξη μιας νήσους –κράτος ενώ δεν εκπλήρωνε τις προϋποθέσεις για την ένταξη στην ΕΕ και είχε και εδαφικές διαφωνίες. Αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης. Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται ή όχι, δεν είμαι σε κατάσταση να τα λαμβάνω υπόψη μου γιατί η ελληνοκυπριακή πλευρά συμπεριφέρεται με αναίδεια(θράσος). Έχει σημαντικό πλεονέκτημα εναντίον της τουρκικής πλευράς. Οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται σε ίσες συνθήκες. Πιστεύω πως (οι Ελληνοκύπριοι) κινούνται σε ένα πεδίο που έχουν τα πλεονεκτήματα τους και την πολυτέλεια να μπορούν να επιβάλλουν τις ιδέες τους. Οπότε δεν το θεωρώ πολύ απαραίτητο να χάνουμε το χρόνο μας αναζητώντας τη λογική σε ένα τέτοιο πεδίο».
Για επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα και γιατί αυτή δεν μας έφερε ποιό κοντά, ποιό είναι το σχόλιό σας;
«Σίγουρα μια σχέση, είναι πολύ πιο καλύτερο από το να μην υπάρχει διάλογος . Εμείς πάντα είμαστε υπέρ της συνέχισης αυτών των σχέσεων, είμαστε γειτονικές χώρες. Οι γειτονικές σχέσεις βέβαια… πολλές φορές οι γείτονες έχουν τις μεγαλύτερες διαφωνίες, όσο και αν έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο κάποτε οι κινήσεις του γείτονα μας γίνονται ενοχλητικές. Είναι πολύ σπάνιο να πολεμάνε δύο χώρες που δεν είναι γειτονικές. Μην λαμβάνετε υπόψη σας τις ΗΠΑ η οποία στέλνει σε κάθε γωνιά του κόσμου πολεμικούς στρατούς. Συνήθως οι άνθρωποι των δύο χωρών έχουν το πρόβλημα μεταξύ τους και μεσ α στα πλαίσια της ιστορικής προοπτικής δεν πρέπει να τα μεγαλοποιούμε. Εν τέλει η Τουρκία και η Ελλάδα είναι γειτονικές χώρες και δεν έχουν άλλη καλύτερη επιλογή από το να λύσουν τα προβλήματα τους έχοντας μια καλή συνεννόηση. Υπάρχει και μία δεύτερη επιλογή βέβαια. Θα μπορούσανε να μην έχουνε διάλογο μεταξύ τους αλλά αυτό δεν ευνοεί και τις δύο πλευρές. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν προβλήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας αλλά δεν είναι και ανεπίλυτα. Για την επίλυση τους χρειάζεται ένας καλός διάλογος. Το ότι δέχτηκε κριτικές ο κ. Τσίπρας -ο οποίος ξεκίνησε ο ίδιος τον διάλογο- είναι θλιβερό αλλά τόσο όσο και φυσιολογικό. Νομίζω πως τα γεράκια είναι περισσότερα μέσα σ τη χώρα αλλά δόξα το Θεό στην Τουρκία δεν είχαμε τέτοιες κριτικές. Κανείς δεν άσκησε καμία κριτική για την επίσκεψη του κ. Ερντογάν στην Ελλάδα. Πάντως μπορώ να πω ότι από την τουρκική πλευρά σαν κοινωνία δεν νιώθουμε καμία αντιπάθεια προς την Ελλάδα και αυτό είναι καλό και μας δείχνει ότι υπάρχει ένα σημαντικό πεδίο για την θετική εξέλιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και ότι οι σχέσεις μας στην τελική πορεία αργά ή γρήγορα θα ομαλοποιηθούν».
Με τους Έλληνες αξιωματικούς τι έχει συμβεί;
«Α ναι, αυτό θα μπορούσε να γίνει σε όλο τον κόσμο. Τι γύρευαν στην Τουρκία; Με τα όπλα τους,έτσι;»
Τέτοιου είδους περιστατικά όμως στο παρελθόν λυνόταν μεταξύ διοικητών μεθοριακών σταθμών και τώρα η υπόθεση βρίσκεται στα δικαστήρια και δίχως σαφή κατηγορία.
«Ίσως όταν κάποτε όλα πάνε θετικά μερικοί προσπαθούν να επισκιάσουν αυτή τη θετική ατμόσφαιρα και προσφεύγουν σε προβοκάτσιες κλπ. Πχ η είσοδος στην Τουρκία των δύο στρατιωτών και μάλιστα οπλισμένοι αντιμετωπίζεται έτσι όπως θα αντιμετωπιζόταν με όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου. Δεν έχει να κάνει με την Ελλάδα. Αυτοί και δύο Ρώσοι αν ήταν και πάλι θα τους κάναμε την ίδια ανάκριση, « για ποιο λόγο βρέθηκαν στα τουρκικά εδάφη κλπ. Το ίδιο επίσης και με Ιρανούς στρατιώτες θα γινότανε. Δεν έχει άμεση σχέση με την Ελλάδα. Ένα δεύτερο σημείο είναι ότι δεν έχει να κάνει και με τον Ταγίπ Ερντογάν, δεν τίθεται θέμα πρόκλησης ή προβοκάτσιας. Ο κ. Ερντογάν από τα παλιά έχει ένα στιλ, κρατάει μια γενναία στάση είναι απροσποίητος με μία αυθεντική και χαρισματική προσωπικότητα. Ένας χαρακτήρας χαρισματικός μέν αλλά έμπιστος. Ποτέ δεν ξεχνάει τις υποσχέσεις του ούτε και υποχωρεί από αυτές. Νομίζω πως και αυτό στη σημερινή κατάσταση έχει να κάνει με τις Ελληνικές αρχές και είναι σχετικα΄με την ευαισθησία της κατάστασης στην ελληνική κοινή γνώμη. Εγώ δεν νομίζω ότι και νωρίτερα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Από την άλλη μεριά όμως και η Τουρκία έχει τις ευαισθησίες της. Οι πραξικοπηματίες επ αυτόφωρο, οι οποίο δραπέτευσαν στην Ελλάδα με τα ελικόπτερα, δεν γίνεται η παράδοση τους και προστατεύονται από την Ελλάδα δηλ. οι αποφάσεις των εκεί δικαστηρίων δεν είναι και τόσο τίμιες ούτε και συνάδουν με τις δημοκρατικές αξίες, το γνωρίζουμε αυτό. Γνωρίζουμε ότι οι πραξικοπηματίες του ΄74 στην Ελλάδα είναι ακόμα κλεισμένοι στις φυλακές. Δηλ. γνωρίζουμε ότι κάποιοι είναι φυλακισμένοι περίπου 40 χρόνια. Εφόσον το να είσαι πραξικοπηματίας κατά της Ελλάδας, είναι τόσο φοβερό γιατί το ίδιο έγκλημα όταν είναι κατά της Τουρκίας περιφρονείται; Αυτή η κατάσταση ίσως να βοήθησε να υπάρχει μια ευαισθησία ανάμεσα στις δύο χώρες. Το θέμα των στρατιωτών είναι ξεχωριστό πιστεύω εγώ, αλλά θα πρέπει να τονίσω επίσης ότι υπάρχει μία παρόμοια ευαισθησία και από την τουρκική κοινή γνώμη».
«Με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Αιγαίο; Τις καθημερινές παραβιάσεις και παραβάσεις;»
«Δεν αναμένω ποτέ να έχουν χειρότερες σχέσεις αυτές οι δύο σημαντικές χώρες της ευρύτερης περιοχής, η Τουρκία και η Ελλάδα. Νομίζω πως θα είναι πολύ πιο καλύτερες. Καταρχήν είναι δύο χώρες σε μία περιοχή, Ούτε η Τουρκία μπορεί να φύγει από εκεί που είναι.. οπότε η σχέση γειτόνων είναι ένα πεπρωμένο. Η γεωγραφία είναι το πεπρωμένο. Οπότε αν είμαστε έξυπνοι δεν έχουμε και οι δύο άλλη επιλογή από το να καλυτερεύσουμε τις καταστάσεις. Αν οι δύο χώρες έχουν το ίδιο πολιτισμικό και πολιτικό μυαλό, θα αναζητήσουν το καλύτερο. Εγώ πιστεύω ότι και οι δύο πλευρές κατέχουν αυτό το μυαλό. Οπότε πιστεύω πως το μέλλον ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα θα είναι πιο φωτεινό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου